Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB1.4511.798.2016.1.KO
z 28 listopada 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 oraz art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 1 września 2016 r. (data wpływu 14 września 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu w związku z otrzymaniem w drodze darowizny przedsiębiorstwa – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 września 2016 r. został złożony ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca - .... oraz .... są braćmi, którzy zamierzają założyć Spółkę cywilną.

Tata Wnioskodawcy - ...., prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą na podstawie wpisu do CEIDG w zakresie szeroko rozumianej produkcji i sprzedaży obuwia. Tata Wnioskodawcy m.in. projektuje obuwie, opracowuje technologię jego produkcji i ją wdraża, podejmuje czynności marketingowe i reklamowe oraz dokonuje sprzedaży wyprodukowanego przez siebie obuwia. Produkcja obuwia odbywa się w zakładach produkcyjnych będących własnością taty Wnioskodawcy. Sprzedaż obuwia następuje w sklepach należących do taty Wnioskodawców lub osób trzecich oraz w sklepie internetowym. Odbiorcą obuwia są również hurtownie współpracujące z tatą Wnioskodawcy. W CEIDG ujawniono miejsca prowadzonej przez tatę Wnioskodawcy działalności gospodarczej.

W skład przedsiębiorstwa taty Wnioskodawcy wchodzą składniki materialne i niematerialne, w tym m.in.:

1. nieruchomości;
2. maszyny i urządzenia wykorzystywane w produkcji obuwia;
3. oprogramowanie własne lub umowy dotyczące korzystania przez tatę Wnioskodawców z oprogramowania osób trzecich, np. na zasadzie licencji;
4. środki trwałe, m.in. komputery sterujące procesem produkcji i wykorzystywane na etapie projektowania obuwia, wyposażenie;
5. umowy z osobami zajmującymi się projektowaniem obuwia (wzornictwem), wdrażaniem technologii jego produkcji i produkcją obuwia;
6. know-how związane z obszarem projektowania (wzornictwa) i produkcji obuwia;
7. wartości niematerialne i prawne, autorskie prawa majątkowe do utworów stworzonych na potrzeby działalności produkcyjnej (obuwia);
8. składniki majątkowe niestanowiące środków trwałych, w szczególności wykorzystywane w działalności produkcyjnej;
9. zobowiązania z tytułu umów handlowych zawartych w ramach działalności gospodarczej;
10. środki transportu;
11. surowce, półprodukty i materiały wykorzystywane w produkcji obuwia;
12. prawo do domeny internetowej i strony internetowej www.nik.com.pl, logotyp;
13. urządzenia i maszyny typu IT, w tym serwery, komputery stacjonarne, komputery przenośne, urządzenia sieciowe;
14. umowy z pracownikami i współpracownikami zajmującymi się sprzedażą produktów, marketingiem usług i produktów, obsługą usług, w tym reklamacjami;
15. prawa i obowiązki z umowy na świadczenie usług telekomunikacyjnych oraz za media;
16. know-how związane z działalnością marketingową dotyczącą sprzedaży obuwia, w tym kontakty biznesowe i informacje związane z bazami potencjalnych klientów, wynikające również z udziału w targach i konferencjach branżowych;
17. wartości niematerialne i prawne; autorskie prawa majątkowe do utworów stworzonych na potrzeby działalności marketingowej (prawa do ulotek, prezentacji interaktywnych).
    
    

Obecnie tata Wnioskodawcy planuje na podstawie umowy darowizny przekazać całość przedsiębiorstwa Spółce cywilnej, w której wszystkimi trzema wspólnikami będą Jego synowie. W efekcie dojdzie do przekazania wszystkich składników majątku wchodzącego w skład przedsiębiorstwa taty Wnioskodawcy Spółce cywilnej, w której wszystkimi wspólnikami będą Jego synowie. W wyniku darowizny nastąpi także przejście zakładu pracy taty Wnioskodawcy w rozumieniu art. 23¹ ustawy z dnia 23 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r., poz. 1502, z późn. zm.) na spółkę cywilną, w której wszystkimi trzema wspólnikami będą Jego synowie.

Planowana umowa darowizny zostanie zawarta w formie aktu notarialnego i w umowie tej zostanie zawarta wzmianka, że przedmiotem umowy darowizny jest przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r., poz. 380, z późn. zm.), dalej „Kodeks cywilny”.

Po zawarciu planowanej umowy darowizny, tata Wnioskodawcy zakończy działalność gospodarczą złoży wniosek o wykreślenie z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Od tego momentu działalność przedsiębiorstwa taty Wnioskodawcy będzie prowadzona w dotychczasowej formie - bez przerw w działalności łącznie z zatrudnionymi pracownikami, ale już w ramach Spółki cywilnej, w której jedynymi wspólnikami będą Jego synowie. Spółka cywilna będzie czynnym podatnikiem podatku VAT, natomiast podatek dochodowy od osób fizycznych wspólnicy rozliczać będą we własnym zakresie. Cała sprzedaż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w formie Spółki cywilnej będzie sprzedażą opodatkowaną. Składniki przedmiotu planowanej umowy darowizny przedsiębiorstwa w wyniku planowanej umowy darowizny - staną się majątkiem Spółki. Wnioskodawca oraz Jego bracia - wspólnicy Spółki cywilnej otrzymane środki trwałe wprowadzą do ewidencji środków trwałych, a wyposażenie do ewidencji wyposażenia, z adnotacją, że pochodzą z darowizny.

Zawarcie planowanej umowy darowizny przedsiębiorstwa będzie wiązało się z przejęciem długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy związanych z prowadzoną przez tatę Wnioskodawcy działalnością gospodarczą.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym nabycie przedsiębiorstwa przez Spółkę cywilną (a właściwie wspólników tej Spółki, którymi są Wnioskodawca oraz Jego bracia) na podstawie planowanej umowy darowizny, zawartej z tatą Wnioskodawcy, nie będzie stanowiło źródła przychodów opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) i w związku z tym Wnioskodawca (oraz Jego bracia) nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu nabycia przedsiębiorstwa od taty Wnioskodawcy na podstawie umowy darowizny?

Zdaniem Wnioskodawcy, nabycie przedsiębiorstwa przez Spółkę cywilną (a właściwie wspólników tej spółki, którymi są Wnioskodawca i Jego bracia na podstawie planowanej umowy darowizny, zawartej z tatą Wnioskodawcy, nie będzie stanowiło źródła przychodów opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) i w związku z tym Wnioskodawca (oraz Jego bracia) nie będą zobowiązani do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu nabycia przedsiębiorstwa od taty Wnioskodawcy na podstawie umowy darowizny.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2016 r., poz. 205, z późn. zm.), podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, m.in. tytułem darowizny.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że każda darowizna (w której obdarowanym jest osoba fizyczna), bez względu na przedmiot darowizny, a zatem również darowizna składników materialnych stanowiących przedsiębiorstwo, dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlega przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn, co wyklucza możliwość jej opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 5a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o przedsiębiorstwie - oznacza to przedsiębiorstwo w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego.

W myśl art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r., poz. 380, z późn. zm.), przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   

Stosownie do treści art. 552 Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów. Może więc nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej, w tym na podstawie umowy sprzedaży, zamiany, darowizny.

Jednocześnie, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera pojęcia „darowizna”, dlatego należy w tym zakresie odwołać się do odpowiednich przepisów Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Celem darowizny jest dokonanie nieodpłatnego przysporzenia na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Może ona polegać zarówno na przesunięciu do majątku obdarowanego określonych przedmiotów majątkowych, jak i na innych formach dyspozycji majątkowych darczyńcy prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie majątku obdarowanego - do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów.

Natomiast z treści art. 890 § 1 Kodeksu cywilnego wynika, że oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione.

Z kolei, w myśl art. 889 Kodeksu cywilnego, nie stanowią darowizny następujące bezpłatne przysporzenia:

• gdy zobowiązanie do bezpłatnego świadczenia wynika z umowy uregulowanej innymi przepisami Kodeksu;
  

• gdy kto zrzeka się prawa, którego jeszcze nie nabył albo, które nabył w taki sposób, że w razie zrzeczenia się prawo jest uważane za nie nabyte.
  
  

Zatem, daną czynność można uznać za darowiznę, jeżeli posiada cechy tegoż zobowiązania, tzn. gdy zostanie złożone oświadczenie darczyńcy o przekazaniu darowizny oraz oświadczenie obdarowanego o jej przyjęciu, a ponadto czynność ta musi polegać na nieodpłatnym świadczeniu darczyńcy (kosztem jego majątku) na rzecz obdarowanego, pod warunkiem, że czynność ta nie została wymieniona w treści cytowanego art. 889 ustawy.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych reguluje natomiast opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych, o czym stanowi art. 1 tej ustawy.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Tym samym należy stwierdzić, że jeśli darowizna podlega przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn, to nie może podlegać przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Taka realna korzyść majątkowa uzyskana w normalnym obrocie prawnym podlegałaby co do zasady opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jednakże ze względu na brzmienie art. 2 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy do niej zastosować wyłączenie spod działania tej ustawy. Tym samym należy stwierdzić, że otrzymanie ogółu praw i obowiązków w formie darowizny, nie podlega przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co oznacza, że nie powstaną żadne obowiązki z tego tytułu ciążące na obdarowanym. Przychód ten nie powstanie również w sytuacji, gdy otrzymana darowizna będzie korzystać ze zwolnienia z podatku od spadków i darowizn.

Reasumując, nabycie przedsiębiorstwa przez Spółkę cywilną (a właściwie wspólników tej Spółki, którymi są Wnioskodawca i Jego bracia) na podstawie planowanej umowy darowizny, zawartej z tatą Wnioskodawcy, nie będzie stanowiło źródła przychodów opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w związku z tym Wnioskodawca (oraz jego bracia) nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu nabycia przedsiębiorstwa od taty Wnioskodawcy na podstawie umowy darowizny.

Powyższe stanowisko zostało również potwierdzone w interpretacjach indywidualnych przepisów prawa podatkowego wydanych przez m.in. Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 5 stycznia 2015 r., Nr IPTPB1/415-577/14-2/MM, Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 6 czerwca 2013 r., Nr IPPB1/415-362/13-2/AM oraz w dniu 26 stycznia 2011 r., IPPB2/415-915/10-2/AK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego – jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie wskazać należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację indywidualną w trybie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jeżeli zatem przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe różnić się będzie od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.