Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB1.4511.982.2016.1.KO
z 7 grudnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 26 września 2016 r. (data wpływu 20 października 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zorganizowanie szkolenia dla kontrahentów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 października 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie montażu urządzeń i maszyn stosowanych w rolnictwie i hodowli. W niedługim czasie zamierza rozpocząć sprzedaż ww. maszyn i urządzeń wraz z montażem. Księgowość prowadzona jest przy użyciu podatkowej księgi przychodów i rozchodów, przy zastosowaniu metody uproszczonej. W związku z prężnym rozwojem firmy, Wnioskodawca zamierza systematycznie zwiększać zatrudnienie. W celu zwiększenia poziomu motywacji do pracy oraz integracji pomiędzy pracownikami, poprawie atmosfery pracy, ułatwieniu ułożenia wspólnych relacji pomiędzy pracownikami a przełożonymi, poprawie komunikacji interpersonalnej Wnioskodawca zamierza organizować dla pracowników i ich rodzin spotkania integracyjne. Powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, prowadzi do zwiększenia efektywności pracy i większego zaangażowania wśród pracowników, co w konsekwencji będzie przekładać się na zwiększanie przychodów osiąganych przez firmę. Pracownicy będą informować o chęci uczestnictwa w takich imprezach poprzez zgłoszenie. Dodatkowo, przekażą informację, czy w imprezie będą uczestniczyć ich dzieci i osoby towarzyszące. Przekazane informacje posłużą do przygotowania odpowiedniej ilości przekąsek i wyboru miejsca, w którym będą organizowane imprezy integracyjne. Wnioskodawca zamierza organizować imprezy integracyjne we własnym zakresie, w tym nabywać wszelkie towary i usługi, np. cateringowe, niezbędne do ich przygotowania. Nie wyklucza jednak, że podczas organizacji imprez będzie korzystał z usług profesjonalnych podmiotów, np. agencji eventowych. Uczestnictwo w imprezach organizowanych przez Wnioskodawcę będzie bezpłatne zarówno dla pracowników, jak i ich rodzin. Wszelkie koszty związane z organizowaniem imprez integracyjnych będą ponoszone przez firmę. Ponadto, Wnioskodawca wskazał, że obecni na imprezach integracyjnych członkowie rodzin/osoby towarzyszące to osoby z najbliższego otoczenia pracowników, mające wpływ na podejmowane przez nich kluczowe decyzje, także w zakresie miejsca zatrudnienia i lojalności wobec pracodawcy. W efekcie udział osób towarzyszących/rodzin pracowników w imprezach integracyjnych ma na celu propagowanie wartości rodzinnych, co przyczynia się również do zwiększenia lojalności i związania pracowników z firmą.

W odniesieniu do kwestii kosztów (wydatków) ponoszonych w przypadku powierzenia zorganizowania takiego eventu wyspecjalizowanym podmiotom, nabywana będzie kompleksowa usługa organizacji imprez. Natomiast w przypadku samodzielnej organizacji takiego wydarzenia, Wnioskodawca będzie nabywać bezpośrednio od dostawców towary i usługi takie jak m.in.: usługi cateringowe (polegające na dostarczaniu usługi przygotowania i dostarczania żywności we wskazane miejsce), najem obiektów i zapewnienie transportu, oprawa muzyczna i graficzna (np. dekoracje), zakup plakatów informacyjnych z logo firmy, organizacja gier i konkursów, atrakcji sportowo-rekreacyjnych, zajęć uatrakcyjniających (np. warsztaty wspólnego majsterkowania, gotowania, malowania, warsztaty z gośćmi, np. ze świata sportu), usługi fotografa, hostess, usługi nadzoru bezpieczeństwa, opieki medycznej oraz ubezpieczenia.

Celem zwiększenia sprzedaży i pozyskiwania nowych kontrahentów Wnioskodawca planuje także organizować szkolenia instruktażowe dla przedsiębiorców z branży rolniczej i hodowlanej oraz rolników i hodowców - odbiorców usług Wnioskodawcy, a także podwykonawców. Szkolenia mają odbywać się w wynajętych salach. Osobami szkolącymi mają być pracownicy firmy bądź wynajęci szkoleniowcy - w zależności od tematu szkolenia. Jeśli chodzi o odbiorców szkoleń, Wnioskodawca zamierza kierować informację o szkoleniach zawierającą zaproszenie do udziału w szkoleniu do podmiotów, z którymi pozostaje w stosunkach handlowych, bez względu na osiągany potencjał zakupowy, jak i do podmiotów z którymi do tej pory nie nawiązał współpracy w celu zachęcenia do współpracy. Celem tych szkoleń ma być podniesienie efektywności sprzedaży oferowanych przez Wnioskodawcę usług. Szkolenia te pozwolą w sposób bezpośredni zaprezentować zalety usług i towarów oraz przewagę stosowanych rozwiązań nad konkurencją. W związku z organizacją szkoleń, Wnioskodawca będzie ponosił wydatki na szkolenie obejmujące zakwaterowanie, poczęstunek (kawa, herbata, ciastka), wyżywienie (catering).

