Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPB-1-3.4510.1082.2016.1.IZ
z 10 lutego 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający

w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 14 grudnia 2016 r. (data wpływu do tut. Biura 16 grudnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie momentu ujęcia w kosztach uzyskania przychodu zaległego podatku od nieruchomości (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 grudnia 2016 r. do tut. Biura wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie momentu ujęcia w kosztach uzyskania przychodu zaległego podatku od nieruchomości.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

X S.A. (dalej: „X”) oraz spółki od niej zależne zawarły Umowę o utworzeniu podatkowej grupy kapitałowej (dalej: „PGK Y” lub „Wnioskodawca”) w rozumieniu przepisów updop. Zgodnie z tą Umową:

• rokiem podatkowym PGK Y jest rok kalendarzowy,
• X została wyznaczona na spółkę reprezentującą PGK Y w zakresie obowiązków wynikających z updop oraz Ordynacji podatkowej.

Podstawa opodatkowania PGK Y jest obliczana zgodnie z art. 7a updop, w związku z art. 7 ust. 1-3 updop.

Spółki PGK Y na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej wykorzystują nieruchomości położone na terenie ich działania, od których zobowiązane są - jako samodzielni podatnicy - rozliczać podatek od nieruchomości na zasadach określonych w przepisach ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 716). Zgodnie z przepisami ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, każda Spółka PGK - jako osoba prawna - zobowiązana jest do złożenia właściwemu organowi podatkowemu do końca stycznia danego roku podatkowego (kalendarzowego) deklaracji na podatek od nieruchomości za dany rok podatkowy. Zapłata zobowiązania wynikająca ze złożonej deklaracji - zgodnie z wymogami ww. ustawy - jest uiszczana przez spółkę comiesięcznie na rachunek organu podatkowego w ratach proporcjonalnych do czasu trwania obowiązku podatkowego (wynikającego ze złożonej deklaracji podatkowej) - w terminie do 15 dnia miesiąca za dany miesiąc, a za styczeń do 31 stycznia.

Podatek od nieruchomości zaliczany jest przez Spółkę, a więc przez PGK Y, do kosztów uzyskania przychodów (w rozliczeniu podatku dochodowego od osób prawnych), w każdym miesiącu, w którym w księgach rachunkowych ujęta jest rata tego podatku (w wysokości należnej raty).

Występują jednak przypadki, że w latach następujących po zakończeniu danego roku podatkowego dokonywane są zmiany wysokości zadeklarowanego podatku od nieruchomości za dany rok, przy czym korekty dokonywane są zarówno na zwiększenie podatku jak i na zmniejszenie podatku (oznacza to, że np. w 2016 r. dokonywana może być korekta podatku od nieruchomości za rok 2014). Zmiana wysokości zadeklarowanego podatku od nieruchomości za dany rok podatkowy jest następstwem:

1. samokontroli Spółki - w tym przypadku w okresie stwierdzenia zaległości/nadpłaty w podatku od nieruchomości (np. w 2016 r.) składana jest korekta deklaracji na podatek od nieruchomości za lata ubiegłe (np. za 2014 r.). Różnica podatku od nieruchomości wynikająca z deklaracji korekty (w stosunku do deklaracji pierwotnej) ujmowana jest w księgach rachunkowych w okresie złożenia korekty. Zapłata podatku wynikająca z korekty wraz z odsetkami za zwłokę dokonywana jest przez Spółkę w miesiącu dokonania korekty lub w miesiącu następnym, natomiast w przypadku wystąpienia nadpłaty organ podatkowy dokonuje jej zwrotu na rachunek bankowy Spółki (bądź przerachowuje na zaległe/bieżące/przyszłe zobowiązania) w miesiącach/latach następujących po złożeniu korekty,
   
2. przeprowadzonego postępowania podatkowego przez właściwy organ podatkowy, jak również postępowania sądowo-skargowego. W takim przypadku organ podatkowy:
   
   • wydaje decyzję, z której wynika zaległość podatkowa za lata ubiegłe - w tej sytuacji w miesiącu wydania/otrzymania decyzji organu I instancji Spółka określoną zaległość za lata ubiegłe ujmuje w księgach rachunkowych alternatywnie, tj.: (i) w ciężar kosztów - w przypadkach gdy dodatkowo określone przez organ zobowiązanie nie budzi wątpliwości bądź (ii) jako rezerwa – w przypadkach gdy w ocenie Spółki dodatkowo określone decyzją zobowiązanie jest wątpliwe, co skutkuje wszczęciem przez Spółkę procesu odwoławczego; rezerwa taka uznawana jest przez Spółkę za wydatek nie stanowiący kosztów uzyskania przychodów.
     
   • Zapłata zaległego podatku - wynikającego z decyzji organu podatkowego, a ujętego przez Spółkę w ciężar kosztów (jw.) - dokonywana była/jest przez Spółkę w miesiącu ujęcia (zaksięgowania) ww. decyzji w księgach rachunkowych Spółki bądź w miesiącu następnym (w przypadku gdy decyzja wpływa do Spółki na przełomie miesiąca). Natomiast, w sytuacji, gdy na zaległość tworzona jest rezerwa, zapłata podatku następuje na podstawie decyzji wydanej przez organ II instancji (odwoławczy); decyzja organu odwoławczego jest ujmowana (zaksięgowana) w księgach rachunkowych Spółki.
     
   • wydaje decyzję, która powoduje powstanie nadpłaty podatku za lata ubiegłe w rozumieniu ustawy Ordynacja podatkowa - w tej sytuacji w miesiącu wydania/otrzymania decyzji Spółka określoną nadpłatę za lata ubiegłe ujmuje w księgach rachunkowych, przy czym zwrot nadpłaty na rachunek bankowy Spółki (ewentualne przerachowanie nadpłat z urzędu lub na wniosek Spółki) następuje w miesiącach/latach następujących po dacie otrzymania ww. decyzji i zarachowania jej w księgach rachunkowych.

Wnioskodawca ponadto informuje, że X jako odrębny podatnik podatku CIT do końca 2015 r. - otrzymał interpretacje indywidualne: znak ILPB3/423-195/08-2/MM, znak ILPB3/423-195/08-3/MM oraz znak ILPB3/423-195/08-4/MM z 25 czerwca 2008 r. wydane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, w sprawie będącej przedmiotem niniejszego wniosku. Jednakże z uwagi na fakt, że od 1 stycznia 2016 r. podatnikiem podatku CIT jest PGK Y, ponowne wystąpienie z niniejszym wnioskiem jest uzasadnione.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

W którym okresie należy uznać za koszt uzyskania przychodu zaległy podatek od nieruchomości za lata ubiegłe (w dacie ujęcia w księgach rachunkowych decyzji określającej zaległość w podatku/deklaracji korygującej)? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, kosztami podatkowymi w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych są zarówno koszty, które pozostają w bezpośrednim związku przyczynowo-skutkowym z przychodami podatkowymi, jak również koszty pośrednie, których powiązanie z konkretnym przychodem nie jest możliwe, jednak ich poniesienie jest racjonalne i niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania przedsiębiorstwa.

Tego rodzaju kosztem jest m.in. podatek od nieruchomości, stanowiący element kosztów stałych, który z mocy prawa obowiązany jest uiszczać podatnik w związku z posiadanymi nieruchomościami. Podatek ten jednocześnie nie został wymieniony w katalogu wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów (art. 16 ust. 1 updop).

W tych okolicznościach przyjąć zatem należy, że podatek od nieruchomości za lata ubiegłe - ujmowany przez Wnioskodawcę w księgach rachunkowych (z wyłączeniem rezerw na ten podatek) - należy uznać za koszty uzyskania przychodów, niepodlegające wyłączeniu przy ustalaniu podstawy opodatkowania. W związku z tym należy określić moment uznania ww. wydatku za koszty uzyskania przychodów.

Stosownie do zapisu art. 15 ust. 4d i 4e updop:

• koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia (ust. 4d);
• za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów (ust. 4e).
  
  

Z ww. regulacji wynika, że w przypadku kosztów podatkowych, które pozostają jedynie w pośrednim związku z przychodami, których nie można przypisać do konkretnego przychodu, koszty te - w rozliczeniu podatku dochodowego od osób prawnych - należy rozpoznać pod datą zaksięgowania w księgach rachunkowych Spółki. W konsekwencji, podatek od nieruchomości za lata ubiegłe (zaległość), wynikający zarówno z decyzji wydanych przez właściwy organ, jak i deklaracji korygujących złożonych przez Spółkę należy uznać za koszty uzyskania przychodów w dacie ujęcia tego zaległego zobowiązania w księgach rachunkowych Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, że w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 2 i 3 zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.