Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/4511-535/16-2/DP
z 16 września 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 17 czerwca 2016 r. (data wpływu 23 czerwca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przejęcia oraz odpłatnego przeniesienia ogółu praw i obowiązków przysługujących Wnioskodawcy w spółce komandytowej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 czerwca 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie m.in. skutków podatkowych przejęcia oraz odpłatnego przeniesienia ogółu praw i obowiązków przysługujących Wnioskodawcy w spółce komandytowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki jawnej (zwana dalej „Spółką”). Spółka jawna planuje wnieść do Spółki komandytowej nieruchomości jako wkład niepieniężny (aport) według wartości rynkowej. Nieruchomości te zostały zakupione przez spółkę jawną i były wykorzystywane w działalności gospodarczej. Wartość rynkowa nieruchomości na dzień wniesienia aportu zostanie określona w umowie/akcie założycielskim Spółki komandytowej. Po wniesieniu aportu rozważa się likwidację spółki jawnej i przejęcie wkładów w spółce komandytowej przez dotychczasowych wspólników.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Jakie skutki w podatku dochodowym dla Wnioskodawcy będzie miało przejęcie ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej do której jako wkład wniesione zostały nieruchomości przez spółkę jawną, w przypadku likwidacji spółki jawnej?
2. Czy w przypadku odpłatnego przeniesienia ogółu praw i obowiązków przysługujących Wnioskodawcy w Spółce komandytowej, do której jako wkład wniesione zostały nieruchomości, koszt uzyskania tego przychodu należy określić w oparciu o wartość wkładów określonych w umowie/akcie założycielskim Spółki, sporządzonej w formie aktu notarialnego lub też określonych aktem notarialnym dotyczącym zmiany umowy/aktu założycielskiego Spółki poprzez podwyższenie wkładów?

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 1 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przepisy ustawy mają zastosowanie do jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek niemających osobowości prawnej. W konsekwencji opodatkowane w spółce komandytowej są dochody poszczególnych wspólników (osób fizycznych) a nie samej Spółki.

W ocenie Wnioskodawcy, otrzymanie przez niego ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej do której jako wkład wniesione zostały nieruchomości przez spółkę jawną, z tytułu likwidacji spółki jawnej, której jest wspólnikiem, nie będzie skutkować powstaniem przychodu podatkowego.

Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. z 2013 r. poz.1030 ze zm.; dalej: „KSH"), osobowe spółki prawa handlowego, w tym spółka jawna, nie posiadają osobowości prawnej.

Szczegółowe unormowania w zakresie likwidacji spółki jawnej, zawarte zostały w Rozdziale 5 KSH dotyczących tego rodzaju spółki. Zgodnie z art. 67 § 1 KSH, w przypadkach określonych w art. 58 tej ustawy należy przeprowadzić likwidację spółki chyba, że wspólnicy uzgodnili inny sposób zakończenia działalności spółki.

Zgodnie z art. 82 § 2 KSH, majątek spółki jawnej pozostały po likwidacji dzieli się między jej wspólników stosownie do postanowień umowy spółki. W przypadku braku stosownych postanowień umowy, spłaca się wspólnikom udział, nadwyżkę zaś dzieli się między wspólników w takim stosunku, w jakim uczestniczą oni w zysku spółki.

Jednym ze źródeł przychodów, wskazanych w art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Na podstawie art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychód z działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów oraz udzielonych bonifikat i skont.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są przychody z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki. Przychód ten może powstać dopiero w wyniku odpłatnego zbycia ogółu praw i obowiązków otrzymanych w związku z likwidacją Spółki.

W ocenie Wnioskodawcy przejęcie ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej do której jako wkład wniesione zostały nieruchomości przez spółkę jawną, z tytułu likwidacji spółki jawnej, której jest wspólnikiem, nie będzie skutkować powstaniem przychodu podatkowego w dniu likwidacji spółki jawnej.

Skutki podatkowe zbycia ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej należy więc oceniać w niniejszej sytuacji w oparciu o przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Zwrot w szczególności wskazuje zatem, że katalog praw wymienionych w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma charakter otwarty i z tego względu uzasadnione jest zaliczenie do niego również przychodów uzyskanych z tytułu sprzedaży przez wspólnika spółki komandytowej ogółu jego praw i obowiązków na rzecz osoby trzeciej. Zgodnie z art. 9 ust. 2 ww. ustawy dochodem ze źródła przychodów jest co do zasady nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania. Z uwagi na fakt, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie określa szczegółowo sposobu ustalania dochodu z praw majątkowych, należy oprzeć się na przepisach ogólnych, tzn. art. 9 ust. 2 oraz art. 22 ust. 1 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 omawianej ustawy kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są co do zasady wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów. Brak wyłączenia w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uzasadnia stwierdzenie, że kosztem uzyskania przychodów będą w niniejszej sytuacji udokumentowane wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na wniesienie własnego udziału do Spółki komandytowej. W konsekwencji należy stwierdzić, że kosztem uzyskania przychodu przy zbyciu ogółu praw i obowiązków w Spółce jest wartość udziału wspólnika do spółki komandytowej z dnia jego wniesienia do Spółki (wartość aportu widniejąca w umowie spółki komandytowej sporządzonej aktem notarialnym).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 § 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1030 z późn. zm. – zwana dalej również: „Ksh”) spółkami handlowymi są: spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością i spółka akcyjna.

