Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
1462-IPPB2.4514.556.2016.2.LS
z 13 lutego 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 7 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 29 listopada 2016 r. (data wpływu 30 listopada 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia gruntów rolnych jest:

• prawidłowe – odnośnie nabycia nieruchomości nr 213, 215, 566, 565 na podstawie aktu notarialnego ,
  

• nieprawidłowe – w pozostałej części.
  
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 30 listopada 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia gruntów rolnych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest rolnikiem indywidualnym w rozumieniu ustawy z dnia 11.04.2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego (t. j. Dz.U.2012.803) i prowadzi gospodarstwo rolne w rozumieniu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (t.j. Dz.U.2016.617).

1. Aktem notarialnym sporządzonym w Kancelarii Notarialnej w dniu 26.04.2013 r. na podstawie umowy sprzedaży Wnioskodawca nabył własność nieruchomości rolnej oznaczonej w ewidencji gruntów nr 213 o pow. 1,40 ha oraz nr 215 o pow. 0,22 ha o łącznej powierzchni 1,62 ha. Obie nieruchomości Wnioskodawca nabył w celu powiększenia gospodarstwa rolnego w rozumieniu przepisów o podatku rolnym. Następnie w dniu 13.04.2016 r. aktem notarialnym nieruchomości nabyte w drodze w/w umowy sprzedaży tj. oznaczone nr 213 oraz nr 215 stanowiące część gospodarstwa rolnego Wnioskodawcy stały się przedmiotem umowy sprzedaży. Nabywcy oświadczyli, że przedmiotowe nieruchomości stanowiące gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym nabywają w celu powiększenia gospodarstwa rolnego, a powierzchnia gospodarstwa rolnego powstałego w wyniku powiększenia jest nie mniejsza niż 11 ha i nie większa niż 300 ha oraz gospodarstwo to będą prowadzić przez okres co najmniej 5 lat od dnia nabycia. Nadto oświadczyli, że przysługuje im niewykorzystany limit pomocy de minimis w rolnictwie.
2. Aktem notarialnym sporządzonym w Kancelarii Notarialnej w dniu 29.12.2014 r. na podstawie umowy sprzedaży Wnioskodawca nabył na powiększenie gospodarstwa rolnego własność nieruchomości rolnej oznaczonej w ewidencji gruntów nr 566 o pow. 1,0600 ha oraz nr 565 o pow. 0,7300 ha o łącznej powierzchni 1,7900 ha. Następnie w drodze umowy zamiany sporządzonej w Kancelarii Notarialnej w dniu 07.09.2016 r. Wnioskodawca dokonał zamiany w zakresie jednej z nieruchomości będącej przedmiotem w/w aktu tj. działki nr 565 o pow. 0,7300 ha w zamian za nieruchomości oznaczone w ewidencji gruntów nr 1035, 1036, 105, 290 i 568 o łącznej pow. 1,12 ha wchodzące w skład gospodarstwa osoby będącej rolnikiem indywidualnym w zrozumieniu ustawy z dnia 11.04.2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego (t.j. Dz.U.2012.803).
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy czynność prawna sprzedaży prawa własności nieruchomości gruntowych opisanych w zaistniałym stanie faktycznym, objęta następującymi aktami notarialnymi: podlegać powinna zwolnieniu od podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 9 pkt 2 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz.U.2016.223), a umowa zamiany podlegać powinna obowiązkowi zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Żadna z nieruchomości stanowiąca przedmiot w/w umów nie jest zabudowana, nie stanowi również lasu, a ich przeznaczenie przed i po sprzedaży i zamianie nie uległo zmianie. Nadal stanowią grunty orne. Dla wszystkich przedmiotowych działek brak jest aktualnego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Zdaniem Wnioskodawcy nieruchomości gruntowe opisane we wniosku stanowiły w chwili dokonania ich sprzedaży i zamiany gospodarstwo rolne w rozumieniu ustawy o podatku rolnym. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o pcc, podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają m.in. umowy sprzedaży i zamiany. Według ustawy o pcc, podstawę opodatkowania, przy umowie sprzedaży stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego. Z kolei, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o pcc, umowa sprzedaży i zamiany nieruchomości podlega opodatkowaniu stawką podatku od czynności cywilnoprawnych 2% podstawy opodatkowania. O powstaniu obowiązku uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnej decyduje moment dokonania czynności cywilnoprawnej (art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o pcc), a obowiązek podatkowy ciąży na kupującym (art. 4 pkt 1 ustawy o pcc) a przy umowie zamiany - na stronach czynności (art. 4 pkt 2 ustawy o pcc).

W związku z powyższym sprzedaż i zamiana nieruchomości, co do zasady, podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Niezależnie od powyższego, w ustawie o pcc przewidziano sytuacje, w których czynność cywilnoprawna mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest zwolniona od opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Zwolnienie zawarte w art. 9 pkt 2 lit a) ustawy o pcc ma charakter warunkowy. Umowa sprzedaży będzie zwolniona od podatku od czynności cywilnoprawnych, tylko wtedy, gdy w rozumieniu ustawy o podatku rolnym, w chwili dokonania czynności nabyte grunty stanowią gospodarstwo rolne, albo nabyte grunty utworzą gospodarstwo rolne lub nabyte grunty wejdą w skład gospodarstwa rolnego będącego własnością nabywcy. Ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych nic zawiera definicji legalnej pojęcia gospodarstwa rolnego, odsyłając w tym zakresie do odpowiednich przepisów ustawy o podatku rolnym. Zgodnie z art. 1 ustawy o podatku rolnym, opodatkowaniu podatkiem rolnym podlegają grunty, sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów, zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza. Natomiast w myśl art. 2 ust. 1 ustawy o podatku rolnym, za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1 ustawy o podatku rolnym, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki nieposiadającej osobowości prawnej.

Żadna z powyższych nieruchomości nie jest zabudowana, nie stanowi lasu, a ich przeznaczenie po sprzedaży lub zamianie nie uległo zmianie, nadal stanowią grunty orne i zostały nabyte na powiększenie gospodarstwa rolnego. Dlatego Wnioskodawca uważa, że również umowa zamiany nieruchomości stanowiącej część gospodarstwa rolnego, mimo że nie jest objęta dyspozycją art. 9 ustawy pcc, to jest umową ekwiwalentną i również powinna podlegać zwolnieniu od podatku od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe odnośnie nabycia nieruchomości nr 213, 215, 566, 565 na podstawie aktu notarialnego , natomiast nieprawidłowe w pozostałej części.

Na wstępie zaznacza się, iż w przedmiotowej sprawie – jako, że obowiązek podatkowy w związku z umową nabycia gruntów nr 213, 215, 566 oraz 565 powstał przed 1 stycznia 2016 r. – będą miały zastosowanie przepisy ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2015 r., poz. 626, z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2015 r. Stosownie bowiem do treści art. 50 ust. 2 ustawy z dnia 25 czerwca 2015 r. o zmianie ustawy o samorządzie gminnym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r., poz. 1045) do opodatkowania czynności cywilnoprawnych, z tytułu których obowiązek podatkowy powstał na podstawie ustawy zmienianej w art. 23 przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe.

Natomiast w związku z tym, że obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży i zamiany gruntów nr 213, 215, 565, 1035, 1036, 105, 290 i 568 powstał po 1 stycznia 2016 r., zastosowanie będą miały przepisy ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2016 r., poz. 223 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym po 1 stycznia 2016 r.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podstawę opodatkowania przy umowie sprzedaży stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego. Zgodnie z art. 6 ust. 2 ww. ustawy wartość rynkową określa się na podstawie przeciętnych cen przedmiotu czynności cywilnoprawnych stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczania długów i ciężarów.

Przepis art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych określa stawkę podatku, która wynosi od umowy sprzedaży nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym - 2%.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 2 lit. a) ustawy stawka podatku m.in. od umowy zamiany, przy przeniesieniu własności nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym wynosi 2%.

O powstaniu obowiązku uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnej decyduje, w myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, moment dokonania czynności cywilnoprawnej. Na podstawie art. 4 pkt 1 ww. ustawy obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym, natomiast przy umowie zamiany - ciąży na stronach czynności (art. 4 pkt 2 ustawy).

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy są obowiązani, bez wezwania organu podatkowego, złożyć deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych, według ustalonego wzoru, oraz obliczyć i wpłacić podatek w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego, z wyłączeniem przypadków, gdy podatek jest pobierany przez płatnika. W myśl natomiast ust. 2 ww. przepisu, notariusze są płatnikami podatku od czynności cywilnoprawnych dokonywanych w formie aktu notarialnego.

Jak wynika z przywołanych przepisów, zawarcie umowy sprzedaży oraz umowy zamiany podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tegoż podatku ciąży na kupującym, a w przypadku zamiany na stronach czynności. W sytuacji, gdy umowa sprzedaży i umowa zamiany zawierane są w formie aktu notarialnego notariusz ma obowiązek jako płatnik obliczyć, pobrać i wpłacić podatek na rachunek właściwego urzędu skarbowego.

Niezależnie od powyższego, w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest zwolniona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Zgodnie z art. 9 pkt 2 lit. a) i lit. f) wymienionej ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2015 r. zwalnia się od podatku przeniesienie własności nieruchomości lub ich części, wraz z częściami składowymi, z wyjątkiem budynków mieszkalnych lub ich części znajdujących się na obszarze miast, w drodze umów sprzedaży i umów zamiany, pod warunkiem, że w rozumieniu przepisów o podatku rolnym, w chwili dokonania czynności, nabyte grunty stanowią gospodarstwo rolne albo utworzą gospodarstwo rolne lub wejdą w skład gospodarstwa rolnego będącego własnością nabywcy.

Natomiast, w myśl art. 9 pkt 2 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym po 1 stycznia 2016 r., zwalnia się od podatku sprzedaż własności gruntów, stanowiących gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym, wraz z będącymi ich częścią składową drzewami i innymi roślinami, pod warunkiem że w wyniku dokonania czynności zostanie utworzone lub powiększone gospodarstwo rolne, a powierzchnia gospodarstwa rolnego utworzonego lub powstałego w wyniku powiększenia będzie nie mniejsza niż 11 ha i nie większa niż 300 ha oraz gospodarstwo to będzie prowadzone przez nabywcę przez okres co najmniej 5 lat od dnia nabycia; zwolnienie to stanowi pomoc de minimis w rolnictwie, o której mowa w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1408/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis w sektorze rolnym (Dz.Urz. UE L 352 z 24.12.2013, str. 9).

Przepisy ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie definiują pojęcia „gospodarstwa rolnego”, odsyłając w tej kwestii do przepisów ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2013 r., poz. 1381, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 1 ustawy o podatku rolnym opodatkowaniu podatkiem rolnym podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza. Art. 2 ust. 1 ustawy stanowi, że za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

Zgodnie natomiast z treścią art. 2 ust. 2 tej ustawy za działalność rolniczą uważa się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, roślin ozdobnych, grzybów uprawnych, sadownictwa, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego fermowego oraz chów i hodowlę ryb.

Szczegółowe określenie, jakie rodzaje gruntów wchodzą w skład gospodarstwa rolnego zawarte zostało w rozporządzeniu Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa w sprawie ewidencji gruntów i budynków z dnia 29 marca 2001 r. (Dz.U. z 2015 r., poz. 542, ze zm.) oraz w załączniku nr 6 do tego rozporządzenia.

Stosownie do § 67 ww. rozporządzenia użytki gruntowe wykazywane w ewidencji dzielą się na następujące grupy:

1. grunty rolne,
2. grunty leśne,
3. grunty zabudowane i zurbanizowane,
4. użytki ekologiczne, oznaczone symbolem złożonym z litery "E" oraz symbolu odpowiedniego użytku gruntowego określającego sposób zagospodarowania lub użytkowania terenu, np. E-Ws, E-Wp, E-Ls, E-Lz, E-N, E-Ps, E-R,
5. (uchylony),
6. grunty pod wodami,
7. tereny różne oznaczone symbolem -Tr.
   
   

Stosownie do § 68 ust. 1 ww. rozporządzenia grunty rolne dzielą się na:

1. użytki rolne, do których zalicza się:
   1. grunty orne, oznaczone symbolem – R,
      
   2. sady, oznaczone symbolem – S,
      
   3. łąki trwałe, oznaczone symbolem – Ł,
      
   4. pastwiska trwałe, oznaczone symbolem – Ps,
      
   5. grunty rolne zabudowane, oznaczone symbolem – Br,
      
   6. grunty pod stawami, oznaczone symbolem – Wsr,
      
   7. grunty pod rowami, oznaczone symbolem – W,
      
   8. grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, oznaczone symbolem – Lzr,
2. nieużytki, oznaczone symbolem - N.
   
   

Natomiast zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 617), opodatkowaniu podatkiem rolnym podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza.

Na podstawie art. 2 ust. 1 ww. ustawy za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

W świetle analizowanej powyżej definicji z art. 1 i 2 ustawy o podatku rolnym, gospodarstwo rolne stanowią wyłącznie grunty sklasyfikowane jako użytki rolne, o określonej ustawą powierzchni.

Stosownie do postanowień § 68 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. (Dz. U. z 2016, poz. 1034) w sprawie ewidencji gruntów i budynków, grunty rolne dzielą się na:

1. użytki rolne, do których zalicza się:
   1. grunty orne, oznaczone symbolem – R,
      
   2. sady, oznaczone symbolem – S,
      
   3. łąki trwałe, oznaczone symbolem – Ł,
      
   4. pastwiska trwałe, oznaczone symbolem – Ps,
      
   5. grunty rolne zabudowane, oznaczone symbolem – Br,
      
   6. grunty pod stawami, oznaczone symbolem – Wsr,
      
   7. grunty pod rowami, oznaczone symbolem – W,
      
   8. grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, oznaczone symbolem – Lzr,
      
   9. nieużytki, oznaczone symbolem – N.
   
   
   

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest rolnikiem indywidualnym w rozumieniu ustawy z dnia 11.04.2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego (t. j. Dz.U.2012.803) i prowadzi gospodarstwo rolne w rozumieniu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (t.j. Dz.U.2016.617). 1. Aktem notarialnym sporządzonym w Kancelarii Notarialnej w dniu 26.04.2013 r. na podstawie umowy sprzedaży Wnioskodawca nabył własność nieruchomości rolnej oznaczonej w ewidencji gruntów nr 213 o pow. 1,40 ha oraz nr 215 o pow. 0,22 ha o łącznej powierzchni 1,62 ha. Obie nieruchomości Wnioskodawca nabył w celu powiększenia gospodarstwa rolnego w rozumieniu przepisów o podatku rolnym. Następnie w dniu 13.04.2016 r. aktem notarialnym nieruchomości nabyte w drodze w/w umowy sprzedaży tj. oznaczone nr 213 oraz nr 215 stanowiące część gospodarstwa rolnego Wnioskodawcy stały się przedmiotem umowy sprzedaży. Nabywcy oświadczyli, że przedmiotowe nieruchomości stanowiące gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym nabywają w celu powiększenia gospodarstwa rolnego, a powierzchnia gospodarstwa rolnego powstałego w wyniku powiększenia jest nie mniejsza niż 11 ha i nie większa niż 300 ha oraz gospodarstwo to będą prowadzić przez okres co najmniej 5 lat od dnia nabycia. Nadto oświadczyli, że przysługuje im niewykorzystany limit pomocy de minimis w rolnictwie. 2. Aktem notarialnym sporządzonym w Kancelarii Notarialnej w dniu 29.12.2014 r. na podstawie umowy sprzedaży Wnioskodawca nabył na powiększenie gospodarstwa rolnego własność nieruchomości rolnej oznaczonej w ewidencji gruntów nr 566 o pow. 1,0600 ha oraz nr 565 o pow. 0,7300 ha o łącznej powierzchni 1,7900 ha. Następnie w drodze umowy zamiany sporządzonej w Kancelarii Notarialnej w dniu 07.09.2016 r. Wnioskodawca dokonał zamiany w zakresie jednej z nieruchomości będącej przedmiotem w/w aktu tj. działki nr 565 o pow. 0,7300 ha w zamian za nieruchomości oznaczone w ewidencji gruntów nr 1035, 1036, 105, 290 i 568 o łącznej pow. 1,12 ha wchodzące w skład gospodarstwa osoby będącej rolnikiem indywidualnym w zrozumieniu ustawy z dnia 11.04.2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego (t.j. Dz.U.2012.803).

Należy wskazać, że zwolnienie zawarte w powołanym powyżej art. 9 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, w brzmieniu obowiązującym zarówno przed jak i po 1 stycznia 2016 r., ma charakter warunkowy. Oznacza to, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2015 r., że umowa sprzedaży i umowa zamiany będzie zwolniona od podatku od czynności cywilnoprawnych, tylko wtedy, gdy w rozumieniu ustawy o podatku rolnym, w chwili dokonania czynności, nabywany grunt będzie stanowił gospodarstwo rolne albo utworzy gospodarstwo rolne lub wejdzie w skład gospodarstwa rolnego będącego własnością nabywcy. Natomiast w brzmieniu obowiązującym po 1 stycznia 2016 r., oznacza to, że umowa sprzedaży będzie zwolniona z podatku od czynności cywilnoprawnych, tylko wtedy, gdy w rozumieniu ustawy o podatku rolnym, w chwili dokonania czynności nabywca posiada już grunty rolne (użytki rolne), nabywany grunt będzie stanowił gospodarstwo rolne oraz gdy w wyniku dokonania czynności sprzedaży zostanie utworzone lub powiększone gospodarstwo rolne, którego powierzchnia będzie nie mniejsza niż 11 ha i nie większa niż 300 ha i gospodarstwo to będzie prowadzone przez okres 5 lat. Ostatnią przesłanką determinującą skorzystanie z omawianego zwolnienia od podatku jest, aby mogło ono zostać udzielone w ramach przysługującego kupującym limitu pomocy de minimis w rolnictwie.

Ustawodawca, pod określonymi w tym przepisie warunkami, zwolnił spod opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych sprzedaż własności gruntów, stanowiących gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym, a zatem grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha fizyczny lub 1 ha przeliczeniowy, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności innej niż działalność rolnicza. Jednocześnie uzależnił stosowanie tego zwolnienia (w brzmieniu obowiązującym po 1 stycznia 2016 r.), od prowadzenia przez nabywcę utworzonego lub powiększonego gospodarstwa rolnego nieprzerwanie przez okres 5 lat. Zaprzestanie jego prowadzenia w którymkolwiek momencie przed upływem tego okresu skutkuje utratą prawa do zwolnienia i obowiązkiem zapłaty podatku.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy wskazać, że nabycie przez Wnioskodawcę nieruchomości o nr 213, 215, 566 oraz 565 na podstawie aktów notarialnych w drodze umowy sprzedaży nieruchomości, korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 9 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2015 r.

Z tytułu umowy sprzedaży nieruchomości nr 213 oraz 215 zawartej na podstawie aktu notarialnego na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek podatkowy w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych, bowiem zgodnie z art. 4 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek ten przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym.

Natomiast umowa zamiany nieruchomości nr 565 w zamian za nieruchomości nr 1035, 1036, 105, 290 i 568 zawarta na podstawie aktu notarialnego podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a), ponieważ ustawodawca nie uwzględnił przeniesienia nieruchomości, w drodze umowy zamiany w katalogu czynności zwolnionych od opodatkowania (art. 9 pkt 2) ustawy od czynności cywilnoprawnych w brzmieniu obowiązującym po 1 stycznia 2016 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej z zastosowaniem art. 119a ustawy Ordynacja podatkowa .

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.