2016.12.06 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
1462-IPPP2.4512.746.2016.1AO
z 6 grudnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 oraz art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 28 września 2016 r. (data wpływu 6 października 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w rozliczeniu za wrzesień 2016 r. z tytułu faktur związanych z nabyciem lokali użytkowych i miejsc postojowych otrzymanych przed dniem zgłoszenia jako podatnicy VAT czynni, począwszy od września 2015 r. - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 października 2016 r. wpłynął ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie terminu realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na nabycie lokali użytkowych i miejsc postojowych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Pani Ewa M. („Wnioskodawca”) wraz z małżonkiem Robertem M. („Mąż”), razem dalej zwani jako „Małżonkowie”, są osobami fizycznymi, którzy poza faktem pozostawania wspólnikami w spółce komandytowej nie prowadzą działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 2012 r., poz. 361, ze zm., „Ustawa o PIT”). Wnioskodawca oraz Mąż Wnioskodawcy są również wspólnikami w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością.

Pomiędzy Małżonkami istnieje ustawowa wspólność majątkowa. Małżonkowie w swoim majątku prywatnym posiadają lokal mieszkalny, który wynajmują osobom trzecim. Przychody z najmu są opodatkowane zryczałtowanym podatkiem dochodowym przez Wnioskodawcę. Na gruncie Ustawy o VAT wynajem przez Małżonków lokalu mieszkalnego korzysta ze zwolnienia przedmiotowego z podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 36 Ustawy o VAT. W związku z faktem wykonywania wyłącznie czynności zwolnionych od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 Ustawy o VAT Wnioskodawca, ani Mąż Wnioskodawcy dotychczas nie byli zobowiązani do złożenia zgłoszeń rejestracyjnych VAT-R (było to jedynie ich uprawnienie).

w dniu 7 września 2015 r. umowy rezerwacyjne lokali użytkowych U1, U2, U3, U4, U5 w budowanym przez Dewelopera obiekcie mieszkalnym,

w dniu 17 grudnia 2015 r. notarialne umowy przedwstępne ustanowienia odrębnej własności lokali użytkowych i sprzedaży,

a następnie w dniu 22 lutego 2016 r. umowy rezerwacyjne miejsc postojowych nr 68, 69, 58, 59, 60.

Zgodnie z treścią umów przedwstępnych wydanie lokali ma nastąpić nie później niż do końca lipca 2017 r. Ostateczne umowy ustanowienia odrębnej własności lokali użytkowych i sprzedaży zostaną podpisane w momencie wydania lokali.

Z tytułu zawartych umów, począwszy od września 2015 r. Małżonkowie ponoszą wydatki związane z budową lokali użytkowych dokumentowane fakturami wystawionymi na nazwisko Wnioskodawcy i Męża Wnioskodawcy oraz ich adres zamieszkania. W szczególności Małżonkowie otrzymali:

w dniu 14 września 2015 r. faktury z tytułu zawartych umów rezerwacyjnych,

w dniu 28 grudnia 2015 r. faktury z tytułu zawartych umów przedwstępnych,

w dniu 29 lutego 2016 r. faktury na pokrycie pierwszych rat wkładu na koszty budowy lokali użytkowych i stanowisk postojowych,

następnie w okresie od 29 czerwca 2016 r. do dnia złożenia niniejszego wniosku ponosili wydatki na pokrycie kolejnych rat na poczet budowy oraz zakupu lokali użytkowych i stanowisk postojowych.

Wynajem lokali użytkowych Małżonkowie rozpoczną dopiero po wybudowaniu lokali użytkowych, oddaniu ich do użytkowania i wydaniu lokali Małżonkom. Wnioskodawca wraz z Mężem w całości przeznaczą przedmiotowe lokale do najmu/dzierżawy na cele użytkowe.

Wnioskodawca oraz Mąż Wnioskodawcy w miesiącu wrześniu 2016 r. złożyli właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenia rejestracyjne zgodnie z art. 96 ust. 1 i ust. 3 Ustawy o VAT, tj. przed dniem zawarcia umów najmu lokali użytkowych, czyli przed wykonaniem pierwszej czynności opodatkowanej VAT. Jednocześnie podatnicy - Wnioskodawca oraz Mąż Wnioskodawcy - zrezygnowali ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 Ustawy o VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca oraz Mąż Wnioskodawcy w rozliczeniu za wrzesień 2016 r. mają prawo złożyć deklaracje VAT-7, w których dokonają odliczenia podatku naliczonego z tytułu faktur związanych z nabyciem lokali użytkowych i miejsc postojowych, które to faktury otrzymali przed dniem zgłoszenia się jako podatnicy VAT czynni, począwszy od września 2015 r.? (pytanie we wniosku oznaczone nr 1)

