Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
0461-ITPP1.4512.18.2017.1.DM
z 23 lutego 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 29 grudnia 2016 r. (data wpływu 3 stycznia 2017 r.), uzupełnionym w dniu 16 lutego 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących nabycie usług w związku z organizacją jubileuszu firmy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 stycznia 2017 r. został złożony wniosek uzupełniony w dniu 16 lutego 2017 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących nabycie usług w związku z organizacją jubileuszu firmy.

W złożonym wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca – firma A prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Wnioskodawca zajmuje się produkcją ram meblowych do mebli oraz świadczeniem usług deweloperskich. Jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

Dnia 6 października 2016 r., minęła 10 rocznica założenia firmy. W związku z obchodami 10-lecia działalności firmy (czynnego podatnika VAT) został zorganizowany bal integracyjny dla pracowników oraz przedstawicieli odbiorców.

Uroczystość jubileuszowa została zorganizowana w dniu 7 października 2016 r. w restauracji C w T.

Na bal zostali zaproszeni pracownicy z osobami towarzyszącymi oraz kilku przedstawicieli największych odbiorców z osobami towarzyszącymi.

W ramach tej uroczystości zorganizowano niespodziankę dla pracowników – koncert zespołu G. Dla pracowników z najdłuższym stażem zamówiono dyplomy.

W związku z organizacją imprezy jubileuszowej Wnioskodawca poniósł następujące wydatki:

• Firma M wystawiła fakturę, która opiewa na kwotę netto 15.203,25 zł ze stawką VAT 23% za kompleksową usługę organizacji uroczystości jubileuszu 10-lecia firmy A w restauracji C w T. Na koszt tej kompleksowej usługi organizacji uroczystości złożyły się koszty wynajmu dwóch sal: górnej i dolnej, ponieważ jedna sala nie pomieściłaby 250 osób, usługa przygotowania posiłków dla 250 osób oraz koszt obsługi kelnerskiej;
• wynajem hali magazynowej 15mx20m; Wnioskodawca zobligowany był wynająć namiot ze względów bezpieczeństwa bhp i ppoż, ponieważ żadna z sal nie spełniała wymogów bezpieczeństwa w ilości 250 osób jednocześnie; po zakończeniu części oficjalnej w tym namiocie odbył się koncert G;
• ochrona fizyczna w dniach 7-8 października 2016 r. do umowy O. Obiekt: L (S);
• wynajem sali konferencyjnej w hotelu/restauracji „S” w celu spotkania z przedstawicielami największego odbiorcy firmy I; konferencja z kontrahentami miała na celu przedstawienie wyników sprzedażowych oraz planów na dalszy rozwój firmy Wnioskodawcy;
• obsługa techniczna imprezy z okazji 10-lecia firmy A, L (B dotyczy obsługi technicznej koncertu G);
• występ artystyczny G (koncert) w dniu 7 października 2016 r. w H w L (S);
• zaproszenia;
• dyplomy dla pracowników z najdłuższym stażem pracy.

Wszystkie wydatki poniesione w związku z jubileuszem firmy zostały sfinansowane ze środków obrotowych firmy.

Celem imprezy jubileuszowej było zintegrowanie pracowników z firmą oraz między sobą, budowanie zespołu, poprawa atmosfery pracy oraz ułatwienie ułożenia wzajemnych relacji między pracownikami i w efekcie poprawa efektywności pracy (wzrost motywacji w zakresie wykonywania obowiązków pracowniczych), a przez to zwiększenie przychodów firmy. Dodatkowo poprzez udział kontrahentów w imprezie Wnioskodawca zamierzał umocnić relacje biznesowe z grupą największych odbiorców m.in. firmą I. Łączna liczba wszystkich członków tej imprezy wynosiła około 250 osób. Uczestnicy nie ponoszą żadnych wydatków za udział w uroczystości jubileuszu. Udział w uroczystości jubileuszu jest dobrowolny.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca może odliczyć podatek VAT od wszystkich faktur zakupu dotyczących wydatków w związku z organizacją jubileuszu 10-lecia istnienia firmy na rynku na gruncie ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki poniesione w związku z organizacją przedmiotowej imprezy jubileuszowej, bowiem z treści wniosku wynika, iż wydatki te będą ponoszone na cele działalności gospodarczej i będą związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT. Wnioskodawca wskazał, że prawo do odliczenia podatku od towarów i usług, potwierdzając interpretacje Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 20 września 2011 r. znak IBPP1/443-976/11/AL, Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 5 marca 2012 r. znak IPTPP2/443-787/11-5/KW.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710 z późn. zm.). W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ww. ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. b cyt. ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.

Ponadto zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Dodatkowo stosownie do art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a i b ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne gdy wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:

1. stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane – w części dotyczącej tych czynności,
2. podają kwoty niezgodne z rzeczywistością – w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością.

Ponadto, w oparciu o art. 88 ust. 4 powołanej ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Dodatkowo podkreślić należy, że prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Wykonania tego prawa powinno być zapewnione niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar (usługa) ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas, po spełnieniu wymienionych w art. 86 ww. ustawy wymogów formalnych, odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Biorąc pod uwagę, że prawo do odliczenia powinno być realizowane natychmiast po powstaniu podatku naliczonego, decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia będzie miał zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują, jaki związek musi istnieć pomiędzy zakupami a sprzedażą, żeby podatnik mógł skorzystać z prawa do odliczenia. Związek ten może być bezpośredni (wydatek na nabycie towaru, który następnie zostanie przez podatnika sprzedany), bądź pośredni. O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą, np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Bezpośrednio wiążą się więc z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Natomiast pośredni związek nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy występuje wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa – mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu.

Istnienie związku między nabywanymi towarami i usługami a transakcjami opodatkowanymi podatnika jest traktowane jako niezbędny wymóg powstania prawa do odliczenia podatku również w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.). Stanowisko powyższe znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – mocą art. 15 ust. 2 ww. ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-371/07 z dnia 11 grudnia 2008 r. orzekł, że „Należy przyznać, że zapewnianie posiłków swoim pracownikom pozwala pracodawcy między innymi na ograniczenie możliwości przerywania spotkań. Dlatego, dla zapewnienia sprawnego i nieprzerwanego przebiegu spotkań, pracodawca może zobowiązać się do zapewniania posiłków pracownikom uczestniczącym w tych spotkaniach. Po drugie, jak to wyjaśniła Danfoss na rozprawie, omawiane posiłki składają się z kanapek i zimnych dań podawanych w salach spotkań w szczególnych okolicznościach. Z wyjaśnień tych wynika, że pracownicy nie mogą wybrać ani miejsca, ani czasu, ani też rodzaju posiłku, ponieważ wyborów tych dokonuje pracodawca. W tych szczególnych okolicznościach zapewnianie posiłków przez pracodawcę swym pracownikom nie służy zaspokajaniu prywatnych potrzeb tych ostatnich i nie jest dokonywane w celach innych niż związane z działalnością przedsiębiorstwa. Osobista korzyść, jaka wynika z tego dla pracowników, wydaje się mieć jedynie charakter uboczny względem potrzeb przedsiębiorstwa. Szczególny sposób, w jaki przedsiębiorstwo jest zorganizowane, stanowi zatem wskazówkę, że świadczenia polegające na nieodpłatnym wydawaniu posiłków pracownikom nie są wykonywane w celach innych niż związane z jego działalnością” (pkt 60-63).

Z powołanego wyżej orzeczenia wynika zatem, że dla oceny tego czy towary i usługi nabywane w związku ze spotkaniami, w których biorą udział pracownicy mają związek z działalnością przedsiębiorstwa istotne jest to, kto odnosi większą korzyść (pracownik czy przedsiębiorca).

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca będący zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT, z okazji obchodzonego 10-lecia założenia firmy zorganizował jubileusz, którego gośćmi byli zarówno kontrahenci, jak i pracownicy. W tym celu poniósł wydatki, które obejmowały wynagrodzenie z tytułu występu artystycznego, obsługi technicznej imprezy, wynajmu hali magazynowej, w której odbył się koncert artysty, koszty przygotowania zaproszeń na jubileusz i dyplomów dla pracowników z najdłuższym stażem pracy. W związku z organizacją jubileuszu Wnioskodawca poniósł również koszt świadczonej przez kontrahenta usługi organizacji uroczystości jubileuszu, w skład której wchodziły usługi wynajmu dwóch sal, przygotowania posiłków i obsługi kelnerskiej, która to usługa została potraktowana przez kontrahenta jako jedna kompleksowa usługa, wykazana na fakturze w jednej pozycji oraz opodatkowana jedną stawką podatku od towarów i usług w wysokości 23%. Ponadto w celu spotkania z przedstawicielami odbiorcy Wnioskodawca wynajął salę konferencyjną. Na spotkaniu tym zostały przedstawione wyniki sprzedażowe oraz plany na dalszy rozwój firmy.

Mając powyższe na uwadze, odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy dotyczących kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących nabycie usług w związku z organizacją jubileuszu firmy, wskazać należy, że jak wskazał Wnioskodawca celem organizacji uroczystości było zintegrowanie pracowników z firmą, budowanie zespołu,, poprawa atmosfery pracy, wzrost efektywności poprzez zwiększenie motywacji, co wiąże się ze zwiększeniem przychodów. Udział kontrahentów z kolei miał na celu umocnienie relacji biznesowych.

Uwzględniając przedstawione powyżej okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów ustawy dotyczących odliczenia podatku od towarów i usług stwierdzić należy, że koszty (wydatki) związane z organizacją imprezy jubileuszowej mają pośredni związek z wykonywaną działalnością gospodarczą. Nabywane przez Wnioskodawcę towary i usługi nie służą dalszej odsprzedaży, ani nie będą wykorzystywane do wytworzenia wyrobów/usług będących przedmiotem obrotu (co świadczyłoby o bezpośrednim związku z prowadzoną działalnością), ale pośrednio poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości – budowanie pozytywnego wizerunku oraz renomy, poprawę relacji z kontrahentami, poprawę atmosfery pracy, wzrost motywacji do wykonywania obowiązków pracowniczych – są związane ze sprzedażą opodatkowaną.

Przy czym, z uwagi na charakter imprezy to Wnioskodawca osiąga z nich większą korzyść – osobista korzyść dla pracowników, ma charakter jedynie uboczny względem potrzeb przedsiębiorstwa.

W odniesieniu do usługi w zakresie organizacji uroczystości jubileuszu świadczonej przez firmę M. w skład której wchodził wynajem sal, przygotowanie posiłków i obsługa kelnerska należy zauważyć, że w celu ustalenia, czy podatnik [kontrahent] świadczy na rzecz Wnioskodawcy kilka odrębnych usług czy też jedną usługę należy określić cechy transakcji. Aby móc wskazać, że dana usługa jest usługą złożoną, winna składać się ona z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na usługę złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu – do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast usługę należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Zatem pojedyncza usługa jest traktowana jak element usługi kompleksowej wówczas jeżeli cel świadczenia usługi pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać bez usługi pomocniczej usługi głównej.

Co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy kilka świadczeń obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia jedną usługę, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem z ekonomicznego punktu widzenia usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę kompleksową obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej.

Jedna transakcja występuje zatem wtedy, gdy dwa lub więcej elementów albo dwie lub więcej czynności, dokonane przez podatnika, są ze sobą tak ściśle związane, że tworzą obiektywnie tylko jedno niepodzielne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny (por. np. wyrok TSUE z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd – pkt 29, ww. wyrok C-392/11 – pkt 16; ww. wyrok TSUE C-224/11 – pkt 30; lub też wyrok TSUE z dnia 27 czerwca 2013 r. w sprawie C-155/12 RR Donnelley Global Turnkey Solutions Poland sp. z o.o. – pkt 21).

Na podstawie powyższych uregulowań, należy stwierdzić, że w okolicznościach przedstawionych przez Wnioskodawcę, nabycie przedmiotowej usługi należy zaliczyć do usług złożonych, składających się z kombinacji różnych czynności. Można bowiem w powyższych okolicznościach mówić o jednym świadczeniu głównym – organizacji jubileuszu, na który składają się inne świadczenia pomocnicze stanowiące elementy usługi kompleksowej, takie jak usługi udostępnienia sali, przygotowania posiłków i obsługa kelnerska. Dlatego też nabywane przez Wnioskodawcę usługi, można uznać za usługę kompleksową, zaś czynności składające się na usługę główną są traktowane jako usługi pomocnicze.

Co prawda w świetle powołanego art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług, podatek naliczony z tytułu nabycia usług noclegowych i gastronomicznych – co do zasady – nie podlega odliczeniu, jednakże powyższe ograniczenie nie ma zastosowania w sytuacji, gdy przedmiotem zakupu jest usługa kompleksowa, czyli co do istoty jedna usługa, na którą składają się poszczególne elementy, w tym usługi gastronomiczne.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że w analizowanej sytuacji Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki poniesione w związku z organizacją przedmiotowego jubileuszu, bowiem z treści wniosku wynika, że wydatki te zostały poniesione na cele działalności gospodarczej i są związane z czynnościami opodatkowanymi. Zatem, w zakresie w jakim spełnione są przesłanki wynikające z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, o ile nie wystąpią przesłanki negatywne z art. 88 ustawy, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku z faktur otrzymanych w związku z organizacja jubileuszu firmy.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku należy podkreślić, iż analiza treści dokumentów załączonych do wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego wydaje, w jego indywidualnej sprawie pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym tut. organ nie jest uprawniony do oceny prawnej załączonych do wniosku dokumentów.

Końcowo należy wskazać, że ostateczna weryfikacja związku przedmiotowych wydatków z czynnościami opodatkowanymi może nastąpić jedynie w toku postępowania prowadzonego przez właściwy organ kontrolny.

Jednocześnie należy zauważyć, ze w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Ponadto tut. organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.