Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
1462-IPPB3.4510.1103.2016.1.KK
z 16 lutego 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 7 grudnia 2016 r. (data wpływu 15 grudnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• zaliczenia do kosztów wytworzenia poszczególnych środków trwałych wartości nabytych usług od generalnego Wykonawcy i kosztów wspólnych dotyczących inwestycji obliczonych według klucza podziałowego kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe,
• uznania za odrębne środki trwałe urządzeń wentylacji, klimatyzacji, dźwigu osobowego, urządzenia systemów elektronicznych – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 15 grudnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów wytworzenia poszczególnych środków trwałych wartości nabytych usług od generalnego Wykonawcy i kosztów wspólnych dotyczących inwestycji obliczonych według klucza podziałowego kosztów uzyskania przychodów oraz uznania za odrębne środki trwałe urządzeń wentylacji, klimatyzacji, dźwigu osobowego, urządzenia systemów elektronicznych.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonała wybudowania hali produkcyjno-magazynowej wraz z częścią biurowo-socjalną. Budowa obiektu została dokona przez firmę zajmująca się budowaniem tego typu obiektów (Generalnego Wykonawcę).

1. Budynek stanowi dla Spółki środek trwały podlegający amortyzacji zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
   
   

Do wartości początkowej budynku zostały zaliczone koszty poniesione na:

• projekty budowlane, projekty wykonawcze hali produkcyjno-magazynowej z częścią biuro-socjalną, budynku portierni,
• projekty infrastruktury technicznej i wykończenia wnętrz.
  
  

Ponadto do wartości początkowej budynku zostały ujęte następujące koszty:

• rozdzielni elektrycznych,
• zestawy hydroforowe instalacji p.poż.
• kotły grzewcze, wymienniki ciepła,
• oświetlenie wewnętrzne,
• przewody wentylacyjne wraz z okablowaniem i uzbrojeniem podłączonym do systemów wentylacji, klimatyzacji, systemów SKD, SSWIN, SSP, BM.
  
  

Powyższe wydatki zostały udokumentowane fakturami wystawionymi przez Generalnego Wykonawcę na podstawie protokołów wykonania poszczególnych rodzajów robót budowlanych (budowlane, sanitarne, elektryczne i teletechniczne).

Wydatki poniesione na rzecz Generalnego Wykonawcy obejmujące projekty wykonawcze i dodatkowe wynagrodzenie za przedłużenie terminu realizacji budowy zostały rozliczone na poszczególne grupy środków trwałych wg następującego klucza podziałowego:

WN = Kb1/Kp *100

Kp - całkowita wartość wykonania inwestycji przez GW

Kb - koszty bezpośrednie dotyczących poszczególnych grup środków trwałych (Kb1; Kb2 ... Kn)

Na bazie tak wyliczonego klucza Spółka dokonała przypisania kosztów wspólnych na poszczególne grupy środków trwałych: WN * Kw (koszty wspólne).

Ten sam klucz podziału został zastosowany do przypisania kosztów poniesionych we własnym zakresie związanych z budową ww. inwestycji tj.: wynagrodzenia pracowników Spółki z działu inwestycji, którzy brali udział w procesie budowy, odsetki od otrzymanych pożyczek na finansowanie ww. inwestycji, nadzór inspektorski, koszty mediów bezpośrednio związanych inwestycją, opłaty, administracyjne za mapki geodezyjne, dzienniki budowy.

W związku z powyższym Spółka określając wartość początkową poszczególnych grup środków, trwałych uwzględniła w ich wartościach koszty, które można było bezpośrednio przypisać do danego środka trwałego na podstawie protokołów wykonania poszczególnych prac przez Generalnego Wykonawcę jak i koszty pozostałe dotyczące inwestycji obliczone w oparciu o klucz podziału.

2. W związku z inwestycją budowlaną Spółka poniosła także wydatki na wyposażenie budynku w urządzenia techniczne:
   
   • urządzenia wentylacji - centrale wentylacyjne,
   • urządzenia klimatyzacji w tym agregat wody lodowej,
   • dźwig osobowy,
   • urządzenia systemów elektronicznych - system CCTV, system SSWPN, system kontroli dostępu, system BMS (system zarządzania budynkiem).
     
     

Powyższe urządzenia techniczne zostały zaliczone, jako odrębne środki trwałe niestanowiące wartości początkowej budynku hali produkcyjno-magazynowej wraz z częścią biurowo-socjalną. Urządzenia te są amortyzowane wg stawek amortyzacji właściwych dla danego rodzaju urządzenia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

1. Czy kosztem wytworzenia (wartością początkową) poszczególnych środków trwałych jest wartość nabytych usług od Generalnego Wykonawcy i kosztów wspólnych dotyczących inwestycji obliczonych według klucza podziałowego ?
2. Czy urządzenia wentylacji, klimatyzacji, dźwig osobowy, urządzenia systemów elektronicznych stanowią odrębne środki trwałe od budynku hali produkcyjno-magazynowej ?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle art. 16 g ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1888) dalej zwaną: „ustawa o CIT”, za wartość początkową środków trwałych uważa się cenę ich nabycia, gdy dochodzi do odpłatnego nabycia a w przypadku, gdy dochodzi do wytworzenia środka trwałego w zakresie własnym koszt jego wytworzenia.

Powyższy przepis stosuje się z uwzględnieniem zasad określonych w przepisach art. 16g ust. 2 do ust. 14 ustawy o CIT. Regulacje te precyzują sposób ustalania wartości początkowej środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

W art. 16g ust. 4 ustawy o CIT za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

Z analizy powyższego przepisu wynika, że jeżeli dochodzi do wytworzenia środka trwałego przez podatnika do wartości początkowej takiego środka powinien on zaliczyć nabyte rzeczowe składniki majątku, usługi obce, wynagrodzenia za prace wraz z pochodnymi oraz inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonego środka trwałego. Natomiast nie można uwzględnić w wartości początkowej wytworzonego środka trwałego kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych.

Powyższy przepis daje podatnikowi możliwość zaliczenia do wartości początkowej wszelkich kosztów dających się zaliczyć do wartości tego środka. Zdaniem Spółki przez inne koszty dające się zaliczyć do wartości początkowej środka trwałego należy rozumieć koszty, które dotyczą prac związanych z wytworzeniem danego środka trwałego za wyjątkiem kosztów wskazanych powyżej (ogólnych zarządu itd.).

W przedstawionym stanie faktycznym Spółka zleciła wykonanie usługi polegającej na wybudowaniu budynku produkcyjno-magazynowego z częścią biuro-socjalną, na którą to poniosła wydatki, które posłużyły do wytworzenia środka trwałego (budynku). Wydatki te zostały poniesione przede wszystkim na rzecz Generalnego Wykonawcy a także inne usługi w tym pracowników Spółki (wynagrodzenia za prace).

W związku z tym Spółka dokonała zaliczenia do wartości początkowej poszczególnych rodzajów środków trwałych koszty, które można było na podstawie protokołów wykonania prac przez Generalnego Wykonawcę bezpośrednio przypisać do danego środka trwałego oraz tzw. koszty pozostałe dotyczące wykonanych prac wiążące się z całością inwestycji budowlanej wg klucza podziałowego. W kosztach tych nie było kosztów ogólnego zarządu i innych, które przepis wyłącza z wartości początkowej wytworzonego środka trwałego.

Zdaniem Spółki uwzględnienie w wartości początkowej danego środka trwałego kosztów w oparciu o klucz podziałowy jest zgodne z art. 16g ust. 4 ustawy o CIT. Przepis ten daje podatnikowi prawo do zaliczenia innych kosztów, które dają się zaliczyć do wartości wytworzenia środka trwałego. Spółka nie mogła w precyzyjny sposób zaalokować kosztów wspólnych do poszczególnych grup środków trwałych, ponieważ nie było to w praktyce możliwie do zrobienia. Na przykładzie kosztów wynagrodzeń za prace osób zaangażowanych do prac przy inwestycji wyraźnie jest widać, że ich koszty są związane ze wszystkimi środkami trwałymi, które powstały w trakcie budowy inwestycji. Zatem takich kosztów nie można doliczyć do wartości początkowej jednego rodzaju środka trwałego gdyż byłoby to nieprawidłowe.

W związku z powyższym Spółka stoi na stanowisku, że wartością początkową poszczególnych środków trwałych jest wartość nabytych usług od Generalnego Wykonawcy (alokacja bezpośrednia) i kosztów wspólnych dotyczących inwestycji obliczonych według klucza podziałowego (alokacja pośrednia).

W przypadku urządzeń mechanicznych jak urządzenia wentylacji-centrale wentylacyjne, klimatyzacji w tym agregat wody lodowej, dźwig osobowy, urządzenia systemów elektronicznych: system CCTV, system SSWPN, system kontroli dostępu, system BMS (system zarządzania budynkiem), Spółka stoi na stanowisku, iż stanowią one odrębne środki trwałe od budynku hali produkcyjno-magazynowej, ponieważ są kompletne i zdatne do użytkowania od momentu przyjęcia ich do używania niezależnie od tego, w jakim budynku zostaną umieszczone.

Urządzenia te można w dość łatwy sposób rozmontować i zamontować ponownie zgodnie z zapotrzebowaniem właściciela. Poza tym ww. urządzenia mechaniczne podlegają szybszemu procesowi zużycia niż budynki, innym zasadom obsługi konserwacyjnej, kontrolnej. Ponadto urządzenia te podlegają starzeniu ze względu i na postęp techniczny. Zatem nie stanowią one trwałej części składowej budynku hali produkcyjno-magazynowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.