Stanowisko Wnioskodawcy,

Wnioskodawca oraz Mąż Wnioskodawcy w rozliczeniu za wrzesień 2016 r. mają prawo złożyć deklaracje VAT-7, w których dokonają odliczenia podatku naliczonego z tytułu faktur związanych z nabyciem lokali użytkowych i miejsc postojowych, które to faktury otrzymali przed dniem zgłoszenia się jako podatnicy VAT czynni, począwszy od września 2015 r.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

W ocenie Wnioskodawcy w przedmiotowym stanie faktycznym, po dokonaniu rejestracji dla celów VAT podatnikom tj. Wnioskodawcy oraz Mężowi Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach otrzymanych w okresie, kiedy Wnioskodawca i Mąż Wnioskodawcy nie byli zarejestrowanymi podatnikami VAT. Prawo do odliczenia Małżonkowie mogą zrealizować składając deklaracje VAT-7 za wrzesień 2016 r.

Prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT uregulowane jest w art. 86 Ustawy o VAT, zgodnie z którym w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem ściśle określonych przepisów, które w stanie faktycznym sprawy nie znajdują zastosowania. Przywołany przepis wyraża ogólną i podstawową regułę składającą się na zasadę neutralności podatku VAT. Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Warunkami jakie należy spełnić przy odliczaniu podatku naliczonego są więc: posiadanie statusu podatnika, otrzymanie faktury oraz wykorzystywanie nabytych towarów do wykonywania czynności opodatkowanych. Związek zakupu z czynnością podlegającą opodatkowaniu jest jednym z podstawowych warunków, które musi spełnić podatnik, aby mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Powyższy przepis wyklucza bowiem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

W przedmiotowym stanie faktycznym niewątpliwym jest, że Wnioskodawca oraz Mąż Wnioskodawcy posiadają status podatnika określony w art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT. Małżonkowie dokonali rejestracji dla celów VAT w miesiącu wrześniu 2016 r. Wnioskodawca oraz Mąż Wnioskodawcy począwszy od 2017 r. zamierzają wykonywać czynności opodatkowane VAT w postaci wynajmu/dzierżawy lokali użytkowych.

Na podstawie art. 96 ust. 1 Ustawy o VAT, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 Ustawy o VAT złożyć właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, zaś naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako „podatnika VAT czynnego”. Na mocy zaś art. 96 ust. 3 Ustawy o VAT podmioty wymienione w art. 15 Ustawy o VAT (podatnicy), wykonujący wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 Ustawy o VAT mogą (lecz nie muszą) złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Z powyższych przepisów wynika, że w związku z wykonywaniem czynności zwolnionych z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 Ustawy o VAT, Małżonkowie dotychczas mogli złożyć zgłoszenie rejestracyjne. Niemniej jednak rejestracja na VAT nie była dla nich obowiązkowa. Począwszy od momentu wykonania pierwszej czynności opodatkowanej VAT (wynajmu lokali użytkowych) Małżonkowie byliby zobowiązani do złożenia zgłoszeń rejestracyjnych VAT-R. W dniu składania niniejszego zapytania Wnioskodawca oraz Mąż Wnioskodawcy dokonali już zgłoszenia rejestracyjnego w ustawowym terminie, przed wykonaniem pierwszej czynności opodatkowanej VAT - przed zawarciem umów najmu lokali użytkowych, rezygnując jednocześnie ze zwolnienia w podatku VAT określonego w art. 113 ust. 1 Ustawy o VAT.

Aby w pełni ustalić przysługujące Wnioskodawcy prawo do odliczenia należy odnieść się do ustawowego katalogu określonego w art. 88 Ustawy o VAT, w którym znajduje się katalog negatywnych przesłanek - wyłączających prawo do obniżenia naliczonego podatku VAT pomimo spełnienia formalnych, wyżej wymienionych przesłanek.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny wyjaśnienia wymagają dwie kwestie.

Od 1 kwietnia 2013 roku uchylony został art. 88 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku VAT, który wskazywał, że obniżenia kwoty podatku należnego lub zwrotu różnicy nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, których nabycie zostało udokumentowane fakturami otrzymanymi przed dniem utraty zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 lub 9 albo przed dniem rezygnacji z tego zwolnienia, z wyjątkiem przypadków określonych w art. 113 ust. 5 i 7 Ustawy o VAT.

