Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
3063-ILPP2-1.4512.77.2016.2.AS
z 23 listopada 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 7 września 2016 r. (data wpływu 12 września 2016 r.), uzupełnionym pismami z dnia 27 października 2016 r. (data wpływu 3 listopada 2016 r.) i z dnia 22 listopada 2016 r. (data wpływu 22 listopada 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

• nieprawidłowe w zakresie:
  • określenia stawki podatku dla transakcji sprzedaży budynku administracyjnego,
  • prawa do zwolnienia od podatku sprzedaży budynku wagi wozowej,
  • prawa do zwolnienia od podatku sprzedaży budynku magazynu w części użytkowanej przez Spółdzielnię,
  • określenia stawki podatku dla transakcji sprzedaży działki stanowiącej drogę (nr 45/2),
• prawidłowe w zakresie:
  • prawa do zwolnienia od podatku sprzedaży budynku kotłowni oraz możliwości rezygnacji z tego prawa,
  • prawa do zwolnienia od podatku sprzedaży budynku magazynu w części wynajmowanej oraz możliwości rezygnacji z tego prawa w stosunku do części wynajmowanej,
  • określenia stawki podatku dla transakcji sprzedaży gruntu pod budynkami: administracyjnym, wagi wozowej, kotłowni i magazynu (nr 44/6),
  • określenia stawki podatku dla transakcji sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działki pod budynkiem trafostacji (nr 51/1).
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 12 września 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie: określenia stawki podatku dla transakcji sprzedaży budynku administracyjnego, prawa do zwolnienia od podatku sprzedaży budynku wagi wozowej, określenia stawki podatku dla transakcji sprzedaży działki stanowiącej drogę, prawa do zwolnienia od podatku sprzedaży budynku kotłowni oraz możliwości rezygnacji z tego prawa, prawa do zwolnienia od podatku sprzedaży budynku magazynu oraz możliwości rezygnacji z tego prawa w stosunku do części wynajmowanej, określenia stawki podatku dla transakcji sprzedaży gruntu pod budynkami: administracyjnym, wagi wozowej, kotłowni i magazynu, oraz określenia stawki podatku dla transakcji sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działki pod budynkiem trafostacji. Wniosek uzupełniono pismem w dniu 3 listopada 2016 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz pismem w dniu 22 listopada 2016 r. o dowód potwierdzający uiszczenie dodatkowej opłaty.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

A. planuje dokonać dostawy działki zabudowanej nr 44/6 o powierzchni 1,29,49 ha, znajdującej się w J., na której posadowione są następujące budynki i budowle.

Budynek administracyjny.

Budynek nie był budowany przez A.

Wartość początkowa tego budynku w posiadanej ewidencji środków trwałych w roku 1983 wynosiła 155.700 zł. Po aktualizacjach i przeszacowaniu na dzień 1 stycznia 1995 r., wartość budynku wynosiła 3.033,14 zł. Budynek ten był użytkowany przez Spółdzielnię do celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą do roku 1990.

Od roku 1990 do 2006, budynek oddano pod najem w celach mieszkaniowych. Od maja 2006 r., rozpoczęto modernizację budynku, której wartość wyniosła 170.514,64 zł. Odliczono podatek VAT przy modernizacji, której wartość przekroczyła 30% wartości początkowej dotychczasowej i w marcu 2007 r. wprowadzono na środki trwałe, jako biuro administracji.

31 października 2015 r. zwiększono wartość budynku o instalację gazową na wartość 9.748,78 zł poniżej 30% wartości początkowej, odliczono podatek VAT.

Budynek od chwili modernizacji do chwili obecnej jest wykorzystywany jako biuro, do celów prowadzonej działalności gospodarczej Spółdzielni. Jego wartość początkowa wynosi 183.296,56 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym dostawę budynku należy opodatkować stawką podstawową?

Zdaniem Wnioskodawcy, dostawa budynku nie będzie korzystała z art. 43 ust. 1 pkt 10 i będzie opodatkowana stawką podstawową, gdyż od momentu modernizacji, która przekroczyła 30% wartości początkowej budynku, do chwili obecnej, nie było pierwszego zasiedlenia, budynek wykorzystywany był i jest wyłącznie do działalności gospodarczej.

Budynek wagi wozowej.

A. wybudowała w latach dziewięćdziesiątych. Na środki trwałe wprowadzono wartość początkową budynku 10.500.000 zł. Po aktualizacjach i przeszacowaniu, na dzień 1 stycznia 1995 r., wartość budynku wynosi 1.933,62 zł. Przy budowie nie odliczono podatku VAT. Budynek wykorzystywany był i jest wyłącznie do działalności gospodarczej Spółdzielni na potrzeby wytwórni pasz i obrotu rolnego. Nie było modernizacji budynku ani ulepszenia w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym dostawę należy opodatkować stawką podstawową, czy zwolnioną?

Zdaniem Wnioskodawcy, dostawa budynku nie będzie korzystała z art. 43 ust. 1 pkt 10, ponieważ nie było pierwszego zasiedlenia, budynek wykorzystywany był wyłącznie w prowadzonej działalności gospodarczej Spółdzielni.

Budynek kotłowni.

A. wybudowała w latach osiemdziesiątych budynek. Przy budowie nie odliczyła podatku VAT.

Wartość początkową wg ewidencji księgowej środków trwałych wprowadzono w roku 1983 i wynosiła ona 1.111.235 zł.

Po aktualizacjach i przeszacowaniu, na dzień 1 stycznia 1995 r. wynosi ona 21.647,49 zł.

Po wybudowaniu, wykorzystywano budynek w działalności gospodarczej Spółdzielni, w roku 2007 oddano budynek w najem. Umowy najmu trwają do dnia dzisiejszego. Budynek, od chwili wybudowania do chwili obecnej, nie był modernizowany, nie poniesiono żadnych nakładów na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy dostawa budynku będzie zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?
2. Czy, jeśli dostawa budynku będzie zwolniona od podatku VAT, A. po spełnieniu warunków, o których mowa w art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, może wybrać opodatkowanie ww. budynku?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy.

Ad. 1.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części z wyjątkiem, gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim;
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części, upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Stosownie do art. 2 pkt 14 ww. ustawy, jeśli jest mowa o pierwszym zasiedleniu, rozumie się przez to oddanie do użytkowania, w wykonywaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeśli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Istotą pierwszego zasiedlenia jest oddanie do użytkowania, które następuje w wyniku czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwszym zasiedleniem może być oddanie w najem, dzierżawę, czy też leasing. Jest to oddanie pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi. Pierwszym zasiedleniem będzie zatem pierwsza czynność opodatkowana (po wybudowaniu lub ulepszeniu przekraczającym 30% wartości początkowej), dotycząca danych budynków, budowli lub ich części.

W świetle przepisów, A. stoi na stanowisku, że dostawa budynku będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku VAT z uwagi na to, że dostawa nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia.

Ponieważ od chwili wybudowania, do chwili dostawy, nie poniesiono żadnych wydatków na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, pierwsze zasiedlenie budynku miało miejsce w dniu 1 lutego 2007 r., tj. w dniu wydania budynku w najem. Ponadto, pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, upłynie okres dłuższy niż 2 lata (pierwsze zasiedlenie 1 lutego 2007 r. - planowana dostawa rok 2017).

Ad. 2.

Zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10 i wybrać opodatkowanie dostawy budynków i budowli lub ich części pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynków, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy podatku VAT,
2. złożą przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części.
   
   

Stosownie do art. 43 ust. 11 ww. ustawy, oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy,
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części,
3. adresy budynku, budowli lub ich części.
   
   

A. uważa, że w przypadku spełnienia przesłanek, o których mowa w art. 43 ust. 10 i ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług, do dostawy budynku w roku 2017, która to dostawa, jak uzasadniono, korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku VAT, może zrezygnować ze zwolnienia od podatku i wybrać opodatkowanie.

Magazyn.

O powierzchni 1038,04 m², wybudowany przez A. w latach siedemdziesiątych, przy budowie nie odliczono podatku VAT.

Wartość początkowa w ewidencji księgowej środków trwałych, na dzień 31 grudnia 1983 r. wynosiła 3.549.506 zł. Po aktualizacjach i przeszacowaniu, na dzień 1 stycznia 1995 r., wartość początkowa wynosiła 69.146,40 zł.

W roku 2006 zwiększono wartość początkową budynku o 2.605,37 zł (grzejniki + ogrzewanie), poniżej 30% wartości początkowej. Aktualna wartość początkowa budynku wynosi 71.751,77 zł. Powierzchnia budynku jest wynajmowana w 87,98%, tj. (913,26 m2) i użytkowana przez Spółdzielnię w 12,02%, tj. (124,77 m²).

W pierwszy wynajem oddano powierzchnię magazynową w listopadzie 2001 r. Umowy najmu trwają do dnia dzisiejszego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w opisanym stanie faktycznym, dostawa budynku w części wynajmowanej będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10, a powierzchnia użytkowana przez Spółdzielnię powinna być opodatkowana stawką podstawową?
2. Czy, jeśli dostawa budynku w części wynajmowanej będzie zwolniona z opodatkowania, po spełnieniu warunków, o których mowa w art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, Spółdzielnia może wybrać opodatkowanie ww. części budynku?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy.

Ad. 1.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dostawy budynków i budowli lub ich części, z wyjątkiem, gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż dwa lata.
   
   

Stosownie do art. 2 pkt 14 ww. ustawy, jeśli jest mowa o pierwszym zasiedleniu, rozumie się przez to oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi, budynków, budowli lub ich części po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Istotą pierwszego zasiedlenia jest oddanie do użytkowania, które następuje w wyniku czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwszym zasiedleniem może być oddanie w najem, dzierżawę lub leasing. Jest to oddanie pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi. Pierwszym zasiedleniem będzie zatem pierwsza czynność opodatkowana (po wybudowaniu lub ulepszeniu przekraczającym 30% wartości początkowej), dotycząca danych budynku, budowli lub ich części.

W świetle ww. przepisów, G stoi na stanowisku, że dostawa budynku będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT w części wynajmowanej, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku VAT, z uwagi na to, że dostawa nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia.

Ponieważ wydatki na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, nie przekroczyły 30% wartości początkowej budynku, pierwsze zasiedlenie budynku miało miejsce w listopadzie 2001 r., w dniu wydania budynku w najem.

Ponadto, pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą budynku upłynie okres dłuższy niż dwa lata (pierwsze zasiedlenie – listopad 2001 r., planowana dostawa – 2017 r.).

Ad. 2.

Zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10 i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy podatku VAT,
2. złożą przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla nich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części.
   
   

Stosownie do art. 43 ust. 11 ww. ustawy, oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej, dokonującego dostawy oraz nabywcy,
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części,
3. adres budynku, budowli lub ich części.
   
   

A. uważa, że w przypadku spełnienia przesłanek, o których mowa w art. 43 ust. 10 i ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług, do dostawy budynku (w części wynajmowanej) w roku 2017, która to dostawa, jak uzasadniono, korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, może zrezygnować ze zwolnienia od podatku i wybrać opodatkowanie.

1. Działka nr 44/6 – J ul. K, działka zabudowana o powierzchni 1,2949 ha.
   
2. Działka nr 45/2 – J, ul. W, droga dojazdowa o powierzchni 0,599 ha, kupiona od Urzędu Miasta i Gminy J ze stawką zwolnioną od podatku VAT, w dniu 13 kwietnia 2016 r.
   
3. Działka nr 51/1 – J, ul. W, użytkowanie wieczyste.
   
   

Na działce znajduje się budynek stacji trafo, wybudowany przez A.

Wg ewidencji księgowej, na środki trwałe wprowadzono w roku 1983 wartość początkową, która wynosiła 329.052 zł. Po przeszacowaniach wartość początkowa budynku w roku 1991 wynosiła 27.277.080 zł.

W roku 1991 A. przekazała budynek Zakładowi Energetycznemu i zdjęła z ewidencji księgowej środków trwałych. Od tego momentu, A. jest użytkownikiem wyłącznie działki, którą planuje sprzedać.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Z jaką stawką podatku VAT należy dokonać dostawy działek?

Zdaniem Wnioskodawcy.

Ad. 1.

W myśl przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, art. 29a ust. 8, przy sprzedaży budynków i budowli trwale związanych z gruntem (albo ich części), z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się gruntu.

Tak więc stawka VAT na sprzedaż zabudowanej nieruchomości zależy od stawki właściwej dla sprzedawanego budynku czy budowli.

Ad. 2.

Działka stanowiąca drogę dojazdową, jest działką niezabudowaną.

Spółdzielnia uważa, że dostawa tej działki będzie korzystała z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług i dostawa będzie zwolniona od podatku VAT.

Ad. 3.

A. stoi na stanowisku, że dostawa działki – wieczyste użytkowanie – będzie opodatkowana stawką podstawową ze względu na posadowiony na niej budynek.

Z uzupełnienia z dnia 27 października 2016 r. do wniosku wynika, że:

1. A. w J prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną, budynek administracyjny i działka nr 51/l są wykorzystywane do działalności opodatkowanej.
2. Budynek administracyjny, od chwili zakończenia jego ulepszenia powyżej 30% wartości początkowej w roku 2007 do chwili obecnej, jest wykorzystywany przez A. do działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, a więc minęło już 5 lat.
3. Działka nr 45/2 nie posiada miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, a w rejestrze gruntów oznaczona jest symbolem drogi, ma bezpośredni dostęp do drogi publicznej.
   Jest to budowla w rozumieniu art. 3 pkt 3 i 3a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo Budowlane.
   A. nabyła 25 kwietnia 2016 r. działkę nr 45/2 w celu poprawy warunków zagospodarowania nieruchomości przyległej, oznaczonej jako działka nr 44/6 AM-45, stanowiącej własność Spółdzielni.
   Nie było pierwszego zasiedlenia drogi, nie poniesiono na drogę żadnych nakładów na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, co wyklucza odpowiedź na podpunkt 3 i 4.
   A. nie występowała o decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, gdyż nabyła działkę w wiadomym celu.
4. A. uważa, że dostawa budynku administracyjnego nie będzie korzystała z art. 43 ust. 1 pkt 10 i będzie opodatkowana stawką podstawową podatku od towarów i usług.
   W przypadku, gdy nie ma zastosowania zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, należy stwierdzić zakres zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.
   W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:
   1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
   2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części, w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 7a ustawy).
5. A. stwierdziła, że dostawa budynków wagi wozowej i budynku magazynu, w części użytkowanej przez Spółdzielnię, będzie zwolniona z podatku od towarów i usług.
   Nie było pierwszego zasiedlenia wskazanych powierzchni, pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce w dniu planowanej sprzedaży obiektów.
   W przypadku, gdy nie ma zastosowania zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. l pkt 10 ustawy, należy stwierdzić zakres zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10 pod warunkiem, że:
   1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
   2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Jak wynika z opisu sprawy, Spółdzielnia nie ponosiła żadnych nakładów na ulepszenie, w stosunku do których miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zatem będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 10, który brzmi, że podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. l pkt 10 i wybrać opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części, Spółdzielnia nie ma możliwości zrezygnowania ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

1. nieprawidłowe w zakresie:
   • określenia stawki podatku dla transakcji sprzedaży budynku administracyjnego,
   • prawa do zwolnienia od podatku sprzedaży budynku wagi wozowej,
   • prawa do zwolnienia od podatku sprzedaży budynku magazynu w części użytkowanej przez Spółdzielnię,
   • określenia stawki podatku dla transakcji sprzedaży działki stanowiącej drogę (nr 45/2),
2. prawidłowe w zakresie:
   • prawa do zwolnienia od podatku sprzedaży budynku kotłowni oraz możliwości rezygnacji z tego prawa,
   • prawa do zwolnienia od podatku sprzedaży budynku magazynu w części wynajmowanej oraz możliwości rezygnacji z tego prawa w stosunku do części wynajmowanej,
   • określenia stawki podatku dla transakcji sprzedaży gruntu pod budynkami: administracyjnym, wagi wozowej, kotłowni i magazynu (nr 44/6),
   • określenia stawki podatku dla transakcji sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działki pod budynkiem trafostacji (nr 51/1).
   
   

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – na mocy art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
   
   

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, nieruchomość, zarówno gruntowa, jak i zabudowana, spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jej sprzedaż, jak również oddanie gruntu w użytkowanie oraz zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu, stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

W wyniku ustanowienia prawa użytkowania wieczystego, dochodzi do ekonomicznego przeniesienia władztwa nad gruntem (towarem – w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy) na rzecz użytkownika wieczystego, co sprawia, że może on rozporządzać nim jak właściciel. Znajduje to wyraz zarówno w swobodzie korzystania z gruntu i czerpania z niego pożytków w sposób niemalże taki, jak w przypadku właściciela tego gruntu, jak i w możliwości przeniesienia takiego władztwa na inny podmiot, jak przy dokonywaniu sprzedaży gruntu przez właściciela. W świetle powołanego przepisu art. 7 ustawy, odpłatne przeniesienie prawa użytkowania wieczystego gruntu, stanowi dostawę towarów.

Jednak nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem, aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca planuje dokonać dostawy działki gruntu nr 44/6, zabudowanej następującymi budynkami i budowlami:

• budynkiem administracyjnym, który nie był budowany przez A., użytkowany był przez Spółdzielnię do celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą do roku 1990. Od roku 1990 do 2006, budynek oddano pod najem w celach mieszkaniowych. Od maja 2006 r., rozpoczęto modernizację budynku, której wartość przekroczyła 30% wartości początkowej dotychczasowej i w marcu 2007 r. wprowadzono na środki trwałe, jako biuro administracji Odliczono podatek VAT przy modernizacji. W 2015 r. zwiększono wartość budynku o instalację gazową, na wartość poniżej 30% wartości początkowej, odliczono podatek VAT. Budynek od chwili modernizacji (w roku 2007) do chwili obecnej, jest wykorzystywany jako biuro, do celów prowadzonej działalności gospodarczej Spółdzielni, opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, a więc minęło już 5 lat.
• budynkiem wagi wozowej, który A. wybudowała w latach dziewięćdziesiątych. Przy budowie nie odliczono podatku VAT. Budynek wykorzystywany był i jest wyłącznie do działalności gospodarczej Spółdzielni na potrzeby wytwórni pasz i obrotu rolnego. Nie było modernizacji budynku ani ulepszenia w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.
• budynkiem kotłowni, wybudowanym przez Wnioskodawcę w latach osiemdziesiątych. Przy budowie nie odliczono podatku VAT. Po wybudowaniu, wykorzystywano budynek w działalności gospodarczej Spółdzielni, w roku 2007 oddano budynek w najem. Umowy najmu trwają do dnia dzisiejszego. Budynek, od chwili wybudowania do chwili obecnej, nie był modernizowany, nie poniesiono żadnych nakładów na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.
• magazynem, wybudowanym przez Spółdzielnię w latach siedemdziesiątych, przy budowie nie odliczono podatku VAT. W roku 2006 zwiększono wartość początkową budynku poniżej 30% wartości początkowej. Powierzchnia budynku jest wynajmowana w 87,98% i użytkowana przez Spółdzielnię w 12,02%. W pierwszy wynajem oddano powierzchnię magazynową w listopadzie 2001 r. Umowy najmu trwają do dnia dzisiejszego.
  
  

Nadto, Wnioskodawca zamierza sprzedać poniższe działki gruntu:

• działka nr 45/2, stanowiąca drogę dojazdową, kupiona od Urzędu Miasta i Gminy ze stawką zwolnioną od podatku VAT, w roku 2016. Droga ta stanowi budowlę w rozumieniu art. 3 pkt 3 i 3a ustawy Prawo budowlane. Na drogę nie poniesiono żadnych nakładów na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.
• działka nr 51/1, będąca w użytkowaniu wieczystym. Na działce tej znajduje się budynek stacji t(…), wybudowany przez Wnioskodawcę. W roku 1991 Spółdzielnia przekazała budynek Zakładowi Energetycznemu, od tego momentu jest użytkownikiem wyłącznie działki.
  
  

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą w pierwszej kolejności ustalenia, czy sprzedaż budynków: administracyjnego, wagi wozowej, kotłowni i magazynu, będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, czy też zwolniona od tego podatku.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym, zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług, zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych, spełniających określone w przepisach warunki.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem, gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest generalnie zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem, dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części, kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie – według art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Z kolei przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r., str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE, posługują się pojęciem „pierwszego zasiedlenia”, jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności jednej z następujących transakcji:

1. dostawa budynku lub części budynku oraz związanego z nim gruntu, przed pierwszym zasiedleniem;
2. dostawa terenu budowlanego.
   
   

Jak stanowi art. 12 ust. 2 zdanie drugie Dyrektywy 2006/112/WE, państwa członkowskie mogą określić szczegółowe zasady stosowania kryterium, o którym mowa w ust. 1 lit. a), do przebudowy budynków oraz zdefiniować pojęcie „gruntu związanego z budynkiem”.

Tym samym, państwa członkowskie mają możliwość określenia szczegółowych zasad stosowania kryterium pierwszego zasiedlenia jedynie w odniesieniu do sprecyzowanej kategorii czynności, tj. przebudowy budynków.

W konsekwencji, zarówno zgodnie z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE oraz w świetle utrwalonego w tej materii orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, pierwsze zasiedlenie budynku należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. W efekcie, aby w tej sytuacji można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2015 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że: „Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako »pierwsze zajęcie budynku, używanie«. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. Sąd krajowy celem zapewnienia skuteczności normom dyrektywy 112 stwierdził zatem częściową niezgodność art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy o VAT z art. 12 ust. 1 lit. a) i 2 dyrektywy 112, jak też art. 135 ust. 1 lit. j) dyrektywy 112. Mowa tu o części dotyczącej użytego w treści art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy o VAT warunku »w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu«. Warunek ten w istocie doprowadza do sztucznego różnicowania sytuacji podmiotu gospodarczego, który po wybudowaniu budynku część oddał w najem a część budynku wykorzystywał na potrzeby własnej działalności gospodarczej, albowiem w obydwóch przypadkach doszło do korzystania z budynku. W pozostałym zaś zakresie należy dokonać wykładni prounijnej art. 2 pkt 14 lit. a) ustawy o VAT i skorygować treść w następujący sposób: pod pojęciem pierwszego zasiedlenia – rozumie się przez to użytkowanie przez pierwszego nabywcę lub użytkownika budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu”.

Jak wynika z powyższego, „pierwsze zasiedlenie” budynku (po jego wybudowaniu) należy rozumieć szeroko, jako pierwsze zajęcie budynku, używanie, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej. Powyższa kwestia przedstawia się inaczej w sytuacji, gdy budynek został ulepszony, a wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej obiektu. Wówczas bowiem, aby nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynku – zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy, w zw. z art. 12 ust. 2 zdanie drugie Dyrektywy 2006/112/WE – musi dojść do oddania obiektu po ulepszeniu do użytkowania w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu (np. w najem).

W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu, w powiązaniu z art. 43 ust. 7a ustawy.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Z kolei, na podstawie art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Jak wynika z powyższego, prawo do zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy przysługuje wówczas, gdy w stosunku do obiektów, będących przedmiotem sprzedaży, nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie tych obiektów, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów, chyba, że budynki, budowle lub ich części, w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat. A zatem, wykorzystywanie obiektu przez okres co najmniej 5 lat do czynności opodatkowanych, pozwala podatnikowi na zastosowanie zwolnienia od podatku nawet w sytuacji, gdy ponosił on wydatki wyższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów, w związku z którymi to wydatkami miał prawo do odliczenia podatku VAT.

Należy również zauważyć, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
   
   

Tak więc ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy – po spełnieniu określonych warunków – możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy, oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.
   
   

Podkreślić należy, że z uwagi na przywołane uregulowania, rezygnacji ze zwolnienia od podatku, o której mowa w art. 43 ust. 10 ustawy, można dokonać wyłącznie w odniesieniu do zwolnienia od podatku określonego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, stanie się bezzasadne.

Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Stosownie do tego przepisu, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, od dnia 1 stycznia 2014 r., dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego obiektu. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Należy ponadto wskazać, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle, rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu, przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony. Powyższy przepis obejmuje swoim zakresem także grunty będące w użytkowaniu wieczystym.

Wskazać należy, że zgodnie z zapisem art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2016 r., poz. 290, z późn. zm), przez obiekt budowlany należy rozumieć budynek, budowlę, bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Na podstawie art. 3 pkt 2 cyt. wyżej ustawy, przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Natomiast, na mocy art. 3 pkt 3 ww. ustawy, pod pojęciem budowli należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolnostojące maszty antenowe, wolnostojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolnostojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Stosownie do art. 3 pkt 3a cyt. wyżej ustawy, przez obiekt liniowy należy rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i, umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.

W świetle powyższego, drogi dojazdowe stanowią budowle trwale z gruntem związane w rozumieniu ustawy Prawo budowlane.

W celu ustalenia, czy w analizowanej sprawie zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku, czy też opodatkowanie stawką podstawową, należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, czy względem opisanych we wniosku budynków, nastąpiło pierwsze zasiedlenie.

Analizując informacje zawarte w opisie sprawy w kontekście definicji pierwszego zasiedlenia – w rozumieniu nadanym przepisami Dyrektywy 2006/112/WE oraz orzecznictwem TSUE – należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie, w odniesieniu do opisanych we wniosku budynków: wagi wozowej, kotłowni i magazynu, nastąpiło pierwsze zasiedlenie.

Powyższe wynika z faktu, że:

• budynek wagi wozowej, wybudowany w latach 90-tych, wykorzystywany był i jest nadal wyłącznie do działalności gospodarczej prowadzonej przez A. na potrzeby wytwórni pasz i obrotu rolnego. Budynek ten nie był ulepszany w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym;
• budynek kotłowni również był wykorzystywany przez Spółdzielnię od momentu wybudowania w latach 80-tych w działalności gospodarczej Wnioskodawcy. W roku 2007 natomiast, został oddany w najem, który trwa do dnia dzisiejszego. Od chwili wybudowania, do chwili obecnej, budynek nie był modernizowany, nie poniesiono żadnych nakładów na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym;
• budynek magazynu wybudowano w latach 70-tych. W roku 2006 zwiększono wartość początkową budynku, jednakże w wysokości poniżej 30% wartości początkowej tej nieruchomości. Z kolei w listopadzie 2001 r., powierzchnię magazynową oddano w najem w 87,98% powierzchni, który to najem trwa do dnia dzisiejszego. Natomiast pozostała powierzchnia użytkowa budynku magazynu wykorzystywana jest przez Spółdzielnię w prowadzonej działalności.
  
  

Skutkiem powyższego, wskazane wyżej budynki wagi wozowej, kotłowni i magazynu zostały po raz pierwszy zasiedlone (zajęte, używane). Jednocześnie, z uwagi na fakt, że w stosunku do powyższych budynków, nie były ponoszone nakłady na ich ulepszenie przekraczające 30% wartości początkowej tych obiektów, a ponadto, od ich pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży upłynie okres dłuższy niż 2 lata, w odniesieniu do całości tych budynków zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku, określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Tym samym, w odniesieniu do dostawy wskazanych wyżej budynków, bezprzedmiotowe stało się badanie przesłanek do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a i pkt 2 ustawy.

Natomiast w stosunku do budynku administracyjnego, w odniesieniu do którego ponoszone były nakłady na ulepszenie, przekraczające 30% wartości początkowej, pierwsze zasiedlenie należy rozpatrywać od momentu poniesienia tych nakładów.

Jak wyjaśniono powyżej, w sytuacji, gdy budynek/budowla zostały ulepszone, a wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej tych obiektów, wówczas, aby nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynku/budowli – zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy, w zw. z art. 12 ust. 2 zdanie drugie Dyrektywy 2006/112/WE – musi dojść do oddania obiektu po ulepszeniu do użytkowania w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu (np. w najem).

W konsekwencji, dostawa budynku administracyjnego nastąpi w ramach pierwszego zasiedlenia z uwagi na fakt, że po modernizacji budynku, której wartość przekroczyła 30% jego wartości początkowej, budynek administracyjny nie został oddany do użytkowania w ramach czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Był on bowiem wykorzystywany do celów prowadzonej przez Spółdzielnię działalności gospodarczej.

Zatem, przy dostawie budynku administracyjnego, nie będą spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku, określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Zasadnym jest więc przeanalizowanie przesłanek płynących z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że budynek administracyjny był użytkowany przez Spółdzielnię do celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą do roku 1990. Budynek ten został zatem nabyty jeszcze przed wejściem w życie ustawy o podatku od towarów i usług, wskutek czego Wnioskodawcy, z tytułu nabycia analizowanego obiektu, nie mogło przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego. Spółdzielnia ponosiła jednak wydatki na ulepszenie budynku administracyjnego, które przekroczyły 30% jego wartości początkowej, w stosunku do których miała ona prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Ponadto, z wniosku wynika, że budynek administracyjny, od chwili zakończenia jego ulepszenia powyżej 30% wartości początkowej w roku 2007 do chwili obecnej, jest wykorzystywany przez A. do działalności gospodarczej, opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, a więc minęło już 5 lat.

Uwzględniając zatem powołane przepisy w kontekście przedstawionego opisu sprawy, należy stwierdzić, że dostawa budynku administracyjnego będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a, w zw. z art. 43 ust. 7a ustawy.

W związku z tym, że wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również możliwości rezygnacji z prawa do zwolnienia od podatku sprzedaży budynku kotłowni i budynku magazynu w części wynajmowanej, należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy w dacie planowanej transakcji, zarówno Zbywca, jak i Nabywca, będą zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni i złożą przed dniem dokonania dostawy nieruchomości opisanych we wniosku, a zabudowanych budynkiem kotłowni i budynkiem magazynu, właściwemu dla nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy tych nieruchomości, Wnioskodawca – w odniesieniu do tych budynków – będzie mógł zrezygnować ze zwolnienia od podatku, określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Podkreśla się przy tym, że oświadczenie takie musi zawierać imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy, planowaną datę zawarcia umowy dostawy oraz adres budynku, budowli lub ich części.

Ponadto, przy uwzględnieniu treści art. 29a ust. 8 ustawy, dostawa gruntu (nr 44/6), na którym posadowione są wskazane budynki, będzie podlegała opodatkowaniu na tych samych zasadach, jak posadowione na tym gruncie budynki.

Odnosząc przytoczone wyżej przepisy do sprawy będącej przedmiotem wniosku – w kontekście definicji pierwszego zasiedlenia – w rozumieniu nadanym przepisami Dyrektywy 2006/112/WE oraz orzecznictwem TSUE – należy stwierdzić, że dostawa budynków: wagi wozowej, kotłowni i magazynu, o których mowa we wniosku, będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Z kolei przy dostawie budynku administracyjnego, Wnioskodawca będzie mógł skorzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a, w zw. z art. 43 ust. 7a ustawy.

W sytuacji spełnienia warunków, o których mowa w art. 43 ust. 10 ustawy, Wnioskodawca będzie miał również możliwość rezygnacji ze zwolnienia na podstawie ww. regulacji, w odniesieniu do dostawy budynków korzystających ze zwolnienia wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, w tym budynku kotłowni i budynku magazynu w części wynajmowanej.

Jednocześnie grunt, na którym posadowione są opisane budynki (działka nr 44/6), będzie opodatkowany analogicznie do tych budynków.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe w części dotyczącej prawa do zwolnienia od podatku sprzedaży budynku kotłowni oraz możliwości rezygnacji z tego prawa, prawa do zwolnienia od podatku sprzedaży budynku magazynu w części wynajmowanej oraz możliwości rezygnacji z tego prawa w stosunku do części wynajmowanej, a także określenia stawki podatku dla transakcji sprzedaży gruntu pod budynkami: administracyjnym, wagi wozowej, kotłowni i magazynu.

Natomiast w kwestii określenia stawki podatku dla transakcji sprzedaży budynku administracyjnego, prawa do zwolnienia od podatku sprzedaży budynku wagi wozowej oraz prawa do zwolnienia od podatku sprzedaży budynku magazynu w części użytkowanej przez Spółdzielnię, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

W odniesieniu natomiast do ustalenia stawki podatku VAT dla sprzedaży działki gruntu nr 45/2, należy podkreślić, że – jak wynika z opisu sprawy – droga znajdująca się na tej działce, stanowi budowlę w rozumieniu przepisów art. 3 pkt 3 i 3a ustawy Prawo budowlane, a ponadto, nie poniesiono żadnych nakładów na jej ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Należy zatem wskazać, że z uwagi na charakter tej budowli (droga), doszło do pierwszego zajęcia, używania nieruchomości. W efekcie powyższego, pod warunkiem, że od tego momentu upłynął okres dłuższy niż dwa lata, spełnione zostały ustawowe przesłanki, na podstawie których zastosowanie zwolnienia od podatku VAT do analizowanej dostawy będzie prawnie dopuszczalne. Jak już wskazano, grunt będący przedmiotem dostawy będzie podlegał opodatkowaniu według takiej stawki podatku VAT, jaką opodatkowana będzie budowla na nim posadowiona. Oznacza to, że w rozpatrywanej sprawie, gdy budowla, tj. droga, korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, również dostawa gruntu będzie korzystała ze zwolnienia od podatku. Podstawą do zastosowania zwolnienia od podatku będzie przepis art. 43 ust. 1 pkt 10, w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy.

Reasumując, dostawa działki gruntu nr 45/2, stanowiącej drogę, będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10, w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy, pod warunkiem, że od momentu pierwszego zajęcia, używania tej nieruchomości, upłynął okres dłuższy niż dwa lata.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie stawki podatku dla sprzedaży działki gruntu stanowiącej drogę, uznano za nieprawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również kwestii określenia stawki podatku dla sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działki gruntu nr 51/1, na której znajduje się budynek stacji t(…), wybudowany przez Spółdzielnię i przekazany Zakładowi Energetycznemu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane – stosownie do treści art. 2 pkt 33 ustawy – rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o którym mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z powyższych przepisów wynika, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem, ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym, itp.

Należy wskazać, że jeżeli przy zbyciu towaru wystąpią przesłanki uniemożliwiające zastosowanie opisanego zwolnienia od podatku VAT, to w przypadku nieruchomości może znaleźć zastosowanie inne zwolnienie przewidziane w art. 43 ustawy, jeżeli zostaną spełnione warunki wskazane w tych przepisach. Mowa tu o zwolnieniu na podstawie powołanego wyżej art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Jak wskazano wyżej, zwolnienie od podatku w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy przysługuje w sytuacji, gdy spełnione są następujące warunki:

• towar był wykorzystywany wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku,
• z tytułu jego nabycia (importu lub wytworzenia) nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT.
  
  

W tym miejscu należy zaznaczyć, że aby stwierdzić, czy dostawa nieruchomości będzie opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, czy też będzie korzystała ze zwolnienia od tego podatku, w pierwszej kolejności konieczne jest ustalenie, czy dana nieruchomość jest gruntem zabudowanym, czy też niezabudowanym.

Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych, wprowadzona do stosowania rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.), dokonuje klasyfikacji obiektów budowlanych rozumianych jako konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych. Natomiast przez budynki rozumie się zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Przystosowane są do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „obiekt budowlany”. W tym zakresie należy odnieść się do powołanego wyżej przepisu art. 3 pkt 1 ustawy Prawo budowlane, w myśl którego, ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym – należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Na mocy cytowanego wyżej art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane, przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Ponadto, zgodnie z art. 47 § 1-3 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r., poz. 380, z późn. zm.), zwanej dalej k.c., część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego. Przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych.

Według art. 48 k.c., z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Przytoczony przepis łączy się z art. 191 k.c., wyrażającym klasyczną zasadę superficies solo cedit („własność nieruchomości rozciąga się na rzecz ruchomą, która została połączona z nieruchomością w taki sposób, że stała się jej częścią składową”).

W świetle przepisów k.c. należy stwierdzić, że budynek co do zasady stanowi część składową gruntu.

W sytuacji, gdy przedmiotem dostawy jest grunt, na którym usytuowane są budynki i budowle będące własnością innego podmiotu – w świetle ustawy o podatku od towarów i usług – nie dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi budynkami i budowlami jak właściciel (zarówno w sensie ekonomicznym, jak i w sensie prawnym), a zatem przedmiotem dostawy może być tylko grunt. W tym przypadku, faktem pozostaje jednak to, że przedmiotem dostawy będzie grunt, którego nie można już uznać za teren niezabudowany w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy uznać, że w sytuacji, gdy na działce nr 51/1 znajduje się budynek stacji t(…), to planowana sprzedaż ww. działki (prawa użytkowania wieczystego) powinna być traktowana jako odpłatna dostawa nieruchomości zabudowanej, a Wnioskodawca będzie dokonywał zbycia nieruchomości stanowiącej grunt zabudowany budynkiem.

W rozpatrywanej sprawie nie będzie miał również zastosowania art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu, ponieważ dostawa części budynku w tym przypadku nie będzie miała miejsca.

Skoro na działce będącej przedmiotem sprzedaży znajduje się budynek, to nie ma podstaw do przyjęcia, że dokonując sprzedaży tego gruntu, dokonuje się dostawy gruntu niezabudowanego. Tym samym, w rozpatrywanej sprawie nie może mieć miejsca zastosowanie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Wnioskodawca – w odniesieniu do dostawy prawa użytkowania wieczystego działki nr 51/1 – nie będzie mógł również skorzystać ze zwolnienia w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Z opisu sprawy wynika bowiem, że przedmiotowa działka była przez Wnioskodawcę wykorzystywana na cele działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

Z uwagi na powyższe, dostawę prawa użytkowania wieczystego opisanej działki gruntu Wnioskodawca będzie zobowiązany opodatkować stawką VAT w wysokości 23%.

Podsumowując, dostawa prawa użytkowania wieczystego działki gruntu nr 51/1, nie będzie korzystała ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem od towarów i usług i będzie opodatkowana stawką podatku VAT w wysokości 23%.

Stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie zostało zatem uznane za prawidłowe.

Tut. Organ informuje, że w świetle obowiązującego stanu prawnego, stanowisko Wnioskodawcy dotyczące zwolnienia od podatku VAT planowanej sprzedaży budynku wagi wozowej, budynku magazynu w części użytkowanej przez Spółdzielnię i działki gruntu stanowiącej drogę, należało uznać za nieprawidłowe, z uwagi na zastosowanie innego przepisu prawa niż wskazany przez Stronę. Z treści przedstawionego we wniosku stanowiska Strony wynika, że opisana sprzedaż budynku wagi wozowej i budynku magazynu w części wynajmowanej, będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, a działki gruntu stanowiącej drogę z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. Natomiast z wykazanej przez organ podatkowy analizy wynika, że sprzedaż ta będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT z uwagi na treść art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Zatem Wnioskodawca słusznie przewidywał dla wskazanej sprzedaży obiektów zwolnienie od podatku od towarów i usług, niemniej tut. Organ zobligowany treścią art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa do oceny stanowiska Wnioskodawcy, zmuszony był uznać je za nieprawidłowe z powodu niezgodności podstawy prawnej skutkującej prawem do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Nadmienia się, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytań) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniami nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Ponadto, tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej, może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.