Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPP1.4512.527.2016.2.MG
z 16 listopada 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 22 września 2016 r. (data wpływu 26 września 2016 r.) uzupełnionym pismami z dnia 11 października 2016 r. (data wpływu 14 października 2016 r.) oraz z dnia 2 listopada 2016 r. (data wpływu 7 listopada 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT związanego z nabyciem mediów przy zastosowaniu klucza powierzchniowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 września 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• prawa do odliczenia podatku VAT związanego z prowadzoną inwestycją przy zastosowaniu klucza powierzchniowego;
  

• prawa do odliczenia podatku VAT związanego z nabyciem mediów przy zastosowaniu klucza powierzchniowego.
  
  

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismami z dnia 11 października 2016 r. (data wpływu 14 października 2016 r.) oraz z dnia 2 listopada 2016 r. (data wpływu 7 listopada 2016 r.) w zakresie doprecyzowania rodzaju sprawy, doprecyzowania opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, wskazania sposobu doręczenia rozstrzygnięcia oraz uiszczono brakującą opłatę.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniach wniosku).

Wyższa Szkoła …. jest Uczelnią niepubliczną, wpisaną do rejestru uczelni niepublicznych, prowadzonego przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, pozycja …. Uczelnia jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Uczelnia wykonuje głównie usługi edukacyjne, które zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 26 są zwolnione od podatku. Uczelnia również osiąga przychody ze sprzedaży swoich książek. Uczelnia jest właścicielem budynku użytkowego o powierzchni użytkowej 1963,71 m², w którym znajdują się sale oraz pomieszczenia biurowe. Część budynku o powierzchni użytkowej 605,75 m² (cały parter i pojedyncze pokoje na pozostałych piętrach) wydzielona jest na wynajem. Pomieszczenia te wynajmowane są przede wszystkim przez prywatną szkołę podstawową (parter oraz jedna sala na I piętrze), na prowadzenie bufetu oraz na pojedyncze pokoje biurowe innych najemców. Pozostała zaś część wykorzystywana jest na potrzeby własne oraz jest wynajmowana innym zewnętrznym podmiotom gospodarczym (sprzedaż mieszana). Uczelnia ponosi koszty eksploatacyjne, związane z utrzymaniem budynku, tj. energia elektryczna, energia cieplna, monitoring. Uczelnia w swoim budynku musi dokonać inwestycji polegającej na zakupie i montażu pieca gazowego.

Obecnie Uczelnia dokonuje podziału ponoszonych wydatków związanych z działalnością na wydatki związane:

• tylko z działalnością opodatkowaną VAT, w stosunku do których Uczelni przysługuje pełne prawo do odliczenia VAT,
  

• zarówno z działalnością opodatkowaną VAT, jak i z działalnością zwolnioną od VAT (wydatki związane z działalnością mieszaną), w stosunku do których Uczelni przysługuje częściowe prawo do odliczenia VAT.
  
  

Częściowego odliczenia VAT Uczelnia dokonuje przy wykorzystaniu proporcji obrotu, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy o VAT. Wyliczony w ten sposób wskaźnik jest bardzo niski, np. za 2015 r. proporcja nie przekroczyła 2%.

Opisana inwestycja dotyczy zakupu oraz montażu pieca gazowego, który to będzie służył do ogrzewania całego budynku uczelni. Faktury dotyczące zakupu towarów i usług związanych z remontem oraz utrzymaniem budynku wystawiane są na Wyższą Szkołę …., która jest właścicielem budynku. Nabyte towary i usługi związane z remontem oraz utrzymaniem budynku, Uczelnia wykorzystuje oraz będzie wykorzystywała tylko do celów wykonywanej działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.).

Budynek uczelni objęty wnioskiem nie jest i nie będzie wykorzystywany do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. W momencie, gdy budynek objęty wnioskiem służyłby do działalności gospodarczej i do innych celów niż działalność gospodarcza, istniałaby możliwość przyporządkowania wydatków w całości do celów działalności gospodarczej.

