2017.04.19 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
1462-IPPP2.4512.105.2017.2.IZ
z 19 kwietnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.), art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r. poz. 1948) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 lutego 2017 r. (data wpływu 10 lutego 2017 r.), uzupełnionym na wezwanie tut. Organu z dnia 17 marca 2017 r., pismem z dnia 4 kwietnia 2017 r. (data wpływu 11 kwietnia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania zwolnienia od podatku dla usługi organizowania kursów medycznych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 lutego 2017 r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 4 kwietnia 2017 r. (data wpływu 11 kwietnia 2017 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania zwolnienia od podatku dla usługi organizowania kursów medycznych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest działalność związana z organizacją kursów medycznych skierowanych do lekarzy i lekarzy stomatologów. Firma nie posiada akredytacji w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 29 b) ustawy. Szkolenia nie są finansowane w całości ze środków publicznych w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 29 c) ustawy.

Dla każdego kursu medycznego prowadzona jest dokumentacja, na którą składa się: program nauczania, dziennik zajęć edukacyjnych zawierający m.in. listę obecności, wymiar godzin edukacyjnych, temat zajęć edukacyjnych i rejestr wydanych certyfikatów. Uczestnicy kursu medycznego uczestniczą w warsztatach i wykładach odpłatnie.

Na organizowany kurs medyczny oraz pozostałe formy kształcenia składają się m.in. takie elementy jak:

zapewnienie programu kształcenia zawodowego lekarzy zgodną z akredytacją

zaproszenie wykładowców w celu realizacji kształcenia

uzyskanie możliwości nadania punktów edukacyjnych

wystawianie zaświadczeń dla lekarzy

rejestracje lekarzy, przyjmowanie opłat

przeprowadzenie techniczne spotkania

sprawdzenie przez wykładowcę zdobytych przez kursantów umiejętności

zapewnienie dostępu do materiałów edukacyjnych oraz tłumaczenie obcojęzycznych wykładów

zapewnienie noclegów, posiłków

zapewnienie miejsc oraz wszelkie kwestie organizacyjne.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z opisanym stanem faktycznym firma wystawiając faktury za organizowane kursy medyczne może stosować zwolnienie od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy?

Zdaniem Wnioskodawcy

Aby skorzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT spełnione muszą być 2 kryteria:

muszą być to „usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26” tej ustawy:

Definicja kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego zawarta w art. 44 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z 15 marca 2011 r., ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, mówi że „usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone w warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i dyrektywy 2006/112/WE obejmują: nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem oraz nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych”.

Definicję tą zdaniem Wnioskodawcy w pełni spełniają organizowane kursy medyczne skierowane do lekarzy i lekarzy stomatologów. Na tę grupę zawodową został nałożony ustawowy obowiązek stałego podnoszenia swojej wiedzy oraz rozwoju swoich kwalifikacji, który został dokładnie określony w Rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 6 października 2004 r. w sprawie sposobu dopełnienia obowiązku doskonalenia zawodowego lekarzy i lekarzy dentystów. Wnioskodawca uzyskał i posiada wpis do rejestru podmiotów prowadzących kształcenie podyplomowe lekarzy i lekarzy dentystów prowadzony przez Okręgową Izbę Lekarską oraz Naczelną Izbę Lekarską. Posiada prawo do nadawania uczestnikom kursów medycznych punktów edukacyjnych. Zasady wpisu, prowadzenia rejestru oraz udzielania akredytacji określa Uchwała 104/05 IV Naczelnej Rady Lekarskiej z dnia 11 lutego 2005 r. Według klasyfikacji PKD organizowane kursy medyczne to „pozostałe, pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej nie sklasyfikowane.”

Organizowane kursy medyczne, prowadzone na podstawie uzyskanej akredytacji Okręgowej Izby Lekarskiej, mają zawsze na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy lekarzy do swoich celów zawodowych. Tematy merytoryczne kursów mają charakter naukowy i są opracowywane przy udziale kierownika naukowego (niezaprzeczalny autorytet w swojej dziedzinie), który akceptuje i nadzoruje przebieg kursu zarówno w jego części praktycznej jak i teoretycznej. Wszyscy uczestnicy, którzy biorą udział w wykładach oraz zajęciach praktycznych, objętych programem, otrzymują certyfikat uczestnictwa określający przyznaną za udział w tym kursie pulę punktów edukacyjnych. Punkty edukacyjne przyznawane są lekarzom na podstawie Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 6 października 2004 r. w sprawie sposobu dopełnienia obowiązku doskonalenia zawodowego lekarzy i lekarzy dentystów.

W związku z tym, zdaniem Wnioskodawcy, organizowane kursy medyczne spełniają definicję „usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, innego niż wymienione w pkt 26 tej ustawy”.

musi być spełniony co najmniej jeden z punktów art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT - zdaniem Wnioskodawcy dla usług świadczonych przez Wnioskodawcę zwolnienie wynika z podpunktu ,,a)”:„prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub”

W opinii Wnioskodawcy w tym przypadku można zastosować zwolnienie od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ są to kursy medyczne o charakterze zawodowym, prowadzone w formie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach. W tym przypadku w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 6 października 2004 r. w sprawie sposobu dopełnienia obowiązku doskonalenia zawodowego lekarzy i lekarzy dentystów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 701 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przepis art. 8 ust. 1 przywołanej ustawy stanowi, że przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów (…).

Zgodnie natomiast z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo - rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

W świetle art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, zwalnia się również od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26.

prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
a) prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
finansowane w całości ze środków publicznych

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Z treści art. 43 ust. 17 ustawy wynika, że zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22- 24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit a lub,
ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Stosownie do art. 43 ust. 17a ww. ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Ze złożonego wniosku wynika, że przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest działalność związana z organizacją kursów medycznych skierowanych do lekarzy i lekarzy stomatologów. Firma nie posiada akredytacji w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. b) ustawy. Szkolenia nie są finansowane w całości ze środków publicznych.

Wnioskodawca uzyskał i posiada wpis do rejestru podmiotów prowadzących kształcenie podyplomowe lekarzy i lekarzy dentystów prowadzony przez Okręgową Izbę Lekarską oraz Naczelną Izbę Lekarską. Posiada prawo do nadawania uczestnikom kursów medycznych punktów edukacyjnych. Zasady wpisu, prowadzenia rejestru oraz udzielania akredytacji określa Uchwała 104/05 IV Naczelnej Rady Lekarskiej z dnia 11 lutego 2005 r. Według klasyfikacji PKD organizowane kursy medyczne to „pozostałe, pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej nie sklasyfikowane.” Organizowane kursy medyczne, prowadzone na podstawie uzyskanej akredytacji Okręgowej Izby Lekarskiej, mają zawsze na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy lekarzy do swoich celów zawodowych. Tematy merytoryczne kursów mają charakter naukowy i są opracowywane przy udziale kierownika naukowego (niezaprzeczalny autorytet w swojej dziedzinie), który akceptuje i nadzoruje przebieg kursu zarówno w jego części praktycznej jak i teoretycznej.

Wszyscy uczestnicy, którzy biorą udział w wykładach oraz zajęciach praktycznych, objętych programem, otrzymują certyfikat uczestnictwa określający przyznaną za udział w tym kursie pulę punktów edukacyjnych. Punkty edukacyjne przyznawane są lekarzom na podstawie Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 6 października 2004 r. w sprawie sposobu dopełnienia obowiązku doskonalenia zawodowego lekarzy i lekarzy dentystów. Dla każdego kursu medycznego prowadzona jest dokumentacja, na którą składa się: program nauczania, dziennik zajęć edukacyjnych zawierający m.in. listę obecności, wymiar godzin edukacyjnych, temat zajęć edukacyjnych i rejestr wydanych certyfikatów. Uczestnicy kursu medycznego uczestniczą w warsztatach i wykładach odpłatnie.

Ze względu na okoliczności sprawy oraz powołane przepisy nie ulega wątpliwości, że usługi wykonywane przez Wnioskodawcę nie korzystają ze zwolnień przewidzianych w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy. Wnioskodawca nie jest objęty systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty w zakresie kształcenia i wychowania, nie jest też uczelnią ani tym bardziej jednostką naukową Polskiej Akademii Nauk czy jednostką badawczo-rozwojową, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym - tym samym nie znajdzie zastosowania zwolnienie przewidziane w pkt 26 wskazanego artykułu.

Zaznaczyć należy, że aby wskazane usługi mogły korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, muszą być uznane za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz spełniać jeden z warunków określonych w lit. a-c powyższego przepisu. Powołane wyżej przepisy prawa podatkowego przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczonych przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowanych w całości ze środków publicznych.

