Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPP1.4512.947.2016.2.AL
z 23 lutego 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 201) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 29 listopada 2016 r. (data wpływu 2 grudnia 2016 r.), uzupełnionym pismem z 13 lutego 2017 r. (data wpływu 16 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego w związku z realizacją projektu „ (…)” – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 grudnia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego w związku z realizacją projektu „(….)”.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 13 lutego 2017 r. (data wpływu 16 lutego 2017 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 3 lutego 2017 r. znak: 2461-IBPP1.4512.947.2016.1.AL.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Przedmiotem projektu jest przygotowanie ponad 12 ha terenów inwestycyjnych typu brownfield w centrum J. w Gminie X. - teren po byłej cementowni. W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego miasta X. teren przeznaczony jest pod aktywność gospodarczą. Na obszarze tym do końca lat dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku zlokalizowana była Cementowania „Y” w X wraz z zapleczem magazynowym. W latach 1999-2000 zakład został zlikwidowany i wyburzony.

W tym samym okresie zlikwidowano także drugi zakład produkcyjny na terenie gminy – Z„I”. Spowodowało to drastyczny wzrost bezrobocia na terenie Gminy, który sięgał nawet ponad 20%. Mimo jego niewielkiego spadku bezrobocie to podstawowy problem samorządu. Po zamknięciu i wyburzeniu głównych budynków cementowni pozostał niezagospodarowany teren poprzemysłowy z elementami nieczynnej infrastruktury, zakrzewiony i zadrzewiony na skutek braku działalności na tym terenie. W 2008 roku Gmina przejęła część terenu spełniającą strefę produkcji. Z uwagi na brak kompleksowego uzbrojenia, wewnętrznej komunikacji i włączenia do drogi wojewódzkiej nie jest on atrakcyjny dla potencjalnych inwestorów. W latach 2012-2014 dzięki dofinansowaniu ze środków POIG 2007-2013 Gmina wykonała dokumentację architektoniczno-budowlaną wraz z niezbędnymi pozwoleniami w zakresie kompleksowego uzbrojenia nowych terenów inwestycyjnych.

W 2016 r. gmina wystąpiła z wnioskiem o dofinansowanie w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020, Oś priorytetowa III Konkurencyjność MŚP, działanie 3.1 Poprawa warunków do i rozwoju MŚP, poddziałanie 3.1.1 - Tworzenie terenów xxx, realizacji projektu pn:„(…)”. Na mocy chwały Nr xxx Zarządu Województwa z dnia 17 maja 2016 r. złożony przez Gminę projekt został wybrany do dofinansowania. Rzeczowa realizacja projektu została rozpoczęta (wykonano 4 odcinki kanalizacji sanitarnej na podstawie odrębnego przetargu nieograniczonego), a planowane zakończenie to 29 grudnia 2017 r.

Zakres prac w ramach projektu obejmuje:

1. Prace rozbiórkowe (nieczynnej infrastruktury sieciowej - kanalizacja i deszczowa, sanitarna, wodociągowa, gazowa, ciepłownicza, elektryczna i teletechniczna oraz pozostałości po zabudowaniach byłej cementowni),
2. Wycinkę zieleni - wycinka 418 szt. drzew, mechaniczne karczowanie, oczyszczenie terenu,
3. Budowę sieci kanalizacji deszczowej, sanitarnej i wodociągowej, sieci elektroenergetycznej i teletechnicznej,
4. Budowę wewnętrznej infrastruktury komunikacyjnej oraz włączenia do drogi publicznej,
5. Promocję terenów inwestycyjnych.
   
   

W wyniku realizacji projektu zostanie kompleksowo przygotowany teren inwestycyjny o powierzchni 12,03 ha. Projekt wpłynie na poprawę warunków dla rozwoju MŚP, na terenie gminy, pozwoli na powstanie nowych inwestycji i wpłynie na ograniczenie bezrobocia, a tym samym na wzrost atrakcyjności X. jako miejsca zamieszkania.

Powstały w wyniku realizacji projektu teren inwestycyjny przeznaczony zostanie do sprzedaży lub dzierżawy na podstawie zawartych przez Gminę umów cywilnoprawnych. Założono sprzedaż terenów o powierzchni 106579 m2.

Pozostała część terenów zagospodarowana będzie wykonaną w ramach projektu infrastrukturą i stanowić będzie własność Gminy.

Właścicielem powstałych w ramach projektu sieci wodociągowej oraz sieci kanalizacji sanitarnej będzie Gmina. Gmina po wybudowaniu przekaże nieodpłatnie, na podstawie dokumentu wewnętrznego, do eksploatacji przedmiotową sieć swojej jednostce budżetowej - ZGK, który będzie wykorzystywał te sieci do realizacji zadań własnych Gminy.

Sieć drogowa (wraz z siecią oświetlenia ulicznego) będzie stanowić wewnętrzną drogę dojazdową do nowych terenów inwestycyjnych, której właścicielem będzie Gmina. Gmina po wybudowaniu przekaże ją nieodpłatnie, w zarząd, swojej jednostce budżetowej - ZGK. Droga będzie drogą publiczną ogólnie dostępną i nie będzie wykorzystywana przez Gminę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Właścicielem powstałych w ramach projektu sieci elektroenergetycznej i teletechnicznej będzie Gmina. Wnioskodawca nie będzie wykorzystywał tych sieci do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Ponadto wybudowana w ramach włączenia terenów inwestycyjnych do drogi wojewódzkiej infrastruktura drogowa zostanie przekazana nieodpłatnie Województwu po upływie okresu trwałości. Natomiast infrastruktura techniczna w zakresie drogi wojewódzkiej (kanalizacja deszczowa, oświetlenie uliczne, sieć teletechniczna) również zostanie przekazana nieodpłatnie po upływie okresu trwałości właściwym podmiotom.

Nierozerwalnie z projektem związane są wydatki na aktualizację kosztorysów, opracowanie analizy finansowej, specyficznej i ekonomicznej wraz z jej aktualizacją oraz promocja projektu w postaci tablic - informacyjnej i pamiątkowej.

W ramach rzeczowej realizacji projektu przewiduje się dwukrotny udział Gminy w Międzynarodowych Targach Nieruchomości i Inwestycji Expo (koszty przejazdu, noclegów, opłat targowych, przygotowania kontenera oraz przygotowanie materiałów informacyjno-promocyjnych). Bezpośrednio z realizacją związane są koszty prowadzenia nadzoru inwestorskiego oraz nadzoru autorskiego.

Realizacja projektu finansowana jest ze środków EFRR i środków budżetowych Gminy. Beneficjentem projektu jest Gmina. Projekt związany jest z czynnościami nieopodatkowanymi.

W uzupełnieniu wniosku z 13 lutego 2017 r. Wnioskodawca wskazał, iż

1. Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zarejestrowanie nastąpiło w dniu 17 sierpnia 2010 r. jako osoba prawna - wspólnota samorządowa (kod 03).
   
2. Wykonane odcinki kanalizacji sanitarnej będą wykorzystywane przez Gminę do czynności opodatkowanych.
   
3. Odcinki kanalizacji sanitarnej S1, S2, S3 i S4 zostały zrealizowane i oddane do użytkowania w ramach zakończonego zadania pn. „(…)”. Zadanie to obejmowało oprócz odcinków na nowych terenach inwestycyjnych (SI, S2, S3, S4) wykonanie odcinków kanalizacji sanitarnej poza terenami inwestycyjnymi tj. odcinki KI, K5, SD1, K2, S6 i K3. Wykonane odcinki kanalizacji wykorzystywane są zgodnie z przeznaczeniem.
   
4. Na pytanie tut. organu zawarte w wezwaniu cyt.: „Wnioskodawca wskazał, że będzie właścicielem powstałych w ramach projektu sieci wodociągowej i kanalizacji sanitarnej, które przekaże nieodpłatnie swojej jednostce budżetowej – ZGK. Proszę zatem o wskazanie, czy po wybudowaniu tych sieci i centralizacji rozliczeń Gminy w zakresie podatku VAT, Gmina będzie wykorzystywać te sieci do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT?”, Wnioskodawca wskazał cyt.: „Po wybudowaniu sieci wodociągowej i kanalizacji sanitarnej oraz centralizacji rozliczeń Gminy w zakresie podatku VAT, Gmina będzie wykorzystywać te sieci do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.”
   
5. Wydatki, które Gmina poniesie w ramach projektu, na dwukrotny udział w Międzynarodowych Targach Nieruchomości i Inwestycji EXPO zostaną poniesione w celu promocji inwestycyjnej tych działek oraz zwiększenia prawdopodobieństwa sprzedaży lub wynajmu terenu inwestycyjnego w Strefie Inwestycyjnej.
   
6. Wnioskodawca nie będzie sprzedawał wyciętych drzew, gdyż zgodnie z przedmiarem robót w tym zakresie wykonawca powinien w kosztorysie ofertowym skalkulować wartość odzysku drewna i cenę ofertową pomniejszyć o tą wartość.
   
7. W ramach projektu nie będzie budowana sieć gazowa i ciepłownicza. W ramach projektu wykonywany będzie demontaż nieczynnych odcinków sieci gazowej i sieci ciepłowniczej po byłej cementowni.
   
8. Sprzedaż lub dzierżawa terenów inwestycyjnych dokonywana przez Wnioskodawcę będzie stanowiła czynności opodatkowane podatkiem VAT.
   
9. W ramach infrastruktury drogowej (wybudowanej w zakresie włączenia terenów inwestycyjnych do drogi wojewódzkiej) wykonana zostanie droga klasy G, szerokość 3x3,5 m, o przekroju 14, ograniczona krawężnikami, ciąg pieszo-rowerowy 3,5 m i chodnik 1,5 m, przebudowana zostanie sieć elektryczna oraz teletechniczna w zakresie włączenia do drogi wojewódzkiej. Ponadto w zakresie wykonanej przebudowy dot. włączenia do drogi wojewódzkiej, zostanie przebudowany odcinek kanalizacji deszczowej i wykonane zostanie oznakowanie.
   
10. Infrastruktura drogowa wybudowana celem włączenia terenów inwestycyjnych do drogi wojewódzkiej nie będzie wykorzystywana przez Gminę do wykonywania czynności opodatkowanych.
    
11. Na pytanie tut. organu zawarte w wezwaniu cyt.: „Co oznacza stwierdzenie, iż infrastruktura techniczna w zakresie drogi wojewódzkiej (kanalizacja deszczowa, oświetlenie uliczne, sieć teletechniczna) zostanie przekazana nieodpłatnie po upływie okresu trwałości właściwym podmiotom? Jakim podmiotom zostanie przekazana infrastruktura techniczna w zakresie drogi wojewódzkiej? Czy będą to organy podległe Gminie (jednostki budżetowe, zakłady budżetowe), jeżeli tak to jakie? Czy będą to inne organy, jeżeli tak to jakie?”, Wnioskodawca wskazał cyt.: „W związku z tym, że przebudowana infrastruktura techniczna w zakresie włączenia terenów inwestycyjnych do drogi wojewódzkiej będzie integralnie związana z odcinkiem drogi wojewódzkiej, zostanie ona również przekazana po okresie trwałości projektu nieodpłatnie Województwu, który jest właścicielem drogi wojewódzkiej.”
    
12. Infrastruktura techniczna w zakresie drogi wojewódzkiej nie będzie wykorzystywana przez Gminę do żadnych czynności związanych z zakresem ustawy o VAT.
    
    

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gmina ma możliwość odliczenia lub zwrotu naliczonego podatku VAT w ramach realizacji projektu „(…)” w ramach osi priorytetowej III. Konkurencyjność MŚP dla działania 3.1 Poprawa warunków do rozwoju MŚP dla poddziałania 3.1.1 Tworzenie terenów inwestycyjnych na obszarach typu brownfield - ZIT Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Gmina jako podatnik podatku VAT - Gmina NIP xxx nie ma możliwości zwrotu podatku VAT z tytułu realizacji projektu pn. „(…)”, gdyż: przedsięwzięcie wynika z zadań własnych gminy, określonych w art. 7 ustawy o samorządzie gminnym (Dz.U.2016.446 z późn. zm.), a zatem nie będzie źródłem przychodów z czynności opodatkowanych, określonych w art. 5 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004r. (Dz.U.2016.710), co wyklucza zwrot przedmiotowego podatku.

Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku VAT i uzyskania jego zwrotu w związku z projektem „(…)”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że z uwagi na ścisłe powiązanie tematyki poruszanej we wniosku, tut. organ postanowił ująć kwestie dotyczące opisanego stanu faktycznego i zdarzeń przyszłych w jednej interpretacji.

Rozpatrując kwestie poruszone we wniosku w pierwszej kolejności należy wskazać, że w dniu 29 września 2015 r. zapadł wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) w sprawie C-276/14 Gmina przeciwko Ministrowi Finansów, zgodnie z którym „artykuł 9 ust. 1 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że podmioty prawa publicznego, takie jak gminne jednostki budżetowe będące przedmiotem postępowania głównego, nie mogą być uznane za podatników podatku od wartości dodanej, ponieważ nie spełniają kryterium samodzielności przewidzianego w tym przepisie”. Zdaniem TSUE, jednostki te nie ponoszą ryzyka gospodarczego związanego z działalnością gospodarczą powierzoną im w imieniu i na rachunek gminy oraz nie odpowiadają za szkody spowodowane tą działalnością (odpowiedzialność tę ponosi wyłącznie gmina), ponieważ nie dysponują własnym majątkiem, nie osiągają własnych dochodów i nie ponoszą kosztów dotyczących takiej działalności. Uzyskane dochody są bowiem wpłacane do budżetu Gminy, a wydatki są pokrywane bezpośrednio z tego budżetu.

W dniu 26 października 2015 r. zapadła uchwała NSA, sygn. akt I FPS 4/15, w której NSA wskazał, że pomimo większego niż jednostki budżetowe stopnia samodzielności zakładu budżetowego, nie może on być uznany za odrębnego od Gminy podatnika VAT, nie spełnia bowiem ww. warunków – nie jest wystarczająco samodzielny. NSA wskazał również, że dotychczasowe orzecznictwo NSA w tej materii, akceptujące odrębność tych podmiotów, należy uznać za nieaktualne. Podatnikiem i stroną w kontaktach na zewnątrz jest wyłącznie Gmina.

W konsekwencji tego wyroku TSUE oraz uchwały NSA należy uznać, że jednostki budżetowe i zakłady budżetowe nie posiadają odrębności podatkowej na gruncie przepisów dotyczących podatku od towarów i usług, a więc wszelkie czynności przez nie dokonywane na rzecz osób trzecich powinny być rozliczane przez jednostkę samorządu terytorialnego, która je utworzyła, a czynności dokonywane w ramach jednostki samorządu terytorialnego (pomiędzy jej jednostkami organizacyjnymi) mają charakter wewnętrzny.

Zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2016 r., poz. 1454), jednostka samorządu terytorialnego jest obowiązana do podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi, najpóźniej od dnia 1 stycznia 2017 r.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki prawnopodatkowe, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto, podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Natomiast na mocy art. 87 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-10a ustawy o VAT.

Wyjaśnić należy, że przepisy art. 87 ustawy o VAT regulują sposób dokonania przez podatnika rozliczenia w sytuacji, gdy w danym okresie rozliczeniowym deklaruje on nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym. Przepisy te umożliwiają otrzymanie przez podatnika rzeczywistego zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym. Warunkiem, który musi spełnić podatnik, by domagać się zwrotu, jest powstanie w okresie rozliczeniowym różnicy pomiędzy kwotą podatku naliczonego a kwotą podatku należnego. Powyższe wynika z generalnej zasady określonej w przywołanym powyżej art. 87 ust. 1 ustawy o VAT.

W związku z powyższym, jeżeli podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu, to nie ma także możliwości otrzymania z tego tytułu zwrotu różnicy podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy o VAT. Natomiast jeżeli podatnik ma prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu, to ma także możliwość otrzymania z tego tytułu zwrotu różnicy podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy o VAT.

Należy podkreślić, że ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej. W każdym więc przypadku należy dokonać oceny, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowoprawne było wykonywanie czynności opodatkowanych. Z ogólnie przyjętej definicji „zamiaru” wynika, że jest to projekt, plan czy intencja zrealizowania czegoś. Istotą zamiaru są intencje jakie przyświecają dokonywanym czynnościom, jak i cel, który dana osoba ma osiągnąć dokonując tych czynności. Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas – po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych – odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Podatnikami – zgodnie z zapisem art. 15 ust. 1 ustawy o VAT – są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z kolei pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o VAT – nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że jednostka samorządu terytorialnego będzie uznana za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jej zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jej zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Gmina, w świetle art. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 446 ze zm.), wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, nie zastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy:

1. ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej,
2. gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego;
3. wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz.
   
   

Zgodnie z art. 7 ust. 18 ustawy o samorządzie gminnym zadania własne obejmują sprawy promocji gminy.

W celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi (art. 9 ust. 1 ustawy samorządzie gminnym).

Podmioty takie są wyodrębnionymi jednostkami organizacyjnymi niemającymi osobowości prawnej, które prowadzą swoją działalność w formie samorządowego zakładu budżetowego lub jednostki budżetowej.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego lub do zwrotu tego podatku w związku z realizacją projektu pn.: „(…).”

Z wniosku wynika, że powstałe w ramach realizowanego projektu sieci wodociągowe i kanalizacji sanitarnej Gmina będzie wykorzystywać do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, Wnioskodawcy będzie zatem przysługiwało prawo do odliczenia oraz zwrotu kwot podatku naliczonego związanych z zakupami towarów i usług dokonanymi w związku z realizacją tejże sieci wodociągowej i kanalizacji sanitarnej, w zakresie w jakim sieci te będą służyły czynnościom opodatkowanym.

Przy czym warunkiem odliczenia jest m.in. posiadanie faktur wystawionych na Wnioskodawcę i dokumentujących poniesione wydatki.

Jeżeli natomiast w jakiejś części te sieci będą wykorzystywane do czynności innych niż opodatkowane, tj. np. na potrzeby własne Wnioskodawcy (np. Urzędu Gminy) lub jego jednostek, to w tym zakresie Wnioskodawcy prawo do odliczenia oraz zwrotu nie przysługuje.

Natomiast w zakresie pozostałych zakupów poniesionych w ramach realizowanego projektu Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia kwot podatku naliczonego oraz do zwrotu podatku naliczonego gdyż Wnioskodawca nie wykazał związku tychże wydatków z działalnością opodatkowaną.

A zatem za nieprawidłowe uznać należy stanowisko Wnioskodawcy w zakresie braku prawa do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego w związku z projektem, bowiem jak wykazano powyżej w części tj. w zakresie zakupów towarów i usług dokonanych w związku z realizacją sieci wodociągowej i kanalizacji sanitarnej, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia lub zwrotu kwot podatku naliczonego.

Należy również zauważyć, że w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz.U. z 2013 r., poz. 1656), przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu. W § 8 ust. 3 i 4 tego rozporządzenia określono katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Wnioskodawca nie ma jednak prawa do otrzymania zwrotu na podstawie wskazanego wyżej rozporządzenia z 16 grudnia 2013 r., gdyż środki, o których mowa we wniosku, nie są środkami wymienionymi w § 8 ust. 3 i 4 tego rozporządzenia.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie zgodnie z art. 57a skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.