W myśl art. 3 ww. ustawy przez umowę spółki handlowej wspólnicy albo akcjonariusze zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu przez wniesienie wkładów oraz, jeżeli umowa albo statut spółki tak stanowi, przez współdziałanie w inny określony sposób.

Z treści art. 4 § 1 ww. ustawy wynika, że spółką osobową jest spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

Stosownie do art. 8 Kodeksu spółek handlowych spółka osobowa może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana.

Z kolei, według art. 102 Kodeksu spółek handlowych, spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

W sprawach nieuregulowanych w niniejszym dziale do spółki komandytowej stosuje się odpowiednio przepisy o spółce jawnej, chyba że ustawa stanowi inaczej (art. 103 § 1).

W myśl art. 58 ww. ustawy, rozwiązanie spółki powodują:

1. przyczyny przewidziane w umowie spółki,
2. jednomyślna uchwała wszystkich wspólników,
3. ogłoszenie upadłości spółki,
4. śmierć wspólnika lub ogłoszenie jego upadłości,
5. wypowiedzenie umowy spółki przez wspólnika lub wierzyciela wspólnika,
6. prawomocne orzeczenie sądu.

Zgodnie z art. 67 § 1 omawianej ustawy, w przypadkach określonych w art. 58 tejże ustawy należy przeprowadzić likwidację spółki, chyba że wspólnicy uzgodnili inny sposób zakończenia działalności spółki.

W myśl art. 82 § 2 Ksh, majątek spółki jawnej pozostały po likwidacji dzieli się między jej wspólników stosownie do postanowień umowy spółki. W przypadku braku stosownych postanowień umowy, spłaca się wspólnikom udziały, nadwyżkę zaś dzieli się między wspólników w takim stosunku, w jakim uczestniczą oni w zysku spółki.

Przechodząc na grunt prawa podatkowego wskazać należy, że zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ww. ustawy działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza to działalność zarobkowa:

1. wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa,
2. polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

• prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie do treści art. 5a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną – oznacza to spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego.

Jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną – w myśl art. 5b ust. 2 ww. ustawy – przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawodawca dokonał podziału przysporzeń majątkowych uzyskiwanych przez podatników na różne źródła przychodów. Zgodnie z tym przepisem odrębnymi źródłami przychodów są m.in.:

• pozarolnicza działalność gospodarcza (art. 10 ust. 1 pkt 3)
• kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit a)-c) (art. 10 ust. 1 pkt 7).

W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy za przychód z działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b) ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są przychody z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki.

Z treści art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b) ww. ustawy wynika natomiast, że do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki – jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja: prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej, prowadzonych samodzielnie działów specjalnych produkcji rolnej, spółki niebędącej osobą prawną lub nastąpiło wystąpienie wspólnika z takiej spółki, do dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło sześć lat i odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki jawnej. Spółka jawna planuje wnieść do Spółki komandytowej nieruchomości jako wkład niepieniężny (aport) według wartości rynkowej. Nieruchomości te zostały zakupione przez spółkę jawną i były wykorzystywane w działalności gospodarczej. Wartość rynkowa nieruchomości na dzień wniesienia aportu zostanie określona w umowie/akcie założycielskim Spółki komandytowej. Po wniesieniu aportu rozważa się likwidację spółki jawnej i przejęcie wkładów w spółce komandytowej przez dotychczasowych wspólników.

Dla prawidłowego ustalenia sposobu rozliczenia dochodu przypadającego na Wnioskodawcę z tytułu odpłatnego przeniesienia ogółu praw i obowiązków przysługujących Wnioskodawcy w spółce komandytowej, do której jako wkład wniesione zostały nieruchomości przez spółkę jawną konieczne jest właściwe zakwalifikowanie przychodu do odpowiedniego źródła. Skoro spółka jawna, która planuje wnieść do spółki komandytowej nieruchomości jako wkład niepieniężny (aport) prowadziła pozarolniczą działalność gospodarczą, to otrzymanie przez Wnioskodawcę – w wyniku likwidacji spółki jawnej – ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej rozpatrywać należy w kontekście uregulowań zawartych w art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b) w zw. z art. 3 pkt 12 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ogół praw i obowiązków w spółce komandytowej jest bowiem składnikiem majątku spółki jawnej.

Stwierdzić należy, że w sytuacji gdy odpłatne przeniesienie ogółu praw i obowiązków nastąpi po upływie 6 lat od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja spółki jawnej wówczas Wnioskodawca nie uzyska przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W takim przypadku nie zostanie bowiem wypełniona dyspozycja art. 14 ust. 2 pkt 17 w związku art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odpłatne przeniesienie ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej przejętych przez Wnioskodawcę w związku z likwidacją spółki jawnej nie będzie stanowiło źródła przychodu.

Natomiast w sytuacji gdy – w przedmiotowej sprawie – odpłatne przeniesienie ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej przejętych przez Wnioskodawcy w związku z likwidacją spółki jawnej nastąpi przed upływem 6 lat licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja spółki jawnej, Wnioskodawca uzyska przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wówczas odpłatne przeniesienie ogółu praw i obowiązków otrzymanych w związku z likwidacją spółki jawnej stanowiło będzie źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, tj. pozarolniczą działalność gospodarczą, co wynika z treści powoływanych przepisów art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b) oraz art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przechodząc natomiast do kwestii ustalenia kosztów uzyskania przychodów z tego tytułu wskazać należy, że zgodnie z art. 24 ust. 3d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem z odpłatnego zbycia innych niż środki pieniężne składników majątku otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu wystąpienia z takiej spółki lub z tytułu jej likwidacji, jest różnica między przychodem uzyskanym z ich odpłatnego zbycia a wydatkami poniesionymi na ich nabycie lub wytworzenie, niezaliczonymi w jakiejkolwiek formie do kosztów uzyskania przychodów przez wspólnika lub spółkę; przepisy art. 22 ust. 8a stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 22 ust. 8a ww. ustawy, w przypadku odpłatnego zbycia przez spółkę niebędącą osobą prawną rzeczy i praw będących przedmiotem wkładu do takiej spółki za koszt uzyskania przychodu uważa się:

1. wartość początkową przyjętą przez spółkę w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, ustaloną zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 4, pomniejszoną o sumę odpisów amortyzacyjnych - jeżeli rzeczy te lub prawa były zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych spółki,
2. wartość poniesionych wydatków na nabycie albo wytworzenie przedmiotu wkładu, niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów w jakiejkolwiek formie - jeżeli rzeczy te lub prawa nie były zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych prawnych spółki.

Wobec tego w sytuacji gdy spółka jawna poniosła wydatek na nabycie składnika majątku i wydatek ten nie został rozpoznany przez wspólników tej spółki (stosownie do ww. regulacji art. 8 ust. 1 ustawy) do kosztów uzyskania przychodu, wydatek ten będzie stanowił dla wspólników koszt uzyskania przychodu na moment zbycia tego składnika majątku.

Zatem w niniejszej sprawie kosztem uzyskania przychodu, o którym mowa w art. 24 ust. 3d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z tytułu odpłatnego przeniesienia ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej będą wydatki poniesione na nabycie przez spółkę jawną (wspólników spółki) ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej, tj. wartość historyczna odpowiadająca wydatkom poniesionym przez spółkę jawną, tzn. wydatkom na nabycie (wytworzenie) składnika będącego przedmiotem aportu w postaci nieruchomości (czyli będą to koszty jakie poniosła spółka jawna na nabycie [wytworzenie] składnika majątku, który później wniosła do spółki komandytowej). Przyjęta na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych konstrukcja kosztów uzyskania przychodów oznacza, że do podatkowych kosztów podatnik zaliczać może jedynie wydatki faktycznie poniesione. Dokonana zaś dla potrzeb określenia wzajemnych praw i obowiązków wspólników spółki osobowej wycena wartości wkładu niepieniężnego nie może być utożsamiana z „poniesieniem” wydatku przez jej wspólnika.

Tym samym, nie ma podstaw, ażeby uznać za koszt uzyskania przychodów – w związku ze zbyciem ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej – wartość rynkową wkładu niepieniężnego (nieruchomości) wniesionego do spółki komandytowej określoną na dzień wniesienia wkładu. Wartość rynkowa składnika przedmiotowego aportu nie może zatem być uznana – w sytuacji zbycia ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej – za koszt poniesiony przez Wnioskodawcę.

Podsumowując, mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz przepisy prawa wskazać należy, że:

• w sytuacji odpłatnego przeniesienia ogółu praw i obowiązków przysługujących w Spółce komandytowej przyjętych przez Wnioskodawcę w związku z likwidacją spółki jawnej po upływie 6 lat od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja Spółki, po stronie Wnioskodawcy nie powstanie przychód podatkowy w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;
• w sytuacji odpłatnego przeniesienie ogółu praw i obowiązków przysługujących w Spółce komandytowej przyjętych przez Wnioskodawcę w związku z likwidacją spółki jawnej przed upływem 6 lat licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja Spółki, po stronie Wnioskodawca powstanie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec powyższego zgodnie z dyspozycją zawartą w cytowanym uprzednio art. 24 ust. 3d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca powinien ustalić koszty uzyskania przychodów w wysokości poniesionych przez spółkę jawną, niezaliczonych w jakiejkolwiek formie do kosztów podatkowych, wydatków na nabycie (wytworzenie) przedmiotu wkładu do spółki komandytowej.

Jeżeli opis przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego nie jest zgodny ze stanem rzeczywistym wydana interpretacja nie chroni Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Ponadto, wskazać należy, że zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 13 maja 2016 r., o zmianie ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2016 r. poz. 846), przepis art. 14na ustawy zmienianej w art. 1 ma zastosowanie do interpretacji indywidualnych wydanych od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718 z późn. zm.). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.