2016.10.19 - Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi - 1061-IPTPB2.4511.787.2016.1.Akr

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB2.4511.787.2016.1.Akr
z 19 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 6 lipca 2016 r. (data wpływu 8 lipca 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 września 2016 r. (data wpływu 27 września 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania świadczeń wypłacanych w ramach programu Erasmus+ dla pracowników uczelni partnerskich pochodzących z Stanów Zjednoczonych, Singapuru, Chin oraz Chile – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 lipca 2016 r. złożony został wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania świadczeń wypłacanych w ramach programu Erasmus+.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 15 września 2016 r., Nr 1061-IPTPB2.4511.534.2016.1.AKr, wezwano Wnioskodawcę, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 15 września 2016 r. (skutecznie doręczone w dniu 19 września 2016 r.). W dniu 27 września 2016 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 23 września 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Uniwersytet …. (dalej: Wnioskodawca) jest uczelnią publiczną, działającą na podstawie przepisów ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. z 2005 r. Nr 164, poz. 1365, z późn. zm.).

Wnioskodawca, w ramach prowadzonej działalności statutowej, uczestniczy w realizacji programów edukacyjnych Unii Europejskiej, w tym programu Erasmus+. Program oferuje wsparcie finansowe dla instytucji i organizacji działających w obszarze edukacji i szkoleń, młodzieży oraz sportu. Celem programu jest m.in. doskonalenie kompetencji jego uczestników oraz zwiększanie ich szans na zatrudnienie, a także modernizacja systemów edukacji, szkoleń i wspierania młodzieży.

Program Erasmus+ jest realizowany na podstawie Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1288/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r., ustanawiającego „Erasmus+”: unijny program na rzecz kształcenia, szkolenia, młodzieży i sportu oraz uchylającego decyzje nr 1719/2006/WE, nr 1720/20016/WE i nr 1298/2008/WE. Szczegółowe zasady realizacji programu znajdują się w Przewodniku po programie Erasmus+, który stanowi integralną część umów o dofinansowanie podpisanych między Wnioskodawcą a Narodową Agencją Programu (Fundacja Rozwoju Systemu Edukacji).

Nadzór nad programem Erasmus+ w Polsce sprawują wspólnie: Ministerstwo Edukacji Narodowej, Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz Ministerstwo Sportu i Turystyki. Dodatkowo, przy wdrażaniu programu Komisja Europejska współpracuje z Agencją Wykonawczą ds. Edukacji, Kultury i Sektora Audiowizualnego w Brukseli oraz Agencjami Narodowymi w poszczególnych krajach. W Polsce rolę Narodowej Agencji Programu Erasmus+ pełni Fundacja Rozwoju Systemu Edukacji z siedzibą w …. Budżetem programu na bieżąco zarządza Komisja Europejska, która określa także priorytety, cele i kryteria programu. Wykonanie budżetu programu, będącego częścią budżetu Unii Europejskiej, Komisja powierza agencjom narodowym, co ma na celu zbliżenie programu do beneficjentów oraz dostosowanie go do specyfiki krajowych systemów i regulacji.

W ramach programu Erasmus+ Wnioskodawca realizuje m.in. projekty wymiany akademickiej w ramach akcji KA103 - zagraniczna mobilność edukacyjna z krajami programu (kraje Unii Europejskiej, EOG oraz niektóre kraje stowarzyszone) oraz w ramach akcji KA107 - zagraniczna mobilność edukacyjna z krajami partnerskimi (pozostałe kraje).

Wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczy projektów wymiany akademickiej w ramach akcji KA107 programu Erasmus+, będących w trakcie realizacji lub w trakcie procedury kontraktowania, zgodnie z poniższą specyfikacją:

projekt na realizację wymiany studentów (w celu odbywania kształcenia) oraz pracowników (w celu prowadzenia zajęć dydaktycznych lub odbywania szkolenia) z uczelniami partnerskimi z następujących krajów: Brazylia, Chiny (Hongkong), Czarnogóra, Federacja Rosyjska, Gruzja, Kazachstan, Kolumbia, Republika Korei, Singapur, Stany Zjednoczone, Tajwan, Ukraina (umowa z dnia 6 sierpnia 2015 r. między Wnioskodawcą a Fundacją Rozwoju Systemu Edukacji, obejmująca okres od dnia 1 czerwca 2015 r. do dnia 31 lipca 2017 r.),

projekt na realizację wymiany studentów (w celu odbywania kształcenia) oraz pracowników (w celu prowadzenia zajęć dydaktycznych lub odbywania szkolenia) z uczelniami partnerskimi z następujących krajów: Albania, Egipt, Palestyna, Serbia (umowa z dnia 11 grudnia 2015 r. między Wnioskodawcą a Fundacją Rozwoju Systemu Edukacji, obejmująca okres od dnia 1 lutego 2016 r. do dnia 31 lipca 2017 r.),

projekt na realizację wymiany studentów (w celu odbywania kształcenia) oraz pracowników (w celu prowadzenia zajęć dydaktycznych lub odbywania szkolenia) z uczelniami partnerskimi z następujących krajów: Albania, Brazylia, Chile, Chiny (Hongkong), Czarnogóra, Egipt, Federacja Rosyjska, Gruzja, Kazachstan, Kolumbia, Liban, Palestyna, Republika Korei, Serbia, Singapur, Stany Zjednoczone, Tajwan, Ukraina (umowa w trakcie kontraktowania, będzie obejmowała okres od dnia 1 czerwca 2016 r. do dnia 31 maja 2018 r.),

w zakresie dotyczącym przyjazdów do Polski osób, które nie posiadają w Polsce rezydencji podatkowej. Wniosek o interpretację indywidualną nie dotyczy dofinansowania wypłacanego polskim rezydentom uczestniczącym w programie Erasmus+.