Brzmienie uchylonego z dniem 1 kwietnia 2013 roku art. 88 ust. 1 pkt 5 w zw. z art. 113 ust. 5 lub 7 wskazywało, że podatnicy, którzy nabyli towary lub usługi, których nabycie zostało udokumentowane fakturami otrzymanymi przed dniem utraty zwolnienia (określonego w art. 113 ust. 1) lub przed dniem rezygnacji ze zwolnienia nie mogli dokonać odliczenia podatku naliczonego z tych faktur z wyjątkiem sytuacji, sprecyzowanej w przepisie art. 113 ust. 5. Odliczenie podatku naliczonego od nabycia innych niż określone w art. 113 ust. 5 towarów (a więc np. środków trwałych) nie było możliwe. W konsekwencji uchylenia tego przepisu nowelizacją wprowadzoną ustawą z dnia 7 grudnia 2012 roku nie istnieją ograniczenia odnośnie możliwości odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie środków trwałych do prowadzonej przez podatnika działalności, który poniósł wydatki na ich nabycie przed dokonaniem formalnej rejestracji dla celów VAT wraz z rezygnacją ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 Ustawy o VAT.

Kolejnym istotnym przepisem, pod kątem którego należy analizować przedstawiony stan faktyczny jest art. 88 ust. 4 Ustawy o VAT, z którego wynika, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

W ocenie Wnioskodawcy popartej szeregiem orzeczeń sądów administracyjnych i stanowisk organów podatkowych przywołany przepis należy rozumieć w ten sposób, że prawo do odliczenia przysługuje podatnikom, którzy złożyli zgłoszenie rejestracyjne jako podatnicy VAT czynni, zaś w odniesieniu do zakupów dokonanych przed rejestracją podatnik może skorzystać z prawa do odliczenia retrospektywnie, po dopełnieniu formalności rejestracyjnych, o ile oczywiście wykaże, że zakupy te były związane z jego działalnością opodatkowaną. Z przepisu nie wynika, aby do nabycia uprawnienia do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego koniecznym było posiadanie statusu podatnika VAT czynnego w momencie otrzymania faktury zakupowej. W dacie otrzymania faktury koniecznym jest aby podmiot, który ją otrzymuje był podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT, czyli podmiotem wykonującym samodzielnie działalność gospodarczą (zdefiniowaną w ust. 2 tegoż artykułu), bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy nabywa prawo do odliczenia podatku naliczonego w momencie otrzymania faktury lecz, aby uprawnienie to zrealizować musi posiadać status podatnika VAT czynnego (podatnik musi posiadać taki status w momencie realizacji uprawnienia). Ustawa o VAT nie pozbawia więc podatnika prawa do odliczenia VAT od zakupów poczynionych przed rejestracją, o ile występują przesłanki świadczące o tym, że nabyte zakupy inwestycyjne będą wykorzystywane do bieżącej lub przyszłej działalności opodatkowanej podatkiem VAT.

Okoliczność tą potwierdza również bardzo bogate orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości, w ocenie którego dla realizacji prawa do odliczenia podatku VAT nie ma znaczenia brak spełnienia niektórych warunków formalnych, takich jak rejestracja dla celów VAT. Zgodnie z wyrokiem TSUE Nidera Handelscompagnie BV „podstawowa zasada neutralności podatku VAT wymaga, by prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT zostało przyznane w razie spełnienia podstawowych wymagań, nawet jeśli podatnik nie spełnił niektórych wymagań formalnych (wyroki: z dnia 8 maja 2008 r. w sprawach połączonych C-95/07 i C-96/07 Ecotrade, Zb.Orz. s. 1-3457, pkt 63; z dnia 30 września 2010 r. w sprawie C-392/09 Uszodaépítö, dotychczas niepublikowany w Zbiorze, pkt 39). W konsekwencji, jeżeli organy podatkowe posiadają informacje niezbędne do ustalenia, że podatnik, jako odbiorca danej usługi, jest zobowiązany z tytułu podatku VAT, to nie mogą one nakładać dodatkowych warunków dotyczących przysługującego podatnikowi prawa do odliczenia tego podatku, które mogłyby w efekcie praktycznie uniemożliwić wykonanie tego prawa (ww. wyroki: w sprawie Ecotrade, pkt 64; w sprawie Uszodaépítö, pkt 40).”

