Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB3.4511.761.2016.1.GG
z 16 listopada 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 lipca 2016 r. (data wpływu 1 sierpnia 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 października 2016 r. (data wpływu 24 października 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów nieodliczonego 50% podatku od towarów i usług od opłaty wstępnej oraz od każdej miesięcznej raty leasingowej (pytanie nr 2) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 sierpnia 2016 r. wpłynął do Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ww. wniosek z dnia 26 lipca 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, który pismem z dnia 9 sierpnia 2016 r., nr 2461-IBPB-1-1.4511.462.2016.1.ESZ, na podstawie art. 170 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) został przekazany do tutejszego Organu celem załatwienia według właściwości.

Pismo wraz z wnioskiem wpłynęło do tutejszego Organu w dniu 11 sierpnia 2016 r.

Z uwagi na braki wniosku, Organ podatkowy na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego, pismem z dnia 6 października 2016 r., nr 1061 -IPTPB3.4511.712.2016.1.GG (doręczonym w dniu 15 października 2016 r.), wezwał Wnioskodawcę do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

W odpowiedzi na ww. wezwanie dnia 24 października 2016 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 21 października 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (po uzupełnieniu):

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność polegającą na świadczeniu usług opodatkowaną na zasadach ogólnych, liniową 19% stawką podatku dochodowego i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Zdecydowana większość działalności gospodarczej Wnioskodawcy wykonywana jest w siedzibie usługobiorcy, co wymaga dojazdu do miejsca jej wykonywania. W celu uzyskania możliwości szybkiego i pewnego dojazdu do miejsca wykonywania usługi w ramach prowadzonej działalności podatnik zawarł w dniu 31 maja 2016 r. umowę leasingu operacyjnego nr ….. Umowa została zawarta na czas oznaczony – 59 miesięcy, suma ustalonych w umowie opłat w łącznej kwocie 175 000 zł odpowiada wartości początkowej środka trwałego – samochodu osobowego, który jest wykorzystywany przez podatnika w 50% na potrzeby działalności, a w 50% na potrzeby osobiste podatnika.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, Wnioskodawca odlicza 50% VAT naliczonego od wydatków związanych z tym samochodem. Nieodliczone 50% VAT jako poniesione w celu osiągnięcia przychodów rozlicza jako koszt uzyskania przychodów zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z warunkami umowy Wnioskodawca zobowiązany jest do zapłacenia Finansującemu następujących należności:

• opłaty wstępnej w wysokości netto 14 227 zł 64 gr, stanowiącej 10% ceny netto zakupu samochodu 142 276 zł 42 gr, przy czym zgodnie z Ogólnymi Warunkami Umów Leasingu (OWUL), stanowiącymi integralną część umowy, opłata wstępna stanowi wynagrodzenie Finansującego związane z zawarciem umowy leasingowej i stanowi część opłaty leasingowej. Opłata wstępna ujęta jest w harmonogramie spłat rat leasingowych jednak nie stanowi jednej z 59 rat leasingowych,
  

• 59 miesięcznych rat leasingowych w wysokości 2 376 zł 50 gr netto, przy czym zgodnie z OWUL rata leasingowa stanowi część wynagrodzenia Finansującego za używanie Korzystającego z przedmiotu leasingu, wyliczonego w zależności od okresu na jaki została zawarta umowa leasingu, płatnego na zasadach określonych w umowie i harmonogramie spłat,
  

• wartości końcowej w wysokości 1 422 zł 76 gr netto.
  
  

Do ww. płatności doliczany będzie podatek od towarów i usług, obowiązujący w dacie wystawienia faktury VAT. Na mocy Aneksu nr 1 do ww. umowy, przedmiot leasingu został ubezpieczony w pełnym zakresie przez Finansującego na koszt Korzystającego, w ramach polisy generalnej Finansującego. Ponadto zgodnie z umową, Korzystający zobowiązany jest do pokrywania wszelkich opłat związanych z umową wskazanych w OWUL oraz w tabeli opłat dodatkowych, wynikające z korzystania z produktów dodatkowych.