Uczestnicy mobilności (studenci i pracownicy) otrzymują świadczenia przeznaczone na dofinansowanie kosztów podróży oraz kosztów utrzymania związanych z przyjazdem do uczelni partnerskiej, w wysokości ustalonej odgórnie przez Komisję Europejską dla wszystkich krajów biorących udział w programie, wg stawek opublikowanych w Przewodniku po programie Erasmus+.

W przypadku przyjazdów do Polski wysokość dofinansowania dla każdego uczestnika jest kalkulowana na podstawie wytycznych Przewodnika po programie Erasmus+ i wynosi ona:

w przypadku przyjazdów studentów: 750 euro na każdy miesiąc pobytu oraz dofinansowanie kosztów podróży z miejsca zamieszkania do miejsca realizacji działania i z powrotem w wysokości 180 euro na uczestnika (dla odległości wynoszących od 100 do 499 km), 275 euro na uczestnika (dla odległości wynoszących od 500 do 1999 km), 360 euro (dla odległości wynoszących od 2000 do 2999 km), 530 euro (dla odległości wynoszących od 3000 do 3999 km), 820 euro (dla odległości wynoszących od 4000 do 7999 km) oraz 1100 euro (dla odległości wynoszących 8000 km lub więcej),

w przypadku przyjazdów pracowników w celach dydaktycznych i szkoleniowych: 140 euro na każdy dzień pobytu oraz dofinansowanie kosztów podróży z miejsca zamieszkania do miejsca realizacji działania i z powrotem w wysokości 180 euro na uczestnika (dla odległości wynoszących od 100 do 499 km), 275 euro na uczestnika (dla odległości wynoszących od 500 do 1999 km), 360 euro (dla odległości wynoszących od 2000 do 2999 km), 530 euro (dla odległości wynoszących od 3000 do 3999 km), 820 euro (dla odległości wynoszących od 4000 do 7999 km) oraz 1100 euro (dla odległości wynoszących 8000 km lub więcej).

Odległości należy obliczać zgodnie z kalkulatorem odległości (Distance Calculator) dostępnym na stronach Komisji Europejskiej - http://ec.europa.eu/programmes/erasmus plus/resources_en#tab-1-4.

Studenci z uczelni partnerskich przyjeżdżają do Wnioskodawcy na okres 4,5 miesiąca, tj. jednego semestru, zgodnie z kalendarzem roku akademickiego. Pracownicy przyjeżdżają do Wnioskodawcy na okres 1 tygodnia (5 dni roboczych i 2 dni przeznaczone na podróż). Jest to minimalny okres pobytu, na który zgodnie z zasadami realizacji programu można przyznać dofinansowanie pracownikowi przyjeżdżającemu w celu prowadzenia zajęć lub odbywania szkolenia.

Dofinansowanie jest wypłacane w ratach, z uwzględnieniem wymagań określonych przez Komisję Europejską:

w przypadku studentów: 50% całkowitej kwoty dofinansowania jest wypłacane w terminie do 30 dni od podpisania umowy, ale nie później niż w pierwszym dniu mobilności; 30% całkowitej kwoty dofinansowania w połowie pobytu, 20% całkowitej kwoty dofinansowania po zakończeniu mobilności i przedłożeniu wymaganych dokumentów;

w przypadku pracowników: 70% całkowitej kwoty dofinansowania jest wypłacane w terminie do 30 dni od podpisania umowy, ale nie później niż w pierwszym dniu mobilności; 30% całkowitej kwoty dofinansowania po zakończeniu mobilności i przedłożeniu wymaganych dokumentów.

Z każdą z uczelni partnerskich Wnioskodawca podpisuje stosowną umowę wg wzoru udostępnionego przez Komisję Europejską, określającą m.in. zasady rekrutacji uczestników oraz rodzaj mobilności (wymiana studentów w celu odbycia części studiów i/lub wymiana pracowników w celu prowadzenia zajęć dydaktycznych lub w celu odbywania szkolenia).

Wszystkie środki wypłacane studentom i pracownikom uczelni partnerskich w ramach projektów KA107 pochodzą ze środków unijnych, tj. ze źródeł pochodzących spoza Polski.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca stwierdził, że Uniwersytet nie wypłaca pracownikom przyjeżdżającym w celach dydaktycznych i szkoleniowych (o których mowa w pierwotnym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej) wynagrodzeń. Osoby te otrzymują wyłącznie dofinansowanie na koszty utrzymania oraz na koszty podróży.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy dla wypłat dofinansowania dla studentów i pracowników uczelni partnerskich w ramach projektów KA107 programu Erasmus+ znajduje zastosowanie zwolnienie z opodatkowania w Polsce na podstawie przepisów odpowiednich umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, a w przypadku braku takiej możliwości - zwolnienie na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 76 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
Czy na Wnioskodawcy ciążą obowiązki płatnika polegające na poborze podatku od dokonywanych wypłat oraz obowiązek sporządzania informacji PIT-11, PIT-8C lub informacji IFT-1 /IFT-1R?

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest rozstrzygnięcie w zakresie wypłat dofinansowania dla pracowników uczelni partnerskich pochodzących z Stanów Zjednoczonych, Singapuru, Chin oraz Chile. W zakresie wypłat dofinansowania dla studentów pochodzących ze Stanów Zjednoczonych, Singapuru, Chin oraz Chile oraz wypłat dofinansowania dla studentów i pracowników uczelni partnerskich pochodzących z pozostałych krajów wymienionych we wniosku zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania nr 1 (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku), zgodnie z art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Polski.