Uczelnia nabyte towary i usługi w celu realizacji inwestycji wykorzystuje i będzie wykorzystywać do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz zwolnionych od podatku od towarów i usług. Uczelnia koszty eksploatacyjne związane z utrzymaniem budynku wykorzystuje i będzie wykorzystywać do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz zwolnionych od podatku od towarów i usług.

W sytuacji, gdy wydatki związane z remontem oraz utrzymaniem budynku są lub będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych i zwolnionych, to istnieje możliwość przyporządkowania całości lub części kwot podatku naliczonego do poszczególnych rodzajów czynności.

W związku z tym, że proporcja za rok 2015 określona zgodnie z art. 90 ust. 2-8 ustawy o VAT nie przekroczyła 2%, uczelnia w swoich rozliczeniach uznaje, że proporcja ta wynosi 0%. W 2016 r. Uczelnia nie odlicza podatku VAT z faktur dotyczących eksploatacji budynku.

Uczelnia koszty mediów rozlicza w ramach umowy najmu – jako składnik czynszu. W umowie najmu wpisana jest ogólna kwota za najem danej powierzchni. Kwota ta składa się z opłaty za używanie przez najemcę sal oraz opłaty za korzystanie z centralnego ogrzewania, energii elektrycznej, używania ciepłej i zimnej wody, odprowadzania ścieków i odpadów. W związku z powyższym Uczelnia nie wystawia dodatkowych faktur z tytułu zużycia mediów (nie refakturuje ich).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

(oznaczone we wniosku nr 2) Czy Uczelnia dla odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia mediów (tj. energia elektryczna, energia cieplna, monitoring) dla całego budynku może zastosować klucz powierzchniowy określony w pytaniu 1, tzn. przyjąć, że dla powierzchni wykorzystywanej na potrzeby uczelni oraz sporadyczne wynajmy odliczyć VAT z zastosowaniem proporcji, zgodnie z art. 90 ust. 3 ustawy o VAT, zaś do pozostałej powierzchni budynku wydzielonej tylko na wynajem odliczyć VAT w kwocie skalkulowanej na podstawie miarodajnego klucza alokacji określającego w sposób procentowy stosunek powierzchni przeznaczonej do wykonywania czynności opodatkowanych do całkowitej powierzchni budynku?

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie, w jakim nabyte towary i usługi związane są z realizacją inwestycji (remontem budynku) oraz zakupem mediów, które będą służyły zarówno czynnościom zwolnionym z VAT, jak i czynnościom opodatkowanym, również możliwe jest, w oparciu o art. 90 ust. 1 ustawy o VAT, przyporządkowanie kwot VAT naliczonego, odpowiednio do czynności zwolnionych oraz do czynności opodatkowanych VAT (także tych, które wystąpią w przyszłości po całkowitym zakończeniu realizacji).

W celu określenia kwot VAT do odliczenia, Uczelnia chce posłużyć się kluczem alokacyjnym, którego podstawę stanowi stosunek powierzchni budynku przeznaczonej do wykonywania czynności opodatkowanych VAT do powierzchni budynku ogółem. W oparciu o zastosowany klucz alokacyjny, zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, Uczelnia będzie mogła odliczyć 30,85% podatku wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług w ramach prowadzonej inwestycji oraz zakupu mediów, dotyczących całego budynku. Pozostałą część podatku 69,15%, wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania zarówno czynności opodatkowanych, jak i zwolnionych, wyliczać zgodnie z art. 90 ust. 3 ustawy o VAT, tj. proporcję tę ustalić jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności opodatkowanych VAT w obrocie całkowitym – tzw. współczynnik VAT.

Zastosowany przez Uczelnię sposób alokacji kwot podatku naliczonego do czynności zwolnionych z opodatkowania oraz opodatkowanych VAT, zdaniem Uczelni jest zgodny z obowiązującymi przepisami, a w szczególności z art. 90 ust. 1 ustawy o VAT. Należy bowiem podkreślić, że ustawodawca nie wskazał szczegółowych kryteriów odrębnego określania kwot podatku naliczonego, o które można obniżyć podatek należny. Ustanowił jedynie, że o ich wyodrębnieniu powinien przesądzać związek z czynnościami opodatkowanymi.

Uczelnia stoi na stanowisku, że w sytuacji wydzielonej pod wynajem części budynku, opisany powyżej klucz alokacji, liczony w oparciu o powierzchnię budynku, stanowi stałe oraz obiektywne kryterium umożliwiające wyodrębnienie kwot VAT, o których mowa w art. 90 ust. 1 ustawy o VAT. Dlatego też, zdaniem Uczelni w analizowanym stanie faktycznym nie znajdą zastosowania przepisy art. 90 ust. 2 oraz 3. Regulacje te odnoszą się bowiem wyłącznie do sytuacji, w których podatnik nie jest w stanie wyodrębnić całości lub części kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Ta sytuacja dotyczy pozostałej części budynku wykorzystywanej do działalności mieszanej. Jak wskazano powyżej, posługując się obiektywnymi kryteriami, Uczelnia jest w stanie wyodrębnić kwoty VAT naliczonego związanego z wykonywanymi (lub planowanymi) czynnościami opodatkowanymi.

Uczelnia stoi na stanowisku, że stosowany przez nią na podstawie art. 90 ust. 1 ustawy o VAT sposób wyodrębnienia kwot podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług związanych z czynnościami opodatkowanymi, które wykonuje lub będzie wykonywała w swoim budynku jest zgodny z zasadą neutralności podatku od wartości dodanej, tym bardziej, że odliczenie VAT na podstawie klucza alokacji opartego na powierzchni wykorzystywanej do wykonywania czynności opodatkowanych VAT i zwolnionych od VAT jest powszechnie akceptowane przez organy podatkowe w wydanych interpretacjach podatkowych, np.:

• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 24 sierpnia 2011 r. sygn. IPPP1-443-843/11-4/MP, w której uznał, że: „zastosowanie metody klucza powierzchniowego obiektu jest właściwe z uwagi na fakt, iż naturą budynku jest określenie jego wielkości wg powierzchni użytkowej. Zaproponowana przez Wnioskodawcę metoda umożliwi alokację podatku wg powierzchni wykorzystywanej do czynności opodatkowanych oraz do czynności, w związku z którymi nie przysługuje prawo do odliczenia. W konsekwencji Wnioskodawca ma prawo dokonać proporcjonalnego odliczenia podatku tylko od kwot podatku naliczonego związanego z powierzchnią wykorzystywaną na własne potrzeby, zaś odliczyć w całości podatek naliczony związany z powierzchnią wykorzystywaną na potrzeby najmu.”;
  

• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 20 października 2009 r. sygn. IPPP3/443-759/09-4/KG, w której uznał, że: „zastosowanie metody klucza powierzchniowego obiektu jest właściwe z uwagi na fakt, iż umożliwi to alokację podatku wg powierzchni wykorzystywanej do czynności opodatkowanych oraz czynności, w związku z nie przysługuje prawo do odliczenia. Jak już wspomniano najważniejsze znaczenie w tym względzie ma rzeczywiste faktyczne przyporządkowanie nabywanych towarów i usług do wykonywanych czynności.”;
  

• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 24 lutego 2010 r. sygn. ITPP2/443-1049/09/MD, w której uznał, że: „Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego, cytowane przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, w tym przede wszystkim treść art. 90 ust. 1 tej ustawy, należy zauważyć, iż zastosowanie przez Spółkę odliczenia podatku naliczonego od towarów i usług nabywanych w związku z budową budynku handlowo-usługowego według tzw. klucza powierzchniowego będzie zasadne, jeżeli metoda ta miarodajnie i reprezentatywnie odzwierciedli stosunek, w jakim będą pozostawać prowadzone w nim kategorie działalności, tj. działalność zwolniona od opodatkowania oraz opodatkowana.”;
  

• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 6 grudnia 2010 r. sygn. IPPP2/443-771/10-3/MM, w której organ podatkowy uznał za prawidłowe stanowisko podatnika, zgodnie z którym koszty najmu były dzielone według powierzchni wykorzystywanej do wykonywania określonych czynności;
  

• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 17 maja 2013 r. sygn. IPTPP1/443-131/13-4/MW, w której organ podatkowy potwierdził prawo do odliczenia przez podatnika VAT od kosztów remontu/modernizacji budynku oraz bieżących kosztów jego utrzymania w oparciu o powierzchnię budynku wynajmowaną w ramach czynności opodatkowanej VAT;
  

• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 6 marca 2015 r. ILPP1/443-1129/14-2/AW, organ podatkowy stwierdził, że zastosowanie klucza powierzchniowego jest możliwe, o ile klucz ten umożliwi rzeczywistą alokację podatku według powierzchni wykorzystywanej do różnych rodzajów działalności (podatkowej i zwolnionej), jednocześnie przyjmując, że to sam podatnik winien dokonać wyboru wskaźnika, który jest najbardziej miarodajny i obiektywny. Natomiast weryfikacja poprawności zastosowanego przez podatnika będzie dokonywana przez organ podatkowy I instancji;
  

• podobnie uznał Dyrektor Izby Skarbowej w interpretacji z dnia 10 lipca 2015 r. nr IBPP3/4512-337/15/ASz.
  
  

W związku z powyższym Uczelnia stoi na stanowisku, iż na podstawie art. 86 ust. 1 oraz art. 90 ust. 1 ustawy o VAT jest ona uprawniona do odliczenia VAT wykazanego na fakturach dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z inwestycją oraz mediów, które dotyczą całego budynku, w kwocie skalkulowanej na podstawie miarodajnego klucza alokacji określającego w sposób procentowy stosunek powierzchni przeznaczonej do wykonywania czynności opodatkowanych do całkowitej powierzchni budynku. Zaś za część budynku, gdzie uczelnia prowadzi działalność mieszaną ma prawo do odliczenia VAT zgodnie z art. 90 ust. 3.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.) zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do ust. 2 tego artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Stosownie do treści art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy wskazano, że nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne, m.in. w przypadku, gdy transakcja udokumentowana faktura nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

W przypadku wykonywania w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz zwolnionych z opodatkowania tym podatkiem, należy mieć na uwadze uregulowania zawarte w art. 90 ustawy. Powyższe przepisy stanowią uzupełnienie regulacji art. 86 ustawy.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to – na mocy art. 90 ust. 2 ustawy – podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy, proporcję, o której mowa w cyt. wyżej ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Przepis art. 90 ust. 4 ustawy stanowi, że proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

W świetle art. 90 ust. 5 ustawy, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika – używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności.

Zgodnie z art. 90 ust. 6 ustawy, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu z tytułu transakcji dotyczących:

1. pomocniczych transakcji w zakresie nieruchomości i pomocniczych transakcji finansowych;
2. usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41, w zakresie, w jakim transakcje te mają charakter pomocniczy.
   
   

Przy ustalaniu proporcji zgodnie z ust. 2-6 do obrotu nie wlicza się kwoty podatku (art. 90 ust. 9a ustawy).

Na podstawie art. 90 ust. 10 ustawy, w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

1. przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 500 zł – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;
2. nie przekroczyła 2% – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.
   
   

W tym miejscu należy wskazać, że art. 90 ustawy zobowiązuje podatnika w pierwszej kolejności do przypisania konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Wnioskodawca ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Uczelnia wykonuje głównie usługi edukacyjne, które zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 26 są zwolnione od podatku. Uczelnia również osiąga przychody ze sprzedaży swoich książek. Uczelnia jest właścicielem budynku użytkowego o powierzchni użytkowej 1963,71 m², w którym znajdują się sale oraz pomieszczenia biurowe. Część budynku o powierzchni użytkowej 605,75 m² wydzielona jest na wynajem. Pozostała zaś część wykorzystywana jest na potrzeby własne oraz jest wynajmowana innym zewnętrznym podmiotom gospodarczym (sprzedaż mieszana). Uczelnia ponosi koszty eksploatacyjne, związane z utrzymaniem budynku, tj. energia elektryczna, energia cieplna, monitoring. Faktury dotyczące zakupu towarów i usług związanych z remontem oraz utrzymaniem budynku wystawiane są na Wnioskodawcę, która jest właścicielem budynku. Nabyte towary i usługi związane z remontem oraz utrzymaniem budynku, Uczelnia wykorzystuje oraz będzie wykorzystywała tylko do celów wykonywanej działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Budynek uczelni objęty wnioskiem nie jest i nie będzie wykorzystywany do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Uczelnia koszty eksploatacyjne związane z utrzymaniem budynku wykorzystuje i będzie wykorzystywać do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz zwolnionych od podatku od towarów i usług. W sytuacji, gdy wydatki związane z remontem oraz utrzymaniem budynku są lub będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych i zwolnionych, to istnieje możliwość przyporządkowania całości lub części kwot podatku naliczonego do poszczególnych rodzajów czynności.

Obecnie Uczelnia dokonuje podziału ponoszonych wydatków związanych z działalnością na wydatki związane tylko z działalnością opodatkowaną VAT, jak i z działalnością zwolnioną od VAT (wydatki związane z działalnością mieszaną). Częściowego odliczenia VAT Uczelnia dokonuje przy wykorzystaniu proporcji obrotu, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy o VAT. Wyliczony w ten sposób wskaźnik jest bardzo niski, np. za 2015 r. proporcja nie przekroczyła 2%. W 2016 r. Uczelnia nie odlicza podatku VAT z faktur dotyczących eksploatacji budynku. Uczelnia koszty mediów rozlicza w ramach umowy najmu – jako składnik czynszu. W umowie najmu wpisana jest ogólna kwota za najem danej powierzchni. Kwota ta składa się z opłaty za używanie przez najemcę sal oraz opłaty za korzystanie z centralnego ogrzewania, energii elektrycznej, używania ciepłej i zimnej wody, odprowadzania ścieków i odpadów. W związku z powyższym Uczelnia nie wystawia dodatkowych faktur z tytułu zużycia mediów (nie refakturuje ich).

Na tle przedstawionego opisu sprawy wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do rozstrzygnięcia kwestii, czy w odniesieniu do kosztów eksploatacyjnych związanych z utrzymaniem budynku (energia elektryczna, energia cieplna, monitoring), przysługuje/będzie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku naliczonego stosując klucz powierzchniowy.

Z powołanych wyżej przepisów art. 86 ust. 1 i art. 90 ust. 1 ustawy wynika, że podatnik w momencie nabycia towarów lub usług powinien dokonać ich kwalifikacji do określonych rodzajów sprzedaży, z którymi zakupy te są związane. Najistotniejszym bowiem warunkiem, umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego, jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Jak wyżej wskazano Wnioskodawca winien zatem przyporządkować podatek naliczony z tytułu dokonywanych zakupów do poszczególnych czynności z którymi jest związany, czyli dokonać tzw. bezpośredniej alokacji.

W rozpatrywanej sprawie należy zauważyć, iż wskazana przez Wnioskodawcę metoda przyporządkowania wg klucza powierzchniowego nie stanowi bezpośredniej alokacji, lecz jest metodą szacunkową. Przy czym wskazana przez Wnioskodawcę metoda przyporządkowania wg powierzchni podatku naliczonego do czynności opodatkowanych i zwolnionych z opodatkowania nie znajduje podstaw w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak stanowi art. 90 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku naliczonego, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Przy czym należy podkreślić, iż w przypadku odliczenia podatku naliczonego wg proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy, przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują jedną metodę rozliczania podatku naliczonego, tj. wg obrotu (art. 90 ust. 3 ustawy).

W konsekwencji należy zaznaczyć, że w stosunku do kwoty podatku naliczonego związanej z działalnością gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT jak i zwolnioną z opodatkowania tym podatkiem, w sytuacji, gdy Wnioskodawca nie ma bezpośredniej możliwości przyporządkowania całości lub części kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, Szkoła ma/będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu kosztów eksploatacyjnych związanych z utrzymaniem budynku (energia elektryczna, energia cieplna, monitoring) w części odpowiadającej kwocie podatku naliczonego obliczonego wg proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy i na zasadach wskazanych w dalszych ustępach przepisu art. 90.

Zatem, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy należało uznać je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku – nie mogą być zgodnie z art. 14 b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT związanego z nabyciem mediów przy zastosowaniu klucza powierzchniowego. Natomiast wniosek w pozostałym zakresie został załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.