Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
3063-ILPB1-3.4511.77.2017.1.KP
z 10 kwietnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 lutego 2017 r. (data wpływu 27 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie składania deklaracji podatkowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie składania deklaracji podatkowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania na terytorium Polski i podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Wnioskodawca był wspólnikiem spółki osobowej (dalej: Spółka). Wnioskodawca będąc wspólnikiem Spółki rozliczał przychody i koszty uzyskania przychodów tejże Spółki na zasadach określonych w treści art. 30c ustawy o PDOF. Wnioskodawca wystąpił ze Spółki. W wyniku wystąpienia ze Spółki Wnioskodawca otrzymał przypadające na niego niepieniężne składniki majątkowe.

Jednocześnie Wnioskodawca dokonał odpłatnego zbycia niepieniężnych składników majątkowych otrzymanych w wyniku wystąpienia ze Spółki. Odpłatne zbycie składników majątkowych nastąpiło przed upływem 6 lat od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło wystąpienie Wnioskodawcy ze Spółki. W momencie zbycia składników majątkowych Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca rozlicza przychody i koszty uzyskania przychodów tejże działalności na zasadach określonych w treści art. 30c ustawy o PDOF.

Wnioskodawca jest w posiadaniu interpretacji indywidualnej potwierdzającej, iż przychód z odpłatnego zbycia składników majątkowych przez Wnioskodawcę przed upływem 6 lat od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło wystąpienie Wnioskodawcy ze Spółki, spowoduje po stronie Wnioskodawcy powstanie przychodu zaliczanego do źródła przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Jednocześnie ze względu na obowiązek złożenia zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym 2016 w nieprzekraczalnym terminie do 2 maja 2017 r. niniejszym Wnioskodawca prosi o rozpatrzenie przedmiotowego wniosku możliwie szybko, w celu prawidłowego oraz terminowego złożenia zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym 2016.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca będzie zobowiązany, oprócz zapłaty podatku (w przypadku wystąpienia dochodu ze sprzedaży składników majątkowych), do ujęcia przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów związanych z transakcją zbycia składników majątkowych w jakimkolwiek zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) składanym za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, a jeżeli tak, to na którym formularzu Wnioskodawca powinien ujęć przychody oraz koszty uzyskania przychodu związane z transakcją zbycia składników majątkowych i w jakich pozycjach formularza?

Zdaniem Wnioskodawcy, oprócz zapłaty podatku (w przypadku wystąpienia dochodu ze sprzedaży składników majątkowych), Wnioskodawca będzie zobowiązany do ujęcia przychodów oraz kosztów uzyskania przychodu, związanych z transakcją zbycia składników majątkowych, w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) PIT-36L składanym za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, w pozycjach 13 (przychody) i 14 (koszty) formularza.

Zgodnie z brzmieniem art. 45 ust 1 ustawy o PDOF podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. laa, 7 i 8.

Definicja pojęcia „dochód” oraz „strata” zawarta jest w treści art. 9 ust. 2 ustawy o PDOF, zgodnie z którym dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Z uwagi na treść art. 14 ust. 3 pkt 12 ustawy o PDOF należy uznać, że do przychodów nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki, jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja: prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej, prowadzonych samodzielnie działów specjalnych produkcji rolnej, spółki niebędącej osobą prawną lub nastąpiło wystąpienie wspólnika z takiej spółki, do dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło sześć lat i odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej.

W opinii Wnioskodawcy, z powołanych powyżej przepisów ustawy o PDOF, jak również mając na uwadze otrzymaną interpretację indywidualną, wnioskować należy jednoznacznie, że na gruncie przedstawionego na wstępie zdarzenia przyszłego odpłatne zbycie przez Wnioskodawcę składników majątkowych otrzymanych w wyniku wystąpienia ze Spółki (przed upływem 6 lat od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło wystąpienie Wnioskodawcy ze Spółki) będzie prowadziło u Wnioskodawcy do powstania z tego tytułu przychodu w rozumieniu ustawy o PDOF oraz możliwości rozpoznania związanych z tym przychodem kosztów uzyskania przychodów. W przypadku gdy przychód przewyższy koszt, Wnioskodawca osiągnie dochód, od którego będzie zobowiązany zapłacić podatek. W przypadku natomiast gdy koszt przewyższy przychód, Wnioskodawca poniesie stratę podatkową.

Jak już wskazano zgodnie z brzmieniem art. 45 ust. 1 ustawy o PDOF, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 1aa, 7 i 8. Przedmiotowe wzory zeznań zostały określone w Rozporządzeniu.

Formularz PIT-37 przeznaczony jest dla podatników, którzy w roku podatkowym:

1. wyłącznie za pośrednictwem płatnika uzyskali przychody ze źródeł położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegające opodatkowaniu na ogólnych zasadach przy zastosowaniu skali podatkowej, tj. w szczególności z tytułu:
   • wynagrodzeń i innych przychodów ze stosunku służbowego, stosunku pracy (w tym spółdzielczego stosunku pracy) oraz pracy nakładczej,
   • emerytur lub rent krajowych (w tym rent strukturalnych, rent socjalnych),
   • świadczeń przedemerytalnych, zasiłków przedemerytalnych,
   • należności ż tytułu członkostwa w rolniczych spółdzielniach produkcyjnych lub innych spółdzielniach zajmujących się produkcją rolną,
   • zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego,
   • stypendiów,
   • przychodów z działalności wykonywanej osobiście (między innymi z umów zlecenia, kontraktów menedżerskich, zasiadania w radach nadzorczych, pełnienia obowiązków społecznych, działalności sportowej),
   • przychodów z praw autorskich i innych praw majątkowych,
   • świadczeń wypłaconych z Funduszu Pracy lub z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych,
   • należności za pracę przypadających tymczasowo aresztowanym oraz skazanym,
   • należności z umowy aktywizacyjnej,
2. nie prowadzili pozarolniczej działalności gospodarczej oraz działów specjalnych produkcji rolnej opodatkowanych na ogólnych zasadach przy zastosowaniu skali podatkowej,
3. nie są obowiązani doliczać do uzyskanych dochodów małoletnich dzieci,
4. nie obniżają dochodów o straty z lat ubiegłych.
   
   

Z powyższego wynika, że formularz PIT-37 nie jest odpowiedni do zadeklarowania przychodów i kosztów ze źródła pozarolnicza działalność gospodarcza, a tym samym przychody i koszty osiągnięte przez Wnioskodawcę na sprzedaży składników majątku (otrzymanych w związku z wystąpieniem ze Spółki) nie podlegają wykazaniu w tym formularzu.

Z kolei formularz PIT-36 pozostaje formularzem właściwym dla dochodów opodatkowanych według skali podatkowej. Mając na uwadze, że Wnioskodawca zarówno prowadząc działalność gospodarczą, jak również będąc wspólnikiem Spółki rozliczał przychody i koszty uzyskania przychodów tejże Spółki na zasadach określonych w treści art. 30c ustawy o PDOF, należy uznać, że przychody i koszty związane ze sprzedażą składników majątku (otrzymanych w związku z wystąpieniem ze Spółki) i klasyfikowane jako pochodzące ze źródła pozarolnicza działalność gospodarcza również powinny być rozliczane na zasadach określonych w tym przepisie (Wnioskodawca powinien w tym zakresie kontynuować zasady rozliczeń stosowane do dochodów uzyskiwanych w Spółce, jak również w prowadzonej działalności gospodarczej). Tym samym należy uznać, że formularz PIT-36 również nie jest właściwy dla wykazania przychodów i kosztów osiągniętych przez Wnioskodawcę na sprzedaży składników majątku (otrzymanych w związku z wystąpieniem ze Spółki).

Formularz PIT-36L jest przeznaczony dla podatników prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą lub działy specjalne produkcji rolnej opodatkowane na zasadach określonych w art. 30c ustawy o PDOF. Ze względu na fakt, iż Wnioskodawca na moment sprzedaży składników majątkowych prowadził działalność gospodarczą, rozliczaną na zasadach określonych w art. 30c ustawy o PDOF w formularzu PIT-36L powinien wykazać przychody i koszty osiągnięte na sprzedaży składników majątku (otrzymanych w związku z wystąpieniem ze Spółki).

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, oprócz zapłaty podatku (w przypadku wystąpienia dochodu ze sprzedaży składników majątkowych), Wnioskodawca będzie zobowiązany do ujęcia przychodów oraz kosztów uzyskania przychodu związanych z transakcją zbycia składników majątkowych w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) PIT-36L składanym za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, w pozycjach 13 (przychody) i 14 (koszty) formularza.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032 z późn zm.): osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania na terytorium Polski i podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Wnioskodawca był wspólnikiem spółki osobowej (dalej: Spółka). Wnioskodawca, będąc wspólnikiem Spółki, rozliczał przychody i koszty uzyskania przychodów tejże Spółki na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca wystąpił ze Spółki. W wyniku wystąpienia otrzymał przypadające na niego niepieniężne składniki majątkowe. Wnioskodawca dokonał odpłatnego zbycia niepieniężnych składników majątkowych otrzymanych w wyniku wystąpienia ze Spółki. Zbycie składników nastąpiło przed upływem 6 lat od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło wystąpienie Wnioskodawcy ze Spółki. W momencie zbycia składników majątkowych Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą, w której przychody i koszty uzyskania przychodów również rozliczał na zasadach określonych w art. 30c ww. ustawy.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast stosownie do art. 9 ust. 2 ww. ustawy: dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku:

1. pozostałych na dzień likwidacji prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej lub prowadzonych samodzielnie działów specjalnych produkcji rolnej,
2. otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki

– jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja: prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej, prowadzonych samodzielnie działów specjalnych produkcji rolnej, spółki niebędącej osobą prawną lub nastąpiło wystąpienie wspólnika z takiej spółki, do dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło sześć lat i odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej.

Należy zatem przyznać rację Wnioskodawcy, że w przypadku odpłatnego zbycia składników majątkowych (otrzymanych tytułem wystąpienia ze Spółki) przed upływem 6 lat od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło to wystąpienie, spowoduje powstanie przychodu zaliczanego do źródła przychodów, jakim jest z pozarolnicza działalność gospodarcza.

Mając na uwadze powyższe należy zauważyć, że zgodnie z art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 1aa, 7 i 8.

Przepis art. 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych reguluje jeden z podstawowych obowiązków każdego podatnika podatku dochodowego od osób fizycznych, a mianowicie obowiązek złożenia rocznego zeznania podatkowego. Obowiązek ten ciąży, co do zasady, na wszystkich podatnikach podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wnioskodawca wskazał, że przychody oraz koszty uzyskania przychodów rozliczał i nadal rozlicza tzw. podatkiem liniowym.

Przepis art. 30c cyt. ustawy stanowi, że: podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub 7, z zastrzeżeniem art. 29, 30 i 30d, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Jak stanowi art. 45 ust. 1a pkt 2 ww. ustawy: w terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c.

Dla tej formy opodatkowania określony został stosowny wzór zeznania podatkowego. Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 24 marca 2016 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie określenia wzorów rocznego obliczenia podatku oraz zeznań podatkowych obowiązujących w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 440) – formularzem przeznaczonym dla podatników prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą lub działy specjalne produkcji rolnej opodatkowane na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest PIT-36L „Zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty)” (załącznik nr 3 do ww. rozporządzenia).

Zatem podatnicy prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach przewidzianych w art. 30c powoływanej ustawy składają zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym na formularzu PIT-36L.

W związku ze sprzedażą otrzymanych w wyniku wystąpienia ze Spółki składników majątkowych Wnioskodawca będzie zobowiązany do złożenia zeznania o wysokości osiągniętego dochodu w roku podatkowym 2016 na formularzu PIT-36L i wykazanie w nim przychodów i kosztów ich uzyskania z tytułu tej sprzedaży.

Reasumując – Wnioskodawca będzie zobowiązany, oprócz zapłaty podatku (w przypadku wystąpienia dochodu ze sprzedaży składników majątkowych), do ujęcia przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów związanych z transakcją zbycia składników majątkowych w zeznaniu PIT-36L o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) składanym za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Końcowo Organ wskazuje, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy – Ordynacja podatkowa: Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Z ww. regulacji wynika, że Organ wydaje interpretacje indywidualne dotyczące stosowania przepisów prawa podatkowego w zakresie wyznaczonym zadanym przez wnioskodawcę pytaniem przyporządkowanym do przedstawionego opisu sprawy. W związku z tym niniejsza interpretacja indywidualna zawiera jedynie ocenę prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy w kwestii dotyczącej rodzaju zeznania podatkowego, do którego złożenia będzie zobowiązany Wnioskodawca. Niniejsza interpretacja nie zawiera natomiast oceny prawidłowości przedstawionego przez Wnioskodawcę sposobu jego wypełniania.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.