Jest to tzw. ograniczony obowiązek podatkowy, który dotyczy cudzoziemców spełniających co najmniej jeden z dwóch warunków:

posiadają ośrodek interesów życiowych w innym kraju niż Polska,

przebywają na terytorium Polski nie dłużej niż 183 dni w roku.

Wnioskodawca stwierdza, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wymaga, aby dodatkowo udokumentować ten fakt certyfikatem rezydencji. Jednocześnie, artykuł 4a ww. ustawy doprecyzowuje, że wskazane przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Stany Zjednoczone

Wśród umów z krajami, których obywatele w ramach Programu Erasmus+ przyjeżdżają na Uniwersytet Ekonomiczny w celach dydaktycznych, umowa ze Stanami Zjednoczonymi zawiera artykuł art. 21 „inne dochody” dotyczący wcześniej niewyszczególnionych dochodów, który stanowi, że dochody osób mających miejsce zamieszkania poza terytorium Polski, niewyszczególnione w innych artykułach umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, podlegają opodatkowaniu tylko w państwie, w którym te osoby zamieszkują.

Mając na uwadze powyższe regulacje Uczelnia uważa, że przychody pracowników nie podlegają opodatkowaniu w Polsce, w oparciu o zapisy art. 21.

Chile

Artykuł 21 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania z Chile stanowi, że części dochodu niewymienione w innych artykułach konwencji, osiągane przez obywateli Chile na terytorium Polski, mogą być opodatkowane w Polsce. W związku z powyższym Uczelnia uważa, że przychody pracowników związane z pobytem na terytorium Polski mogą podlegać opodatkowaniu w Polsce (o ile na podstawie polskich przepisów podlegają one opodatkowaniu).

Jednocześnie, artykuł 21 ust. 1 pkt 76 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwalnia od podatku dochodowego kwoty diet i kieszonkowego dla gości zagranicznych przybywających do Polski w ramach programów i umów. Zwolnienie to ma zastosowanie w przedmiotowej sytuacji - świadczenia wypłacane na rzecz pracowników przybywających z Chile do Polski w ramach programu Erasmus+ korzystają ze zwolnienia na mocy wskazanego przepisu.

Chińska Republika Ludowa (obejmująca specjalny region administracyjny Hongkong)

Artykuł 22 ust. 1 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania z Chińską Republiką Ludową stanowi, że części dochodu nie wymienione w innych artykułach konwencji, osiągane przez obywateli CHRL na terytorium Polski, mogą być opodatkowane w Polsce. W związku z powyższym Uczelnia uważa, że przychody pracowników związane z pobytem na terytorium Polski mogą podlegać opodatkowaniu w Polsce (o ile na podstawie polskich przepisów podlegają one opodatkowaniu). Jednocześnie, artykuł 21 ust. 1 pkt 76 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwalnia od podatku dochodowego kwoty diet i kieszonkowego dla gości zagranicznych przybywających do Polski w ramach programów i umów. Zwolnienie to ma zastosowanie w przedmiotowej sytuacji - świadczenia wypłacane na rzecz pracowników przybywających z Chin do Polski w ramach programu Erasmus+ korzystają ze zwolnienia na mocy wskazanego przepisu.

Singapur

Artykuł 21 ust. 3 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania z Singapurem stanowi, dochody osoby mającej miejsce zamieszkania w Singapurze, nieobjęte postanowieniami poprzednich artykułów konwencji, a powstające w Polsce mogą być opodatkowane w Polsce.

W związku z powyższym Uczelnia uważa, że przychody pracowników związane z pobytem na terytorium Polski mogą podlegać opodatkowaniu w Polsce (o ile na podstawie polskich przepisów podlegają one opodatkowaniu). W ocenie Wnioskodawcy, jednocześnie art. 21 ust. 1 pkt 76 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwalnia od podatku dochodowego kwoty diet i kieszonkowego dla gości zagranicznych przybywających do Polski w ramach programów i umów.

Zwolnienie to ma zastosowanie w przedmiotowej sytuacji - świadczenia wypłacane na rzecz pracowników przybywających ze Stanów Zjednoczonych, Singapuru, Chile i Chin do Polski w ramach programu Erasmus+ korzystają ze zwolnienia na mocy wskazanego przepisu.

Z uwagi na fakt, że studenci i pracownicy uczelni partnerskich otrzymują świadczenia przeznaczone na dofinansowanie kosztów podróży oraz kosztów utrzymania związanych z przyjazdem do Polski, w wysokości ustalonej odgórnie przez Komisję Europejską dla wszystkich krajów biorących udział w programie i opublikowanych w Przewodniku po programie Erasmus+, Wnioskodawca uważa, że przy wypłacie dofinansowania dla studentów i pracowników uczelni partnerskich znajduje zastosowanie zwolnienie z opodatkowania art. 21 ust. 1 pkt 76 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z tym artykułem, wolne od opodatkowania są kwoty diet i kieszonkowego dla gości zagranicznych przybywających do Polski w ramach programów i umów oraz wartość wyżywienia dla tłumaczy (pilotów) towarzyszących tym gościom, z wyjątkiem ekwiwalentów za wyżywienie.

Zastosowanie tego zwolnienia jest możliwe wtedy, kiedy spełnione są łącznie następujące przesłanki:

dochodzi do wypłaty diet i kieszonkowego,
wypłata jest dokonywana na rzecz gości zagranicznych,
goście przebywają w Polsce na podstawie programów i umów,
wypłacane świadczenia nie stanowią ekwiwalentu za wyżywienie.

Wnioskodawca uważa, że w przedmiotowej sprawie wszystkie ww. przesłanki są spełnione: Odnośnie przesłanki nr 1, kwota dofinansowania jest ustalana przez Komisję Europejską oddzielnie dla każdego kraju, lub grupy krajów, na podstawie realnych kosztów utrzymania i podróży związanych z przyjazdem do danego kraju, przy czym, zgodnie z zasadami realizacji programu dofinansowanie programu Erasmus+ jest z zasady przeznaczone na pokrycie zwiększonych kosztów związanych z pobytem w kraju goszczącym, zatem przyznane dofinansowanie nie pokrywa w pełni wszystkich kosztów związanych z mobilnością.

Jak wynika z orzecznictwa, o przychodzie podatkowym należy mówić jedynie w przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Wszystkie ustalone przez Komisję Europejską stawki są wskazane w Przewodniku po programie Erasmus+. Dla przyjazdów do Polski wysokość dofinansowania obejmuje kwotę 750 euro na każdy miesiąc pobytu w przypadku studentów oraz 140 euro na każdy dzień pobytu w przypadku pracowników, podwyższone o kwoty na dofinansowanie kosztów podróży, naliczone zgodnie z kalkulatorem odległości udostępnionym przez Komisję Europejską. Stawki dofinansowania są sztywne, co oznacza, że ani Wnioskodawca ani narodowe agencje programu Erasmus+ nie mogą dowolnie kształtować ich wysokości.

W oficjalnych dokumentach obowiązujących w programie Erasmus+ do określenia świadczeń wypłacanych uczestnikom mobilności (studentom i pracownikom) stosuje się różne nazewnictwo, odnoszące się głównie do języka potocznego i powszechnie stosowanego, często wynikające z niejednolitego lub nieprecyzyjnego tłumaczenia dokumentów z języka obcego.

I tak:

w Przewodniku po programie Erasmus+ jest mowa o „dofinansowaniu z programu Erasmus+”, „wsparciu finansowym”, „dofinansowaniu kosztów jednostkowych”,

w Rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1288/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. ustanawiającym „Erasmus+”: unijny program na rzecz kształcenia, szkolenia, młodzieży i sportu oraz uchylającym decyzje nr 1719/2006/WE, 1720/2006/WE i 1298/2008/WE jest mowa o „stypendiach wspierających mobilność”,

we wzorach umów z uczestnikami jest mowa o „wsparciu programu Erasmus+”, „wsparciu finansowym”, „wsparciu indywidualnym”, „stypendiach”, „ryczałcie na koszty utrzymania”, „ryczałcie na koszty podróży”,

na oficjalnych stronach internetowych Narodowej Agencji programu Erasmus+ jest mowa o „dofinansowaniu”, „wsparciu indywidualnym”, „stawkach”.

Jednocześnie, w analogicznych dokumentach dostępnych w języku angielskim stosowane jest nazewnictwo: „financial support” (wsparcie finansowe), „grant” (stypendium), „contribution” (dofinansowanie) a w wersji francuskiej: „contribution” (dofinansowanie), „subventions” (dopłaty), „indemnité” (dieta), „coût unitaire” (koszt jednostkowy), „forfait” lub „montant foraitaire” (ryczałt), „bourse” (stypendium).

Wszystkie te definicje stosowane są do określenia odgórnie ustalonych przez Komisję Europejską stawek dofinansowania, niezbędnych do pokrycia zwiększonych kosztów związanych z pobytem w uczelni goszczącej (w tym przypadku w Uniwersytecie).

Należy przy tym podkreślić, że studenci przyjeżdżają do Polski wyłącznie w celu kształcenia się (odbycia części studiów), a pracownicy - wyłącznie w celu prowadzenia zajęć dydaktycznych lub w celu odbywania szkolenia, a wypłacane środki są przeznaczone wyłącznie na dofinansowanie kosztów utrzymania i podróży. Wykłady (zajęcia dydaktyczne) są prowadzone jako warunek udziału w programie, jednak uczestnik nie otrzymuje żadnego wynagrodzenia za przeprowadzone zajęcia. Analogicznie, żadne dodatkowe świadczenia (oprócz dofinansowania kosztów utrzymania i podróży) nie są wypłacane z tytułu udziału w szkoleniu.

W umowach ze studentami i pracownikami, zgodnie z zaproponowanym przez Komisję Europejską wzorem, kwota dofinansowania obejmuje łącznie część wynikającą z kalkulacji kosztów utrzymania i część wynikającą z kalkulacji kosztów podróży, a wysokość poszczególnych rat wypłacanych studentom i pracownikom jest obliczana w odniesieniu do całej kwoty dofinansowania (odpowiednio 50%, 30% i 20% oraz 70% i 30%).

Ponieważ art. 21 ust. 1 pkt 76 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie określa żadnych limitów przy korzystaniu ze zwolnienia, powinno ono być stosowane niezależnie od wysokości dofinansowania wypłacanego studentom i pracownikom. Na takim stanowisku stoją również organy podatkowe (por. np. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 8 lutego 2011 r., nr ILPB1/415-1284/10-3/AMN).

W świetle powyższego, Wnioskodawca uważa, że dofinasowanie wypłacane studentom i pracownikom uczelni partnerskich w ramach programu Erasmus+ Akcja KA107 spełnia definicję „diety” w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 76 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i powinno być w całości objęte zwolnieniem z opodatkowania.

Odnośnie przesłanki nr 2, uczestnicy mobilności są studentami lub pracownikami uczelni partnerskich, mieszkają za granicą i nie posiadają w Polsce rezydencji podatkowej, w związku z czym Wnioskodawca uznaje, że są „gośćmi zagranicznymi” w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 76 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnośnie przesłanki nr 3, przyjazdy są realizowane w ramach programu Erasmus+ Akcja KA107, na podstawie:

umowy o dofinansowanie projektu w ramach programu Erasmus+ zawartej między Wnioskodawcą a Narodową Agencją Programu, której integralną częścią jest złożony przez Wnioskodawcę wniosek o dofinansowanie projektu; wniosek o dofinasowanie projektu wskazuje konkretne uczelnie zagraniczne, z którymi wymiana będzie realizowana,

odrębnych umów programu Erasmus+ Akcja KA107, zawartych przez Wnioskodawcę z każdą zagraniczną uczelnią partnerską, określających planowany rodzaj oraz liczbę mobilności,

umów podpisanych z każdym uczestnikiem mobilności (studentem lub pracownikiem), określających m.in. wysokość i zasady wypłaty dofinansowania.

W związku z powyższym, Wnioskodawca uważa, że uczestnicy mobilności przyjeżdżają do Polski w ramach „ programów i umów” w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 76 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnośnie przesłanki nr 4, dofinansowanie jest przeznaczone na pokrycie dodatkowych kosztów związanych z pobytem w kraju goszczącym, w tym kosztów utrzymania i podróży i nie stanowi „ekwiwalentu za wyżywienie” w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 76 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle przedstawionych argumentów, Wnioskodawca uważa, że przy wypłacie dofinansowania programu Erasmus+ Akcja KA107 dla studentów i pracowników uczelni partnerskich znajduje zastosowanie zwolnienie z opodatkowania art. 21 ust. 1 pkt 76 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy (w odniesieniu do pytania nr 2), dofinansowanie w ramach projektów Akcji KA107 programu Erasmus+ jest przeznaczone wyłącznie na dofinansowanie pobytu stypendialnego uczestników i nie stanowi przychodów, o których mowa w art. 29-30a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie podlega zatem opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym, a Uczelnia nie jest zobowiązana do sporządzania informacji IFT- 1/IFT-1R.

W ocenie Wnioskodawcy wypłaty, jakich Uniwersytet dokonuje na rzecz zagranicznych studentów oraz pracowników mieszczą się w definicji „stypendiów”, o których mowa w art. 35 ust. 2 ww. ustawy, są zatem traktowane jako „inne należności otrzymywane przez osoby kierowane za granicę w celach naukowych, dydaktycznych lub szkoleniowych”.

W związku z powyższym Uczelnia, zgodnie z art. 35 ust. 1 ww. ustawy, jest zobligowana do poboru zaliczek miesięcznych jako płatnik oraz do wystawiania informacji o dochodach oraz pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-11. Jak stanowi art. 39 ust. 1 ww. ustawy informację tę należy wystawić również w przypadku, gdy dochody korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, tak więc Uczelnia powinna wystawiać informacje PIT-11 cudzoziemcom, których dochody w oparciu o zapisy umów o unikaniu podwójnego opodatkowania podlegają opodatkowaniu w kraju zamieszkania. Informacji PIT-11 nie wystawia się natomiast w odniesieniu do dochodów korzystających ze zwolnienia w oparciu o zapisy art. 21 ust. 1 pkt 76 ww. ustawy. W przedmiotowej sytuacji nie znajdują zastosowania przepisy dotyczące obowiązku sporządzania informacji PIT-8C.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych), lub
przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Stosownie do art. 3 ust. 2a powołanej ustawy, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 2b cyt. ustawy za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości, w tym ze sprzedaży takiej nieruchomości.

Na podkreślenie zasługuje fakt, że katalog dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, o którym mowa w powoływanych przepisie art. 3 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest katalogiem zamkniętym. Tak więc, ustawodawca dopuszcza istnienie także innych dochodów, które należy uznać za osiągnięte na terytorium Polski.

Na podstawie art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca dokonuje wypłat dofinansowania dla pracowników uczelni partnerskich pochodzących m.in. ze Stanów Zjednoczonych, Singapuru, Chin oraz Chile.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 Umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu podpisanej w Waszyngtonie dnia 8 października 1974 r. (Dz. U. z 1976 r., Nr 31, poz. 178), jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium jednego Umawiającego się Państwa jest zaproszona przez Rząd drugiego Umawiającego się Państwa, jego jednostkę administracyjną lub jej władzę terenową, przez uniwersytet lub inną uznaną instytucję dydaktyczną tego drugiego Umawiającego się Państwa na przewidywany okres nie przekraczający 2 lat celem nauczania lub uczestniczenia w pracach badawczych lub w obu celach na uniwersytecie lub innej uznanej instytucji dydaktycznej i jeżeli taka osoba przybywa do tego drugiego Umawiającego się Państwa przede wszystkim w tym celu, to jej dochód z pracy dydaktycznej lub badawczej na takim uniwersytecie lub instytucji dydaktycznej będzie wyłączony spod opodatkowania przez to drugie Umawiające się Państwo przez okres nie przekraczający 2 lat od dnia przyjazdu do tego drugiego Umawiającego się Państwa.

Zgodnie natomiast z art. 18 ust. 1 ww. Umowy:

osoba fizyczna, która ma miejsce zamieszkania w jednym z Umawiających się Państw w czasie, kiedy przebywa okresowo w drugim Umawiającym się Państwie przede wszystkim celem:
1. studiowania na uniwersytecie lub innej uznanej instytucji dydaktycznej w tym drugim Umawiającym się Państwie albo
2. odbycia praktyki potrzebnej dla podniesienia kwalifikacji zawodowych lub specjalizacji zawodowej, albo
3. studiowania lub uczestniczenia w badaniach jako zdobywca nagrody, pomocy finansowej lub stypendium od organizacji rządowej, religijnej, dobroczynnej, badawczej, literackiej lub pedagogicznej
będzie zwolniona od opodatkowania przez to drugie Umawiające się Państwo w zakresie kwot wymienionych w punkcie 2 na okres nie przekraczający 5 lat podatkowych, począwszy od dnia przybycia do tego drugiego Umawiającego się Państwa,
kwotami, o których mówi się w punkcie 1, są:
1. prezenty z zagranicy przeznaczone na utrzymanie, wykształcenie, studia, badania lub praktykę,
2. nagrody, pomoc finansowa i stypendia,
3. każda inna płatność z tego Umawiającego się Państwa, w którym osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania, z wyjątkiem dochodu z osobistego świadczenia usług,
dochód z osobistego świadczenia usług w drugim Umawiającym się Państwie w kwocie nie przekraczającej 2.000 dolarów Stanów Zjednoczonych lub ich ekwiwalentu w polskich złotych w ciągu roku podatkowego.

Zgodnie z art. 20 Umowy z dnia 4 listopada 2012 r. między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Singapuru w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu wraz z protokołem do tej umowy, (Dz. U. z 2014 r., poz. 444), świadczenia otrzymywane na utrzymanie, kształcenie lub odbywanie praktyki przez studenta, ucznia lub praktykanta, który ma lub miał bezpośrednio przed przybyciem do Umawiającego się Państwa miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie i który przebywa w pierwszym wymienionym Państwie wyłącznie w celu kształcenia się lub odbywania praktyki, nie podlegają opodatkowaniu w pierwszym wymienionym Państwie, jeżeli świadczenia te pochodzą ze źródeł spoza tego Państwa.

Stosownie natomiast do art. 21 ust. 3 ww. Umowy, bez względu na postanowienia ustępów 1 i 2, dochody osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, nieobjęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej Umowy i powstające w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 Umowy z dnia 7 czerwca 1988 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Chińskiej Republiki Ludowej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodów (Dz.U. 1989, Nr 13, poz. 65) student, uczeń lub praktykant, który ma lub bezpośrednio przed przybyciem do Umawiającego się Państwa miał miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie i który przebywa w pierwszym wymienionym Państwie wyłącznie w celu kształcenia się lub odbywania praktyki, będzie zwolniony od opodatkowania w tym Umawiającym się Państwie w odniesieniu do:

należności z zagranicy, które otrzymuje na utrzymanie, kształcenie się lub odbywanie praktyki;
stypendiów, darowizn, zasiłków i nagród przyznawanych przez organizacje rządowe, charytatywne, naukowe lub oświatowe, które otrzymuje na swoje utrzymanie, kształcenie się lub odbywanie praktyki.

Stosownie do art. 22 ust. 1 ww. Umowy części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, które nie są objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej umowy i powstające w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Umawiającym się Państwie.

Zgodnie z art. 20 Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a rządem Republiki Chile w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisana w Santiago de Chile dnia 10 marca 2000 r. (Dz. U. z 2004 r. nr 193, poz. 1976) świadczenia pieniężne otrzymywane na utrzymanie, kształcenie lub odbywanie praktyki przez studenta, ucznia lub praktykanta, który przebywa w Umawiającym się Państwie wyłącznie w celu kształcenia się, odbywania praktyki lub szkolenia, a który ma lub bezpośrednio przed przybyciem do tego Umawiającego się Państwa miał miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie, nie podlegają opodatkowaniu w pierwszym Państwie, jeżeli świadczenia te pochodzą ze źródeł spoza tego Państwa.

Stosownie do art. 21 ww. Konwencji części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, które nie są objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej Konwencji i które zostały osiągnięte w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Mając na uwadze powołane wyżej Umowy (Konwencje) o unikaniu podwójnego opodatkowania stwierdzić należy, że brak jest podstaw do zwolnienia z opodatkowania w Polsce środków wypłacanych pracownikom uczelni partnerskich pochodzących ze Stanów Zjednoczonych, Singapuru, Chin oraz Chile. W odniesieniu do pracowników ze Stanów Zjednoczonych w Umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki brak jest stosownego zapisu w tym zakresie. Art. 21 wskazany został przez Wnioskodawcę błędnie (przepis ten dotyczy zapobieżenia dyskryminacji). W odniesieniu natomiast do pracowników pochodzących z pozostałych krajów w przepisie użyte jest sformułowanie (Singapur - art. 21 ust. 3, Chiny- art. 22 ust. 1, Chile- art. 21) mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie tj. w Polsce. Zatem dochody z tytułu wypłat dofinansowania dla pracowników uczelni partnerskich pochodzących z ww. krajów będą podlegały opodatkowaniu w Polsce zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy źródłami przychodów są inne źródła.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z treścią art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Jak dowodzi użycie sformułowania „w szczególności”, definicja źródeł przychodów ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 76 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są kwoty diet i kieszonkowego dla gości zagranicznych przybywających do Polski w ramach programów i umów oraz wartość wyżywienia dla tłumaczy (pilotów) towarzyszących tym gościom, z wyjątkiem ekwiwalentów za to wyżywienie.

Stosownie do art. 35 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy do poboru zaliczek miesięcznych jako płatnicy są obowiązane jednostki organizacyjne uczelni, placówki naukowe, zakłady pracy oraz inne jednostki organizacyjne – od wypłacanych przez nie stypendiów.

Zgodnie z art. 39 ust. 1 ww. ustawy, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przesłać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania, imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11), z zastrzeżeniem ust. 5. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46 i 74. W informacji tej wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych.

Stosownie do art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru (PIT-8C) o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności statutowej, uczestniczy w realizacji programów edukacyjnych Unii Europejskiej, w tym programu Erasmus+. Program oferuje wsparcie finansowe dla instytucji i organizacji działających w obszarze edukacji i szkoleń, młodzieży oraz sportu. Celem programu jest m.in. doskonalenie kompetencji jego uczestników oraz zwiększanie ich szans na zatrudnienie, a także modernizacja systemów edukacji, szkoleń i wspierania młodzieży. Program Erasmus+ jest realizowany na podstawie Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1288/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r., ustanawiającego „Erasmus+”: unijny program na rzecz kształcenia, szkolenia, młodzieży i sportu oraz uchylającego decyzje nr 1719/2006/WE, nr 1720/20016/WE i nr 1298/2008/WE. Szczegółowe zasady realizacji programu znajdują się w Przewodniku po programie Erasmus+, który stanowi integralną część umów o dofinansowanie podpisanych między Wnioskodawcą a Narodową Agencją Programu (Fundacja Rozwoju Systemu Edukacji).

Nadzór nad programem Erasmus+ w Polsce sprawują wspólnie: Ministerstwo Edukacji Narodowej, Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz Ministerstwo Sportu i Turystyki. Dodatkowo, przy wdrażaniu programu Komisja Europejska współpracuje z Agencją Wykonawczą ds. Edukacji, Kultury i Sektora Audiowizualnego w Brukseli oraz Agencjami Narodowymi w poszczególnych krajach. W Polsce rolę Narodowej Agencji Programu Erasmus+ pełni Fundacja Rozwoju Systemu Edukacji z siedzibą w Warszawie. Budżetem programu na bieżąco zarządza Komisja Europejska, która określa także priorytety, cele i kryteria programu. Wykonanie budżetu programu, będącego częścią budżetu Unii Europejskiej, Komisja powierza agencjom narodowym, co ma na celu zbliżenie programu do beneficjentów oraz dostosowanie go do specyfiki krajowych systemów i regulacji. W ramach programu Erasmus+ Wnioskodawca realizuje m.in. projekty wymiany akademickiej w ramach akcji KA103 - zagraniczna mobilność edukacyjna z krajami programu (kraje Unii Europejskiej, EOG oraz niektóre kraje stowarzyszone) oraz w ramach akcji KA107 - zagraniczna mobilność edukacyjna z krajami partnerskimi (pozostałe kraje).

projekt na realizację wymiany studentów (w celu odbywania kształcenia) oraz pracowników (w celu prowadzenia zajęć dydaktycznych lub odbywania szkolenia) z uczelniami partnerskimi z następujących krajów: Brazylia, Chiny (Hongkong), Czarnogóra, Federacja Rosyjska, Gruzja, Kazachstan, Kolumbia, Republika Korei, Singapur, Stany Zjednoczone, Tajwan, Ukraina (umowa z dnia 6 sierpnia 2015 r. między Wnioskodawcą a Fundacją Rozwoju Systemu Edukacji, obejmująca okres od dnia 1 czerwca 2015 r. do dnia 31 lipca 2017 r.),

projekt na realizację wymiany studentów (w celu odbywania kształcenia) oraz pracowników (w celu prowadzenia zajęć dydaktycznych lub odbywania szkolenia) z uczelniami partnerskimi z następujących krajów: Albania, Egipt, Palestyna, Serbia (umowa z dnia 11 grudnia 2015 r. między Wnioskodawcą a Fundacją Rozwoju Systemu Edukacji, obejmująca okres od dnia 1 lutego 2016 r. do dnia 31 lipca 2017 r.),

projekt na realizację wymiany studentów (w celu odbywania kształcenia) oraz pracowników (w celu prowadzenia zajęć dydaktycznych lub odbywania szkolenia) z uczelniami partnerskimi z następujących krajów: Albania, Brazylia, Chile, Chiny (Hongkong), Czarnogóra, Egipt, Federacja Rosyjska, Gruzja, Kazachstan, Kolumbia, Liban, Palestyna, Republika Korei, Serbia, Singapur, Stany Zjednoczone, Tajwan, Ukraina (umowa w trakcie kontraktowania, będzie obejmowała okres od dnia 1 czerwca 2016 r. do dnia 31 maja 2018 r.),

Dofinansowanie jest wypłacane w ratach, z uwzględnieniem wymagań określonych przez Komisję Europejską:

w przypadku studentów: 50% całkowitej kwoty dofinansowania jest wypłacane w terminie do 30 dni od podpisania umowy, ale nie później niż w pierwszym dniu mobilności; 30% całkowitej kwoty dofinansowania w połowie pobytu, 20% całkowitej kwoty dofinansowania po zakończeniu mobilności i przedłożeniu wymaganych dokumentów;

w przypadku pracowników: 70% całkowitej kwoty dofinansowania jest wypłacane w terminie do 30 dni od podpisania umowy, ale nie później niż w pierwszym dniu mobilności; 30% całkowitej kwoty dofinansowania po zakończeniu mobilności i przedłożeniu wymaganych dokumentów.

Z każdym z uczestników mobilności (studentem i pracownikiem uczelni partnerskiej) Wnioskodawca podpisuje stosowną umowę o dofinansowanie, uwzględniającą wymagania minimalne według wzoru zamieszczonego na oficjalnej stronie internetowej programu Erasmus+ www.erasmusplus.pl. Umowy te określają m.in. dane stron umowy, źródło finansowania, rodzaj i czas trwania mobilności, okres obowiązywania umowy, wysokość dofinansowania, warunki płatności, zasady rozliczania, kwestie ubezpieczenia, prawo właściwe i jurysdykcję sądową (umowa podlega prawu polskiemu). Wszystkie środki wypłacane studentom i pracownikom uczelni partnerskich w ramach projektów KA107 pochodzą ze środków unijnych, tj. ze źródeł pochodzących spoza Polski. Uniwersytet nie wypłaca pracownikom przyjeżdżającym w celach dydaktycznych i szkoleniowych (o których mowa w pierwotnym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej) wynagrodzeń. Osoby te otrzymują wyłącznie dofinansowanie na koszty utrzymania oraz na koszty podróży.

Wnioskodawca uważa, że przy wypłacie świadczenia znajduje zastosowanie zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 76 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podkreślić należy, że zgodnie ze stanowiskiem utrwalonym zarówno w orzecznictwie, jak i w doktrynie prawa – zwolnienia podatkowe stanowią wyłom od zasady powszechności opodatkowania; muszą one być zatem interpretowane bez dokonywania wykładni rozszerzającej, a także zawężającej danego przepisu prawa podatkowego. Nadto, przy wszelkiej interpretacji przepisów prawa podatkowego i próbach odkodowania zawartych w nich norm prawnych należy posługiwać się przede wszystkim wykładnią językową.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 21 ust. 1 pkt 76 ustawy wynika wprost, że przedmiotowe zwolnienie odnosi się do diet i kieszonkowego.

Ponieważ przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują pojęcia „diety”, w związku z tym należy pojęcie to rozumieć mając na uwadze jego potoczną (słownikową) definicję. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN (http://sjp.pwn.pl/), przez „dietę” należy rozumieć: „sumę przeznaczoną na koszty utrzymania pracownika w podróży służbowej”. Z kolei przez „kieszonkowe” należy rozumieć „pieniądze przeznaczone na drobne wydatki”.

Program Erasmus+ został ustanowiony Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) Nr 1288/2013 z 11 grudnia 2013 r. Zgodnie z pkt 40 Rozporządzenia zdanie pierwsze, aby poprawić dostęp do Programu należy dostosować stypendia wspierające mobilność osób do kosztów życia i utrzymania w państwie przyjmującym. W treści Przewodnika po Programie nie ma podziału na koszty diet, zakwaterowania i przejazdów lokalnych, natomiast istnieje słowo „utrzymanie”, a zatem łączne nazwanie kosztów dotyczących pobytu. Koszty te uzależnione są od długości pobytu uczestnika i mają charakter ryczałtu dziennego przyznawanego na konkretną liczbę dni pobytu.

Wypłacane świadczenia mają charakter stypendium. Stypendium oznacza okresową pomoc finansową z funduszów państwowych, społecznych lub prywatnych głównie dla studentów, uczniów, pracowników nauki.

Należy również wskazać na definicję zawartą w:

Nowym Słowniku Języka Polskiego pod red. B. Dunaj – „stypendium to środki przyznawane przez instytucję osobie uczącej się, prowadzącej działalność artystyczną lub naukową na określony czas”,
Słowniku Wyrazów Obcych PWN, który definiuje „stypendium jako stałą pomoc wypłacaną przez określony czas z funduszów społecznych albo państwowych, przeznaczona dla uczącej się młodzieży lub na prace specjalne”,
Słowniku wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych z almanachem, który wskazuje, że „stypendium to zasiłek, subwencja. Pomoc finansowa dla uczących się, dla pracowników naukowych, artystów itd. wypłacana (przez określony czas, na pokrycie kosztów utrzymania) z funduszów państwa, organizacji, instytucji itd.”,
Słowniku Wyrazów Obcych W. Kopalińskiego – „stypendium to zasiłek, subwencja, pomoc finansowa dla uczących się, dla pracowników nauki, artystów itd., wypłacana (przez określony czas, na pokrycie kosztów utrzymania) z funduszów państwa, organizacji, instytucji itd.”.

W konsekwencji, termin stypendium należy rozumieć jako pomoc finansową w postaci okresowego świadczenia (głównie) pieniężnego spełnianego na rzecz oznaczonej osoby i mającego na celu wspieranie jej działań służących m.in. zdobywaniu wiedzy, twórczości naukowej, realizacji badań naukowych. Zatem w pojęciu tym mieścić się będą także świadczenia wypłacane uczestnikom w ramach programu Erasmus+.

Nie można jednak podzielić stanowiska Wnioskodawcy, że w analizowanej sprawie znajduje zastosowanie zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 76 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jak wykazano powyżej, Wnioskodawca nie wypłaca diet i kieszonkowego tylko stypendium. Przyjeżdżający do Polski w ramach programu Erasmus+ studenci i pracownicy są uczestnikami programu, a nie „gośćmi zagranicznymi” w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 76 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wartość wypłacanych pracownikom uczelni partnerskich pochodzących Stanów Zjednoczonych, Singapuru, Chin oraz Chile świadczeń stanowi na gruncie przepisów ustawy przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ww. ustawy. Tym samym, przychód ten podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych a na uczelni ciąży obowiązek płatnika określony w art. 35 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W zakresie ww. świadczeń Wnioskodawca będzie zobowiązany do wystawienia na podstawie art. 39 ust. 1 ww. ustawy informacji PIT-11. Nie będzie miał natomiast obowiązku sporządzenia informacji PIT-8C. W kwestii wykazywania w informacji IFT-1/IFT-1R opisanych we wniosku wypłat należy wskazać, że w informacjach tych wykazuje się tylko przychody (dochody), o których mowa w art. 29-30a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca nie ma zatem obowiązku by wypłacane stypendia wykazywać w informacji IFT-1/IFT-1R.

Odnosząc się do wskazanej we własnym stanowisku Wnioskodawcy interpretacji należy podkreślić, że dotyczy innego stanu faktycznego. We wniosku tym w opisie stanu faktycznego wskazano wprost, że gościom krajowym i zagranicznym wypłacane są diety i kieszonkowe.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego przewidzianego dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. W związku z tym Organ podatkowy nie ocenia prawidłowości przedstawionych we wniosku rozliczeń podatkowych, nie dokonuje oceny załączonych dokumentów. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) podatkowa jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe będzie różnił/różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin