Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
1462-IPPP3.4512.115.2017.1.IG
z 13 kwietnia 2017 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r.– Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 lutego 2017 r. (data wpływu 16 lutego 2017 .), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przeniesienia z mocy prawa własności gruntów w zamian za odszkodowanie – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 16 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług opodatkowania przeniesienia z mocy prawa własności gruntów w zamian za odszkodowanie.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:
Wnioskodawca pozostaje właścicielem nieruchomości zabudowanej, nabytej nieodpłatnie z mocy prawa z dniem 1 stycznia 1999 roku, na podstawie art. 60 ust. 1 i ust. 3 ustawy z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną. W dacie nabycia, nieruchomość pozostawała w faktycznym władaniu wojewódzkiej samorządowej jednostki organizacyjnej - Centrum Rehabilitacji (obecnie Centrum Rehabilitacji "S." Sp. z o.o.).
Decyzją Burmistrza Gminy, zatwierdzony został projekt podziału nieruchomości, w ten sposób, że w wyniku podziału wydzielone zostały m.in. działki gruntu przeznaczone pod drogi, które zgodnie z zapisami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego będą pełnić funkcję dróg publicznych gminnych (zapis w planie - tereny dróg publicznych). Zgodnie z art. 98 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2016 r. poz. 2147 z późn. zm.), działki te przeszły z mocy prawa na własność Gminy z dniem, w którym decyzja zatwierdzająca podział stała się ostateczna. Za działki gruntu, przysługuje Województwu odszkodowanie w wysokości uzgodnionej z Gminą. Na działkach znajduje się ogrodzenie, przy czym na jednej z działek są to przęsła stalowe na betonowej podmurówce, a na drugiej mur na betonowej podmurówce.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy dostawa towaru, polegająca na przeniesieniu z mocy prawa własności gruntów w zamian za odszkodowanie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, czy też będzie zwolniona z tego podatku i na jakiej podstawie?
Stanowisko Wnioskodawcy:
Zgodnie z brzmieniem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 cytowanej ustawy VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie.
Działki gruntu, które przeszły na własność Gminy za odszkodowaniem, spełniają definicję towaru, określoną w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT.
Kwestia opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle, rozstrzygnięta została w art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanym albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Co do zasady zatem, odpłatna dostawa gruntu, podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki i budowle na nim posadowione. W celu ustalenia prawidłowej stawki dla dostawy nieruchomości, należy zdefiniować znajdujące się na działkach obiekty (ogrodzenia) i ustalić dla nich stawkę podatku VAT.
Mając na uwadze, iż ustawa VAT nie definiuje pojęcia budynku lub budowli, w przedmiotowej sprawie posłużono się definicjami zawartymi w ustawie z dnia 7 lipca 1994 roku Prawo budowlane (Dz.U. z 2016 r. poz 290 z późn. zm.). Zgodnie z art. 3 pkt 9 ustawy Prawo budowlane, ogrodzenie zostało umieszczone w katalogu urządzeń budowlanych określonych odrębnie od budowli. Ogrodzenie jest urządzeniem budowlanym tylko wtedy, gdy związane jest z obiektem budowlanym zapewniając możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem. Mając na uwadze, iż na działkach gruntu, które przeszły na własność Gminy nie znajdują się inne niż ogrodzenie budynki bądź budowle, to działki te w myśl ustawy o VAT, należy traktować jako grunt niezabudowany.
Prawidłowość powyższego stanowiska potwierdza wyrok NSA z dnia 17 kwietnia 2012 roku sygn. I FSK 918/11, zgodnie z którym "sprzedaż działki gruntu, ogrodzonej siatką na słupkach betonowych z oczywistych względów nie można traktować jako dostawy budowli w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 10a u.p.t.u. Sensem ekonomicznym tej czynności jest sprzedaż gruntu, a nie ogrodzenia. Siatka ogrodzeniowa nie pełni samodzielnych funkcji budowlanych. Jej celem jest wydzielenie granic działki i jej zabezpieczenie".
Mając na uwadze, iż przedmiotem dostawy będzie grunt niezabudowany, to do określenia stawki podatku VAT należy zastosować inne, odnoszące się do terenów niezabudowanych przepisy ustawy VAT.
Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Definicję terenów budowlanych określa art. 2 pkt 33 ustawy VAT, zgodnie z którym przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, działki gruntu położone są na terenie dróg publicznych dojazdowych (symbole w planie 44 KDD i 31 KDD).
Biorąc pod uwagę, iż wskazane we wniosku działki są terenem niezabudowanym, przeznaczonym zgodnie z zapisami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego pod zabudowę, nie znajdzie w omawianym przypadku zastosowanie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy VAT, umożliwiający zwolnienie transakcji z podatku VAT, co oznacza, że dostawa nieruchomości opodatkowana będzie podstawową stawką podatku VAT tj. 23%.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Mając powyższe na uwadze, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Jednakże podkreślić w tym miejscu należy, że jeśli nie zostały spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy (tj. teren ma charakter budowlany – jak w sprawie niniejszej) to należy przeanalizować warunki do zastosowania zwolnienia z podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, który został pominięty przez Wnioskodawcę. Zgodnie z tym przepisem, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Jednakże powołany przepis nie wpływa na rozstrzygnięcie w przedmiotowej sprawie, gdyż z analizy przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że wyodrębnione z nieruchomości niezabudowane działki budowlane przeznaczone pod zabudowę i mające być przedmiotem sprzedaży, nie były wykorzystywane przez Wnioskodawcę, wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.