Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPB-1-2.4510.1073.2016.1.BD
z 20 lutego 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 201) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 15 grudnia 2016 r. (data wpływu do BKIP 21 grudnia 2016 r.), uzupełnionym 10 lutego 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na nabycie usługi kierowania pojazdem i wsparcia technicznego w zakresie mechaniki samochodowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 grudnia 2016 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na nabycie usługi kierowania pojazdem i wsparcia technicznego w zakresie mechaniki samochodowej.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką akcyjną prowadzącą działalność gospodarczą m.in. w zakresie transportu drogowego towarów. Usługa transportu drogowego towarów świadczona jest w kraju i zagranicą. Wnioskodawca przy świadczeniu ww. usługi transportu drogowego towarów zamierza korzystać z usługi świadczonej przez spółkę komandytową, na którą składać się będzie w szczególności kierowanie pojazdami oraz wsparcie techniczne w zakresie mechaniki samochodowej. Wskazana spółka komandytowa będzie posiadała wymagane prawem certyfikaty, zezwolenia i licencje niezbędne do działalności w zakresie usług transportowych. Usługa w sferze faktycznej świadczona będzie przez kierowców będących pracownikami spółki komandytowej, zarówno pochodzenia krajowego, jak i przez cudzoziemców, posiadających odpowiednie kwalifikacje zawodowe.

W niniejszym zdarzeniu przyszłym w/w spółka komandytowa wykazuje powiązanie w stosunku do Wnioskodawcy w ten sposób, że akcjonariusze Wnioskodawcy będą jednocześnie komandytariuszami w spółce komandytowej świadczącej usługi, a także będą zasiadać w zarządzie komplementariusza tej spółki komandytowej.

Usługa świadczona przez powiązaną spółkę komandytową zostanie ustalona na warunkach nie różniących się od warunków, które ustaliłyby między sobą podmioty niezależne i będzie pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętym przez Wnioskodawcę przychodem.

Prawem do dysponowania pojazdami, za pomocą których będzie świadczona usługa, dysponuje Wnioskodawca. Pojazdy stanowią własność Wnioskodawcy lub są przedmiotem umowy leasingu lub najmu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatek poniesiony na nabycie przedmiotowej usługi, udokumentowany fakturą VAT wystawioną przez wskazaną spółkę komandytową, stanowić będzie u Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm., dalej: „u.p.d.o.p.”)?

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Wyjątkiem będzie jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje koszty, które zaliczane są do kategorii kosztów uzyskania przychodów. W pozostałych przypadkach należy wskazać istnienie związku pomiędzy poniesionym kosztem, a powstaniem, zwiększeniem, bądź też możliwością powstania przychodu. Kosztem uzyskania przychodów będą zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i te, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione, jako zmierzające do ich osiągnięcia.

W niniejszej sprawie stan faktyczny (winno być: zdarzenie przyszłe) wskazuje, że Wnioskodawca prowadząc działalność polegającą na świadczeniu usług transportu ciężarowego krajowego oraz zagranicznego ponosi koszty w postaci wynagrodzenia za usługę, na którą składa się w szczególności kierowanie pojazdem oraz wsparcie techniczne w zakresie mechaniki samochodowej. Opisana usługa świadczona przez spółkę komandytową będzie niezbędnym warunkiem świadczenia usługi transportu drogowego towarów przez Wnioskodawcę.

W odniesieniu do wydatków związanych z usługą świadczoną przez spółkę komandytową należy podkreślić, że w katalogu przepisu art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. nie zawarto zakazu, ani jakiegokolwiek ograniczenia, co do możliwości zaliczenia tego rodzaju wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

Ponadto, w związku z powiązaniem Wnioskodawcy i spółki komandytowej, w/w usługa świadczona przez spółkę komandytową zostanie ustalona na warunkach nie różniących się od warunków, które ustaliłyby między sobą podmioty niezależne.

W konsekwencji, wydatek poniesiony na nabycie przedmiotowej usługi, udokumentowany fakturą VAT wystawioną przez spółkę komandytową może być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy w oparciu o art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm., dalej: „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 updop nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów, zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu. Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Z opisu sprawy wnika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie transportu drogowego towarów zarówno w kraju, jak i zagranicą. Ponadto, przy prowadzeniu ww. działalności Spółka zamierza korzystać z usługi kierowania pojazdami oraz wsparcia technicznego w zakresie mechaniki samochodowej, świadczonej przez spółkę komandytową. Podkreślić należy, że pomiędzy Wnioskodawcą, a Spółką komandytową występują powiązania polegające na tym, że akcjonariusze Spółki będą jednocześnie komandytariuszami w spółce komandytowej świadczącej ww. usługi. Wnioskodawca podkreśla również, że w związku z powiązaniem Spółki i Spółki komandytowej, ww. usługa świadczona przez Spółkę komandytową zostanie ustalona na warunkach nie różniących się od warunków, które ustaliłyby między sobą podmioty niezależne. Wątpliwości Wnioskodawcy budzi natomiast możliwość zaliczenia ww. wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

Jednocześnie, należy zwrócić uwagę na okoliczność, że w związku z występowaniem w przedmiotowym zdarzeniu przyszłym powiązań pomiędzy Spółką, a Spółką świadczącą na jej rzecz usługi, należy mieć na uwadze przepis art. 11 ust. 1 updop, zgodnie z którym, jeżeli:

1. osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, mająca miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwana dalej „podmiotem krajowym”, bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu przedsiębiorstwem położonym poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego przedsiębiorstwa, albo
2. osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, mająca miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwana dalej „podmiotem zagranicznym”, bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego podmiotu krajowego, albo
3. ta sama osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej równocześnie bezpośrednio lub pośrednio bierze udział w zarządzaniu podmiotem krajowym i podmiotem zagranicznym lub w ich kontroli albo posiada udział w kapitale tych podmiotów

-i jeżeli w wyniku takich powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w wyniku tego podatnik nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały - dochody danego podatnika oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.

Innymi słowy, ujęcie w całości w kosztach uzyskania przychodów ww. wynagrodzenia wypłacanego na rzecz spółki komandytowej, będącej podmiotem, o którym mowa w art. 11 updop, możliwe jest pod warunkiem, że jego wysokość, ustalona została na warunkach rynkowych, tj. takich, jakie ustaliłyby między sobą podmioty niezależne.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że wydatki związane z wykonywaniem na rzecz Wnioskodawcy usługi kierowania pojazdem oraz wsparcia technicznego stanowią, pod warunkiem wykazania, że były one racjonalne i pozostające w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami, koszt uzyskania przychodu stosownie do art. 15 ust. 1 updop.

Stanowisko Spółki jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.