W ramach współpracy z kontrahentami lub potencjalnymi kontrahentami (np. klientami, czy partnerami biznesowymi) Wnioskodawca zamierza zapraszać przedstawicieli kontrahentów na spotkania. W zależności od okoliczności, spotkania te odbywają się w siedzibie firmy, w siedzibach kontrahentów lub na gruncie neutralnym, np. w restauracji. W czasie spotkań omawiane są różnego rodzaju sprawy, np. możliwości lub zasady podjęcia współpracy, przedstawiane będą propozycje i oferty, zakończone, trwające lub możliwe w przyszłości projekty itp. Zapraszając kontrahenta na spotkanie do restauracji Wnioskodawca ponosi koszty posiłku, co jest zwyczajowo przyjęte w tym kręgu kulturowym. Spotkania te nie mają charakteru uroczystego, wytwornego czy okazałego. Ponadto, ich celem nie jest imponowanie kontrahentom wystawnością. Celem tych spotkań jest omówienie bieżących spraw biznesowych oraz związanych z prowadzoną już obsługą prawną na neutralnym gruncie, poza siedzibami obydwu stron. Wydatki dotyczące spotkań z kontrahentami będą dokumentowane fakturami VAT, wystawionymi na firmę Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy koszt zorganizowania spotkania integracyjnego dla pracowników stanowi koszt uzyskania przychodu?
2. Czy koszt zorganizowania szkolenia dla kontrahentów stanowi koszt uzyskania przychodu?
3. Czy wydatki ponoszone w związku z zapraszaniem kontrahentów na spotkania w restauracjach stanowią koszt uzyskania przychodów?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania Nr 2, w zakresie pytań Nr 1 i 3 wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy: organizacja szkoleń dla przedsiębiorców - odbiorców towarów i usług oraz podwykonawców wpłynie na zwiększenie osiąganego przychodu, albowiem osoby przeszkolone pozyskają wiedzę na temat produktów firmy oraz sposobu ich montażu i konserwacji, i w ramach prowadzonej przez siebie działalności osoby te będą mogły polecać swoim klientom zakup produktów Wnioskodawcy. Szkolenia są więc ukierunkowane na doprowadzanie do nawiązania i rozbudowania kontaktów gospodarczych. Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Przywołana regulacja wskazuje, że definicja kosztów uzyskania przychodów - dla celów podatku dochodowego - składa się z dwóch podstawowych elementów, które łącznie tworzą swego rodzaju normatywną klauzulę generalną. Pierwszy z tych elementów określić można mianem przesłanki pozytywnej, zakładającej spełnienie łączne dwóch warunków, tj. konieczność faktycznego, co do zasady, poniesienia wydatku. Poniesienie wydatku musi nastąpić w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego art. 22 ust. 1 cyt. ustawy. Z powyższego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione nakłady i wydatki związane bezpośrednio lub pośrednio z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest poprawienie wyniku finansowego oraz osiągnięcie przychodu, z wyjątkiem wydatków wymienionych w art. 23 ww. ustawy.

Natomiast, stosownie do treści art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Z uwagi na fakt, że przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia „reprezentacji” należy, zgodnie z zasadami wykładni językowej przepisów prawa odnieść się do definicji słownikowej tego pojęcia. W internetowym wydaniu słownika języka polskiego PWN (http://sjp.pwn.pl) pojęcie to zostało zdefiniowane następująco: „reprezentacja” to „okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związana ze stanowiskiem, pozycją społeczną”. W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, koszty przedmiotowych szkoleń obejmujące wydatki na zakwaterowanie, poczęstunek, wyżywienie uczestników można zakwalifikować do kosztów uzyskania przychodów firmy, stosownie do omawianego art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Powyższe oznacza, że podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 23 ust. 1 ww. ustawy) pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni lub pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki, związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie tego źródła przychodu, z wyjątkiem wydatków wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Aby zatem określony wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

• musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
  

• nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów,
  

• musi być należycie udokumentowany.
  
  

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej; przyjmuje się zatem, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości.

W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas, gdyby z obiektywnych powodów przychód ten nie został osiągnięty.

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób, gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu niedopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

Podatnik kwalifikując poniesione wydatki do kosztów uzyskania przychodów powinien kierować się podstawową zasadą zaistnienia związku przyczynowo - skutkowego pomiędzy poniesionym kosztem, a możliwością osiągnięcia z tego tytułu przychodu, albowiem to na nim spoczywa ciężar udowodnienia, że jego poniesienie ma (lub może mieć) wpływ na wysokość osiąganych przychodów (albo na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów). Ustawodawca wyraźnie wiąże koszty uzyskania przychodów z celem ich poniesienia, jakim jest osiągnięcie przychodu (zachowanie, zabezpieczenie źródła przychodu).

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Wymienienie w przepisach podatkowych jako przykładowych kosztów reprezentacji, tj. wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, że wydatki tego rodzaju zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Dla kwalifikacji określonych wydatków, jako wydatków na reprezentację wykluczonych z kosztów uzyskania przychodów nie jest istotne miejsce podawania poczęstunków, czy świadczenia usług gastronomicznych, tj. nie bierze się pod uwagę tego, czy poczęstunki odbywają się w siedzibie firmy, czy też poza nią. Dla oceny takich wydatków nie są także istotne takie cechy jak wystawność, wytworność, okazałość poczęstunków.

Jednocześnie należy zauważyć, że za wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych, wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uznaje się te, których wyłącznym bądź dominującym celem jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, czy działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z uczestnikami danych spotkań.

Ponadto, wskazanie w ww. przepisie jako przykładowych kosztów reprezentacji wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych nie oznacza, że wydatki tego rodzaju zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Kwalifikacja każdego przypadku powinna być odrębna, pod kątem warunków i okoliczności uzasadniających poniesienie takich wydatków.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że celem zwiększenia sprzedaży i pozyskiwania nowych kontrahentów Wnioskodawca planuje organizować szkolenia instruktażowe dla przedsiębiorców z branży rolniczej i hodowlanej oraz rolników i hodowców - odbiorców Jego usług, a także podwykonawców. Szkolenia mają odbywać się w wynajętych salach. Osobami szkolącymi mają być pracownicy firmy bądź wynajęci szkoleniowcy - w zależności od tematu szkolenia. Jeśli chodzi o odbiorców szkoleń, Wnioskodawca zamierza kierować informację o szkoleniach zawierającą zaproszenie do udziału w szkoleniu do podmiotów, z którymi pozostaje w stosunkach handlowych, bez względu na osiągany potencjał zakupowy, jak i do podmiotów z którymi do tej pory nie nawiązał współpracy w celu zachęcenia do współpracy. Celem tych szkoleń ma być podniesienie efektywności sprzedaży oferowanych przez Wnioskodawcę usług. Szkolenia te pozwolą w sposób bezpośredni zaprezentować zalety usług i towarów oraz przewagę stosowanych rozwiązań nad konkurencją. W związku z organizacją szkoleń Wnioskodawca będzie ponosił wydatki na szkolenie obejmujące zakwaterowanie, poczęstunek (kawa, herbata, ciastka), wyżywienie (catering).

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że ww. wydatki (tj. koszty zakwaterowania, wyżywienia, koszty poczęstunku), poniesione przez Wnioskodawcę na szkolenie instruktażowe dla kontrahentów, nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wydatki te, jak wskazał Wnioskodawca, poniesione zostały bowiem w celu zwiększenia sprzedaży i pozyskiwanie nowych kontrahentów. Zatem, celem tych szkoleń nie będzie stworzenie dobrego wizerunku firmy, lecz zaprezentowanie zalet usług i towarów oraz przewagi stosowanych rozwiązań nad konkurencją, które przyczynią się do podniesienia efektywności sprzedaży. Zatem, wartość ponoszonych wydatków w związku z organizacją szkoleń opisanych w zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na zorganizowanie szkolenia przyczyniają się zatem do uzyskania, zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów. Wnioskodawca może zaliczyć je do kosztów uzyskania przychodów pod warunkiem należytego ich udokumentowania. Przy czym, posiadane dowody nie mogą się ograniczać do faktur (rachunków) stwierdzających wysokość poniesionych wydatków, lecz winny to być dowody umożliwiające w sposób bezsporny ustalenie związku przyczynowo - skutkowego poniesionych wydatków z przychodami z prowadzonej działalności gospodarczej, a ponadto potwierdzające racjonalność poniesionych wydatków.

Końcowo, tut. Organ nadmienia, że dla możliwości uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu, konieczne jest jego właściwe udokumentowanie. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie reguluje sposobu prawidłowego dokumentowania kosztów. Mocą art. 24a nakłada ona jednak na podatników obowiązek prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów albo ksiąg rachunkowych, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. Obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewentualną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu (w tym zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów), zgodnie z dyspozycją powołanego art. 22 ust. 1 ww. ustawy.

Ponadto należy zauważyć, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydając przedmiotową interpretację indywidualną wskazał zakres i sposób zastosowania norm prawa podatkowego ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w odniesieniu do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego oraz postawionego pytania. Jednocześnie ocenił stanowisko Wnioskodawcy pod względem zgodności z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego. Co do zasady bowiem przedmiotem interpretacji indywidualnych wydawanych na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa podatkowego.

Pełna weryfikacja prawidłowości zaliczenia poszczególnych wydatków Wnioskodawcy do kosztów uzyskania przychodów może być dokonana jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy Ordynacja podatkowa. Dokonując interpretacji indywidualnej Organ podatkowy działający z upoważnienia Ministra Rozwoju i Finansów przedstawia jedynie swój pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego (którego elementy przyjmuje jako podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji). Organ nie rozstrzyga o zindywidualizowanych obowiązkach podatkowych strony, gdyż może to nastąpić w ramach przeprowadzonego postępowania podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.