Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/415-375/13/17-S/AMN
z 22 lutego 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów – uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 17 kwietnia 2014 r. sygn. akt I SA/Po 986/13 oraz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 września 2016 r. sygn. akt II FSK 2414/14 – stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 26 marca 2013 r. (data wpływu 28 marca 2013 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych:

• otrzymania w wyniku likwidacji spółki jawnej:
  • środków pieniężnych – jest prawidłowe,
  • wierzytelności wobec osób trzecich – jest prawidłowe,
• spłaty wierzytelności wobec osób trzecich – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 28 marca 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych:

• otrzymania w wyniku likwidacji spółki jawnej:
  • środków pieniężnych,
  • wierzytelności wobec osób trzecich,
• spłaty wierzytelności wobec osób trzecich.
  
  

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni posiada miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium Polski. W związku z tym, Wnioskodawczyni podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Wnioskodawczyni jest wspólniczką Sp. z o.o. (dalej: „Spółka”). W przyszłości planowane jest przekształcenie Spółki ze spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w spółkę jawną (dalej: „Spółka osobowa”). Na kolejnym etapie możliwa jest likwidacja Spółki osobowej zgodnie z treścią jej umowy oraz obowiązującymi przepisami. Jest prawdopodobne, że na dzień likwidacji Spółki osobowej, jej majątek składał się będzie głównie ze środków pieniężnych oraz wierzytelności należnych Spółce osobowej od podmiotów trzecich.

Na skutek likwidacji Spółki osobowej, Wnioskodawczyni otrzyma przypadającą na nią zgodnie z umową Spółki osobowej część środków pieniężnych oraz wierzytelności od podmiotów trzecich.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym składniki majątku otrzymane w wyniku likwidacji Spółki osobowej (tj. środki pieniężne i wierzytelności) w momencie likwidacji nie będą stanowić dla Wnioskodawczyni przychodu podatkowego w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym spłata przez podmioty trzecie wierzytelności otrzymanych przez Wnioskodawczynię w wyniku likwidacji Spółki osobowej będzie dla Wnioskodawczyni neutralna podatkowo?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni, prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym składniki majątku otrzymane w wyniku likwidacji Spółki osobowej (tj. środki pieniężne i wierzytelności) w momencie likwidacji nie będą stanowić dla Wnioskodawczyni przychodu podatkowego w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zainteresowana uważa, że prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym spłata przez podmioty trzecie wierzytelności otrzymanych przez Wnioskodawczynię w wyniku likwidacji Spółki osobowej będzie dla Wnioskodawczyni neutralna podatkowo.

Zdaniem Wnioskodawczyni stanowisko jej oparte jest na szeregu argumentów wynikających z przepisów prawa.

Zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 10 Ustawy PIT, do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej nie zalicza się środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu likwidacji takiej spółki.

A zatem, stosownie do treści art. 14 ust. 3 pkt 10 Ustawy PIT, środki pieniężne otrzymane przez wspólnika, w związku z likwidacją spółki osobowej, nie stanowią dla tego wspólnika przychodu podatkowego.

W przypadku innych niż środki pieniężne składników majątkowych, zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 17 Ustawy PIT, przychodem z działalności gospodarczej są przychody otrzymane z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną (...).

Zgodnie jednak z art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b) Ustawy PIT, do przychodów podatkowych nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną (...), jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja spółki niebędącej osobą prawną, do dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło sześć lat i odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powyższe regulacje stwierdzić należy, że w przypadku, gdy w wyniku likwidacji spółki niebędącej osobą prawną, wspólnik otrzymuje inne niż środki pieniężne składniki majątkowe, ich otrzymanie wskutek likwidacji spółki osobowej nie powstaje u niego powstania przychodu z działalności gospodarczej. Przychód podatkowy powstaje dopiero w momencie ewentualnego odpłatnego zbycia niepieniężnych składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną.

Z uwagi na fakt, iż wierzytelności spółki osobowej zaliczają się do jej niepieniężnych składników majątkowych, stwierdzić należy, iż ich otrzymanie przez Wnioskodawczynię w wyniku likwidacji Spółki osobowej nie będzie skutkowało powstaniem przychodu podatkowego na moment ich otrzymania. Dopiero ewentualne zbycie tych wierzytelności, pod warunkiem że zbycie to nie nastąpiłoby w okolicznościach, o których mowa w art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b) Ustawy PIT, spowodowałoby konieczność rozpoznania przychodu podatkowego.

Natomiast spłata przez podmioty trzecie wierzytelności otrzymanych przez Wnioskodawczynię w wyniku likwidacji, które uprzednio przysługiwały Spółce osobowej, będzie zdaniem Wnioskodawczyni neutralna podatkowo.

W ocenie Wnioskodawczyni, takie podejście ma uzasadnienie w tym, że zapłata wierzytelności przez podmiot trzeci nie stanowi zbycia wierzytelności, zaś przepisy art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b) Ustawy PIT przewidują opodatkowanie wyłącznie w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku.

Powyższe stanowisko znajduje odzwierciedlenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe, przykładowo w:

• interpretacji Ministra Finansów, działającego przez organ upoważniony do wydawania interpretacji, tj. Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 8 stycznia 2013 r. (znak: IPPB1/415-1510/12-2/EC);
• interpretacji Ministra Finansów, działającego przez organ upoważniony do wydawania interpretacji, tj. Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 11 stycznia 2012 r. (znak: IPPB1/415-962/11-2/ES);
• interpretacji Ministra Finansów, działającego przez organ upoważniony do wydawania interpretacji, tj. Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 4 listopada 2011 r. (znak: IBPB1/1/415-815/11/AB).
  
  

Reasumując, wedle Wnioskodawczyni:

1. Prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym składniki majątku otrzymane w wyniku likwidacji Spółki osobowej (tj. środki pieniężne i wierzytelności) w momencie likwidacji nie będą stanowić dla Wnioskodawczyni przychodu podatkowego w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
2. Prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym spłata przez podmioty trzecie wierzytelności otrzymanych przez Wnioskodawczynię w wyniku likwidacji Spółki osobowej będzie dla Wnioskodawczyni neutralna podatkowo.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawczyni wnosi o potwierdzenie prawidłowości swojego stanowiska.

W wydanej w dniu 28 czerwca 2013 r. interpretacji indywidualnej nr ILPB1/415-375/13-2/AG, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu uznał stanowisko Wnioskodawczyni za:

• prawidłowe – w odniesieniu do otrzymania w wyniku likwidacji spółki jawnej środków pieniężnych,
• nieprawidłowe – w odniesieniu do otrzymania w wyniku likwidacji spółki jawnej wierzytelności wobec osób trzecich,
• nieprawidłowe – w odniesieniu do spłaty wierzytelności wobec osób trzecich.
  
  

W wydanej interpretacji indywidualnej stwierdzono, że w sytuacji otrzymania środków pieniężnych z tytułu likwidacji spółki jawnej, środki te nie będą stanowiły dla Wnioskodawczyni przychodu podatkowego w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Uznano, że co do zasady należy zgodzić się z twierdzeniem Zainteresowanej, że w przypadku, gdy w wyniku likwidacji spółki jawnej otrzyma wierzytelności wobec osób trzecich, w momencie likwidacji spółki jawnej nie powstanie u Wnioskodawczyni przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże wskazano, że co prawda otrzymanie wierzytelności wobec osób trzecich będzie dla Wnioskodawczyni neutralne podatkowo, to nastąpi to z innych przyczyn niż wskazane przez Zainteresowaną.

Ponadto uznano, że spłata wierzytelności wobec osób trzecich, nabytych w wyniku likwidacji spółki jawnej, wygeneruje u Wnioskodawczyni przychód do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Interpretację doręczono skutecznie w dniu 2 lipca 2013 r.

W dniu 17 lipca 2013 r. do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie wpłynęło wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, w związku z wydaniem interpretacji indywidualnej z dnia 28 czerwca 2013 r. nr ILPB1/415-375/13-2/AG. W wyniku ponownej analizy sprawy, tut. Organ stwierdził brak podstaw do zmiany ww. interpretacji (odpowiedź na ww. wezwanie z dnia 23 lipca 2013 r. nr ILPB1/415W-70/13-2/AP).

W związku z powyższym, Strona wniosła w dniu 28 sierpnia 2013 r. skargę skierowaną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu za pośrednictwem tut. Organu.

Odpowiedź na skargę została udzielona pismem z dnia 27 września 2013 r. nr ILPB1/4160-78/13-2/AP.

Wyrokiem z dnia 17 kwietnia 2014 r. sygn. akt I SA/Po 986/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu uchylił zaskarżoną interpretację.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wskazał, że biorąc pod uwagę przepisy art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b oraz art. 14 ust. 3 pkt 10 i art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, można sformułować następujące wnioski. Po pierwsze, w przypadku otrzymania, w wyniku likwidacji spółki jawnej, środków pieniężnych przez wspólnika – ich wartość nie będzie stanowiła u niego przychodu. Konstatacja ta nie jest sporna na gruncie zaskarżonej interpretacji. Po drugie, wbrew twierdzeniom organu podatkowego, zawartym w zaskarżonej interpretacji , w przypadku innych składników majątku – ich wartość będzie stanowiła przychód u wspólnika dopiero w momencie zbycia składnika majątku otrzymanego w wyniku likwidacji spółki, z zastrzeżeniem sytuacji, o której mowa w art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie zaś, jak twierdzi Organ podatkowy – także w momencie jej spłaty. Zdaniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu nie istnieje podstawa prawna do opodatkowania środków uzyskanych w wyniku spłaty wierzytelności. Nie można również zgodzić się z organem podatkowym, że do spłaty wierzytelności przysługujących wobec osób trzecich należy stosować zasady ogólne wynikające z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwłaszcza w sytuacji, gdy ustawodawca w szczególny sposób reguluje sposób opodatkowania środków uzyskanych przez byłego wspólnika spółki osobowej w związku z likwidacją tej spółki lub wystąpieniem z niej wspólnika. Zgodnie z ww. przepisami przychód podlegający opodatkowaniu powstanie u podatnika wyłącznie w razie zbycia wierzytelności otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki. Taka zaś okoliczność nie została ujęta w opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym będącym przedmiotem wniosku o interpretację w niniejszej sprawie.

Podsumowując, Sąd stwierdził, że w przypadku otrzymania w wyniku likwidacji spółki jawnej środków pieniężnych przez wspólnika, ich wartość nie będzie stanowiła u niego przychodu. Natomiast w przypadku otrzymania wierzytelności, ich wartość będzie stanowiła przychód dopiero w momencie ich zbycia. W ww. wyroku wskazano również, że nie istnieje podstawa prawna do opodatkowania środków uzyskanych w wyniku spłaty wierzytelności.

Od powyższego wyroku tut. Organ wniósł skargę kasacyjną, którą wyrokiem z dnia 28 września 2016 r. sygn. akt. II FSK 2414/14 Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał za słuszny wyrok sądu pierwszej instancji, wskazujący, że w przypadku otrzymania w wyniku likwidacji spółki jawnej środków pieniężnych przez wspólnika – ich wartość nie będzie stanowiła u niego przychodu, choć co do zasady należy zaliczyć je do źródła stanowiącego pozarolniczą działalność gospodarczą (art. 5b ust 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Natomiast w przypadku innych składników – ich wartość będzie stanowiła przychód u wspólnika dopiero w momencie zbycia składnika majątku otrzymanego w wyniku likwidacji spółki, z zastrzeżeniem sytuacji, o której mowa w art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast wykonanie wierzytelności przez dłużników zmienia jedynie ich postać, nie stanowi natomiast uzyskania środków z innego tytułu ani też sprzedaży wierzytelności.

Prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 17 kwietnia 2014 r. sygn. akt I SA/Po 986/13 wpłynął do tut. Organu w dniu 19 stycznia 2017 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego – biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 17 kwietnia 2014 r. sygn. akt I SA/Po 986/13 oraz w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 września 2016 r. sygn. akt II FSK 2414/14 - stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie skutków podatkowych:

• otrzymania w wyniku likwidacji spółki jawnej:
  • środków pieniężnych –jest prawidłowe,
  • wierzytelności wobec osób trzecich – jest prawidłowe,
• spłaty wierzytelności wobec osób trzecich – jest prawidłowe.
  
  

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, rozpatrując ponownie przedmiotową sprawę, stwierdza co następuje.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1578, z późn. zm.), spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

Spółki osobowe nie posiadają osobowości prawnej, nie są zatem podatnikami podatków dochodowych, a dochody spółek osobowych nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników spółki osobowej. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce osobowej uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem spółki osobowej (w tym akcjonariuszem) jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

Stosownie do treści art. 5b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej).

Przy czym w myśl art. 5a pkt 26 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osoba prawną, oznacza to spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Co do zasady do przychodów z działalności gospodarczej należą wszystkie przychody osiągane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą wskazane w art. 14 ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z wyjątkiem przychodów wymienionych w art. 14 ust. 3 tej ustawy.

Zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 10 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do przychodów z działalności gospodarczej nie zalicza się środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu likwidacji takiej spółki.

Z kolei w myśl art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są przychody z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki.

Zgodnie z treścią art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b) ww. ustawy, do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki – jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie, likwidacja spółki niebędącej osobą prawną lub nastąpiło wystąpienie wspólnika z takiej spółki, do dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło sześć lat i odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Powyższe przepisy art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b) i art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b) zostały wprowadzone do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dniem 1 stycznia 2011 r. Istota ww. regulacji prawnej tkwi w opodatkowaniu tzw. majątku likwidacyjnego (innego niż środki pieniężne) dopiero w momencie ich odpłatnego zbycia, a nie w momencie ich otrzymania.

Jednocześnie Organ zwraca uwagę, że przytoczone przepisy mają zastosowanie do otrzymanych w wyniku rozwiązania spółki jawnej środków pieniężnych i innych składników majątku pochodzących zarówno z tej spółki, jak i ze spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

Ponadto, należy zauważyć, że w przypadku rozwiązania spółki osobowej – zarówno w sytuacji przeprowadzenia likwidacji, jak i bez przeprowadzania procesu likwidacji – na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych rozpoznać należy zdarzenie likwidacji działalności gospodarczej. W związku z tym należy uznać, że zarówno likwidacja, jak i rozwiązanie spółki osobowej, na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wywołują te same konsekwencje podatkowe.

W konsekwencji powyższego – biorąc pod uwagę ocenę prawną wyrażoną w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 17 kwietnia 2014 r. sygn. akt I SA/Po 986/13 oraz w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 września 2016 r. sygn. akt II FSK 2414/14 – w przypadku otrzymania w wyniku likwidacji spółki jawnej środków pieniężnych przez wspólnika, ich wartość nie będzie stanowiła u niego przychodu. Natomiast w przypadku otrzymania wierzytelności, ich wartość będzie stanowiła przychód dopiero w momencie ich zbycia. W ww. wyrokach wskazano również, że nie istnieje podstawa prawna do opodatkowania środków uzyskanych w wyniku spłaty wierzytelności.

Spłata wierzytelności przez osoby trzecie na rzecz Wnioskodawczyni nie jest dla niej odrębnym przysporzeniem, a jedynie technicznym następstwem otrzymania wierzytelności w wyniku likwidacji spółki jawnej. W wyniku tej czynności, posiadane przez Wnioskodawczynię aktywa w postaci wierzytelności zostaną zastąpione środkami pieniężnymi. Spłata wierzytelności jest więc jedynie realizacją uprawnień otrzymanych przez Wnioskodawczynię w związku z likwidacją spółki jawnej.

Reasumując, w przypadku likwidacji spółki jawnej po stronie Wnioskodawczyni, będącej wspólnikiem tej spółki, nie powstanie przychód w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu nabycia własności środków pieniężnych oraz wierzytelności likwidowanej spółki jawnej. Przychód nie powstanie również w przypadku spłaty ww. wierzytelności przez osoby trzecie na rzecz Wnioskodawczyni.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania uchylonej interpretacji, tj. na dzień 28 czerwca 2013 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.