2016.11.21 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach - 2461-IBPB-1-1.4511.496.2016.2.AT

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPB-1-1.4511.496.2016.2.AT
z 21 listopada 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 9 sierpnia 2016 r., (data wpływu do tut. Biura 16 sierpnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, wskazanych we wniosku wydatków ponoszonych w związku z odbywaniem spotkań z kontrahentami – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 sierpnia 2016 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, wskazanych we wniosku wydatków ponoszonych w związku z odbywaniem spotkań z kontrahentami. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 21 października 2016 r. Znak: 2461-IBPB-1-1.4511.496.2016.1.AT, 2461-IBPB-1-1.4511. 497.2016.1.AT, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 26 października 2016 r. i 3 listopada 2016 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca posiada stałe miejsce zamieszkania i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości dochodów w Polsce (rezydencja podatkowa w Polsce). Wnioskodawca uzyskuje m.in. dochody z prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej, które to dochody opodatkowane są w sposób liniowy. Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca wykonuje m.in. szeroko rozumiane usługi doradcze dla kontrahenta zagranicznego. Działania Wnioskodawcy dotyczą takich obszarów jak planowanie strategiczne i organizacja, sprzedaż towarów i promocja, komunikacja i relacje międzyludzkie, tłumaczenia, administracja.

Wnioskodawca nie jest upoważniony do reprezentowania zagranicznego zleceniodawcy na zewnątrz, tj. nie może w jego imieniu składać wiążących oświadczeń ani podpisywać umów.

Zgodnie z zawartą umową, za swoje usługi Wnioskodawca otrzymuje stałe miesięczne wynagrodzenie. W związku z faktem, że wykonanie umowy wiąże się z częstymi podróżami służbowymi i spotkaniami z kontrahentami Wnioskodawca wynegocjował, że oprócz stałego miesięcznego wynagrodzenia Zleceniodawca zwraca mu również zaakceptowane koszty podróży, koszty spotkań z klientami i inne koszty poniesione w związku z wykonaniem umowy.

Wśród ponoszonych kosztów znajdują się m.in.:

koszty związane ze spotkaniami z kontrahentami zleceniodawcy, w tym koszty poniesione na zakup usług gastronomicznych, upominków dla odbiorców itp. (dalej zwane kosztami spotkań z kontrahentami)
koszty wynajmu samochodów osobowych w celu przemieszczania się pomiędzy lotniskiem a miejscem docelowym podróży służbowej a także koszty eksploatacji tych pojazdów (dalej zwane kosztami użytkowania samochodów) - dla samochodów tych Wnioskodawca nie prowadzi ewidencji przebiegu pojazdu.

Wartość tych wydatków Wnioskodawca ujmuje jako dodatkową pozycję faktury wystawianej z tytułu świadczenia usług dla zleceniodawcy. Równocześnie kwota wydatków ujmowana jest w podatkowej księdze przychodów i rozchodów jako przychód (na podstawie tej faktury) oraz jako koszt (na podstawie dokumentów potwierdzających wydatek, tj. potwierdzenia rezerwacji biletów lotniczych, faktur za hotele, faktur za najem samochodu, paliwo i inne).

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy poniesione przez Wnioskodawcę koszty spotkań z kontrahentami, które to koszty są mu zwracane w pełnej wysokości przez Zleceniodawcę, mogą stanowić dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty spotkań z kontrahentami refakturowane następnie na zleceniodawcę nie stanowią kosztów reprezentacji, o których mowa w art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis tan stanowi, że nie są kosztem uzyskania przychodów koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia reprezentacja.

Różne interpretacje urzędowe i orzecznictwo sądowe definiują reprezentację zazwyczaj w dwojaki sposób:

jako okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związana ze stanowiskiem, pozycja społeczną - jest to definicja oparta na słownikowym znaczeniu słowa „reprezentacja” - np. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach IBPBI/2/423-353/10/MS z 21 maja 2010 r.
jako działanie w celu wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika wobec innych podmiotów. W podanym znaczeniu reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika dla potrzeb ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia - wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 10 czerwca 2013 r. sygn.. akt. II FSK 2102/11.

W ocenie Wnioskodawcy ponoszone przez niego koszty spotkań z kontrahentami nie mieszczą się w żadnej z powyższych definicji. Nawet jeśli wydatki te mają charakter reprezentacyjny, to nie odnoszą się one do Wnioskodawcy ale do reprezentacji zagranicznego zleceniodawcy Wnioskodawcy. Tak też są postrzegane przez kontrahentów. Celem tych wydatków nie jest stworzenie oczekiwanego wizerunku Wnioskodawcy ale budowa wizerunku zagranicznego zleceniodawcy. Nie jest też ich celem ułatwienie zawarcia jakiejkolwiek umowy pomiędzy Wnioskodawcą a kontrahentami, ponieważ kontrahenci ci zawierają umowy jedynie ze zleceniodawcą zagranicznym. Stanowisko zbieżne ze stanowiskiem Wnioskodawcy zostało wyrażone m.in. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 4 stycznia 2016 r. Znak: IBPB-1-3/4510-536/15/PC.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm. dalej: updof), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy. W świetle tego przepisu, ocena prawna konkretnego wydatku poniesionego przez podatnika wymaga odniesienia się do kryterium celowości jego poniesienia oraz uwzględnienia wyłączeń z kategorii kosztów uzyskania przychodów określonych w art. 23.

Odnosząc się do przesłanki celowości wydatku należy podkreślić, że kosztem uzyskania przychodów są zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i te, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia. W każdym przypadku konieczne jest jednak zaistnienie związku pomiędzy poniesionym kosztem, a uzyskiwaniem, bądź też szansą uzyskiwania przychodów przez podmiot ponoszący ten koszt.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
został właściwie udokumentowany,
nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Jak wskazano powyżej, ocena prawna danego wydatku wymaga uwzględnienia unormowań art. 23 updof. Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 23 updof, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Za wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych, wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 23 updof należy uznać te, których wyłącznym bądź dominującym celem jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, czy działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z uczestnikami spotkań.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca uzyskuje m.in. dochody z prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej, które to dochody opodatkowane są w sposób liniowy. Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca wykonuje m.in. szeroko rozumiane usługi doradcze dla kontrahenta zagranicznego. Działania Wnioskodawcy dotyczą takich obszarów jak planowanie strategiczne i organizacja, sprzedaż towarów i promocja, komunikacja i relacje międzyludzkie, tłumaczenia, administracja. Wnioskodawca nie jest upoważniony do reprezentowania zagranicznego zleceniodawcy na zewnątrz, tj. nie może w jego imieniu składać wiążących oświadczeń ani podpisywać umów. Zgodnie z zawartą umową, za swoje usługi Wnioskodawca otrzymuje stałe miesięczne wynagrodzenie. W związku z faktem, że wykonanie umowy wiąże się z częstymi podróżami służbowymi i spotkaniami z kontrahentami Wnioskodawca wynegocjował, że oprócz stałego miesięcznego wynagrodzenia Zleceniodawca zwraca mu również zaakceptowane koszty podróży, koszty spotkań z klientami i inne koszty poniesione w związku z wykonaniem umowy. Wśród ponoszonych kosztów znajdują się m.in. koszty związane ze spotkaniami z kontrahentami zleceniodawcy, w tym koszty poniesione na zakup usług gastronomicznych, upominków dla odbiorców itp. (dalej zwane kosztami spotkań z kontrahentami)

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na spotkania z kontrahentami zleceniodawcy, w tym m.in. kosztów poniesionych na zakup usług gastronomicznych, upominków dla odbiorców, które są Wnioskodawcy zwracane w pełnej wysokości przez zleceniodawcę.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego należy stwierdzić, że ponoszone przez Wnioskodawcę ww. wydatki, nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 23 updof. Jak słusznie zauważa Wnioskodawca, wydatki te jeśli mają charakter reprezentacyjny, to nie odnoszą się one do Wnioskodawcy ale do reprezentacji zagranicznego zleceniodawcy Wnioskodawcy. Tak też są postrzegane przez kontrahentów. Celem tych wydatków nie jest stworzenie oczekiwanego wizerunku Wnioskodawcy ale budowa wizerunku zagranicznego zleceniodawcy. Nie jest też ich celem ułatwienie zawarcia jakiejkolwiek umowy pomiędzy Wnioskodawcą, a kontrahentami, ponieważ kontrahenci ci zawierają umowy jedynie ze zleceniodawcą zagranicznym.

Poniesione wydatki spełniają przesłanki wynikające z art. 22 ust. 1 updof - są poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, tym samym mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednakże zauważyć należy, że z uwagi na uznanie stanowiska Wnioskodawcy za prawidłowe, bezprzedmiotowym jest odnoszenie się do pytania oznaczonego we wniosku Nr 3 i dokonywanie oceny dotyczącej tego pytania alternatywnego stanowiska Wnioskodawcy w sprawie, dotyczącego możliwości uznania za przychód podatkowy zwrotu wydatków nie zaliczonych do kosztów podatkowych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin