Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
1061-IPTPB3.4511.32.2017.1.JŚ
z 3 kwietnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) w związku z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 stycznia 2017 r. (data wpływu 17 stycznia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego przeniesienia własności nieruchomości z majątku spółki jawnej na rzecz wspólnika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 stycznia 2017 r. wpłynął wniosek dotyczący podatku dochodowego od osób fizycznych, podatku od czynności cywilnoprawnych oraz podatku od spadków i darowizn.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca wraz z dwoma innymi osobami fizycznymi jest wspólnikiem spółki jawnej, zwanej dalej „Spółką”. Spółka powstała w wyniku przekształcenia zawiązanej w dniu 20 grudnia 1995 r. spółki cywilnej. Pierwotnie, od dnia przekształcenia do dnia 31 grudnia 2010 r. do Spółki należało czterech wspólników, w tym Wnioskodawca.

W dniu 2 grudnia 2002 r. w ramach przekształcenia spółki cywilnej Wnioskodawca zawarł umowę spółki jawnej, do której wspólnicy wnieśli następujące wkłady pieniężne:

1. wspólnik nr 1 – kwotę 5 000 zł,
2. wspólnik nr 2 – kwotę 5 000 zł,
3. wspólnik nr 3 – kwotę 5 000 zł.
   
   

Poza wkładami pieniężnymi wspólnicy zobowiązali się także do wniesienia na rzecz Spółki nieruchomości zabudowanej budynkiem produkcyjno-mieszkalnym, położonej … nr … na parceli …, dla której Sąd Rejonowy … prowadzi księgę wieczystą o nr KW ….. Nieruchomość stanowiła współwłasność łączną wspólników spółki cywilnej. W dniu 17 lutego 2004 r. w drodze umowy przeniesienia własności nieruchomości zawartej w formie aktu notarialnego wspólnicy przenieśli własność wspomnianej nieruchomości na spółkę jawną.

W dniu 31 grudnia 2010 r. jeden ze wspólników spółki jawnej dokonał darowizny przysługujących mu udziałów w spółce, obejmujących wszelkie uprawnienia przysługujące darczyńcy jako wspólnikowi Spółki, w tym wkład wniesiony na rzecz spółki w postaci udziału we własności nieruchomości, a obdarowany przyjął udziały na własność. Darowane udziały stanowiły 9% wszystkich udziałów w Spółce. Umowa darowizny została wykonana. Od tego momentu w spółce pozostało 3 wspólników, w tym Wnioskodawca. Wnioskodawca uczestniczy w zysku Spółki w 34%.

Ze względu na fakt, że nieruchomość zabudowana budynkiem produkcyjno-mieszkalnym położona …. nr … na parceli …, dla której Sąd Rejonowy …. prowadzi księgę wieczystą o nr KW ….., jest zbędna do prowadzenia działalności gospodarczej przez spółkę jawną, Wspólnicy, w tym Wnioskodawca, chcieli dokonać nieodpłatnego przeniesienia prawa własności tejże nieruchomości z przeznaczeniem na cele prywatne wspólników. Zgodnie z § 9 ust. 2 umowy spółki jawnej „Wspólnicy mogą w drodze uchwały postanowić o nieodpłatnym przeniesieniu, na swoje własne potrzeby, prawa własności środka trwałego, w tym prawa własności nieruchomości, należącego do majątku spółki, jeśli środek trwały okaże się zbędny dla spółki z punktu widzenia jego przydatności i użyteczności”, natomiast § 9 ust. 3 umowy spółki jawnej stanowi, że „Nieodpłatne przeniesienie własności, o którym mowa w ust. 2, nastąpi na cele prywatne wspólników w drodze nienazwanej umowy przenoszącej własność, innej niż umowa darowizny”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z nieodpłatnym przeniesieniem prawa własności nieruchomości na rzecz wspólników spółki jawnej w częściach odpowiadających przysługującym tym wspólnikom udziałom we współwłasności nieruchomości ze względu na zbędność nieruchomości do prowadzenia działalności gospodarczej przez spółkę jawną, po stronie Wnioskodawcy powstanie obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych, podatku od spadków i darowizn lub podatku od czynności cywilnoprawnych?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy odnośnie podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego przeniesienia własności nieruchomości z majątku Spółki jawnej na rzecz wspólników. Natomiast w pozostałym zakresie wniosku zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy, wycofanie nieruchomości ze spółki jawnej, w której Wnioskodawca jest wspólnikiem, nie jest dla Niego przychodem z działalności gospodarczej prowadzonej w formie spółki jawnej, w której jest wspólnikiem, ani przychodem z nieodpłatnego świadczenia.

Zgodnie z Kodeksem spółek handlowych, spółka jawna jest spółką osobową, która prowadzi działalność pod własną firmą. Spółka jawna może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Majątek spółki jawnej stanowi wszelkie mienie wniesione jako wkład lub nabyte przez spółkę w czasie jej istnienia. Majątek spółki jawnej jest prawnie wydzielony, tym samym wszelkie przesunięcia majątkowe pomiędzy spółką jawną a jej wspólnikami dotyczące rzeczy lub praw są odpowiednio zbyciem i nabyciem dla spółki i jej wspólników. Spółka jawna nie jest osobą fizyczną, lecz stanowi jednostkę organizacyjną, której ustawa przyznaje zdolność prawną, wobec czego jej przychód nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych (art. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), ani też podatkiem dochodowym od osób prawnych (art. 1 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

W przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki jawnej, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zasady te stosuje się również odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat. W rezultacie, uzyskane przez spółkę jawną przychody oraz poniesione koszty uzyskania przychodów podlegają rozliczeniu u wspólników – osób fizycznych, proporcjonalnie do ich udziałów w spółce i stanowią dla nich dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej, a co za tym idzie podlegają opodatkowaniu według zasad przewidzianych dla tego źródła.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 8 tego przepisu:

• pozarolnicza działalność gospodarcza,
  

• odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
  1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
  2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu: jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
  4. innych rzeczy,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Stosownie do treści art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

–wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Z treści przytoczonych przepisów wynika zatem, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku używanych aktualnie w działalności (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy), jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Odpłatne zbycie oznacza przeniesienie własności lub innych praw majątkowych w zamian za korzyść majątkową. W przypadku nieodpłatnego przekazania lokalu użytkowego przez spółkę jawną do majątku prywatnego jej wspólników, mamy niewątpliwie do czynienia ze zbyciem ww. składnika majątku. W wyniku bowiem tej czynności dojdzie do przeniesienia prawa własności nieruchomości ze spółki na wspólników.

Zbycie to nie będzie miało jednak dla spółki charakteru odpłatnego, bowiem w zamian za przeniesienie prawa własności ww. składników majątku z majątku spółki do majątku prywatnego jej wspólników, spółka nie uzyska żadnych korzyści majątkowych.

Podsumowując, nieodpłatne przekazanie prawa własności nieruchomości do majątku osobistego Wnioskodawcy w drodze umowy nienazwanej nie będzie rodziło dla Wnioskodawcy, jako wspólnika spółki jawnej, skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Należy poinformować, że na dzień wydania niniejszej interpretacji obowiązuje tekst jednolity ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2023, z późn. zm.).

Jednocześnie wskazać należy, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego. A zatem mając na uwadze powyższe, interpretacja indywidualna dotyczy Wnioskodawcy i nie wywołuje skutków prawnych dla pozostałych wspólników spółki jawnej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.