Oznacza to, że nawet jeżeli podatnik nie był zarejestrowany dla VAT, ale nabył towary lub usługi związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych, wówczas podatnik ten ma prawo do odliczenia podatku naliczonego, pomimo braku formalnej rejestracji w dniu dokonywania zakupów. Należy rozróżnić moment powstania prawa do odliczenia od momentu skorzystania z tego prawa, którego realizacja następuje poprzez złożenie deklaracji podatkowej, wyrażającej wolę skorzystania przez podatnika z prawa do odliczenia. Aby skutecznie zrealizować już powstałe uprawnienie, podatnik musi usunąć - najpóźniej przed skorzystaniem z tego prawa - wszelkie przesłanki negatywne, w tym brak rejestracji, który uniemożliwia identyfikowanie go jako podatnika.

Przenosząc powyższą analizę na grunt niniejszej sprawy, wskazać należy, że Wnioskodawca oraz Mąż Wnioskodawcy:

zawarli z Deweloperem w dniu 7 września 2015 r. umowy rezerwacyjne lokali użytkowych U1, U2, U3, U4, U5 w budowanym przez Dewelopera obiekcie mieszkalnym, a następnie w dniu 17 grudnia 2015 r. notarialne umowy przedwstępne ustanowienia odrębnej własności lokali użytkowych i sprzedaży i w dniu 22 lutego 2016 r. umowy rezerwacyjne miejsc postojowych. Na podstawie ww. umów Małżonkowie dokonali wpłat na zakup ww. lokali użytkowych i miejsc postojowych. Zgodnie z treścią umów przedwstępnych wydanie lokali ma nastąpić nie później niż do końca lipca 2017 r. Ostateczne umowy ustanowienia odrębnej własności lokali użytkowych i sprzedaży zostaną podpisane w momencie wydania lokali.
Wnioskodawca wraz z Mężem w 2015 i 2016 roku otrzymali od Dewelopera faktury dokumentujące ww. wydatki na nabycie lokali użytkowych i miejsc postojowych (faktury otrzymane przed dniem dokonania rejestracji dla celów VAT),
od 2017 roku (po wybudowaniu lokali użytkowych, oddaniu ich do użytkowania i wydaniu lokali Małżonkom) Wnioskodawca wraz z Mężem zamierzają wynająć lokale użytkowe, za co będą wystawiać faktury z wykazanym podatkiem VAT - od tego więc czasu nastąpi wykorzystywanie lokali do czynności opodatkowanych VAT,
Wnioskodawca oraz Mąż Wnioskodawcy dokonali rejestracji jako czynni podatnicy VAT w miesiącu wrześniu 2016 r. i wraz z rejestracją zrezygnowali ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 Ustawy o VAT.

Reasumując, z przywołanych przepisów oraz opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca oraz Mąż Wnioskodawcy nabyli prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez Dewelopera, dokumentujących wydatki poniesione w celu nabycia lokali użytkowych i miejsc postojowych, otrzymanych przed złożeniem zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R. Poniesione wydatki są związane z planowanym wykonywaniem czynności opodatkowanych VAT w zakresie wynajmu/dzierżawy lokali użytkowych. Również warunek niezbędny do skorzystania z prawa do odliczenia, w postaci rejestracji jako czynny podatnik VAT został przez Małżonków spełniony.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie przykładowo w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 25 lutego 2014 r. nr ILPP2/443-1147/13-4/JK, gdzie Organ wskazał, że skoro wydatki związane z nabyciem lokali użytkowych, które będą wykorzystywane do działalności gospodarczej zostały poniesione przed dniem rejestracji jako podatnik VAT czynny, w celu przyszłego osiągania przychodów z działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT, to wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących poniesione wydatki.

Terminy, w których powstaje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego ustawodawca określił w art. 86 ust. 10-13 Ustawy o VAT. Co do zasady na mocy art. 86 ust. 10 Ustawy o VAT prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych przez podatnika towarów powstał obowiązek podatkowy. Stosownie do treści art. 86 ust. 10b pkt 1 ww. ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę. Natomiast, zgodnie z brzmieniem art. 86 ust. 11 ustawy, jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d, 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych. Natomiast, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w ww. określonych terminach, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego – art. 86 ust. 13 Ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy skorzystanie z prawa do odliczenia przysługuje Wnioskodawcy i Mężowi Wnioskodawcy w rozliczeniu za wrzesień 2016 r. Wnioskodawca wraz z Mężem do dnia rejestracji na VAT jako podatnicy VAT czynni nie wykonywali czynności opodatkowanych VAT, a wykonywali jedynie czynności zwolnione z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36. Dodatkowo Małżonkowie ponosili koszty nabycia lokali użytkowych, które w przyszłości mają służyć wykonywaniu przez nich czynności opodatkowanych VAT.

Z powyższego wynika, że Wnioskodawca i Mąż Wnioskodawcy dotychczas nie mieli obowiązku rejestracji na VAT, nie składali deklaracji VAT-7, nie odliczali więc podatku naliczonego w poszczególnych miesiącach wpływu faktur. Z tego względu stosownie do zapisów art. 86 ust. 13 Ustawy o VAT Wnioskodawca, ani Mąż Wnioskodawcy nie mogą dokonać korekty deklaracji VAT-7 za okresy, w których teoretycznie mogli odliczyć podatek naliczony, ponieważ nie ma deklaracji pierwotnych, które teraz mogłyby podlegać korekcie.

W związku z powyższym Wnioskodawca i Mąż Wnioskodawcy postąpią prawidłowo, gdy złożą deklaracje VAT-7 za wrzesień 2016 r., w której wykażą kwoty podatku naliczonego z tytułu faktur związanych z nabyciem lokali użytkowych i miejsc postojowych, które to faktury otrzymali przed dniem zgłoszenia się jako czynni podatnicy VAT, począwszy od września 2015 r.

Mając powyższe na względzie Wnioskodawca wnosi o uznanie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z ww. przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT.

Na mocy art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Zgodnie z art. 88 ust. 4 cyt. ustawy obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego podatnik musi posiadać status podatnika VAT czynnego (podatnik musi posiadać taki status w momencie realizacji uprawnienia). Z treści ww. przepisu nie wynika jednak, by do nabycia uprawnienia do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego konieczne było posiadanie statusu podatnika VAT czynnego w momencie otrzymania faktury zakupowej. W dacie otrzymania faktury konieczne jest aby podmiot, który ją otrzymuje był podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, czyli podmiotem wykonującym samodzielnie działalność gospodarczą (zdefiniowaną w ust. 2 tegoż artykułu), bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Terminy, w których powstaje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego ustawodawca określił w art. 86 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak stanowi art. 86 ust. 10 ww. ustawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

W myśl art. 86 ust. 10b pkt 1 ww. ustawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Na mocy art. 86 ust. 10c ww. ustawy przepis ust. 10 stosuje się odpowiednio do całości lub części zapłaty uiszczanej przed dokonaniem dostawy lub wykonaniem usługi.

Oznacza to, że z odliczenia podatku w świetle art. 86 ust. 10 i 10b pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług można skorzystać dopiero w rozliczeniu za okres, w którym spełnione są łącznie trzy przesłanki:

powstał obowiązek podatkowy w odniesieniu do nabywanych towarów i usług,

doszło do faktycznego nabycia tych towarów i usług,

podatnik jest w posiadaniu faktury dokumentującej tę transakcję.

W świetle art. 86 ust. 11 ww. ustawy jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Przy tym, w myśl art. 86 ust. 13 ww. ustawy jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a.

Analiza przywołanych przepisów pozwala stwierdzić, że w sytuacji kiedy nabywca nie dokona obniżenia kwoty podatku naliczonego w pierwotnym terminie, zgodnie z art. 86 ust. 10 w zw. z art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy o VAT, będzie mógł to zrobić w rozliczeniu za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych. Termin „dwóch kolejnych okresów rozliczeniowych” do odliczenia podatku będzie liczony dopiero od okresu, w którym zostaną spełnione łącznie wskazane wyżej przesłanki do odliczenia. Jeśli natomiast podatnik nie dokona odliczenia podatku naliczonego w ww. trzech kolejnych okresach rozliczeniowych, będzie mógł dokonać tego poprzez korektę deklaracji podatkowej za okres w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Z przedstawionej treści wniosku wynika, że Wnioskodawca wraz z małżonkiem są wspólnikami w spółce komandytowej i wspólnikami w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością. Pomiędzy Małżonkami istnieje ustawowa wspólność majątkowa. Małżonkowie w swoim majątku prywatnym posiadają lokal mieszkalny, który wynajmują osobom trzecim. Przychody z najmu są opodatkowane zryczałtowanym podatkiem dochodowym przez Wnioskodawcę. Na gruncie ustawy o VAT wynajem przez Małżonków lokalu mieszkalnego korzysta ze zwolnienia przedmiotowego z podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT. W związku z tym Wnioskodawca, ani Mąż Wnioskodawcy dotychczas nie byli zobowiązani do złożenia zgłoszeń rejestracyjnych VAT-R.

Wnioskodawca wraz z Mężem planują w 2017 r. nabyć do majątku prywatnego lokale użytkowe i rozpocząć wykonywanie czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług w zakresie wynajmu lokali użytkowych. W tym celu Małżonkowie zawarli z deweloperem A. Sp. z o.o. w dniu 7 września 2015 r. umowy rezerwacyjne lokali użytkowych U1, U2, U3, U4, U5 w budowanym przez Dewelopera obiekcie mieszkalnym, w dniu 17 grudnia 2015 r. notarialne umowy przedwstępne ustanowienia odrębnej własności lokali użytkowych i sprzedaży, a w dniu 22 lutego 2016 r. umowy rezerwacyjne miejsc postojowych nr 68, 69, 58, 59, 60. Zgodnie z treścią umów przedwstępnych wydanie lokali ma nastąpić nie później niż do końca lipca 2017 r. Ostateczne umowy ustanowienia odrębnej własności lokali użytkowych i sprzedaży zostaną podpisane w momencie wydania lokali. Wnioskodawca oraz Mąż Wnioskodawcy w miesiącu wrześniu 2016 r. złożyli właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenia rejestracyjne zgodnie z art. 96 ust. 1 i ust. 3 ustawy o VAT, tj. przed dniem zawarcia umów najmu lokali użytkowych, czyli przed wykonaniem pierwszej czynności opodatkowanej VAT. Jednocześnie podatnicy - Wnioskodawca oraz Mąż Wnioskodawcy - zrezygnowali ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. Z tytułu zawartych umów, począwszy od września 2015 r. Małżonkowie ponoszą wydatki związane z budową lokali użytkowych dokumentowane fakturami wystawionymi na nazwisko Wnioskodawcy i Męża Wnioskodawcy oraz ich adres zamieszkania. W szczególności Małżonkowie otrzymali:

w dniu 14 września 2015 r. faktury z tytułu zawartych umów rezerwacyjnych,

w dniu 28 grudnia 2015 r. faktury z tytułu zawartych umów przedwstępnych,

w dniu 29 lutego 2016 r. faktury na pokrycie pierwszych rat wkładu na koszty budowy lokali użytkowych i stanowisk postojowych,

następnie w okresie od 29 czerwca 2016 r. do dnia złożenia niniejszego wniosku ponosili wydatki na pokrycie kolejnych rat na poczet budowy oraz zakupu lokali użytkowych i stanowisk postojowych.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą terminu realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na nabycie lokali użytkowych i miejsc postojowych otrzymanych przez dniem zgłoszenia się jako podatnicy VAT czynni.

Należy zauważyć, że w systemie podatku od towarów i usług obowiązuje zasada niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar/usługa ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas – po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy o VAT wymogów formalnych – odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście w sytuacji kiedy nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych. Jeżeli zaś dany towar lub usługa ma służyć czynnościom nieuprawniającym do odliczenia podatku VAT (niepodlegającym opodatkowaniu lub zwolnionym od podatku VAT) w momencie dokonywania zakupu podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku VAT. W konsekwencji, podatnik może obniżyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w sytuacji związku pomiędzy poniesionymi wydatkami, a wykonywanymi z tytułu prowadzonej działalności czynnościami opodatkowanymi. Ponieważ regulacje prawne nakazują oceniać zakres prawa do odliczenia na podstawie finalnego przeznaczenia towaru czy też usługi, w cenie której zawarty był podatek mający podlegać odliczeniu, to zmiana przez podatnika planów co do finalnego wykorzystania towarów lub usług, ma wpływ na jego prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z ich nabyciem.

Zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy o VAT podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne (art. 96 ust. 3 ustawy o VAT).

Stosownie do art. 96 ust. 4 ustawy o VAT naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika jako "podatnika VAT czynnego", a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako "podatnika VAT zwolnionego", i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie.

Przepis art. 96 ust. 5 ww. ustawy stanowi, że jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3, rozpoczną dokonywanie sprzedaży opodatkowanej, utracą zwolnienie od podatku lub zrezygnują z tego zwolnienia, obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni - do aktualizacji tego zgłoszenia, w terminach:

przed dniem dokonania pierwszej sprzedaży towaru lub usługi, innych niż zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, 2a i 4-41 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, w przypadku rozpoczęcia dokonywania tej sprzedaży;
przed dniem, w którym podatnik traci prawo do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku utraty tego prawa;
przed początkiem miesiąca, w którym podatnik rezygnuje ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 oraz art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku rezygnacji z tego zwolnienia, z zastrzeżeniem pkt 4;
przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5, w przypadku rezygnacji ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 9, od pierwszej wykonanej czynności.

W świetle powyższych przepisów rejestracji należy dokonać przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 ustawy o podatku od towarów i usług. Przepis nie określa jednak, jak wcześnie rejestracja powinna nastąpić. Powinna natomiast nastąpić najpóźniej w dzień poprzedzający dokonanie pierwszej czynności opodatkowanej. Jest to termin o charakterze instrukcyjnym – ustawa nie wiąże żadnych rzeczywistych sankcji w przypadku późniejszej rejestracji lub braku rejestracji. Jednakże w przypadku niezarejestrowanego podatnika brak jest możliwości odliczenia podatku naliczonego. Dopiero w momencie złożenia zgłoszenia rejestracyjnego podatnik spełnia warunek formalny i od tego momentu może realizować uprawnienia do odliczenia podatku naliczonego.

Należy przy tym rozróżnić moment powstania prawa do odliczenia, od momentu skorzystania z tego prawa. Prawo do obniżenia podatku należnego powstaje u podatników, o ile wykażą, że zakupy towarów lub usług są związane z bieżącą lub przyszłą działalnością opodatkowaną. Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie pozbawią podatnika prawa do dokonania odliczenia podatku od zakupów poczynionych w czasie, gdy nie był zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, o ile nabyte towary i usługi były/są/będą wykorzystywane do bieżącej (przyszłej) działalności opodatkowanej. Warunek rejestracji jako podatnika VAT czynnego jest niezbędny natomiast do skorzystania przez podatnika z tego prawa tj. obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Realizacja tego prawa następuje poprzez złożenie deklaracji podatkowej wyrażającej wolę skorzystania przez podatnika z prawa do odliczenia podatku i aby skutecznie zrealizować powstałe uprawnienie, podatnik musi usunąć - najpóźniej przed skorzystaniem z tego prawa - wszelkie przestanki negatywne, w tym brak rejestracji, który uniemożliwia identyfikowanie go jako czynnego podatnika.

Z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej wynika, że prawo do odliczenia VAT powstaje w momencie, w którym podatek ten stał się należny, a jego powstanie nie jest w żaden sposób uzależnione od formalnego uznania statusu podatnika przez organ skarbowy, ale od zaistnienia po stronie podatnika zamiaru, potwierdzonego obiektywnymi dowodami, prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów dotyczących VAT.

W wyroku C-385/09 Nidera TSUE stwierdził, że „(47) Zgodnie z art. 178 lit. a) dyrektywy 2006/112 wykonanie prawa do odliczenia na podstawie art. 168 lit. a) tej dyrektywy w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług, jest uzależnione od jednej przesłanki formalnej dotyczącej posiadania faktury sporządzonej zgodnie z art. 220–236 i 238–240 tej dyrektywy.

(48) Bez wątpienia podatnicy są również zobowiązani do zgłoszenia rozpoczęcia, zmian i zakończenia działalności zgodnie z przepisami przyjętymi w tym zakresie przez państwa członkowskie na podstawie art. 213 dyrektywy 2006/112. Jednakże Trybunał orzekł już, że taki przepis nie upoważnia państw członkowskich, w razie braku zgłoszenia, do odroczenia wykonania prawa do odliczenia do momentu rzeczywistego rozpoczęcia zwykłego wykonywania opodatkowanych czynności lub do pozbawienia podatnika możliwości wykonywania tego prawa (zob. analogicznie wyrok z dnia 21 marca 2000 r. w sprawach połączonych od C‑110/98 do C‑147/98 Gabalfrisa i in., Rec. s. I‑1577, pkt 51)”.

Jak wskazano w stanie faktycznym, Wnioskodawca wraz z Małżonkiem w ramach planowanego rozpoczęcia wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług w zakresie wynajmu lokali użytkowych zawarli z Deweloperem umowy rezerwacyjne lokali użytkowych U1, U2, U3, U4, U5 w budowanym przez Dewelopera obiekcie mieszkalnym. W dniu 17 grudnia 2015 r. Małżonkowie zawarli z Deweloperem notarialne umowy przedwstępne ustanowienia odrębnej własności lokali użytkowych i sprzedaży, a w dniu 22 lutego 2016 r. umowy rezerwacyjne miejsc postojowych nr 68, 69, 58, 59, 60. Z tytułu zawartych umów, począwszy od września 2015 r. Małżonkowie ponoszą wydatki związane z budową lokali użytkowych dokumentowane fakturami wystawionymi na nazwisko Wnioskodawcy i Męża Wnioskodawcy oraz ich adres zamieszkania. W szczególności Małżonkowie, przed dniem zgłoszenia się we wrześniu 2016 r. jako podatnicy VAT czynni, otrzymali faktury związane z nabyciem lokali użytkowych i miejsc postojowych.

Przedstawione okoliczności sprawy i przywołane przepisy pozwalają stwierdzić, że przeznaczenie przedmiotowych lokali w całości na cele wynajmu użytkowego uprawnia Wnioskodawcę wraz z Małżonkiem do proporcjonalnego odliczenia podatku naliczonego z faktur związanych z nabyciem tych lokali wystawionych na nazwisko Wnioskodawcy i Męża Wnioskodawcy. Jak wskazano we wniosku, Wnioskodawca wraz z Mężem planują nabyć do majątku prywatnego lokale użytkowe i rozpocząć wykonywanie czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług w zakresie wynajmu lokali użytkowych. Małżonkowie ponoszą wydatki związane z budową lokali użytkowych dokumentowane fakturami wystawionymi na nazwisko Wnioskodawcy i Męża Wnioskodawcy oraz ich adres zamieszkania. Wnioskodawca oraz Mąż Wnioskodawcy w miesiącu wrześniu 2016 r. złożyli właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenia rejestracyjne zgodnie z art. 96 ust. 1 i ust. 3 ustawy o VAT. Jednocześnie podatnicy - Wnioskodawca oraz Mąż Wnioskodawcy - zrezygnowali ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. Zatem faktury dokumentujące opodatkowane podatkiem od towarów i usług wydatki na lokale użytkowe i miejsca postojowe stanowiące wspólny majątek małżonków, przeznaczone wyłącznie do celów działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, z tytułu której Wnioskodawca wraz z Małżonkiem będą zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT stanowią podstawę odliczenia podatku naliczonego, z uwzględnieniem ograniczeń wskazanych w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług. Przy tym należy wskazać, że obowiązujący do dnia 1 kwietnia 2013 r. art. 88 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT nie ma w analizowanych okolicznościach zastosowania, gdyż przedmiotem wniosku jest termin odliczenia podatku naliczonego z faktur otrzymywanych przez Wnioskodawcę i Małżonka w okresie: wrzesień 2015 r. do lutego 2016 r.

Realizacja tego prawa jest możliwa w momencie spełnienia warunków wynikających z art. 86 ust. 10 i 10b ustawy o podatku od towarów i usług. Jak już wskazano, ww. regulacje przewidują, że prawo do odliczenia podatku naliczonego powstaje z chwilą powstania obowiązku podatkowego w stosunku do danej czynności, przy czym momentem, w którym prawo to może zostać zrealizowane jest moment otrzymania faktury. W konsekwencji, Wnioskodawca oraz Mąż Wnioskodawcy w rozliczeniu za wrzesień 2016 r. nie mają prawa złożyć deklaracji VAT-7, w których dokonają odliczenia podatku naliczonego z tytułu faktur związanych z nabyciem lokali użytkowych i miejsc postojowych, które to faktury otrzymali przed dniem zgłoszenia się jako podatnicy VAT czynni, począwszy od września 2015 r. W kontekście przepisów stanowiący o terminach obniżenia kwoty podatku naliczonego o kwotę podatku należnego termin ten nie jest właściwy do rozliczenia przedmiotowych faktur. Jak wskazano we wniosku, przedmiotowe faktury związane z nabyciem lokali użytkowych i miejsc postojowych stanowiące podstawę odliczenia podatku naliczonego Wnioskodawca wraz z Małżonkiem otrzymywali począwszy od września 2015 r. do lutego 2016 r. Zatem właściwym momentem, w którym mogą zrealizować prawo do odliczenia z tych faktur jest termin otrzymania faktury. Natomiast termin wrzesień 2016 r. jest jedynie momentem złożenia przez Wnioskodawcę i Małżonka zgłoszeń rejestracyjnych w zakresie podatku od towarów i usług właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Organ informuje, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie terminu odliczenia podatku naliczonego z faktur związanych z nabyciem lokali użytkowych i miejsc postojowych. Inne kwestie niebędące przedmiotem zapytania nie podlegały analizie, w szczególności analizie Organu nie podlegał obowiązek podatkowy w odniesieniu do wydatków dotyczących nabycia ww. lokali.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie oraz Zainteresowanemu niebędącemu Stroną przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności; oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy; określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego; w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydana w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin