Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
3063-ILPB1-2.4511.392.2016.2.ES
z 23 lutego 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 201) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 9 grudnia 2016 r. (data wpływu 13 grudnia 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 lutego 2017 r. (data wpływu 20 lutego 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odziedziczonego wkładu mieszkaniowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 grudnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odziedziczonego wkładu mieszkaniowego.

Z uwagi na fakt, że ww. wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 4, Ordynacji podatkowej, pismem z dnia 8 lutego 2017 r. nr 3063-ILPB1-2.4511.392.2016.1.ES Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowaną, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawczynię nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 8 lutego 2017 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 10 lutego 2017 r.), natomiast w dniu 20 lutego 2017 r. (data nadania pisma w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego 15 lutego 2017 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 21 września 2015 r. zmarła matka Wnioskodawczyni.

Dnia 4 marca 2016 r. (po uprawomocnieniu się postanowienia sądowego z dnia 11 lutego 2016 r,) Zainteresowana stała się jedyną spadkobierczynią dóbr po swojej mamie. Wnioskodawczyni nadmieniła, że ojciec zmarł w 2001 r., a mama mieszkała sama.

Wnioskodawczyni poinformowała, że do masy spadkowej weszły środki znajdujące się na koncie bankowym oraz wkład mieszkaniowy (który jest przedmiotem tej sprawy). Mieszkanie nie było własnościowe i dlatego 19 stycznia 2016 r. Wnioskodawczyni zdała klucze do spółdzielni mieszkaniowej. Owe mieszkanie spółdzielnia sprzedała i 30 czerwca 2016 r. przelała na konto Zainteresowanej/Spadkobierczyni kwotę stanowiącą wkład mieszkaniowy w cenie rynkowej.

W urzędzie skarbowym Wnioskodawczyni otrzymała informację, że do kwietnia 2017 r. jest zobowiązana złożyć PIT-39. W tym zeznaniu Zainteresowana wskaże na jakie cele planuje przeznaczyć otrzymane środki finansowe. To pozwoli dopiero ocenić sytuację, czy od uzyskanego przychodu Wnioskodawczyni ma zapłacić bądź nie podatek dochodowy od osób fizycznych.

Zainteresowana zamierza uniknąć płacenia podatku a pieniądze uzyskane za odziedziczony wkład mieszkaniowy spożytkować na bieżące cele mieszkaniowe.

Wnioskodawczyni mieszka w lokalu mieszkalnym (w spółdzielczym własnościowym mieszkaniu), obciążonym kredytem hipotecznym.

W banku powzięła informację, że kwota odziedziczonego wkładu mieszkaniowego pokryje całość kredytu, a pozostałe pieniądze planuje wykorzystać na remont mieszkania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy PIT-39 jest jedynym dokumentem, jaki Wnioskodawczyni ma obowiązek złożyć i jaki ma termin do jego złożenia?
2. Jaka jest kwota podatku od wkładu mieszkaniowego?
3. Jeśli Wnioskodawczyni nie zapłaci podatku czy poniesie z tego tytułu jakieś sankcje?
4. Jaki czasookres Zainteresowana ma na wykorzystanie pieniędzy?
5. Na co ma prawo Wnioskodawczyni przeznaczyć otrzymany przychód z tytułu odziedziczonego wkładu mieszkaniowego?
   1. czy to mogą być wydatki na remont mieszkania (jeśli tak, to jakie elementy remontu mogą być pokryte z uzyskanych środków finansowych: farby, kafelki, kleje, fugi, wykładzina, gips, armatura łazienkowa, pralka, lodówka, kuchenka, szafki, półki, lampy, kontakty, instalacje elektryczne i wodne, itp.?
   2. czy to może być koszt zakupu działki bez KRS?
   3. czy to może być spłata kredytu hipotecznego (Wnioskodawczyni jest współwłaścicielem mieszkania wraz z mężem zakupionego zgodnie z aktem notarialnym z 26 lutego 2006 r., natomiast kredyt udzielono małżonkom 31 stycznia 2006 r.)?
6. Jakie dokumenty Zainteresowana ma przedstawić w momencie wykorzystania ww. możliwości?
7. Jak wygląda kontrola sposobu wykorzystania spadku?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni – do kwietnia 2017 r. jest zobowiązana złożyć PIT-39. W tym zeznaniu wskaże na jakie cele planuje przeznaczyć otrzymane środki finansowe. Konsekwencją tego wydatkowania będzie zapłata bądź nie podatku dochodowego od osób fizycznych od uzyskanego przychodu.

Zainteresowana uważa, że nie musi opłacić podatku dochodowego jeśli do końca 2018 r. pieniądze uzyskane po matce (odziedziczony wkład mieszkaniowy) wykorzysta na cele mieszkaniowe.

Aktualnie wiedza Zainteresowanej jest taka jak wspomniała w treści wniosku (pkt. 80).

Najbardziej zależy Wnioskodawczyni na spłaceniu kredytu hipotecznego i wyremontowaniu mieszkania.

Niestety Zainteresowana nie orientuje się jakie dokumenty musi przedstawić oraz jakie warunki powinny spełniać faktury dokumentujące zakup rzeczy potrzebnych do remontu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy wynika, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie art. 11 ust. 21 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 1222, ze zm.), w wypadku wygaśnięcia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego spółdzielnia wypłaca osobie uprawnionej wartość rynkową tego lokalu. Przysługująca osobie uprawnionej wartość rynkowa nie może być wyższa od kwoty, jaką spółdzielnia uzyska od osoby obejmującej lokal w wyniku przetargu, przeprowadzonego przez spółdzielnię zgodnie w postanowieniami statutu.

Z wartości rynkowej lokalu potrąca się przypadającą na dany lokal część zobowiązań spółdzielni związanych z budową, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1, w tym w szczególności niewniesiony wkład mieszkaniowy. Jeżeli spółdzielnia skorzystała z pomocy uzyskanej ze środków publicznych lub z innych środków, potrąca się również nominalną kwotę umorzenia kredytu lub dotacji, w części przypadającej na ten lokal oraz kwoty zaległych opłat, o których mowa w art. 4 ust. 1, a także koszty określenia wartości rynkowej lokalu (art. 11 ust. 2²).

Jednocześnie, przepis art. 9 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, zgodnie z którym spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego jest niezbywalne, nie przechodzi na spadkobierców i nie podlega egzekucji, nie narusza uprawnień spadkobierców do dziedziczenia wkładu mieszkaniowego związanego ze spółdzielczym lokatorskim prawem do lokalu mieszkalnego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że 21 września 2015 r. zmarła matka Wnioskodawczyni. Po uprawomocnieniu się postanowienia sądowego Zainteresowana stała się jedyną spadkobierczynią masy spadkowej po matce, której składnikiem m.in. był wkład mieszkaniowy. Przedmiotowe mieszkanie spółdzielnia mieszkaniowa sprzedała i 30 czerwca 2016 r. przelała na konto Spadkobierczyni kwotę stanowiącą wkład mieszkaniowy w cenie rynkowej.

Stosownie do art. 922 § 1 i § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 380, ze zm.) przedmiot spadku stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób, z wyjątkiem praw i obowiązków zmarłego ściśle związanych z jego osobą oraz praw, które z chwilą jego śmierci przechodzą na oznaczone osoby niezależnie od tego, czy są one spadkobiercami.

Z cytowanego przepisu wynika zasada dziedziczności praw majątkowych.

Z brzmienia art. 11 ust. 21 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych wynika, że w momencie śmierci głównego najemcy mieszkania lokatorskiego spadkodawcy nabywają roszczenie o wypłatę wartości rynkowej lokalu. W chwili śmierci spadkodawcy roszczenie to przechodzi na spadkobierców jako składnik masy spadkowej.

Wskazać należy, że na mocy art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 205, ze zm.), podatkowi temu podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, m.in. tytułem dziedziczenia.

W myśl art. 7 ust. 1 i 3 ww. ustawy, podstawę opodatkowania stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego.

Przenosząc powyższe przepisy na grunt rozpatrywanej sprawy należy uznać, że wypłacony wkład mieszkaniowy stanowi masę spadkową, która to powinna być zgłoszona i ewentualnie opodatkowana według przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn.

W związku z powyższym w przedmiotowej sprawie ma zastosowanie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Oznacza to, że kwota wypłaconego wkładu mieszkaniowego nabytego przez Wnioskodawczynię w drodze spadku nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zatem rozważania dotyczące, m.in. sporządzenia PIT-39, terminu jego zgłoszenia oraz zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są bezprzedmiotowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.