Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
IPPB3/4510-3-70/15-12/S/PS
z 13 kwietnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) w zw. z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 10 listopada 2016 r., sygn. akt. III SA/Wa 2879/15 (data wpływu prawomocnego orzeczenia 16 lutego 2017 r.) stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 12 marca 2015 r. (data wpływu: 19 marca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odszkodowania za szkody powstałe w wyniku wadliwego przepływu prądu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 marca 2015 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odszkodowania za szkody powstałe w wyniku wadliwego przepływu prądu.

Dotychczasowy przebieg postępowania

W dniu 23 czerwca 2015 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów wydał dla Wnioskodawcy indywidualną interpretację znak: IPPB3/4510-212/15-4/PK1 w której uznał za nieprawidłowe stanowisko Wnioskodawcy, że odszkodowania wypłacane przez Spółkę OSD za szkody powstałe w wyniku wadliwego przepływu prądu, będą powiększały podatkowe koszty uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia.

Wnioskodawca na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego z 23 czerwca 2015 r. znak: IPPB3/4510-212/15-4/PK1 wniósł pismem z 8 lipca 2015 r. wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.

W odpowiedzi na powyższe wezwanie do usunięcia naruszenia prawa Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów pismem z 11 sierpnia 2015 r. znak: IPPB3/4510-1-66/15-2/PK1 stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Wnioskodawca na interpretację przepisów prawa podatkowego z 23 czerwca 2015 r. znak: IPPB3/4510-212/15-4/PK1 złożył skargę z 14 września 2015 r. (data wpływu 17 września 2015 r.).

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 10 listopada 2016 r., sygn. akt III SA/Wa 2879/15 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną z 23 czerwca 2015 r. znak: IPPB3/4510-212/15-4/PK1.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odszkodowania za szkody powstałe w wyniku wadliwego przepływu prądu wymaga ponownego rozpatrzenia przez tut. Organ.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 30 października 2014 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego dokonał w drodze decyzji rejestracji umowy o utworzenie Podatkowej Grupy Kapitałowej pod nazwą „P...” (dalej: PGK P. lub PGK), zawartej w dniu 18 września 2014 r. pomiędzy P. Spółka Akcyjna (dalej: P. SA, Spółka), G. Spółka Akcyjna, D. Spółka Akcyjna (dalej również: Spółka OSD), O. Spółka Akcyjna, M. Spółka Akcyjna, S. Spółka Akcyjna, E. Spółka Akcyjna, N. Spółka Akcyjna oraz pozostałymi 24 spółkami zależnymi od P. SA.

Zgodnie z Umową:

P. SA została wyznaczona na spółkę reprezentującą PGK w zakresie obowiązków wynikających z ustawy o PDOP oraz z ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja Podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60, dalej: Ordynacja Podatkowa), podstawa opodatkowania PGK jest obliczana zgodnie z art. 7a ustawy o PDOP, w związku z art. 7 ust. 1-3 ustawy o PDOP.

W skład PGK, jak wskazano powyżej, wchodzi P. Dystrybucja S.A., która:

1. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie dystrybucji energii elektrycznej,
2. realizuje powyższą działalność na podstawie taryfy zatwierdzonej przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki,
3. jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług,
4. jest właścicielem rzeczy (nieruchomości, rzeczy ruchomych) oraz praw majątkowych.
   
   

Działalność gospodarcza prowadzona przez Spółkę OSD objęta jest szczególnego rodzaju ryzykiem (zgodnie z art. 435 k.c.). Ryzyko to jest spowodowane działaniem sił wyższych, na które Spółka OSD nie ma wpływu. Na skutek działania trudnych warunków atmosferycznych, takich jak bardzo silny wiatr, szadź, duże opady śniegu, występują awarie w sieci niskiego napięcia, a w konsekwencji zawyżone lub zaniżone napięcie oraz przepływ prądu zwarciowego skutkującego uszkodzeniem odbiorników u Odbiorców, tzw. „wadliwy przepływ prądu”. Niewłaściwy przepływ prądu powoduje uszkodzenie urządzeń zasilanych energią elektryczną – urządzeń gospodarstwa domowego np. lodówka, pralka, radio, telewizor itp., czy też urządzeń będących wyposażeniem firm, szpitali itp. Najczęstszą przyczyną zakłóceń w dostawie i energii elektrycznej dla odbiorców są uszkodzenia różnych elementów linii energetycznych tj. uszkodzone izolatory, zerwane przewody i uszkodzony sprzęt, upalone mostki, uszkodzenia uzwojenia w transformatorach, uszkodzenia głowic kablowych. Z uwagi na regularność oraz losowość występujących zdarzeń Spółka OSD stara się przeciwdziałać tego typu sytuacjom, przede wszystkim poprzez stosowanie różnego rodzaju zabezpieczeń. Głównymi elementami zapobiegającymi przepływowi nadmiarowych prądów są: zabezpieczenia ciągów, obwodów (popularne bezpieczniki), natomiast dla sieci SN (sieć średnich napięć) EAZ (automatyka zabezpieczeniowa) w szczególności zabezpieczenia nadmiarowe, ziemnozwarciowe, różnicowe. W celu ograniczenia do niezbędnego minimum zdarzeń powodujących szkody wynikające z niewłaściwych parametrów zasilania, Spółka OSD wykonuje okresowe zabiegi eksploatacyjne (oględziny, przeglądy), których celem jest prawidłowe utrzymanie stanu technicznego urządzeń elektroenergetycznych. Prowadzone są również regularne kontrole parametrów jakościowych w różnych punktach sieci elektroenergetycznej. Mimo starań Spółki o ograniczenie skutków negatywnych zdarzeń, z uwagi na określony poziom ryzyka gospodarczego immanentnie związanego z działalnością gospodarczą przez nią prowadzoną, nie jest możliwej aby Spółka przewidziała i była w stanie zapobiec ww. negatywnym zdarzeniom powodującym szkodę.

Spółka posiada umowę ubezpieczenia, zgodnie z którą nie są objęte ochroną przypadki szkód o wartościach mniejszych od zastosowanych franszyz redukcyjnych.

W umowie zastosowanie mają następujące franszyzy:

• Dla czystych strat finansowych – 5 % nie mniej niż 50.000 zł
  

• Dla szkód rzeczowych – 25.000 zł.
  
  
  

Fakt wystąpienia wadliwego przepływu prądu jest stwierdzony protokołem sporządzonym przez służby merytoryczne Spółki z określeniem sytuacji, czyli dokładnego obszaru na jakim wadliwy przepływ prądu nastąpił. Protokół zawiera opis uszkodzenia, rodzaj oraz ilość uszkodzonych urządzeń u klienta. Ustalenie wysokości odszkodowania dokonuje się w oparciu o poniższe zasady:

1. W przypadku gdy z informacji uzyskanej od serwisu naprawczego wynika, że uszkodzenie spowodowało całkowite zniszczenie urządzenia lub naprawa urządzenia jest nieopłacalna:
   • Wartość początkową urządzenia ustala się na podstawie dostarczonej faktury, rachunku lub paragonu, a w przypadku jego braku na podstawie pisemnego oświadczenia poszkodowanego po jego zweryfikowaniu na podstawie cen internetowych,
     
   • Wartość urządzenia (w chwili wystąpienia szkody) ustala się zmniejszając wartość początkową o wartość zużycia wynikającą z „Tabeli zużycia sprzętu” (zał. do procedury wew.) przemnożoną przez ilość lat jaka upłynęła od chwili nabycia sprzętu przez poszkodowanego.
2. W pozostałych przypadkach wysokość odszkodowania zależy od wartości faktury lub rachunku.
   
   

Komisja powołana do tego celu dokonuje przeglądu protokołów wraz z przedstawionymi kosztami naprawy i dokonuje ich weryfikacji ustalając ostateczną kwotę do wypłaty. Zakwalifikowanie pozytywne przez komisję rejonową lub odwołanie od negatywnej decyzji rejonu poddawane jest weryfikacji przez komisję w Centrali Spółki. Na tym etapie podejmowana jest decyzja dotycząca wypłaty lub odmowy wypłaty odszkodowania. W większości przypadków szkody spowodowane wadliwym przepływem prądu są niższe od franszyz redukcyjnych i Spółka wypłaca je z własnych środków finansowych. Spółka zalicza je do kosztów podatkowych w dacie ich poniesienia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy odszkodowania wypłacane przez Spółkę OSD za szkody powstałe w wyniku wadliwego przepływu prądu, będą powiększały podatkowe koszty uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia?

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowe odszkodowanie stanowi dla Spółki OSD koszt uzyskania przychodu.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.) - u.p.d.o.p., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. Odszkodowania i kary umowne związane z prowadzoną działalnością gospodarczą mogą być zatem zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, z wyjątkiem wykluczonych przepisami ustawy podatkowej. Przepisy ustawy podatkowej, regulują wprost, iż do kosztów uzyskania przychodów nie mogą być zaliczane kary umowne i odszkodowania z tytułu określonych wad (art. 16 ust. 1 pkt 22 u.p.d.o.p.):

• wad dostarczonych towarów,
  

• wad wykonanych robót i usług,
  

• zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad, oraz
  

• zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług.
  
  
  

Należy zatem uznać, iż jedynie wskazane powyżej rodzaje kar umownych i odszkodowań bezwzględnie nie mogą być zaliczone w ciężar podatkowych kosztów uzyskania przychodów. W pozostałych przypadkach konieczne jest ustalenie, czy odszkodowanie/kara umowna są racjonalnie i gospodarczo uzasadnione oraz pozostają w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Odszkodowanie wypłacone przez Spółkę OSD nie mieści się w katalogu kar umownych i odszkodowań wyłączonych z kosztów podatkowych zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 22 u.p.d.o.p. W konsekwencji, jeżeli:

1. obowiązek uiszczenia odszkodowania wynika z powszechnie obowiązujących przepisów prawa albo regulacji umownych,
   
2. szkoda zaistniała w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
   
3. uiszczenie odszkodowania ma na celu osiągnięcie przychodu lub zabezpieczenie/zachowanie źródła przychodów (np. poprzez kreowanie odpowiedniego wizerunku przedsiębiorcy),

- kwoty uiszczone tytułem odszkodowania powinny stanowić podatkowy koszt uzyskania przychodów Spółki OSD.

Zgodnie z ugruntowaną linią orzecznictwa i piśmiennictwa, koszty poniesione w celu uzyskania lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów to koszty, które zgodnie z zasadami logiki i racjonalności gospodarczej mogą doprowadzić do celu, jakim jest osiągnięcie przychodu lub też zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów. Istotne jest przy tym, aby istniały przesłanki wskazujące, iż przy ponoszeniu określonych kosztów podatnik mógł wychodzić z założenia, iż osiągnięcie ww. „celu” jest realne, tzn. racjonalnie działający przedsiębiorca mógł w związku z nim spodziewać się z dużym prawdopodobieństwem efektu w postaci wystąpienia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródeł przychodów.

Należy przy tym podkreślić, iż dla oceny, czy określone koszty (Koszty z tytułu odszkodowań) zostały poniesione „w celu”, o którym mowa w art. 15 ust. 1 tej ustawy, nie powinno mieć znaczenia, czy koszty te wiążą się z osiągnięciem przychodu podatkowego w sposób bezpośredni, czy też nie jest możliwe wskazanie konkretnego przychodu, jaki został uzyskany (mógł zostać uzyskany) dzięki poniesieniu przedmiotowych kosztów, jako iż koszty te wiążą się z całokształtem działalności i gospodarczej podmiotu gospodarczego (stanowią koszty inne niż bezpośrednio związane z uzyskaniem przychodów podatkowych). Powyższe rozumienie potwierdza wybrane orzecznictwo sądów administracyjnych, cytowane poniżej: „Celowy charakter mają nie tylko te wydatki, które mogą mieć bezpośredni wpływ na uzyskanie przychodu, ale również te wydatki, które pośrednio wpływając na wysokość przychodu związane są np. z samym funkcjonowaniem podatnika”. - wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 25 stycznia 2006 r. (sygn. akt I SA/Wr 1631/04).

Ryzyko gospodarcze jest jednym z immanentnych elementów działalności gospodarczej prowadzonej przez przedsiębiorcę (jakim jest również Spółka OSD). Powyższe wynika z faktu, iż przedsiębiorca - w ramach prowadzonej działalności gospodarczej - jest konfrontowany ze zjawiskami, które są niezależne od woli podmiotu gospodarczego. Istnieje zatem możliwość poniesienia dodatkowych kosztów na skutek pojawienia się czynników, których dany podmiot nie mógł przewidzieć lub nie był w stanie im zapobiec. Ryzyko o którym mowa powyżej ma szczególnie doniosły charakter w działalności prowadzonej przez Spółkę OSD (dystrybucja energii elektrycznej), gdyż ponosi ona odpowiedzialność za szkody powstałe „w wyniku ruchu przedsiębiorstwa”, do takich szkód zalicza się szkody powstałe w wyniku wadliwego przepływu prądu. Spółka OSD prowadząc działalność regulowaną jest zobowiązana przepisami prawa do spełnienia szeregu wymogów, w tym wymogu z art. 31 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 roku Prawo energetyczne (Dz.U.06.89.625 j.t.), który stanowi, że koncesja na prowadzenie działalność tego typu powinna określać szczególne warunki wykonywania działalności objętej koncesją, mające na celu właściwą obsługę odbiorców, w zakresie zapewnienia zdolności do dostarczania paliw lub energii w sposób ciągły i niezawodny, przy zachowaniu wymagań jakościowych. Wypełniając dyspozycję powołanego przepisu, Prezes Urzędu Regulacji Energetyki, w decyzji udzielającej Spółce OSD koncesję, zobowiązał ją do spełnienia technicznych warunków dystrybucji energii elektrycznej określonych w odrębnych przepisach, w szczególności do utrzymania obiektów, instalacji, urządzeń i sieci w należytym stanie technicznym, umożliwiającym dystrybucję energii elektrycznej w sposób ciągły i niezawodny, przy zachowaniu obowiązujących przepisów określających wymogi techniczne, jakościowe i ochrony środowiska, z uwzględnieniem uzasadnionego i poziomu kosztów oraz optymalizacji wykorzystania źródeł energii elektrycznej zasilających sieć dystrybucyjną. Mając powyższe na uwadze Spółka OSD stosuje różnego rodzaju zabezpieczenia w celu minimalizacji skutków wadliwego i przepływu prądu. W pierwszej kolejności są to zabezpieczenia występujące na samej linii energetycznej, mające na celu by skutek działania sił przyrody (np. zawalenie się drzewa w wyniku nawałnicy na sieć energetyczną) nie spowodował szkody w sieci odbiorcy.

W drugiej kolejności ochronę przed wystąpieniem szkody stanowi zabezpieczenie na instalacji elektrycznej odbiorcy. Zabezpieczenia te, nie są jednak skuteczne, jeśli instalacja elektryczna odbiorcy, nie spełnia określonych wymogów bezpieczeństwa, dlatego też Spółka OSD wymaga od odbiorcy odpowiednio zabezpieczonej instalacji elektrycznej. Jak wskazano powyżej Spółka OSD dochowuje wszelkiego rodzaju staranności, aby szkody te nie występowały, a także by powodowały jak najmniejsze zniszczenia. Mimo starań Spółki OSD ograniczenie skutków i negatywnych zdarzeń, z uwagi na określony poziom ryzyka gospodarczego immanentnie związanego z działalnością i gospodarczą przez nią prowadzoną, nie jest możliwe, aby Spółka OSD przewidziała i była w stanie zapobiec ww. negatywnym zdarzeniom powodującym szkodę. Nie ulega wątpliwości w odniesieniu do stanu faktycznego, iż szkoda ma związek z prowadzoną przez Spółkę OSD działalnością gospodarczą - szkoda występuje w trakcie dostarczania energii elektrycznej. Zdarzenia te mają charakter powtarzalny, losowy, związany z działaniem sił przyrody.

Obowiązek naprawienia szkody przez Spółkę OSD, wynika wprost z obowiązujących przepisów prawa, w szczególności z art. 435 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. kodeks cywilny (Dz. U. z dnia 18 maja 1964 r., dalej jako k.c.). Powołany przepis stanowi, że prowadzący na własny rachunek przedsiębiorstwo lub zakład wprawiany w ruch za pomocą sił przyrody (pary, gazu, elektryczności, paliw płynnych itp.) ponosi odpowiedzialność za szkodę na osobie lub mieniu, wyrządzoną i komukolwiek przez ruch przedsiębiorstwa lub zakładu, chyba że szkoda nastąpiła wskutek siły wyższej albo wyłącznie z winy poszkodowanego lub osoby trzeciej, za którą nie ponosi odpowiedzialności. Odpowiedzialność na zasadzie ryzyka oparta jest na założeniu, że samo funkcjonowanie zakładu wprawianego w ruch za pomocą sił przyrody stwarza niebezpieczeństwo wyrządzenia szkody, niezależnie od działania lub zaniechania prowadzącego taki zakład (wyrok z dnia 19 czerwca 2001 r., II UKN 424/00, OZ.P 2003, nr 6, poz. 155).

Nie można zatem mówić o nie należytym wykonaniu zobowiązania przez Spółkę OSD, bowiem jak wskazano powyżej samo funkcjonowanie zakładu jako całości składników materialnych i niematerialnych powoduje ryzyko powstania szkody, dlatego też Spółka OSD ponosi odpowiedzialność nie na zasadzie winy, a na zasadzie ryzyka, a więc na obostrzonej zasadzie odpowiedzialności za szkodę.

Mając powyższe na uwadze odszkodowania wypłacane przez Spółkę OSD:

1. wynikają z powszechnie obowiązujących przepisów prawa,
   
2. naprawiają szkodę zaistniałą w związku z prowadzoną przez Spółkę OSD działalnością gospodarczą,
   
3. mają na celu osiągnięcie przychodu lub zabezpieczenie/zachowanie źródła przychodów,

- zatem stanowią dla Spółki OSD podatkowy koszt uzyskania przychodu. Zdaniem PGK, tego rodzaju odszkodowania, jako wydatki inne niż bezpośrednio związane z przychodami, stanowią koszt podatkowy w momencie ich poniesienia, na podstawie art. 15 ust. 4d ustawy o u.p.d.o.p.

W świetle obowiązującego stanu prawnego, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawców.

Dodatkowo należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.