2017.02.27 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
1462-IPPP2.4512.33.2017.2.JO
z 27 lutego 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Strony – przedstawione we wniosku nadanym w dniu 16 stycznia 2017 r. (data wpływu 19 stycznia 2017 r.) uzupełnionym pismem Strony z dnia 13 lutego 2017 r. (data wpływu 15 lutego 2017 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 27 stycznia 2017 r. (skutecznie doręczone Stronie w dniu 10 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 stycznia 2017 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy. Wniosek został uzupełniony pismem Strony z dnia 13 lutego 2017 r. (data wpływu 15 lutego 2017 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 27 stycznia 2017 r. znak nr 1462-IPPP2.4512.33.2017.1.JO.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą planującą utworzenie podmiotu, który będzie prowadzić działalność inwestycyjną polegającą na zbieraniu aktywów od wielu inwestorów w celu ich lokowania w interesie tych inwestorów zgodnie z określoną polityką inwestycyjną. Podmiot ten będzie utworzony zgodnie z przepisami ustawy z dnia 27 maja 2004 roku o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2014 r. poz. 157 z późn, zm.; dalej: „Ustawa FIZAFI”) z uwzględnieniem zmian wprowadzonych ustawą z dnia 31 marca 2016 r. o zmianie ustawy o funduszach inwestycyjnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2016 roku poz. 615, dalej: „Ustawa zmieniająca”).

Podmiotem, którego utworzenie jest planowane, i który będzie wykonywał działalność we wskazanym zakresie będzie alternatywna spółka inwestycyjna. Alternatywna spółka inwestycyjna będzie działała pod firmą: „Alternatywny Fundusz Inwestycyjny II R. Spółka Akcyjna Alternatywna Spółka Inwestycyjna spółka komandytowo-akcyjna” (dalej: „AFI” lub „ASI”). Spółka może również używać skrótu firmy: „Alternatywny Fundusz Inwestycyjny II R Spółka Akcyjna Alternatywna Spółka Inwestycyjna S.K.A.”, a także „Alternatywny Fundusz Inwestycyjny II R Spółka Akcyjna ASI S.K.A.”.

AFI będzie działać na podstawie Ustawy FIZAFI oraz zgodnie z regulacjami wynikającymi z ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks Spółek Handlowych (tekst jednolity Dz. U. z 2013 r. poz. 1030 z późn. zm.). AFI, jako alternatywna spółka inwestycyjna, w rozumieniu art. 8a ust. 1 Ustawy FIZAFI będzie alternatywnym funduszem inwestycyjnym, innym niż określony w art. 3 ust. 4 pkt 2 Ustawy FIZAFI.

Zgodnie z art. 8a ust. 3 Ustawy FIZAFI wyłącznym przedmiotem działalności ASI, z zastrzeżeniem wyjątków określonych w ustawie, będzie zbieranie aktywów od wielu inwestorów w celu ich lokowania w interesie tych inwestorów zgodnie z określoną polityką inwestycyjną. ASI będąca alternatywnym funduszem inwestycyjnym nie będzie prowadzić działalności gospodarczej w pełnym zakresie, tj. nie będzie dokonywać dowolnych czynności nakierowanych na zysk. ASI będzie wykonywać tylko i wyłącznie działalność lokacyjną w granicach wyznaczonych przez Ustawę FIZAFI. Tym samym, ASI nie będzie czerpać zysków z innych czynności niż działalność lokacyjna.

Sposób wykonywania działalności gospodarczej oraz sposób funkcjonowania ASI wynika wprost z bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa. Ponadto, wynikać on będzie ze statutu ASI, jej polityki inwestycyjnej oraz jej strategii inwestycyjnej.

Wyłącznym przedmiotem działalności ASI, zgodnie art. 2 ust. 1 pkt 10a Ustawy, będzie zbieranie aktywów od inwestora lub wielu inwestorów w celu ich lokowania w interesie tego inwestora lub tych inwestorów zgodnie z określoną polityką inwestycyjną ASI.

udziały i akcje spółek krajowych i zagranicznych,
prawa i obowiązki wynikające ze statusu bycia wspólnikiem w krajowych i zagranicznych spółkach osobowych,
papiery wartościowe,
wierzytelności, z wyjątkiem wierzytelności wobec osób fizycznych,
waluty,
instrumenty pochodne, w tym niewystandaryzowane instrumenty pochodne,
prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od oznaczonych co do gatunku rzeczy, określonych rodzajów energii, mierników i limitów wielkości produkcji lub emisji zanieczyszczeń, dopuszczone do obrotu na giełdach towarowych, instrumenty rynku pieniężnego - pod warunkiem że są zbywalne,
nieruchomości,
wierzytelności,
wszelkie inne zbywalne prawa majątkowe lub inne, których nabycie lub objęcie może przyczynić się do realizacji celu inwestycyjnego.

Przedmiotem lokat ASI, prócz określonych powyżej, mogą być również:

własność lub współwłasność: nieruchomości gruntowych w rozumieniu przepisów o gospodarce nieruchomościami, budynków i lokali stanowiących odrębne nieruchomości, statków morskich,
użytkowanie wieczyste.

Inwestycje w udziały i akcje mogą przynosić zysk w postaci wypłaty dywidendy oraz wzrostu wartości udziałów i akcji.

Spółka, działająca jako Alternatywna Spółka Inwestycyjna, zarządzana przez Zarządzającego Alternatywną Spółką Inwestycyjną tj. R S.A. (zgodnie z art. 8b ust. 2 pkt 2 Ustawy), stanowi Alternatywny Fundusz Inwestycyjny w świetle Ustawy zgodnie z art. 8a ust. 1 Ustawy.

Z uwagi na fakt, że wyłącznym przedmiotem działalności ASI, zgodnie art. 2 ust. 1 pkt 10a Ustawy, będzie zbieranie aktywów od inwestora lub wielu inwestorów w celu ich lokowania w interesie tego inwestora lub tych inwestorów zgodnie z określoną polityką inwestycyjną ASI, Alternatywna Spółka Inwestycyjna nie będzie osiągała żadnych zysków ze sprzedaży. Tym samym u Wnioskodawcy wartość sprzedaży w roku podatkowym nie przekroczy wysokości co najmniej 150.000 zł, oraz nie przekroczy tej kwoty w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym.

ASI nie będzie wykonywać czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. podatku od towarów i usług (tekst jednolity: Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm).

ASI będzie zarządzana przez R S.A., która zgodnie z art. 70zc ust. 1 pkt 2 Ustawy wystąpi do Komisji Nadzoru Finansowego z wnioskiem o dokonanie wpisu do rejestru zarządzających ASI. W przypadku otrzymania wpisu przedmiotem działalności Spółki jako Zarządzającego Alternatywną Spółką Inwestycyjną będzie w świetle art. 70e ust. 1 Ustawy zarządzanie Alternatywnymi Spółkami Inwestycyjnymi stanowiącymi Alternatywne Fundusze Inwestycyjne, w tym wprowadzanie tychże Alternatywnych Spółek Inwestycyjnych do obrotu, oraz zarządzanie unijnymi Alternatywnymi Funduszami Inwestycyjnymi, w tym wprowadzanie tych Alternatywnych Funduszy Inwestycyjnych do obrotu zgodnie z art. 70e ust. 1 i 2 w związku z art. 70a ust. 1 Ustawy, (dalej jako: „ZASI”, „ZAFI”).

W piśmie z dnia 13 lutego 2017 r. Wnioskodawca dodatkowo wyjaśnia:

Ad 1. Planowany adres siedziby:

Wnioskodawca pragnie wskazać, że planowanym adresem siedziby Alternatywnego Funduszu Inwestycyjnego II R Spółka Akcyjna Alternatywna Spółka Inwestycyjna Spółka Komandytowo-akcyjna (dalej: „ASI” lub „AFI”) .

Ad.2. Stopień zaawansowania przygotowań związanych z utworzeniem ASI:

Dnia 8 września 2016 r. aktem notarialny, sporządzonym przez notariusza, prowadzącego kancelarię notarialną została zawiązana spółka Alternatywny Fundusz Inwestycyjny II R Spółka Akcyjna Alternatywna Spółka Inwestycyjna Spółka Komandytowo-akcyjna. Następnie dnia 31 stycznia 2017 r. do Sądu Rejonowego Wydział Gospodarczy KRS został złożony wniosek o rejestrację wyżej wymienionego podmiotu. Wniosek ten nie został jeszcze rozpatrzony merytorycznie przez ww. Sąd. Wnioskodawca oczekuje na potwierdzenie rejestracji tego podmiotu w rejestrze przedsiębiorców. Na dzień sporządzenia niniejszej odpowiedzi na wezwanie Organu, Wnioskodawca dysponuje jedynie informacją o sygnaturze akt jaka została nadana sprawie dot. rejestracji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 13 lutego 2017 r.):

Czy w sytuacji, gdy sprzedaż dokonywana przez ASI nie przekroczy łącznie w roku podatkowym kwoty 150.000 zł albo przewidywana przez Wnioskodawcę wartość sprzedaży nie przekroczy w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym kwoty 150.000 zł, będzie mógł on skorzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 113 ust. 1 oraz w art. 113 ust. 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. podatku od towarów i usług (tekst jednolity: Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.; dalej: „ustawa o VAT”)?

Zdaniem Wnioskodawcy, ASI będzie mogła skorzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 113 ust. 1 oraz art. 113 ust. 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. podatku od towarów i usług (tekst jednolity: Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.; dalej: „ustawa o VAT”) z uwagi na fakt, że będą spełnione przewidziane we wskazanych przepisach przesłanki, tj.:

w trakcie roku podatkowego, w którym Wnioskodawca rozpocznie wykonywanie działalności gospodarczej, przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, kwoty 150.000 zł,
wartość sprzedaży ASI w roku podatkowym poprzedzającym rok podatkowy nie przekroczy kwoty 150.000 zł.

Art. 1 Ustawy określa zasady tworzenia i działania funduszy inwestycyjnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz zasady prowadzenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalności przez fundusze zagraniczne i spółki zarządzające.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 Ustawy funduszem inwestycyjnym jest osoba prawna, której wyłącznym przedmiotem działalności jest lokowanie środków pieniężnych zebranych w drodze publicznego, a w przypadkach określonych w ustawie również niepublicznego, proponowania nabycia jednostek uczestnictwa albo certyfikatów inwestycyjnych, w określone w ustawie papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego i inne prawa majątkowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 4 Ustawy fundusz inwestycyjny może prowadzić działalność jako:

fundusz inwestycyjny otwarty;
alternatywny fundusz inwestycyjny: specjalistyczny fundusz inwestycyjny zamknięty.

Ponadto w art. 8a Ustawy określono, że:

w ust. 1: Alternatywna spółka inwestycyjna jest alternatywnym funduszem inwestycyjnym, innym niż określone w art. 3 ust. 4 pkt 2.
w ust. 2: Alternatywna spółka inwestycyjna może prowadzić działalność w formie: 1) spółki kapitałowej, w tym spółki europejskiej; 2) spółki komandytowej albo spółki komandytowo-akcyjnej, w których jedynym komplementariuszem jest spółka kapitałowa, w tym spółka europejska.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Powyższe uprawnienie Wnioskodawcy do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego z podatku od towarów i usług w przypadku, jeżeli Wnioskodawca nie osiągnął w poprzednim roku podatkowym wartości sprzedaży w wysokości 150.000 zł potwierdza wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 16 września 2010 r. w sprawie o sygn. akt I SA/Rz 421/10, w której Sąd orzekł, że;

„Przepis art. 113 ust. 1 u.p.t.u. reguluje szczególny rodzaj zwolnienia - zwolnienia podmiotowego, które ma ograniczony i fakultatywny charakter. Zwolnienie to jest prawem podatnika, a więc jego immanentną cechą jest, że podatnik może, ale nie musi z niego korzystać.”

Natomiast w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 19 czerwca 2013 r. w sprawie o sygn. akt I SA/Kr 548/13, Sąd stwierdził, że:

„Zwolnienie, o którym mowa w art. 113 ust. 1 u.p.t.u., determinowane jest przede wszystkim wielkością sprzedaży dokonanej przez podatnika w roku poprzednim w tym sensie, że dokonanie obrotu na poziomie nie przekraczającym wyznaczonego limitu powoduje zastosowanie zwolnienia już od dnia 1 stycznia danego roku podatkowego.”

Artykuł 113 ust. 1 ustawy o VAT dotyczy podatników już działających, a więc takich, którzy wykonywali czynności podlegające opodatkowaniu w poprzednim roku podatkowym. Przepis ten wprowadza konstrukcję podatnika podmiotowo zwolnionego od podatku VAT. Należy zaznaczyć, iż osoba taka jest w dalszym ciągu podatnikiem w rozumieniu ustawy o VAT (w szczególności w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT), jednak ze względu na niski poziom obrotów osiąganych z wykonywania czynności opodatkowanych, korzysta ona ze zwolnienia z podatku. Zwolnienie określone w art. 113 ma charakter zwolnienia podmiotowego, co oznacza, że wszystkie czynności, objęte definicją sprzedaży zawartą w art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, bez względu na ich status (jako czynności zwolnionych przedmiotowo lub opodatkowanych na zasadach ogólnych), wykonywane przez tych podatników nie podlegają opodatkowaniu (z wyjątkiem przypadków określonych w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT). Zgodnie z powyższą definicją przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Powyższe zwolnienie podmiotowe wynika również z art. 285 i n. dyrektywy 2006/112/WE (uprzednio art. 24 ust. 2 lit. a) VI dyrektywy). Zgodnie z nim Państwa członkowskie, które nie skorzystały z możliwości przewidzianej w art. 14 dyrektywy 67/228/EWG, mogą przyznać zwolnienie podatnikom, których roczny obrót nie przekracza kwoty 5.000 EUR lub równowartości tej kwoty w walucie krajowej. Jednak większość państw członkowskich, które w dniu wejścia w życie dyrektywy stosowały limit zwolnienia na poziomie wyższym niż 5.000 euro (lub równowartości tej kwoty w walucie krajowej), względnie w stosownych traktatach akcesyjnych zagwarantowały sobie możliwość utrzymania wyższego poziomu, może nie tylko utrzymać wyższy poziom limitu, lecz także, zgodnie z art. 24 ust. 2 lit. a) VI dyrektywy, dokonać jego podwyższenia, jeżeli uzasadnione jest to koniecznością utrzymania wysokości limitu na realnym poziomie.

Polska wystąpiła jednak o zmianę tego limitu i dnia 20 października 2009 r. Rada Unii Europejskiej podjęła decyzję upoważniającą Polskę do stosowania środka stanowiącego odstępstwo od art. 287 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (decyzja Rady 2009/790/WE, Dz.U. UE L 283 z dnia 30 października 2009 r., s. 53 z późn. zm.). Na podstawie art. 1 tej decyzji Rada upoważniła Polskę do zwolnienia od podatku VAT podatników, których roczny obrót nie przekracza 30 000 euro w złotych, zgodnie z kursem wymiany stosowanym 1 maja 2004 r.

Kwota 30.000 euro, ustalona ostatecznie na poziomie 150.000 zł, obowiązuje od dnia 1 stycznia 2011 r. Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 215, poz. 1666) kwotę graniczną w 2010 r. stanowiła natomiast kwota 100.000 zł. Porównując ten limit ze stosowanymi obecnie w innych państwach członkowskich, należy zauważyć, iż jest on jednym z wyższych.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 ustawy o VAT do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się m.in. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41 (szeroko rozumiane usługi finansowe).

Art. 113 ust. 9 ustawy o VAT wskazuje natomiast, że zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Podsumowując, należy wskazać, że postanowienia art. 113 ustawy o VAT są jasne i nie budzą żądnych wątpliwości interpretacyjnych. Potwierdzeniem konstrukcji dotyczącej zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 oraz ust. 9 ustawy o VAT jest art. 113 ust. 5 ustawy o VAT zgodnie z którym utrata prawa do zwolnienia podmiotowego następuje: „Jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę”. Porównując warunek utraty prawa do zwolnienia podmiotowego do działalności Spółki przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego należy wskazać, że nie jest możliwym aby ASI utraciła prawo do korzystania ze zwolnienia podmiotowego (nie będzie prowadziła sprzedaży, której wartość przekroczy kwotę 150.000 zł.), gdyż cały czas będzie spełniała warunki przewidziane w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT.

Jasność i precyzje warunków jakie muszą spełnić podmioty chcące skorzystać z prawa do zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT potwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku w sprawie o sygn. akt I FSK 736/07 z dnia 30 maja 2008 r., w którym Sąd stwierdził, że:

„Zapis normy art. 113 ust. 1 i ust. 14 pkt 1 ustawy z 2004 r. o podatku od towarów i usług jest jednoznaczny i ani Wojewódzki Sąd Administracyjny, ani tym bardziej organ podatkowy nie może dokonywać wykładni tego przepisu sprzecznie z jego literalnym brzmieniem.”

Powyższe stanowisko Wnioskodawcy, potwierdzające, że podmiot, który nie osiągnął w poprzednim roku podatkowym wartości sprzedaży na kwotę 150.000 zł będzie podlegał zwolnieniu podmiotowemu z podatku od towarów i usług, zgodne jest z licznymi interpretacjami prawa podatkowego organów podatkowych, w tym min.:

interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 7 stycznia 2016 r. (IBPP1/4512-811/15/AR);
interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 8 grudnia 2015 r. (IPTPP2/4512-552/15-2/SM);
interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 3 kwietnia 2015 r. (ITPP1/4512-26/15/MS).

Natomiast stanowisko zgodnie z którym, podmiot u którego kwota 150.000 zł nie zostanie osiągnięta proporcjonalnie do wartości sprzedaży w przypadku rozpoczęcia w ciągu roku podatkowego prowadzenia działalności gospodarczej, będzie mógł skorzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 113 ust. 9 ustawy o VAT zostało potwierdzone m.in. w:

interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 22 maja 2013 r. (IPTPP1/443-186/13-2/MW);
interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 11 grudnia 2015 r. (ITPP3/4512-557/15/MD);
interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 16 września 2013 r. (ILPP4/443-301/13-2/ISN);
interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 29 października 2013 r. (ITPP1/443-758/13/IK);
interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 8 grudnia 2015 r. (IPTPP2/4512-552/15-2/SM);

Podsumowując, należy stwierdzić, że Wnioskodawca jasno wykazał, iż będzie spełniał warunki uprawniające go do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego z podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 113 ust. 1 oraz 9 ustawy o VAT. Przepis ten również nie budzi wątpliwości interpretacyjnych. Zarówno z jego treści jak i z licznych pozytywnych interpretacji indywidualnych wydanych przez organy podatkowe jasno wynika, że alternatywny fundusz inwestycyjny, u którego wartość sprzedaży nie przekroczy:

w roku rozpoczęcia działalności gospodarczej wartości sprzedaży w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym kwoty 150.000 zł;
łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 000 zł (dotyczy lat podatkowych następujących po roku podatkowym rozpoczęcia działalności),

Tym samym ASI, której wyłącznym przedmiotem działalności będzie zgodnie art. 70e ust. 1 Ustawy zbieranie aktywów od inwestora lub wielu inwestorów w celu ich lokowania w interesie tego inwestora lub tych inwestorów zgodnie z określoną polityką inwestycyjną ASI będzie mogła skorzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 113 ust. 1 oraz 9 ustawy o VAT, bądź bezpośrednio na podstawie przepisów art. 285 i n. dyrektywy 2006/112/WE (uprzednio art. 24 ust. 2 lit. a) VI dyrektywy).

Stosując powyższe przepisy organy podatkowe, powinny mieć na uwadze także fakt,

że Rzeczpospolita Polska od chwili przystąpienia do Unii Europejskiej związana jest postanowieniami Traktatów założycielskich i aktów prawa pochodnego przyjętych również przez instytucje poprzedzających UE, Wspólnot Europejskich. Dlatego też Polska obowiązana jest respektować postanowienia prawa UE, stanowiącego element prawa wewnętrznego RP. Z faktem tym wiąże się w określonych okolicznościach obowiązek bezpośredniego stosowania przez polskie organy podatkowe i sądy m.in. dyrektyw oraz zapewnienie im należytej efektywności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez świadczenie usług – zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. do 31 grudnia 2016 r.), zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Natomiast w myśl art. 113 ust. 1 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2017 r.), zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z przepisem art. 18 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 1 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2016 r., poz. 2024), która wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2017 r. – podatnicy, u których łączna wartość sprzedaży w 2016 r. była wyższa niż 150 000 zł i nie przekroczyła 200 000 zł, mogą skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Podatnicy, którzy rozpoczęli w 2016 r. wykonywanie czynności określonych w art. 5 ustawy zmienianej w art. 1, u których łączna wartość sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczyła 150 000 zł i nie przekroczyła 200 000 zł, mogą skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
1. transakcji związanych z nieruchomościami,
2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
3. usług ubezpieczeniowych- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Z przepisu art. 113 ust. 5 ustawy wynika, że jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Natomiast stosownie do art. 113 ust. 9 tej ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Ponadto, na mocy art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Natomiast w myśl art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi:

prawnicze,
w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
jubilerskie.

W świetle powyższych przepisów usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa nie korzystają ze zwolnienia podmiotowego.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca planuje utworzenie podmiotu, który będzie prowadzić działalność inwestycyjną polegającą na zbieraniu aktywów od wielu inwestorów w celu ich lokowania w interesie tych inwestorów zgodnie z określoną polityką inwestycyjną. Podmiotem, którego utworzenie jest planowane, i który będzie wykonywał działalność we wskazanym zakresie będzie alternatywna spółka inwestycyjna, która będzie działała pod firmą: „Alternatywny Fundusz Inwestycyjny II R Spółka Akcyjna Alternatywna Spółka Inwestycyjna spółka komandytowo-akcyjna”.

ASI na obszarze swojego działania ma zamiar tworzyć oddziały i inne jednostki organizacyjne, oraz tworzyć spółki i przystępować do spółek już istniejących, zarówno kapitałowych, osobowych, lub innych (utworzonych na tle prawa polskiego lub prawa obcego), a także uczestniczyć we wszelkich dopuszczonych prawem powiązaniach organizacyjno-prawnych. Wyłącznym przedmiotem działalności ASI, będzie zbieranie aktywów od inwestora lub wielu inwestorów w celu ich lokowania w interesie tego inwestora lub tych inwestorów zgodnie z określoną polityką inwestycyjną ASI.

Realizacja celu inwestycyjnego odbywać się będzie poprzez dobór odpowiednich instrumentów finansowych do portfela lokat ASI oraz jego dywersyfikację. ASI może dokonywać inwestycji we wszystkie prawem dozwolone kategorie lokat. Podstawowymi kategoriami lokat służącymi do budowy portfela inwestycyjnego Alternatywnego Funduszu Inwestycyjnego I R Spółka Akcyjna ASI S.K.A. będą: udziały i akcje spółek krajowych i zagranicznych, prawa i obowiązki wynikające ze statusu bycia wspólnikiem w krajowych i zagranicznych spółkach osobowych, papiery wartościowe, wierzytelności, z wyjątkiem wierzytelności wobec osób fizycznych, waluty, instrumenty pochodne, w tym niewystandaryzowane instrumenty pochodne, prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od oznaczonych co do gatunku rzeczy, określonych rodzajów energii, mierników i limitów wielkości produkcji lub emisji zanieczyszczeń, dopuszczone do obrotu na giełdach towarowych, instrumenty rynku pieniężnego - pod warunkiem że są zbywalne, nieruchomości, wierzytelności, wszelkie inne zbywalne prawa majątkowe lub inne, których nabycie lub objęcie może przyczynić się do realizacji celu inwestycyjnego.

Przedmiotem lokat ASI mogą być również: własność lub współwłasność: nieruchomości gruntowych w rozumieniu przepisów o gospodarce nieruchomościami, budynków i lokali stanowiących odrębne nieruchomości, statków morskich, użytkowanie wieczyste.

Z uwagi na fakt, że wyłącznym przedmiotem działalności ASI, będzie zbieranie aktywów od inwestora lub wielu inwestorów w celu ich lokowania w interesie tego inwestora lub tych inwestorów zgodnie z określoną polityką inwestycyjną ASI, Alternatywna Spółka Inwestycyjna nie będzie osiągała żadnych zysków ze sprzedaży. Tym samym u Wnioskodawcy wartość sprzedaży w roku podatkowym nie przekroczy wysokości co najmniej 150.000 zł, oraz nie przekroczy tej kwoty w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym.

ASI nie będzie wykonywać czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług.

ASI będzie zarządzana przez R S.A., która wystąpi do Komisji Nadzoru Finansowego z wnioskiem o dokonanie wpisu do rejestru zarządzających ASI. W przypadku otrzymania wpisu przedmiotem działalności Spółki jako Zarządzającego Alternatywną Spółką Inwestycyjną będzie zarządzanie Alternatywnymi Spółkami Inwestycyjnymi stanowiącymi Alternatywne Fundusze Inwestycyjne, w tym wprowadzanie tychże Alternatywnych Spółek Inwestycyjnych do obrotu, oraz zarządzanie unijnymi Alternatywnymi Funduszami Inwestycyjnymi, w tym wprowadzanie tych Alternatywnych Funduszy Inwestycyjnych do obrotu.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 oraz art. 113 ust. 9 ustawy o VAT w sytuacji, gdy sprzedaż dokonywana przez Wnioskodawcę nie przekroczy łącznie w roku podatkowym kwoty 150.000 zł albo przewidywana przez Wnioskodawcę wartość sprzedaży nie przekroczy w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym kwoty 150.000 zł.

W świetle powołanych wyżej przepisów podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego działalność gospodarczą może korzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 113 ustawy w sytuacji, gdy spełnione zostaną następujące warunki:

przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w art. 113 ust. 1 ustawy,

faktyczna wartość sprzedaży w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej nie przekroczy w trakcie roku podatkowego kwoty określonej w art. 113 ust. 1 ustawy,

podatnik nie może wykonywać czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ww. ustawy.

W świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz przytoczonych przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, że Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia podmiotowego określonego przepisami art. 113 ustawy w prowadzonej działalności gospodarczej polegającej na zbieraniu aktywów od inwestora lub wielu inwestorów w celu ich lokowania w interesie tego inwestora lub inwestorów zgodnie z określoną polityka inwestycyjną ASI. Wnioskodawca wskazał, że ASI nie będzie osiągała żadnych zysków ze sprzedaży, tym samym u Wnioskodawcy wartość sprzedaży w roku podatkowym nie przekroczy wysokości co najmniej 150.000 zł oraz nie przekroczy tej kwoty w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym. Wnioskodawca wskazał także, że nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy. Wobec czego wyłączenie ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 13 ustawy nie będzie miało zastosowania. Z uwagi na powyższe okoliczności, należy stwierdzić, że Wnioskodawca ma prawo w ramach prowadzonej działalności korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy, do momentu, gdy wartość sprzedaży z działalności alternatywnego funduszu inwestycyjnego nie przekroczy w roku podatkowym 200.000 zł (lub kwoty proporcjonalnej do okresu prowadzenia działalności w pierwszym roku) stosownie do ww. przepisów.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1-4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydana w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin