Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
0461-ITPB2.4511.818.2016.2.ENB
z 6 grudnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku złożonym w dniu 6 października 2016 r., uzupełnionym w dniu 1 grudnia 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania zasiłku wdowiego otrzymanego z Francji – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 października 2016 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony w dniu 1 grudnia 2016 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania zasiłku wdowiego otrzymanego z Francji.

We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni posiada stałe miejsce zamieszkania i zameldowania wyłącznie w Polsce, ponadto posiada wyłącznie polskie obywatelstwo, w związku z czym podlega prawu podatkowemu tego kraju.

Mąż Wnioskodawczyni pracował we Francji od 3 stycznia 2012 r. W dniu 26 sierpnia 2012 r. zmarł nagle na zawał serca. Po śmierci męża Wnioskodawczyni wszczęła starania o uzyskanie świadczeń pośmiertnych z ubezpieczenia francuskiego. Z francuskich przepisów o świadczeniach rodzinnych wynikało, że Wnioskodawczyni może starać się o przyznanie zasiłku wdowiego, który przysługuje we Francji przez dwa lata od śmierci męża. Po długich staraniach instytucja francuska przyznała Wnioskodawczyni świadczenie – zasiłek wdowi. Ponieważ okres starania o to świadczenie był dłuższy niż 2 lata, więc świadczenie zostało wypłacone jednorazowo. Środki pieniężne z tytułu zasiłku wpłynęły na konto bankowe Wnioskodawczyni w dniu 5 lipca 2016 r. i tego samego dnia został potrącony podatek dochodowy od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zasiłek wdowi z Francji jest opodatkowany podatkiem dochodowym w Polsce?

Zdaniem Wnioskodawczyni, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, otrzymana kwota z tytułu zasiłku wdowiego została opodatkowana niesłusznie, ponieważ świadczenia rodzinne są zwolnione z podatku w Polsce. We właściwym dla miejsca zamieszkania urzędzie skarbowym Wnioskodawczyni uzyskała informację, że na podstawie tego przepisu żadna z osób pobierających zasiłek wdowi z zagranicy nie jest zobowiązana do odprowadzania podatku od tego świadczenia w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) osoby fizyczne jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni posiada stałe miejsce zamieszkania i zameldowania wyłącznie w Polsce, ponadto posiada wyłącznie polskie obywatelstwo, w związku z czym podlega prawu podatkowemu tego kraju.

Mąż Wnioskodawczyni pracował we Francji od 3 stycznia 2012 r. W dniu 26 sierpnia 2012 r. zmarł nagle na zawał serca. Po śmierci męża Wnioskodawczyni wszczęła starania o uzyskanie świadczeń pośmiertnych z ubezpieczenia francuskiego. Z francuskich przepisów o świadczeniach rodzinnych wynikało, że Wnioskodawczyni może starać się o przyznanie zasiłku wdowiego, który przysługuje we Francji przez dwa lata od śmierci męża. Po długich staraniach instytucja francuska przyznała Wnioskodawczyni świadczenie – zasiłek wdowi. Ponieważ okres starania o to świadczenie był dłuższy niż 2 lata, więc świadczenie zostało wypłacone jednorazowo. Środki pieniężne z tytułu zasiłku wpłynęły na konto bankowe Wnioskodawczyni w dniu 5 lipca 2016 r. i tego samego dnia został potrącony podatek dochodowy od osób fizycznych.

Biorąc powyższe okoliczności pod uwagę należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie zastosowanie znajduje umowa z dnia 20 czerwca 1975 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1977 r. Nr 1, poz. 5).

Zgodnie z art. 18 ww. umowy, z zastrzeżeniem postanowień artykułu 19 ust. 2 renty, emerytury i podobne wynagrodzenia z tytułu poprzedniego zatrudnienia, wypłacane osobie zamieszkałej w jednym Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Przepis art. 19 ust. 2 tejże umowy stanowi, że:

1. Renty i emerytury przekazywane przez Umawiające się Państwo albo przez jedną z jego jednostek samorządu lokalnego, albo przez jedną z ich osób prawnych prawa publicznego, bądź wprost, bądź w ciężar tworzonego przez nie funduszu osobie fizycznej z tytułu usług o charakterze publicznym świadczonych temu Państwu, albo tej jednostce samorządu, albo tej osobie prawnej podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.
2. Jednakże te renty i emerytury podlegają opodatkowaniu tylko w drugim Umawiającym się Państwie, jeżeli ich odbiorca ma w tym Państwie miejsce zamieszkania i posiada jego obywatelstwo.

W myśl art. 21 ww. umowy polsko-francuskiej części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania w jednym z Umawiających się Państw, bez względu na to skąd pochodzą, a o których nie było mowy w poprzednich artykułach niniejszej umowy, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Na podstawie powołanych regulacji, francuski zasiłek wdowi otrzymany przez osobę mającą miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na terenie Polski podlega opodatkowaniu tylko w Polsce. Oznacza to, że do jego opodatkowania w Polsce stosuje się przepisy polskiego prawa podatkowego.

Stosownie natomiast do art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są kwoty otrzymane z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych, z wyjątkiem:

1. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane zgodnie z art. 27 ust. 1 lub art. 30c,
2. dochodu, o którym mowa w art. 24 ust. 15 i 15a.

Natomiast na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, zasiłki dla opiekunów otrzymane na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów, zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów oraz świadczenie wychowawcze otrzymane na podstawie przepisów o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny należy zatem stwierdzić, iż zgodnie z postanowieniami umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Francuskiej w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku zasiłek wdowi otrzymany przez Wnioskodawczynię z Francji podlega opodatkowaniu tylko w Polsce.

Jednocześnie jednak, w sytuacji gdy zasiłek wdowi jest świadczeniem rodzinnym w rozumieniu polskich przepisów przyznanym na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych obowiązujących we Francji jest zwolniony od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W Polsce nie występuje zatem obowiązek odprowadzania podatku dochodowego od ww. świadczenia.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe, ponieważ zasiłek wdowi otrzymywany z Francji korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie cyt. wyżej art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy, a nie na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy.

Końcowo wskazać należy, że w celu odzyskania pobranej przez bank zaliczki w zeznaniu podatkowym składanym w Polsce za 2016 r. nie należy wykazywać przychodu uzyskanego tytułem zasiłku wdowiego, należy natomiast wykazać niesłusznie pobraną przez bank zaliczkę na podatek dochodowy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.