Niemniej jednak pierwsza z przesłanek oznacza, że dla objęcia zwolnieniem od podatku określonych usług kształcenia, konieczne jest, by usługi te mieściły się w zakresie definicji usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania. Pojęcie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zostało zdefiniowane w art. 44 rozporządzenia Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającym środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE Rady w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 77 str. 1 z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem, usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i dyrektywy 2006/112/WE, obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Jak wskazał Wnioskodawca w opisie sprawy na organizowane kursy medyczne oraz pozostałe formy kształcenia składają się m.in. takie elementy jak: zapewnienie programu kształcenia zawodowego lekarzy zgodną z akredytacją, zaproszenie wykładowców w celu realizacji kształcenia, uzyskanie możliwości nadania punktów edukacyjnych, wystawianie zaświadczeń dla lekarzy, rejestracja lekarzy, przyjmowanie opłat, przeprowadzenie techniczne spotkania, sprawdzenie przez wykładowcę zdobytych przez kursantów umiejętności, zapewnienie dostępu do materiałów edukacyjnych oraz tłumaczenie obcojęzycznych wykładów, zapewnienie noclegów, posiłków, zapewnienie miejsc oraz wszelkie kwestie organizacyjne.

Należy wskazać, że dla analizy charakteru usług zasadą jest, że każde świadczenie powinno być zwykle uznawane za odrębne i niezależne. Jednakże aby móc wskazać, że dana usługa jest usługą złożoną (kompleksową) powinna składać się ona z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na usługę złożoną składa się kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu - do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast usługę należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza usługa traktowana jest zatem jako element usługi kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia usługi pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać usługi głównej bez usługi pomocniczej.

Co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane, jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem z ekonomicznego punktu widzenia usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę kompleksową, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich, jako elementu usługi kompleksowej,

W świetle powyższych rozważań należy stwierdzić, że Wnioskodawca świadczy kompleksowe usługi na rzecz uczestników kursów medycznych oraz pozostałych form kształcenia (lekarzy), gdzie usługą główną jest kurs medyczny bądź pozostałe formy kształcenia, w skład której jak wskazał Wnioskodawca wchodzą takie elementy jak: zapewnienie programu kształcenia zawodowego lekarzy zgodną z akredytacją, zaproszenie wykładowców w celu realizacji kształcenia, uzyskanie możliwości nadania punktów edukacyjnych, wystawianie zaświadczeń dla lekarzy, rejestracja lekarzy, przyjmowanie opłat, przeprowadzenie techniczne spotkania, zapewnienie dostępu do materiałów edukacyjnych oraz tłumaczenie obcojęzycznych wykładów, zapewnienie noclegów i posiłków, zapewnienie miejsc oraz wszelkie kwestie organizacyjne.

Zatem w związku z przedstawionymi okolicznościami należy stwierdzić, że usługą główną jest usługa szkoleniowa, a pozostałe usługi są usługami pomocniczymi, umożliwiającymi udział w zorganizowanym kursie medycznym i uzyskanie punktów edukacyjnych. W analizowanym przypadku uznać je należy za element składowy kompleksowej usługi szkoleniowej.

Decydujące znaczenie dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT wobec świadczonych usług w niniejszej sprawie mają przepisy art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.

Odnosząc przedstawiony przez Wnioskodawcę opis sprawy do powołanych wyżej przepisów prawa stwierdzić należy, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi spełniają definicję usług kształcenia zawodowego, o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy. Organizowane przez Wnioskodawcę kursy medyczne mają na celu uzyskanie i uaktualnienie wiedzy zawodowej, która będzie wykorzystywana w ramach wykonywanej przez lekarzy pracy. Lekarze będą podejmować uczestnictwo w kursach lub pozostałych formach kształcenia w ramach obowiązku podnoszenia kwalifikacji wynikającego z ustawy o zawodzie lekarza. Uczestnicy szkolenia, gdzie podejmowane tematy mają charakter naukowy i zostały opracowane przez kierownika naukowego otrzymują, specjalistyczną wiedzę, pozwalającą na pogłębianie lub nabycie nowoczesnych umiejętności umożliwiających stały rozwój zawodowy.

Ponadto, w związku z uczestnictwem w szkoleniu lekarze otrzymują certyfikat, na podstawie którego przyznawane są tzw. „punkty edukacyjne” w rozumieniu i wykonaniu obowiązku doskonalenia zawodowego wynikającego z ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza i lekarza dentysty oraz rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 6 października 2004 r. w sprawie sposobu dopełniania obowiązku doskonalenia zawodowego lekarzy i lekarzy dentystów.

Zatem realizowane przez Wnioskodawcę kursy medyczne lub pozostałe formy kształcenia służą podnoszeniu kwalifikacji zawodowych lekarzy określanymi jako „kształcenie zawodowe” czyli przekazywanie wiedzy, umiejętności, wiadomości związanych z określonym zawodem i jego wykonywaniem. Tym samym spełniają pierwszą przesłankę warunkującą zwolnienie z VAT.

Dla objęcia usług kształcenia zawodowego zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług konieczne jest, by przepisy regulowały formy i zasady tego kształcenia.

W odniesieniu do lekarzy i lekarzy dentystów przepisami regulującymi formę i zasady kształcenia dla tych grup zawodowych są:

ustawa z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. z 2017 r. poz. 125),
rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 6 października 2004 r. w sprawie sposobów dopełnienia obowiązku doskonalenia zawodowego lekarzy i lekarzy dentystów (Dz. U. Nr 231 poz. 2326, z późn. zm.), oraz
rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 5 grudnia 2006 r. w sprawie rejestru podmiotów prowadzących kształcenie podyplomowe lekarzy i lekarzy dentystów (Dz. U. Nr 239, poz. 1739).

Zgodnie z § 2 ust. 2 i 3 rozporządzenia z dnia 6 października 2004 r. (na które powołuje się Wnioskodawca) dopełnienie obowiązku doskonalenia zawodowego lekarza polega na stałej aktywności zawodowej. Lekarz potwierdza aktywność zawodową poprzez uzyskiwanie odpowiedniej liczby punktów edukacyjnych, obliczonych w ustalonych okresach rozliczeniowych.

Formy realizacji obowiązku doskonalenia zawodowego lekarzy i lekarzy dentystów określone zostały w § 3 powyższego rozporządzenia. Zgodnie z punktem 3 cyt. paragrafu lekarz realizuje obowiązek doskonalenia zawodowego poprzez udział w krajowym lub zagranicznym kongresie, zjeździe, konferencji lub sympozjum naukowym.

Jednocześnie rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 5 grudnia 2006 r. w sprawie rejestru podmiotów prowadzących kształcenie podyplomowe lekarzy i lekarzy dentystów (Dz. U. Nr 239, poz. 1739) określa m.in. szczegółowy tryb postępowania w sprawach dokonywania wpisu podmiotów zamierzających wykonywać działalność w zakresie kształcenia podyplomowego lekarzy i lekarzy dentystów, zwanych dalej „organizatorem kształcenia”, do rejestru podmiotów prowadzących kształcenie podyplomowe lekarzy i lekarzy dentystów, zwanego dalej „rejestrem”.

Odnosząc przedstawione zdarzenie przyszłe do powołanych w sprawie przepisów prawa stwierdzić należy, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi organizacji kursów medycznych oraz pozostałych form kształcenia, jak wyżej ustalono spełniają definicję usług kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy. Ponadto, zasady organizowania i przeprowadzania ww. usług mających na celu omówienie najnowszych doniesień i osiągnięć naukowych w konkretnej dziedzinie dla lekarzy zostały ściśle uregulowane w przepisach ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty oraz w rozporządzeniach Ministra Zdrowia w sprawie sposobów dopełnienia obowiązku doskonalenia zawodowego lekarzy i lekarzy dentystów oraz w sprawie rejestru podmiotów prowadzących kształcenie podyplomowe lekarzy i lekarzy dentystów. Wnioskodawca także wskazał, że uzyskał niezbędny wpis do rejestru podmiotów prowadzących kształcenie podyplomowe lekarzy i lekarzy dentystów, prowadzony przez Naczelną Izbę Lekarska i Okręgową Izbę Lekarską.

Zatem skoro kursy medyczne oraz pozostałe formy kształcenia są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, spełniona jest przesłanka umożliwiająca korzystanie ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy.

Tym samym Wnioskodawca wystawiając faktury za uczestnictwo w kursie medycznym lub innych formach kształcenia może zastosować zwolnienie od podatku, gdyż ww. usługi spełniają warunki określone w cytowanym wyżej przepisie.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin