Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
1462-IPPB6.4510.604.2016.2.SO
z 6 lutego 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 6 grudnia 2016 r. (data wpływu 12 grudnia 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 stycznia 2017 r. (data nadania 23 stycznia 2017 r., data wpływu 26 stycznia 2017 r.) na wezwanie Nr 1462-IPPB6.4510.604.2016.1.SO z dnia 11 stycznia 2017 r. (data nadania 11 stycznia 2017 r., data odbioru 17 stycznia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych w związku ze śmiercią pracownika, byłego pracownika, emeryta, rencisty oraz najbliższej rodziny pracownika lub byłego pracownika (emeryta, rencisty) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 grudnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych w związku ze śmiercią pracownika, byłego pracownika, emeryta, rencisty oraz najbliższej rodziny pracownika lub byłego pracownika (emeryta, rencisty).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 30 października 2014 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego dokonał w drodze decyzji rejestracji umowy o utworzenie Podatkowej Grupy Kapitałowej (dalej: PGK), zawartej w dniu 18 września 2014 r. pomiędzy P. Spółka Akcyjna (dalej: P. SA, Spółka), K. Spółka Akcyjna, D. Spółka Akcyjna, O. Spółka Akcyjna, M. Spółka Akcyjna, S. Spółka Akcyjna, Z. Spółka Akcyjna, Y. Spółka Akcyjna oraz pozostałymi 24 spółkami zależnymi od P. SA.

Zgodnie z Umową:

P. SA została wyznaczona na spółkę reprezentującą PGK w zakresie obowiązków wynikających z ustawy o PDOP oraz z ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja Podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60, dalej: Ordynacja Podatkowa; w dacie złożenia wniosku obowiązujący Dz. U. z 2015 r., poz. 637, z późn. zm. – przyp. organu), podstawa opodatkowania PGK jest obliczana zgodnie z art. 7a ustawy o PDOP, w związku z art. 7 ust. 1-3 ustawy o PDOP.

Część Spółek, w związku ze śmiercią pracownika, ponosi wydatki na zakup wieńców pogrzebowych, nekrologów umieszczanych w prasie, kondolencji i inne związane z udziałem w uroczystościach pogrzebowych (np. koszt transportu pracowników uczestniczących w pogrzebie). Podobne wydatki są ponoszone w okolicznościach śmierci byłego pracownika danej Spółki (emeryta, rencisty) oraz najbliższej rodziny pracownika lub byłego pracownika (emeryta, rencisty). Wymienione wydatki są finansowane z bieżących środków obrotowych Spółek. Poniesienie przez takich wydatków jest wyrazem szacunku dia pracownika, podziękowania za pracę i włożony wkład w tworzenie firmy i uzyskiwane przychody, wzmacnia więzi pomiędzy pracownikami, wśród załogi wzrasta poczucie wartości oraz przynależności do kultury organizacji danej Spółki. Wszystko to ma określone działania motywacyjne, a tym samym pośrednio wpływa na poziom osiąganych przez Spółki przychodów.

Ponoszone wydatki na zakup wieńców pogrzebowych, umieszczanie nekrologów w prasie, kondolencji i inne wydatki ponoszone w związku ze śmiercią pracownika, byłego pracownika, emeryta, rencisty oraz najbliższej rodziny pracownika lub byłego pracownika mają związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wydatki ponoszone w związku ze śmiercią pracownika, byłego pracownika, emeryta, rencisty oraz najbliższej rodziny pracownika lub byłego pracownika (emeryta, rencisty), można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy.

Na wstępie Wnioskodawca zwraca uwagę na fakt, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.; dalej: „ustawa o CIT”; w dacie złożenia wniosku aktualny Dz. U. z 2016 r., poz. 188, z późn. zm. – przyp. organu) „kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1”.

Mając na uwadze powyższą definicję należy stwierdzić, że aby dany wydatek mógł zostać uznany za koszt uzyskania przychodu, spełnione muszą zostać łącznie następujące warunki:

1. wydatek musi zostać poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, przy czym dany wydatek nie musi mieć bezpośredniego przełożenia na konkretny przychód osiągnięty przez podatnika, lecz wystarczające jest, aby jego poniesienie było uzasadnione związkiem wydatku z prowadzoną przez podatnika działalnością;
2. wydatek musi zostać poniesiony i musi być wydatkiem definitywnym – przez co należy rozumieć, że w ostatecznym rozrachunku musi on być pokryty z zasobów majątkowych podatnika;
3. wydatek nie może zostać wymieniony wśród wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów zawartych w zamkniętym katalogu takich wydatków wskazanym w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.
   
   

W odniesieniu do kosztów ponoszonych na zakup wieńców pogrzebowych, nekrologów umieszczanych w prasie, kondolencji i innych kosztów związane z udziałem w uroczystościach pogrzebowych pracowników, byłych pracowników, czy też członków ich rodzin, wskazuje się w doktrynie, iż są to koszty, które co prawda nie mają bezpośredniego związku z prowadzoną działalnością, ale zapewne mają z nią związek pośredni.

Tego rodzaju wydatki są wydatkami zwyczajowo przyjętymi i wręcz nieuniknionymi w naszej kulturze. W przypadku śmierci pracownika, czy też byłego pracownika, Spółka kierując się zasadami współżycia społecznego w dowód uznania dla byłego pracownika upamiętnia ten fakt, np. poprzez złożenie wieńca, zamieszczenie nekrologu, czy kondolencji. Takie zachowanie jest wyrazem szacunku dla pracownika, podziękowania za pracę i włożony wkład w istnienie Firmy i uzyskiwane przez nią przychody, wzmacnia więzi pomiędzy pracownikami, przez co wzrasta ich poczucie wartości oraz przynależności do pracodawcy. Tak np. wskazano w interpretacji z dnia 19 grudnia 2013 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, znak: IPTPB3/423-359/13-4/GG.

Z kolei ze stanowiska Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 10 grudnia 2015 r., znak: ILPB3/4510-1-436/15-2/KS, wynika, że zasadniczo wszystkie wydatki na rzecz pracowników, mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów jako mające związek z prowadzoną działalnością gospodarczą i uzyskiwanymi przychodami. W ramach wydatków na rzecz pracowników mieszczą się nie tylko „standardowe” wydatki ponoszone przez pracodawcę (takie jak koszty wynagrodzeń zasadniczych, dodatki z tytułu godzin nadliczbowych, różnego rodzaju nagrody itp.), ale stosowne świadczenia związane z istniejącym aktualnie stosunkiem pracy.

Zdaniem organu podatkowego, w ramach tych wydatków mieszczą się wydatki poniesione na zakup wieńców, wiązanek pogrzebowych, publikacji nekrologów, kondolencji w prasie, delegacji związanych z udziałem przedstawicieli pracodawcy w uroczystościach pogrzebowych w związku ze śmiercią pracownika. Odpowiednie zachowanie pracodawcy jest wyrazem szacunku dla pracownika, podziękowania za pracę i włożony wkład w tworzenie zakładu i uzyskiwane przychody, wzmacnia więzi pomiędzy pracownikami, ma określone działanie motywacyjne, a tym samym pośrednio wpływa na poziom osiąganych przychodów.

W kontekście stanu faktycznego przedstawionego na wstępie, Wnioskodawca wskazał, że wydatki związane z zakupem wieńców pogrzebowych, nekrologów umieszczanych w prasie, kondolencji i inne związane w szczególności z udziałem w uroczystościach pogrzebowych, w tym np. koszty transportu pracowników uczestniczących w pogrzebie, ponoszone w związku ze śmiercią pracownika, byłego pracownika (emeryta, rencisty) oraz najbliższej rodziny pracownika lub byłego pracownika (emeryta, rencisty) są celowe i efektywne z punktu widzenia interesów i funkcjonowania Wnioskodawcy. Wydatki te mają ewidentny i łatwo dostrzegalny wpływ na źródła przychodów w Spółce poprzez ich zachowanie lub zabezpieczenie. Wydatki na rzecz pracowników co do zasady są zaliczane do kosztów uzyskania przychodów jako mające związek z prowadzoną działalnością gospodarczą i uzyskanymi przychodami oraz nie są wymienione w katalogu wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodu.

Tak więc w ramach tych wydatków, w ocenie Wnioskodawcy, mieszczą się wszelkie świadczenia związane z istniejącym aktualnie lub uprzednio stosunkiem pracy, w tym także wydatki poniesione ze środków obrotowych na zakup wieńców pogrzebowych, nekrologów umieszczanych w prasie, kondolencji i inne związane w szczególności z udziałem w uroczystościach pogrzebowych, w tym np. koszty transportu pracowników uczestniczących w pogrzebie, ponoszone w związku ze śmiercią pracownika lub byłego pracownika (emeryta, rencisty). Co więcej, jednym z podstawowych kanonów polskiej kultury i powszechnie przyjętą normą zwyczajową jest praktyka upamiętniania zmarłych. W przypadku śmierci pracownika czy też byłego pracownika, Wnioskodawca kierując się elementarnymi zasadami współżycia społecznego jest w obowiązku, w dowód uznania dla zasług pracownika/byłego pracownika, upamiętnić tę okoliczność poprzez złożenie wieńca na grobie zmarłego, czy też wykupu nekrologu lub umieszczenia kondolencji w prasie. W ocenie Spółki taka praktyka podwyższa poziom motywacji pracowników, jako że wzrasta poczucie wartości oraz przynależności pracownika do kultury organizacji, co w efekcie przyczynia się do osiągania przychodu.

Reasumując, wydatki ponoszone przez Spółkę na zakup wieńców pogrzebowych, nekrologów, kondolencji i innych związanych z udziałem w uroczystościach pogrzebowych (np. koszt transportu pracowników uczestniczących w pogrzebie), jeżeli dotyczą pracowników, byłych pracowników (emerytów, rencistów) oraz najbliższej rodziny pracownika lub byłego pracownika (emeryta, rencisty) zdaniem Wnioskodawcy, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.