Zgodnie z § 5 pkt 1 lit. b) umowy, od uiszczenia opłaty wstępnej uzależniona jest realizacja umowy przez Finansującego. Wobec powyższego umowa spełnia wszystkie warunki określone w art. 23b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z umową podatnik otrzymał faktury VAT:

• nr …. z dnia 7 czerwca 2016 r. za opłatę wstępną z wartością netto 14 227 zł 64 gr, podatkiem VAT 23% 3 272 zł 36 gr, wartością brutto – 17 500 zł,
  

• nr …. z dnia 1 lipca 2016 r. z wartością netto – 2 527 zł 21 gr, podatkiem VAT 23% – 581 zł 26 gr, z wartością brutto – 3 108 zł 47 gr, w tym rata leasingowa – część finansowa z wartością netto – 2 379 zł 93 gr, podatkiem VAT 23% – 547 zł 38 gr, wartością brutto – 2 927 zł 31 gr.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

1. Czy opłata wstępna w kwocie 14 227 zł 64 gr stanowi koszt jednorazowy poniesiony w momencie dokonania wydatku?
2. Czy nieodliczony 50% VAT w kwocie 1 636 zł 18 gr od opłaty wstępnej oraz w kwocie 273 zł 69 gr od każdej miesięcznej raty leasingowej – w części finansowej stanowi koszt podatkowy?
3. Czy suma 59 miesięcznych rat leasingowych i opłaty wstępnej oraz wartości końcowej w pełnej poniesionej wysokości będzie kosztem podatkowym również w części przekraczającej równowartość 20 000 euro?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 2, natomiast w pozostałym zakresie zostaną wydane odrębne interpretacje.

Zdaniem Wnioskodawcy (przedstawionym w uzupełnieniu wniosku), nieodliczony 50% VAT w kwocie 1 636 zł 18 gr, od opłaty wstępnej oraz w kwocie 273 zł 69 gr od każdej miesięcznej raty leasingowej – części finansowej stanowi koszt podatkowy.

Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.; dalej u.p.d.o.f.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Konstrukcja ww. przepisu daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 23 u.p.d.o.f.) pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni lub pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

W interpretacji indywidualnej z dnia 12 grudnia 2014 r., nr IBBBI/2/423-1119/14/SD, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, (która wprawdzie dotyczy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ale przepisy art. 15 ust. 1 i art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a) tej ustawy mają podobne brzmienie jak art. 22 ust. 1 i art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. a) u.p.d.o.f. są podobne) stwierdził, że kosztem uzyskania przychodów będzie koszt, który spełnia łącznie następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,
  

• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
  

• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  

• poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,
  

• został właściwie udokumentowany,
  

• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie art. 23 ust. 1 u.p.d.o.f. nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. a) u.p.d.o.f., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów podatek naliczony w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług – podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Przedmiotem leasingu w niniejszej sprawie jest samochód osobowy służący do celów mieszanych, tj. wykorzystywany jest do działalności gospodarczej podatnika, jak i do celów prywatnych właściciela.

Skoro na gruncie ustawy u.p.d.o.f. obowiązuje generalna zasada, w myśl której, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów niestanowiących kosztów podatkowych, to zasada ta, w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych obowiązuje również podatników, którzy odliczą 50% VAT naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710), jak i tych, którzy odliczą podatek VAT w pełnej wysokości. Wejście w życie przepisów ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r., poz. 312) nie oznacza, że w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych podatnicy ci zobligowani są do automatycznego pomniejszenia kosztów używania samochodu osobowego o 50%.

Zatem, jeżeli wydatek związany z używaniem samochodu osobowego spełnia warunki określone w art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f., stanowi koszt uzyskania przychodu wraz z podatkiem VAT, w tej części, w jakiej podatnikowi nie przysługuje odliczenie zgodnie z odrębnymi przepisami, stosownie do cytowanego powyżej art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. a) u.p.d.o.f.

W sytuacji, gdy zawarta umowa spełnia warunki wskazane w art. 23b ust. 1 u.p.d.o.f., opłaty ustalone w tej umowie, a ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie trwania umowy z tytułu używania środków trwałych stanowią dla niego koszt uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Należy również wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.