Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB1.4511.802.2016.1.SJ
z 2 listopada 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 26 sierpnia 2016 r. (data wpływu 5 września 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku ze wznowieniem polisy ubezpieczeniowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 września 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością „…” z siedzibą w …, prowadzi działalność w zakresie zaopatrywania w wodę i odbiór ścieków sanitarnych mieszkańców i innych podmiotów na terenie gminy …, zgodnie z uzyskanym zezwoleniem z dnia 5 lutego 2009 r. Jedynym udziałowcem Spółki posiadającym 100% udziałów jest Gmina ….

W Spółce, zgodnie z umową Spółki, działa Zarząd jednoosobowy oraz Rada Nadzorcza w składzie 3 osobowym oraz zatrudniony jest główny księgowy. Brak aktualnie prokurenta. W dniu 5 maja 2016 r. została wznowiona na kolejny rok umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej członków władz Spółki, tzw. … Oddział w Polsce Nr ….

Polisa została zawarta na okres jednego roku. Zakresem polisy objęta jest odpowiedzialność członków władz Spółki z tytułu ewentualnych zaniechań lub błędnych decyzji podejmowanych przez osoby wchodzące w skład organów (Członków Rady Nadzorczej i Członków Zarządu) oraz głównego księgowego. Warunki ubezpieczenia zostały potwierdzone w polisie i w załączonych do polisy - Ogólnych Warunkach Ubezpieczenia (dalej: „OWU”). Wysokość składki nie jest uzależniona od liczby ubezpieczonych osób. Nie jest także wymagane prowadzenie ewidencji osób ubezpieczonych ani zgłaszanie zmian kadrowych, co charakteryzuje zmienność ubezpieczonych zarówno co do liczby, jak i ich tożsamości w trakcie trwania polisy w zależności od zachodzących w Spółce zmian kadrowych na ww. stanowiskach. Ubezpieczającym jest … Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w …, a Ubezpieczonymi są osoby wskazane zgodnie z OWU.

„Ubezpieczony”, zgodnie z OWU, oznacza Spółkę oraz osobę ubezpieczoną: „(…) osoba ubezpieczona oznacza dowolną osobę fizyczną, która była, jest lub podczas okresu ubezpieczenia zostanie:

1. Członkiem Zarządu, Członkiem Rady Nadzorczej, Członkiem Komisji Rewizyjnej lub prokurentem bądź osobą fizyczną zajmującą inne stanowisko, które w myśl mających zastosowanie przepisów prawa obcego państwa określone jest jako równorzędne do stanowiska Członka Zarządu, Członka Rady Nadzorczej, Członka Komisji Rewizyjnej lub prokurenta,
2. pracownikiem pełniącym funkcję zarządczą lub nadzorczą w Spółce,
   • w związku z roszczeniem zarzucającym naruszenie praw pracowniczych,
   • wskazanym jako współpozwany wraz z którąkolwiek z osób wskazanych w pkt a) w związku z roszczeniem zarzucającym pracownikowi Spółki uczestnictwo lub pomoc w popełnieniu nieprawidłowego działania,

3. osobą odpowiedzialną za księgi rachunkowe Spółki lecz wyłącznie w czasie i tak długo, jak taka osoba ubezpieczona działa dla i w imieniu Spółki w ramach funkcji określonych w punktach od a) do c) powyżej.
   
   

Termin „Osoba Odpowiedzialna” nie obejmuje zewnętrznych audytorów, zarządcy przymusowego, tymczasowego nadzorcy sądowego, syndyka, zarządcy, nadzorcy sądowego, jak również wszelkich likwidatorów Spółki wyznaczonych przez sąd”.

Wysokość składki ubezpieczeniowej za czas trwania ochrony ubezpieczeniowej ustalona została przez ubezpieczyciela po dokonaniu indywidualnej oceny ryzyka i nie podlega indeksacji. Składka została w całości zapłacona przez Spółkę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z przedstawionym stanem faktycznym, Spółka jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych, na podstawie art. 31, art. 41 ust. 1 i ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w odniesieniu do ww. osób fizycznych, zobowiązana jest do pobrania i wpłacania na rachunek właściwego urzędu skarbowego zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od zapłaconej składki ubezpieczeniowej OC jak od przychodu z nieodpłatnych świadczeń w rozumieniu art. 11 ust. l i ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z art. 12 ust. 1 i ust. 3 ww. ustawy oraz w związku z art. 13 pkt 7, pkt 8 lit. a) i pkt 9 ww. ustawy?

