Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
0461-ITPP1.4512.743.2016.1.IK
z 21 grudnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 października 2015 r. (data wpływu 7 października 2016 r.), uzupełnionym w dniu 8 grudnia 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• zwolnienia od podatku świadczonych usług – jest nieprawidłowe,
• braku prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu świadczonych usług – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 października 2016 r. został złożony wniosek, uzupełnionym w dniu 8 grudnia 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku świadczonych usług oraz braku prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu świadczonych usług.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

C. jest samorządową instytucją kultury, utworzoną na podstawie:

1. ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz.U. 1991 nr 114 poz. 493),
2. statutu nadanego przez organizatora.

Instytut posiada osobowość prawną, jest wpisana do Rejestru Instytucji Kultury prowadzonego przez Organizatora Gminę Miasta i jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

Działalnością statutową Instytucji jest świadczenie usług publicznych z zakresu kultury i oświaty.

Zgodnie z paragrafem 3 statutu, celami programowymi Instytutu są:

1. wyjaśnianie zachodzących w naturze zjawisk i procesów przy pomocy interaktywnych wystaw i działalności edukacyjnej,
2. wzbudzanie ciekawości świata poprzez zainteresowanie naukami przyrodniczymi i technicznymi,
3. wspieranie programów nauczania oraz poszerzanie bazy dydaktycznej instytucji edukacyjnych, w tym szkół różnego szczebla,
4. promocja aktywnej edukacji, nowoczesnych metod kształcenia oraz uczenia się przez całe życie,
5. popularyzacja nauki, techniki oraz nowoczesnych technologii w celu ukazania znaczenia nauki i techniki w życiu codziennym współczesnego człowieka,
6. wspieranie działań zmierzających do rozwoju gospodarki opartej na wiedzy,
7. upowszechnianie światowego, a w szczególności polskiego dorobku kulturowego, naukowego i technicznego,
8. wyrównywanie szans rozwoju oraz samorealizacji młodego pokolenia,
9. tworzenie krajowej i europejskiej platformy wymiany wiedzy.

Instytucja realizuje swoje cele programowe podejmując w szczególności następujące działania:

1. tworzenie i udostępnianie wystaw interaktywnych umożliwiających samodzielne przeprowadzenie obserwacji oraz doświadczeń,
2. tworzenie i udostępnianie interaktywnych eksponatów mobilnych na potrzeby wydarzeń organizowanych poza siedzibą Instytutu, służących w szczególności szkołom i placówkom oświatowym,
3. organizowanie popularnonaukowych pokazów, spotkań, konferencji, warsztatów, szkoleń oraz zajęć edukacyjnych,
4. organizowanie imprez oraz imprez masowych i uroczystości o charakterze naukowym, kulturalnym, artystycznym,
5. opracowanie, publikację i rozpowszechnienie wydawnictw z zakresu swojej działalności,
6. inicjowanie, wspieranie i realizowanie projektów związanych z zakresem swojej działalności,
7. współpraca z polskimi i zagranicznymi instytucjami, administracją rządową i samorządową, organizacjami pozarządowymi, mediami, a także innymi osobami prawnymi, jednostkami organizacyjnymi nie posiadającymi osobowości prawnej oraz osobami fizycznymi prowadzącymi działalność w zakresie edukacji, kultury i popularyzacji nauki,
8. promowanie Miasta,
9. pozyskiwanie środków budżetowych i pozabudżetowych z funduszy krajowych i zagranicznych, w tym z Unii Europejskiej i wykorzystywanie ich na realizację celów programowych,
10. podejmowanie innych działań wynikających z potrzeb społeczności lokalnej i regionalnej.

W odniesieniu do gospodarki finansowej Instytutu samodzielnie gospodaruje przydzieloną i nabytą częścią mienia oraz prowadzi samodzielną gospodarkę w ramach posiadanych środków kierując się zasadami gospodarności i efektywności ich wykorzystania. Prowadzi gospodarkę finansową na zasadach określonych w ustawie o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej oraz innych przepisach powszechnie obowiązujących.

Prowadzenie działalności gospodarczej odbywa się poprzez sprzedaż biletów wstępu na wystawę opodatkowanych 8% VAT, sprzedaż usług kulturalnych poza wystawą, zwolnionych na podst. art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług oraz świadczenie usług nieodpłatnych związanych z prowadzoną działalnością i w związku z tym niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Instytut, w ramach umowy, świadczy usługi na rzecz XXX Stowarzyszenia XXX w ramach realizowanego przez Stowarzyszenie projektu XXX finansowanego ze środków UE (Europejska Rada ds. Badań Naukowych).

Celem projektu i co za tym idzie świadczonej przez C. usługi na rzecz Stowarzyszenia, jest upowszechnianie najnowszych badań naukowych służących społeczeństwu. Instytut w ramach umowy świadczy usługę polegającą na przeprowadzeniu działań w przestrzeni publicznej w formie:

• zorganizowania stanowiska informacyjnego tj. namiotu z wyświetlanymi filmami i programami dotyczącymi tematu zdrowego odżywiania i długowieczności,
• warsztatów, podczas których przeprowadzona zostanie gra na temat zdrowego żywienia: aktywności na temat zdrowego komponowania posiłków, porównywanie żywności o różnej objętości i wartościach odżywczych, warsztaty z badania jakości wody i gleby, warsztaty tajemnicze E, warsztaty o konserwowaniu żywności, etc.
• prezentacji upraw hydroponicznych „wyhoduj własną roślinkę” - zestawy do uprawy hydroponicznej z ulotką na temat badań,
• przeprowadzenia wykładu naukowego dot. wyżej poruszanych zagadnień.

Działania podjęte w ramach świadczonej usługi będą miały charakter nieodpłatny dla członków społeczności - ostatecznych odbiorców. Usługi świadczone są na terenie Miasta na podstawie umowy ze Stowarzyszeniem XXX. Na poczet wykonania usługi, o której mowa powyżej C. wystawił fakturę zaliczkową VAT na rzecz Stowarzyszenia XXX.

Stowarzyszenie XXX jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT z siedzibą w Belgii. Usługi świadczone przez Instytut opodatkowane są w miejscu, gdzie usługobiorca ma siedzibę działalności gospodarczej (art. 28b ust 1 ustawy o podatku od towarów i usług). Sprzedaż wykazana została w deklaracji VAT-7 oraz w deklaracji VAT UE w miesiącu otrzymania zaliczki na poczet wykonania usługi.

Instytut w ramach realizacji usługi dokonuje zakupu towarów i usług. Zgodnie z art. 86 ust. 8 Instytut ma prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego jeżeli nabyte towary i usługi dotyczące świadczenia usług poza terytorium kraju mogłyby być odliczone gdyby usługi le świadczone były na terytorium kraju.

Usługa wykonywana na rzecz Stowarzyszenia XXX świadczona jest przez samorządową instytucję kultury, wpisaną do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora, a charakter i cel usługi wpisuje się w działalność statutową Instytutu, usługa ta jest zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wobec powyższego zadano następujące pytanie.

Czy usługa świadczona na rzecz Stowarzyszenia XXX, tj. działania w przestrzeni publicznej, których celem jest komunikacja najnowszych badań naukowych, może skorzystać ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług i w związku z tym nie będzie uprawniała do odliczenia podatku naliczonego od zakupów związanych z tą usługą?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym usługa świadczona na rzecz Stowarzyszenia XXX, przeprowadzana w przestrzeni publicznej w formie warsztatów, pokazów, wykładów, promująca najnowsze badania naukowe służące społeczeństwu może skorzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy.

Instytut jest samorządową instytucją kultury, wpisaną do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, a charakter usługi świadczonej na rzecz Stowarzyszenia jest ściśle związany z działalnością kulturalną prowadzoną przez Instytut i wpisuje się w jej cele programowe. Zgodnie ze statutem C., usługa kulturalna to taka, która popularyzuje naukę, technikę, oraz nowoczesne technologie w życiu codziennym współczesnego człowieka, upowszechnia światowy dorobek naukowy i techniczny i jest ściśle związana z działalnością kulturalną.

W uzupełnieniu stanowiska Wnioskodawca wskazał, że w związku z powyższym odliczenie podatku naliczonego od zakupów związanych z realizacją usługi zwolnionej na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy nie będzie przysługiwało.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się:

- za nieprawidłowe w zakresie zwolnienia od podatku świadczonych usług,
- za prawidłowe w zakresie braku do odliczenia podatku naliczonego z tytułu świadczonych usług.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 ww. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Jak stanowi art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Na mocy art. 41 ust. 1 ww. ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez:

1. podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną,
2. indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Przepisy te są implementacją art. 132 ust. 1 lit. n Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, który stanowi podstawę do zwolnienia z podatku od towarów i usług świadczenia niektórych usług kulturalnych, a także dostawy towarów ściśle z nimi związanych, przez podmioty prawa publicznego lub inne instytucie kulturalne uznane przez dane państwo członkowskie.

W myśl art. 43 ust. 17 ustawy o podatku od towarów i usług, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22–24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22–24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe (art. 43 ust. 17a ww. ustawy).

Jednocześnie zgodnie z art. 43 ust. 18 cyt. ustawy zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Ponadto, zgodnie z art. 43 ust. 19 ww. ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 33, nie ma zastosowania do:

1. usług związanych z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach;
   
2. wstępu:
   
   
   
   1. na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego,
      
   2. do wesołych miasteczek, parków rozrywki, cyrków, dyskotek, sal balowych,
      
   3. do parków rekreacyjnych, na plaże i do innych miejsc o charakterze kulturalnym;
      
      
      
3. wstępu oraz wypożyczania wydawnictw w zakresie usług świadczonych przez biblioteki, archiwa, muzea i innych usług związanych z kulturą;
   
4. usług związanych z produkcją filmów i nagrań na wszelkich nośnikach;
   
5. działalności agencji informacyjnych;
   
6. usług wydawniczych;
   
7. usług radia i telewizji, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 34;
   
8. usług ochrony praw.
   

Mając na uwadze powołane przepisy, jak również przedstawione we wniosku okoliczności, z których wynika, że Instytut jest podatnikiem podatku VAT oraz jest wpisany do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług, należy interpretować ściśle, zważywszy, że zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika. W analizowanej sprawie należy zwrócić uwagę na cel zwolnień przewidzianych w art. 43 ust. 1 pkt 33 ww. ustawy. Brzmienie tego przepisu wskazuje, że ze zwolnienia od podatku korzystać mogą usługi w zakresie kultury oraz dostawa towarów ściśle z tymi usługami związana. Jednakże, usługi te – aby mogły korzystać ze zwolnienia – świadczone muszą być przez specyficzne podmioty.

A zatem warunkiem zastosowania zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług, jest spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym dotyczącej rodzaju świadczonych usług (kulturalnych), jak i przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy. Ustawodawca zwalnia od podatku usługi kulturalne świadczone przez ściśle określone grupy podmiotów. Polski prawodawca określił te podmioty, wymieniając je w ww. przepisie, jako: podmioty prawa publicznego; podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym; wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej; indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Należy zauważyć, że zgodnie art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2012 r., poz. 406 z późn. zm.) działalność kulturalna w rozumieniu niniejszej ustawy polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury.

W myśl art. 2 ww. ustawy formami organizacyjnymi działalności kulturalnej są w szczególności: teatry, opery, operetki, filharmonie, orkiestry, instytucje filmowe, kina, muzea, biblioteki, domy kultury, ogniska artystyczne, galerie sztuki oraz ośrodki badań i dokumentacji w różnych dziedzinach kultury.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie podaje definicji pojęcia „usług kulturalnych”. Jego znaczenie należy zatem ustalić w oparciu o dostępne metody wykładni. W prawie podatkowym pierwszorzędne znaczenie ma wykładnia językowa. Zatem, zgodnie z jej regułami, odnosząc się do znaczenia terminu „usługi kulturalne” w języku potocznym, możemy stwierdzić, że pod pojęciem tym kryją się usługi odnoszące się do kultury, w zakresie kultury itp.

Natomiast kultura to całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości, a także ogół wartości zasad i norm współżycia przyjętych przez dane zbiorowości; wszystko to, co powstaje dzięki pracy człowieka, co jest wytworem jego myśli i działalności.

Kultura dzieli się na: materialną, której zakres pokrywa się z pojęciem cywilizacja, i duchową – ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, nauki, moralności funkcjonujących w postaci dzieł artystycznych, wierzeń, obyczajów, a także uznanych wartości, takich jak: prawda, sprawiedliwość, wolność, równość itp.” (Roman Smolski, Marek Smolski, Elżbieta Helena Stadtműller „Słownik Encyklopedyczny Edukacja Obywatelska” Wydawnictwo Europa, Warszawa 1999).

Encyklopedia Popularna w haśle „kultura” podaje, że jest to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości gromadzony, utrwalany i wzbogacany w ciągu jej dziejów, przekazywany z pokolenia na pokolenie; w skład tak pojętej kultury wchodzą nie tylko wytwory materialne i instytucje społeczne, ale także zasady współżycia społecznego, sposoby postępowania, wzory, kryteria ocen estetycznych i moralnych przyjęte w danej zbiorowości i wyznaczające obowiązujące zachowania” (Encyklopedia Popularna PWN, Wydanie XV, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1982). Zgodnie z internetowym Słownikiem języka polskiego Wydawnictwa Naukowego PWN SA (http://sjp.pwn.pl/), kultura oznacza „materialną i umysłową działalność społeczeństw oraz jej wytwory”. Przez potoczne rozumienie pojęcia „kultura” możemy zatem uznać całokształt wytworów materialnych i umysłowych społeczności. Takie rozumienie pojęcia „kultura”, ma jednak niewielkie znaczenie praktyczne, a już w szczególności nie spełni swojej funkcji w procesie interpretacji prawa podatkowego.

W sytuacji, gdy wykładnia językowa nie przynosi oczekiwanych rezultatów, wskazanym jest sięgnięcie do wykładni systemowej oraz funkcjonalnej. W tym celu należy sięgnąć do ustaw wprost lub pośrednio odnoszących się do działalności prowadzonej w sferze kulturalnej, np. ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ww. ustawy, działalność kulturalna, w rozumieniu niniejszej ustawy polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury.

W myśl art. 3 ust. 2 cyt. ustawy, działalność kulturalna, określona w art. 1 ust. 1, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu odrębnych przepisów.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że Instytut wypełnia przesłanki podmiotowe wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług. Jak wskazano bowiem we wniosku – Instytut jest samorządową instytucją kultury, wpisaną do rejestru instytucji kultury prowadzonej przez organizatora – Gminę Miasta.

Z kolei odnosząc się do przesłanki przedmiotowej zwolnienia wynikającego z ww. przepisu, uwzględniając przedstawione we wniosku okoliczności sprawy, odnosząc się do powyżej powołanej charakterystyki terminu „kultura” tut. organ podziela stanowisko, że opisane we wniosku usługi upowszechniania najnowszych badań naukowych służących społeczeństwu (zorganizowanie stanowiska informacyjnego, prowadzenie warsztatów), wiążą się z prowadzoną przez Instytut działalnością kulturalną, zatem usługi te mieszczą się w zakresie pojęcia „usługi kulturalne”, bowiem ich głównym celem jest upowszechnianie i rozwój kultury.

Z tych też względów uznać należy, że usługi świadczone przez Instytut czynności dotyczące upowszechniania i rozwoju kultury, co do zasady korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług, o ile uzyskiwane wpływy ze świadczenia ww. usług kulturalnych zostaną w całości przeznaczone na działalność statutową, tj. prowadzenia działalności kulturalnej.

Niemniej jednak, biorąc pod uwagę okoliczności przedstawione we wniosku, z których wynika, że przedmiotowe usługi są świadczone na rzecz Stowarzyszenia, które jest czynnym podatnikiem VAT z siedzibą w Belgii, powołać należy następujące przepisy.

W przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dana usługa będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 i art. 28n.

Stosownie do art. 28g ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, takie jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych związanych z usługami wstępu na te imprezy, świadczonych na rzecz podatnika, jest miejsce, w którym te imprezy faktycznie się odbywają.

Natomiast zgodnie z art. 28g ust. 2 ustawy, miejscem świadczenia usług w dziedzinie kultury, sztuki, sportu, nauki, edukacji, rozrywki oraz podobnych usług, takich jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych do tych usług, w tym świadczenia usług przez organizatorów usług w tych dziedzinach, świadczonych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, jest miejsce, w którym ta działalność faktycznie jest wykonywana.

Mając na uwadze wyżej cytowane przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że dla usługi będącej przedmiotem zapytania nie przewidziano szczególnego miejsca świadczenia. Zatem usługa świadczona przez Instytut na rzecz Stowarzyszenia, podatnika z siedzibą działalności gospodarczej poza Polską, podlega opodatkowaniu w kraju siedziby usługobiorcy na podstawie art. 28b ust. 1 ustawy. Tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce.

Z uwagi na stanowisko Wnioskodawcy, z którego wynika, że usługa podlega zwolnieniu stanowisko to uznano za nieprawidłowe, bowiem w opisanym przypadku usługa ta nie podlega opodatkowaniu w Polsce.

Odnosząc się z kolei do kwestii odliczenia wskazać należy, że Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl tego przepisu – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Jednak jak stanowi art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy – podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

W tym miejscu należy wskazać, że z treści art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy wynika, że podatnik podatku od towarów i usług, który dokonuje dostawy towarów lub świadczenia usług poza terytorium kraju, zachowuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, przy spełnieniu określonych warunków. Przepis ten winien być rozumiany w ten sposób, że upoważnia do odliczenia podatku naliczonego nie tyle w sytuacji, gdy podatnik podatku od towarów i usług wykazuje podatek należny z tytułu wykonywania na terytorium kraju czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, ale gdy wykazuje fakt dostawy towarów lub świadczenia usług, które z uwagi na przepisy dotyczące miejsca świadczenia opodatkowane są poza terytorium kraju.

W przedmiotowej sprawie, warunki wskazane w art. 86 ust. 8 ustawy nie będą spełnione. Opisane we wniosku usługi wykonywane przez Instytut, gdyby były opodatkowane na podstawie powołanych wyżej przepisów na terytorium kraju, korzystałyby co do zasady ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy. W konsekwencji w związku z wykonaniem czynności niepodlegających opodatkowaniu, Instytutowi nie będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Podsumowując Instytutowi nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupionych towarów i usług, dla których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.