Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0461-ITPB3.4510.69.2017.1.JS
z 21 marca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) w związku z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 lutego 2017 r. (data wpływu 27 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup pakietów medycznych dla pracowników i współubezpieczonych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup pakietów medycznych dla pracowników i współubezpieczonych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

X Sp. z o.o. (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca”), producent z branży przemysłu ciężkiego (m.in. przyczep, naczep zabudów i urządzeń oraz konstrukcji stalowych), w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą zatrudnia ok. 208 pracowników (dalej: Pracownicy). W ramach strategii zarządzania personelem, w celu maksymalizacji zysków Spółki, na które wpływa m.in. frekwencja i efektywność Pracowników ściśle uzależniona od ich kondycji zdrowotnej oraz mając na uwadze zwiększenie zaangażowania i motywacji Pracowników, Spółka w styczniu 2017 r. zawarła umowę grupowego ubezpieczenia na życie i zdrowie (dalej: ubezpieczenie medyczne), w ramach której każdy Pracownik, a także partner życiowy i/lub dziecko Pracownika (dalej: Współubezpieczeni) mogą zostać objęci opieką medyczną.

Zakres ubezpieczenia medycznego obejmuje m.in. śmierć Pracownika oraz wystąpienie u Pracownika lub Współubezpieczonego choroby lub uszkodzenia ciała skutkujących potrzebą skorzystania przez nich ze świadczeń zdrowotnych. Przy czym zakres świadczeń zdrowotnych, których koszt poniesie ubezpieczyciel, różni się w zależności od wybranego pakietu. Pakiety mogą obejmować w szczególności świadczenia z zakresu profilaktyki zdrowotnej, opieki podstawowej i specjalistycznej.

Spółka przekazuje i będzie przekazywać Pracownikom, którzy wyrazili / wyrażą taką chęć, świadczenia w postaci prawa do nabycia, po cenach niższych niż rynkowe, pakietów medycznych w ramach zawartej przez Spółkę umowy grupowego ubezpieczenia medycznego. Wdrożenie powyższego rozwiązania zostało poprzedzone wprowadzeniem odpowiednich zapisów do Regulaminu wynagradzania obowiązującego w Spółce. Treść przedmiotowych zapisów przewiduje, że Pracownikom przysługuje prawo do nabycia pakietów ubezpieczeń medycznych za cenę niższą niż cena rynkowa tych pakietów. Na ten moment koszt pakietu medycznego ponoszony przez Pracowników będzie wynosił 40% miesięcznej ceny danego pakietu. Pozostała część ceny pakietów jest / będzie finansowana przez Spółkę. Proporcje odpłatności za miesięczną cenę poszczególnych pakietów mogą przy tym ulec w przyszłości zmianom. Opłata za pakiet ubezpieczenia medycznego za Pracownika ma co do zasady charakter stały - niezależnie od tego czy Pracownik/Współubezpieczony faktycznie korzystał z konkretnych usług medycznych pozostawionych do jego dyspozycji.

Ci pracownicy, którzy wyrażą chęć nabycia pakietu ubezpieczenia medycznego, zobowiązani będą do złożenia Spółce oświadczenia o zgodzie na potrącenie z ich wynagrodzenia ceny pakietu w części, którą finansować ma Pracownik (40% ceny pakietu wybranego przez danego Pracownika).

Wartość pakietów ubezpieczeń medycznych w części finansowanej przez Spółkę będzie stanowić dla Pracowników przychód ze stosunku pracy w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032) z racji ich nierozerwalnego związku ze stosunkiem zatrudnienia między Spółką a Pracownikami.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że wydatki, jakie ponosi / poniesie Wnioskodawca z tytułu dofinansowania pakietów ubezpieczenia medycznego Pracowników oraz Współubezpieczonych stanowią / będą stanowić dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP?

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki jakie ponosi / poniesie Wnioskodawca z tytułu dofinansowania pakietów ubezpieczenia medycznego Pracowników oraz Współubezpieczonych, stanowią / będą stanowić dla Wnioskodawcy w całości koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o PDOP. Oznacza to, że wszelkie poniesione wydatki, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych wprost w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile tylko pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami. Tym samym, o ile spełniają powyższe warunki oraz zostały prawidłowo i rzetelnie udokumentowane, podatnik ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są tym samym wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów (nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty).

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

1. został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
2. jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
3. pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
4. poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
5. został właściwie udokumentowany,
6. nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o PDOP nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Do podatkowych kosztów uzyskania przychodu zaliczane są także tzw. „koszty pracownicze”. Kategoria ta obejmuje przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze lecz także wszelkiego rodzaju: nagrody, premie, diety, wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników, czy dodatkowe świadczenia rzeczowe nieodpłatne lub częściowo odpłatne. Przy czym warunkiem sine qua non zaliczenia wydatków na sfinansowanie świadczeń rzeczowych dla pracowników do podatkowych kosztów uzyskania przychodu jest, by wydatki te stanowiły dodatkowe wynagrodzenie pracownika, nierozerwalnie związane z istniejącym między nim a pracodawcą stosunkiem pracy.

Równocześnie przedmiotowe wydatki ponoszone przez pracodawców nie są wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o PDOP.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, wydatki na dofinansowanie pakietów ubezpieczenia medycznego Pracowników, spełnią wszystkie wskazane powyżej warunki, a co za tym idzie będą stanowić w całości koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP, w szczególności:

1. Wydatki, w części ceny pakietów ubezpieczeń medycznych finansowanej przez Spółkę, ponoszone będą bezpośrednio przez Wnioskodawcę i będą miały charakter definitywny (tj. nie będą Wnioskodawcy zwracane, czyli będą bezzwrotne);
2. Wydatki mają w całości charakter kosztów pracowniczych, tj. ponoszenie kosztów ubezpieczeń medycznych zarówno dotyczących pakietów obejmujących Pracowników, jak i Współubezpieczonych, jest rodzajem świadczenia pracodawcy na rzecz pracownika. Przedmiotowe pakiety ubezpieczeń medycznych przyczyniają się w szczególności do obniżenia absencji chorobowych Pracowników (ilości i długości trwania), w tym związanych z opieką nad Współubezpieczonymi, ponieważ Pracownicy i Współubezpieczeni mają łatwiejszy dostęp do szerokiego zakresu świadczeń medycznych w tym profilaktycznych, diagnostycznych, czy wizyt u lekarzy specjalistów. Tym samym wydatki przełożą się na minimalizację kosztów absencji oraz wzrost motywacji Pracowników, a co za tym idzie wzrost ich efektywności i - w konsekwencji - przyczynią się do wzrostu przyszłych zysków osiąganych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, a więc będą służyły zachowaniu albo zabezpieczeniu źródła przychodów;
3. Dodatkowo, jako element dbałości o markę pracodawcy (tzw. „employer brandingu”), czyli dbałości o budowanie wizerunku i renomy Wnioskodawcy jako atrakcyjnego pracodawcy, wydatki te przyczynią się do utrwalania pozytywnego wizerunku Wnioskodawcy na rynku pracy. Takie świadczenia znacząco wpływają na większą motywację Pracowników do pracy i ich lojalność wobec Wnioskodawcy, wspierając pozycję Spółki na rynku pracy. Tym samym Spółka zapewniając przedmiotowe świadczenia zmniejsza rotację Pracowników, wspiera utrzymanie stanu personelu na poziomie umożliwiającym kontynuację działalności operacyjnej, uzyskuje możliwość wyboru przyszłych pracowników z szerszej puli aplikujących i zatrudniania najlepszych z nich, co również przekłada się na jakość produktów oferowanych przez Wnioskodawcę a w konsekwencji działa na rzecz zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów;
4. Za „koszty pracownicze” można uznać także wydatki dotyczące zakupu pakietów ubezpieczeń medycznych obejmujących Pracowników i Współubezpieczonych z nimi. Świadczenie to bowiem jest związane ze stosunkiem pracy łączącym Pracownika ze Spółką. Tym samym argumentacja odnosząca się do kosztów pracowniczych ma w pełni zastosowanie w odniesieniu do wydatków na pakiety ubezpieczeń medycznych obejmujących także Współubezpieczonych;
5. Wydatki ponoszone są przez Wnioskodawcę na podstawie odpowiednich zapisów w regulaminie wynagradzania / umowach o pracę bądź w innych aktach wewnętrznych Spółki, gdzie wskazane jest, że stanowią element składowy ich wynagrodzenia z tytułu o pracę. Ponadto wydatki będą odpowiednio udokumentowane fakturami i umowami zawartymi z ubezpieczycielem;
6. Jednocześnie, przedmiotowe wydatki nie zostały enumeratywnie wymienione w katalogu wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W szczególności nie będą one objętą dyspozycją art. 16 ust. 1 pkt 45 ustawy o PDOP, który mówi o tym, iż z kosztów uzyskania przychodów wyłączone zostały wydatki pracodawcy na działalność socjalną, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. Przedmiotowe wydatki nie będą bowiem stanowić działalności socjalnej, o której mowa w ustawie o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, nie są również dostępne dla wszystkich zainteresowanych Pracowników, niezależnie od ich statusu rodzinnego czy materialnego.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, wydatki, jakie ponosi / poniesie Wnioskodawca z tytułu dofinansowania pakietów ubezpieczenia medycznego Pracowników oraz Współubezpieczonych, stanowią / będą stanowić dla Wnioskodawcy w całości koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP.

Powyższe podejście Spółki jest zgodne z ugruntowaną linią interpretacyjną organów podatkowych, które wielokrotnie prezentowały stanowisko, w myśl którego związane z dofinansowaniem pakietów medycznych przez pracodawcę dla pracowników i członków ich rodzin, stanowią dla pracodawcy koszt uzyskania przychodów np. w interpretacjach:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 27 stycznia 2017 r. (sygn. 1462-IPPB5.4510.1037.2016.2.MR), w której organ potwierdził prawidłowość stanowiska wnioskodawcy, zgodnie z którym: „(...) przedmiotowe wydatki ponoszone na zakup pakietów medycznych, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów (również w części przypadającej na członków rodzin pracowników), gdyż spełniają przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 ustawy CIT oraz nie są wymienione w negatywnym katalogu wydatków niezaliczanych do kosztów uzyskania przychodów.”,
  
• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 25 lipca 2016 r. (sygn. IPPB5/4510-541/16-2/BC), w której organ potwierdził, iż: „(...) wydatki na zakup abonamentów medycznych dla członków rodzin pracowników Spółki:
  
  
  
  1. są ponoszone z zasobów majątkowych Spółki a ich nabycie jest dokumentowane fakturą VAT;
     
  2. pozostają w pośrednim związku z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą; oraz
     
  3. nie zostały wymienione w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 Ustawy o CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
     
     W konsekwencji, (...), wydatki w części dotyczącej abonamentów medycznych dla członków rodzin pracowników stanowią dla Spółki koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15. ust. 1 Ustawy o CIT.”
     
     
     
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 10 kwietnia 2015 r. (sygn. IBPBI/2/4510-58/15/IŻ), w której organ stwierdził, że: „Nie ulega wątpliwości, że wydatki na zakup pakietów medycznych dla pracowników oraz członków ich rodzin zostały poniesione przez Spółkę w trosce o swoich pracowników i ich rodziny. W istocie wpływa to na zwiększenie motywacji pracowników do pracy, gdyż pakiety wpływają na lojalność wobec pracodawcy i tym samym budują wizerunek pracodawcy jako dbającego nie tylko o swoich pracowników, ale również o członków rodzin swoich pracowników. To z kolei skutkuje wyższą efektywnością oraz rzutuje na zmniejszenie fluktuacji pracowników. Ww. wydatki stanowią zatem przejaw i wyraz starań Spółki o stan zdrowia, kondycji fizycznej i samopoczucia jej pracowników oraz ich najbliższych osób, co w dalszej perspektywie może przyczyniać się do poprawy atmosfery pracy i w konsekwencji do zwiększania wydajności pracy z przełożeniem na uzyskiwane przez Spółkę przychody. Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że wydatki poniesione na zakup pakietów medycznych, w ramach których są zawarte świadczenia profilaktyki oraz medycyny zarówno dla pracowników, jak i członków ich rodzin spełniają przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 updop; jednocześnie nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1. zatem stanowią one koszty uzyskania przychodów Spółki.”
  

Analogiczne konkluzje płyną m.in. z interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 11 stycznia 2017 r. (sygn. 2461-EBPB-1-1.4510.359.2016.1.AT), z 2 września 2016 r. (sygn. IBPB-1-1/4510-229/16-1/EN), Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 19 kwietnia 2016 r. (sygn. ILPB3/4510-1-55/16-4/JG) i 13 lipca 2015 r. (sygn. ILPB3/4510-1-167/15-4/KS).

Reasumując, zważywszy na argumenty przedstawione przez Wnioskodawcę powyżej oraz potwierdzenie ich zasadności przez Ministra Finansów w analogicznych stanach faktycznych, zdaniem Wnioskodawcy ponosi / poniesie Wnioskodawca z tytułu dofinansowania pakietów ubezpieczenia medycznego Pracowników i Współubezpieczonych, stanowią / będą stanowić dla niego w całości koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1888 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z przepisu tego wynika zatem, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowym z przychodami (tzn. wydatki takie są uzasadnione z ekonomicznego punktu widzenia, ponieważ w rezultacie ich poniesienia podatnik może oczekiwać zwiększenia swoich przychodów), w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Co istotne również, muszą być to wydatki, dzięki którym podatnik może osiągnąć przychód podlegający opodatkowaniu.

Kosztami tymi będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Zatem to podatnik zobowiązany jest wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność. Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów, nie można uznać za koszt wydatków, których charakter budzi wątpliwości. Generalnie można więc przyjąć, że kosztami uzyskania przychodu są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, której celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, w tym także dla zagwarantowania jego funkcjonowania.

Enumeratywnie wymieniony w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych katalog kosztów niestanowiących kosztów podatkowych nie oznacza bowiem, że inne koszty w nim nie wymienione tymi kosztami nie mogą być. W takim przypadku należy badać, czy dany koszt poniesiony został w celu uzyskania przychodów (zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów).

Przesłankę celowości kosztu uważa się za spełnioną, gdy istnieje związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem danego kosztu a powstaniem lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Nie ma przy tym znaczenia, czy dany wydatek przyniósł oczekiwany skutek w postaci osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia ich źródła. Istotne jest, czy w momencie jego ponoszenia podatnik mógł – obiektywnie oceniając – oczekiwać takiego efektu. Zatem, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, której celem jest osiągnięcie przychodów bądź zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W takim ujęciu kosztami uzyskania przychodów będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Jednocześnie należy podkreślić, że o tym co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa zatem obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z działalnością gospodarczą oraz okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii.

W większości przypadków związek z przychodem nie nasuwa żadnych wątpliwości. Są jednak sytuacje, w których ów związek przyczynowy nie jest tak jednoznaczny. Wszystkie te sytuacje należy zatem rozwiązywać według zasad racjonalnego rozumowania, odrębnie w odniesieniu do każdego przypadku. Należy w tym miejscu podkreślić, że koszt uzyskania przychodów jest kosztem działalności gospodarczej, która ze swej istoty zmierza do osiągnięcia przychodów. Podatnik oceniając związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą winien zakładać, że dany koszt może obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodu. Podatnik uznając wydatek za koszt uzyskania przychodu odnosi ewidentne korzyści, albowiem o ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Na nim więc spoczywa ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodu.

Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Zatem to podatnik zobowiązany jest wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność. Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów, nie można uznać za koszt wydatków, których charakter budzi wątpliwości. Zatem, aby wydatek poniesiony przez podatnika mógł stanowić koszt uzyskania przychodów, muszą zaistnieć łącznie następujące przesłanki:

1. został poniesiony przez podatnika,
2. jest definitywny, a więc bezzwrotny,
3. pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością,
4. poniesiony został w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
5. został właściwie udokumentowany,
6. nie jest kosztem wymienionym w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego/ zdarzenia przyszłego wynika, że pakiet medyczny którym są/ zostaną objęci pracownicy spółki przyczyni się do obniżenia ich absencji chorobowych, również tych związanych z opieką nad Współubezpieczonymi z uwagi na łatwiejszy dostęp do szerokiego zakresu świadczeń medycznych, w tym profilaktycznych, diagnostycznych, czy wizyt u lekarzy specjalistów. W związku z tym Wnioskodawca podnosi, że poniesione wydatki na dofinansowanie pakietów ubezpieczenia medycznego pracowników oraz współubezpieczonych przyczynią się do minimalizacji kosztów nieobecności oraz wzrostu motywacji pracowników. Wnioskodawca dodatkowo wskazuje, że wprowadzenie dofinansowania do pakietów ubezpieczenia medycznego spowoduje wzrost efektywności pracowników co w konsekwencji przyczyni się do wzrostu przyszłych zysków osiąganych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej spółki.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że wydatki poniesione na dofinansowanie pakietów ubezpieczenia medycznego pracowników oraz Współubezpieczonych stanowią/będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jednocześnie wskazać należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego czy kontrolnego. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości zaliczenia poszczególnych wydatków Wnioskodawcy do kosztów uzyskania przychodów może być dokonana jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji, wskazać należy, że dotyczą one tylko konkretnych, indywidualnych sprawy podatnika, w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów podatkowych i sądów, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, iż nie stanowią źródeł prawa i nie mają mocy powszechnie obowiązującej.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.