Zdaniem Wnioskodawcy, ogólna definicja przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych zawarta w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zakłada wprost, że przychód podatkowy stanowią otrzymane lub pozostawione do dyspozycji podatnika pieniądze lub wartości pieniężne oraz wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Z art. 12 ust. 3 ww. ustawy wynika, że wartość pieniężną nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych, jeżeli przedmiotem świadczenia są rzeczy lub usługi niewchodzące w zakres działalności pracodawcy, ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2b cyt. ustawy. Stąd też w przypadku usług zakupionych przez pracodawcę, wartość pieniężną tych świadczeń dla celów podatkowych ustala się według cen zakupu.

Z powołanych przepisów wynika, że pracodawca jest obowiązany do doliczenia do przychodu pracownika wartości faktycznie otrzymanych przez pracownika świadczeń, stosując ceny zakupu usług. Przychód ten musi być zidentyfikowany danymi określonej osoby, gdyż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych reguluje opodatkowanie podatkiem dochodów osób fizycznych zgodnie z art. 1 ww. ustawy. Składka ubezpieczeniowa, przy zarządach wieloosobowych, tak jak przy radach nadzorczych nie może stanowić przychodu dla jej członków o ile ubezpieczenie i ta składka nie jest przypisana konkretnej osobie z imienia i nazwiska. Podobnie jest w przypadku pracowników objętych wspomnianym ubezpieczeniem. Aby przychód Członka Zarządu, Rady Nadzorczej lub pracownika można było uznać jako źródło przychodu w ramach art. 13 pkt 7 lub 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, sam przychód w postaci opłaconej składki ubezpieczeniowej powinien być zgodny z definicją przychodu, określoną w art. 11 powołanej ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, opłacona składka na rzecz ubezpieczyciela nie jest otrzymanymi czy postawionymi do dyspozycji podatnika pieniędzmi lub wartościami pieniężnymi, ani też świadczeniem w naturze - nie jest świadczeniem otrzymanym. Warunkiem opodatkowania przychodu z nieodpłatnych świadczeń jest jednoznaczne określenie beneficjentów takich świadczeń i ustalenie wartości nieodpłatnego przysporzenia przypadającego na każdego z beneficjentów, a tylko w takim przypadku na podmiocie dokonującym świadczenia ciążą obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych. Wynika to z faktu, że podmiot opodatkowania musi być zindywidualizowany, a przedmiot opodatkowania kwotowo skonkretyzowany i niedopuszczalne jest określanie przychodu w jakiejkolwiek formie statystycznej, czy kalkulacji matematycznej. Polisa ubezpieczeniowa w przypadku Wnioskodawcy obejmuje swym zakresem zróżnicowany krąg osób pod względem kompetencji i odpowiedzialności przed Spółką, które są nieidentyfikowane na dzień jej zawarcia, tzn. które spełniają warunki podmiotowe umowy w przeszłości, w momencie zawarcia umowy ubezpieczenia i w przyszłości. Zdaniem Spółki, zakres podmiotowy umowy ubezpieczenia uniemożliwia dokładne ustalenie kręgu osób objętych ubezpieczeniem i ustalenie wartości nieodpłatnego świadczenia z tego tytułu. W przypadku otwartego, bezimiennego, nieidentyfikowanego katalogu osób ubezpieczonych brak jest podstaw do określenia po stronie ubezpieczonych przychodu do opodatkowania, a po stronie Spółki obowiązków płatnika na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Składka ubezpieczeniowa, którą zapłaciła Spółka i która obejmuje ochroną ubezpieczeniową otwarty, bezimienny i nieidentyfikowalny na dzień zawarcia umowy krąg osób, nie stanowi dla tych osób przychodu z nieodpłatnych świadczeń w rozumieniu art. 11 ust. 1 i ust. 2a w związku z art. 12 ust. 1 i 3 oraz w związku z art. 13 pkt 7, pkt 8 lit. a), pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną, jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Dla celów podatkowych nieodpłatne świadczenie obejmuje działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób, których skutkiem jest nieodpłatne − to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu − przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

W myśl art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia − według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione − według cen zakupu;
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku − według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
4. w pozostałych przypadkach − na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.
   
   

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W myśl art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Z treści art. 31 ww. ustawy wynika, że osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Konsekwencją zakwalifikowania przychodów do działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 7 ww. ustawy powoduje, że na płatnikach dokonujących wypłat z powyższego tytułu ciąży obowiązek określony w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tego przepisu, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. 1a ww. ustawy).

Z kolei, przepis art. 41 ust. 4 ustawy obliguje płatnika do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-16 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10.

Na podstawie art. 805 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r., poz. 380, z późn. zm.), przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.

Stosownie do art. 808 § 1 Kodeksu cywilnego, ubezpieczający może zawrzeć umowę ubezpieczenia na cudzy rachunek. Ubezpieczony może nie być imiennie wskazany w umowie, chyba że jest to konieczne do określenia przedmiotu ubezpieczenia. Jednocześnie zgodnie z § 2 ww. artykułu, roszczenie o zapłatę składki przysługuje ubezpieczycielowi wyłącznie przeciwko ubezpieczającemu.

Celem umowy ubezpieczenia jest więc udzielenie ubezpieczonemu ochrony na wypadek określonego w umowie ryzyka, w zamian za zapłatę składki. Funkcja ochronna jest istotą każdej umowy ubezpieczenia. W konsekwencji, opłacenie składki przez inną osobę niż ta, w której interesie majątkowym zawierana jest umowa powstaje przychód u osoby, na rzecz której zawierana jest umowa. Świadczenie nieodpłatne stanowi bowiem w tym przypadku ochrona ubezpieczeniowa na wypadek zaistnienia zdarzenia określonego w umowie ubezpieczenia.

Jednakże z brzmienia przepisu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że opodatkowaniu może podlegać tylko przychód ze świadczeń nieodpłatnych, faktycznie otrzymanych. Ustalenie przychodu z tytułu otrzymania nieodpłatnego świadczenia wymaga wskazania osoby będącej beneficjentem świadczenia.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Spółka w dniu 5 maja 2016 r. wznowiła na kolejny rok umowę ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej członków władz Spółki. Polisa została zawarta na okres jednego roku. Zakresem polisy objęta jest odpowiedzialność członków władz Spółki z tytułu ewentualnych zaniechań lub błędnych decyzji podejmowanych przez osoby wchodzące w skład organów (Członków Rady Nadzorczej i Członków Zarządu) oraz głównego księgowego. Wysokość składki nie jest uzależniona od liczby ubezpieczonych osób. Nie jest także wymagane prowadzenie ewidencji osób ubezpieczonych ani zgłaszanie zmian kadrowych, co charakteryzuje zmienność ubezpieczonych zarówno co do liczby, jak i ich tożsamości w trakcie trwania polisy w zależności od zachodzących w Spółce zmian kadrowych na ww. stanowiskach.

Wysokość składki ubezpieczeniowej za czas trwania ochrony ubezpieczeniowej ustalona została przez ubezpieczyciela po dokonaniu indywidualnej oceny ryzyka i nie podlega indeksacji. Składka została w całości zapłacona przez Spółkę.

W świetle powyższego, w opisanym stanie faktycznym, niewątpliwie korzyścią majątkową dla członków władz Spółki będzie zyskanie ochrony płynącej z umowy ubezpieczeniowej przy jednoczesnym nieponoszeniu wydatków na uzyskanie tej ochrony. To Spółka bowiem zawarła umowę ubezpieczenia i Spółka opłaca składkę na to ubezpieczenie. Dzięki takiemu działaniu u poszczególnych członków władz Spółki dochodzi do przysporzenia majątku, gdyż inny podmiot ponosi za nich koszt finansowy ubezpieczenia, a tym samym nie muszą oni uszczuplać swojego majątku.

Przy tym fakt, że umowa ma charakter bezimienny nie stanowi trwałej przeszkody w ustaleniu wysokości przychodu przypadającego na konkretną osobę w sytuacji, gdy Spółka zna członków władz z imienia i nazwiska, jak również dokładne okresy, kiedy te osoby pełnią swoje funkcje. Niemniej jednak uznać należy, że skoro krąg osób nią objętych w trakcie trwania okresu ubezpieczenia jest zmienny zarówno co do liczby, jak i ich tożsamości w trakcie trwania polisy w zależności od zachodzących w Spółce zmian kadrowych (dotyczy byłych, obecnych oraz przyszłych członków władz Spółki), grupa objęta ubezpieczeniem staje się niemożliwa do zidentyfikowania. To z kolei stanowi okoliczność uniemożliwiającą przypisanie przychodu z tego tytułu konkretnej osobie.

Powyższe oznacza, że zapłacona składka ubezpieczeniowa, z tytułu umowy ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej członków władz Wnioskodawcy, nie będzie stanowić dla tych osób przychodu z nieodpłatnych świadczeń w rozumieniu art. 11 ust. l i ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z art. 12 ust. 1 i ust. 3 ww. ustawy oraz w związku z art. 13 pkt 7, pkt 8 lit. a) i pkt 9 ww. ustawy, tym samym Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do naliczenia i pobrania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.