Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
3063-ILPP2-1.4512.69.2016.2.AS
z 17 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Pani S, przedstawione we wniosku z dnia 30 sierpnia 2016 r. (data wpływu 2 września 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 października 2016 r. (data wpływu 6 października 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży niezabudowanych działek gruntu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 września 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży niezabudowanych działek gruntu. Dnia 6 października 2016 r. wniosek uzupełniono o doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni wraz z mężem, w dniu 18 lipca 2003 r., na podstawie aktu notarialnego, nabyli do wspólnego majątku małżeńskiego nieruchomość - działkę gruntu numer 228/1 o powierzchni 1,1042 ha (jedenastu tysięcy czterdziestu dwóch metrów kwadratowych), powstałą wskutek podziału działki gruntu nr 228. W dacie zawarcia umowy sprzedaży, dla wskazanej nieruchomości brak było obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Nieruchomość została nabyta do majątku prywatnego małżonków - tj. niezwiązanego z prowadzoną przez Wnioskodawczynię i jej męża działalnością gospodarczą.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą. Przeważającą kategorią działalności prowadzonej przez Wnioskodawczynię, jest pośrednictwo w obrocie nieruchomościami (PKD 68.31.Z).

Od stycznia 2014 r., ww. działalność prowadzona jest w formie spółki cywilnej z mężem Wnioskodawczyni, który także pozostaje przedsiębiorcą - prowadząc działalność gospodarczą (przeważające PKD 25.12.Z Produkcja metalowych elementów stolarki budowlanej).

Małżonkowie w dacie nabycia nieruchomości nie mieli zamiaru ani dokonania jej podziału, ani dalszej odsprzedaży. W dniu 1 sierpnia 2013 r., małżonkowie wystąpili do Wójta Gminy o ustalenie warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną i zjazdem indywidualnym na działce nr 228/1. Decyzję o warunkach zabudowy otrzymali w dniu 21 października 2013 r., a w czerwcu 2014 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem rozpoczęli budowę domu jednorodzinnego, w którym zamierzają zaspokajać własne potrzeby mieszkaniowe. W związku z planowaną inwestycją wystąpiono także o wskazanie warunków przyłączenia energii elektrycznej, uzyskując stosowny dokument w dniu 20 czerwca 2013 r. Inwestycja ta od początku była finansowana przez małżonków z ich środków bieżących i nie jest w żaden sposób kredytowana. Aktualnie (w dacie sporządzenia niniejszego wniosku) budynek posadowiony na działce gruntu znajduje się w stanie surowym zamkniętym. Już w trakcie budowy, wobec przygotowywanej ustawy o wstrzymaniu sprzedaży nieruchomości Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 2016 r., poz. 585), znacznie ograniczającej możliwość obrotu nieruchomościami, małżonkowie (jeszcze w 2015 r.) zdecydowali o dokonaniu podziału zakupionej nieruchomości gruntowej na 7 mniejszych działek. W tym celu, w dniu 20 listopada 2015 r. uzyskano decyzję o warunkach zabudowy wydaną przez Wójta Gminy, ustalającą warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie 6 budynków mieszkalnych jednorodzinnych wraz z infrastrukturą techniczną, wjazdami indywidualnymi na działce nr 228/1 oraz podziałem działki nr 228/1 i wydzieleniem działki pod drogę wewnętrzną włączoną do drogi gminnej dz. nr 682. Działanie takie miało na celu jedynie zabezpieczenie interesów majątkowych małżonków na przyszłość. Wskutek podziału, na podstawie ostatecznej decyzji Wójta Gminy z dnia 17 marca 2016 r., powstało 7 mniejszych działek: nr 228/3 o pow. 0,1030 ha, nr 228/4 o pow. 0,2352 ha, nr 228/5 o pow. 0,1472 ha, nr 228/6 o pow. 0,1787 ha, nr 228/8 o pow. 0,1228 ha, nr 228/9 o pow. 0,1095 ha oraz 228/10 o pow. 0,1661 ha. Taki podział spowodował także konieczność wydzielenia drogi dojazdowej do powstałych działek (działka nr 228/7 o pow. 0,0417ha).

Nie podjęto żadnych innych czynności mających na celu profesjonalne przygotowanie ww. nieruchomości do sprzedaży.

Latem bieżącego roku, podczas towarzyskiej wizyty, w czasie której małżonkowie pokazywali znajomym rozpoczętą budowę, Ci wyrazili zainteresowanie nabyciem działek o numerach 228/10, 228/9 oraz 228/8 wraz z udziałem w drodze dojazdowej, tj. działce 228/7. Wnioskodawczyni wraz mężem, po zastanowieniu stwierdzili, że nie posiadają aktualnie żadnych planów związanych z ww. nieruchomościami, a uzyskane ze sprzedaży środki pieniężne pozwoliłyby im przyspieszyć ukończenie budowy opisanego wyżej domu jednorodzinnego. Opisane wyżej działki nie są ani uzbrojone, ani ogrodzone, a w planie zagospodarowania przestrzennego posiadają kwalifikację jako grunty orne (RIVb), pastwiska trwałe (PsV) oraz lasy (LsVI). W przyszłości małżonkowie nie wykluczają także sprzedaży pozostałych działek. Wobec powyższego, Wnioskodawczyni wraz mężem chcieliby sprzedać wydzielone działki o numerach 228/10, 228/9 i 228/8 swoim znajomym, jednakże przed dokonaniem transakcji chcieliby upewnić się, że czynność ta - jako dokonana w związku z zarządem majątkiem prywatnym - nie będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Z uzupełnienia z dnia 4 października 2016 r. do wniosku wynika, że:

1. Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą i pozostaje zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT.
2. Przedmiotowa nieruchomość - poza działką gruntu nr 228/1, na której Wnioskodawczyni wraz z mężem rozpoczęła budowę - nie była i nie jest w żaden sposób wykorzystywana przez jej właścicieli, w tym także nie była w jakikolwiek sposób wykorzystywana w działalności gospodarczej.
3. Wnioskodawczyni nie poczyniła i nie zamierza czynić żadnych nakładów, ani podejmować żadnych czynności celem przygotowania nieruchomości - działek nr 228/3, 228/4, 228/5, 228/6, 228/8, 228/9, 228/10 oraz 228/7 - do ich dalszej odsprzedaży. W szczególności należy wskazać, że przedmiotowe nieruchomości nie zostały ogrodzone, a teren nie został uzbrojony (poza doprowadzeniem prądu do działki 228/1), nie podjęto również żadnych innych działań zmierzających do zwiększenia wartości bądź atrakcyjności ww. działek.
4. Wnioskodawczyni osobiście, jako osoba prywatna (podając prywatne dane i numer telefonu) zamieściła ogłoszenie o możliwości sprzedaży posiadanych przez nią działek w sieci internetowej na lokalnym portalu ogłoszeniowym, zamiar zbycia przedmiotowych nieruchomości nie był ogłaszany dodatkowo w prasie, radiu czy telewizji.
5. Przedmiotowe działki gruntu (o nr 228/3, 228/4, 228/5, 228/6, 228/8, 228/9, 228/10 oraz 228/7) nie były udostępniane innym osobom na podstawie jakichkolwiek - czy to odpłatnych czy nieodpłatnych umów (najem, dzierżawa, użyczenie, itp.).
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy z tytułu sprzedaży przez Wnioskodawczynię nowo powstałych działek wraz z udziałami w drodze wewnętrznej, zapewniającej komunikację do wszystkich nowo powstałych działek, Wnioskodawczyni będzie zobowiązana do zapłaty podatku od towarów i usług (VAT)?

Zdaniem Wnioskodawczyni, uwzględniając uwarunkowania jakie mają towarzyszyć transakcji - nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku VAT z tytułu realizacji w przyszłości planowanej transakcji.

Za takim stanowiskiem przemawiają następujące argumenty.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz 1054, z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

• odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
• eksport towarów;
• import towarów na terytorium kraju;
• wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,
• wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
  
  

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Czynności są opodatkowane podatkiem od towarów i usług jedynie wówczas, gdy wykonywane są przez podatnika, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, działającego w takim charakterze w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - w myśl art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Tym samym, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Dominującym w literaturze i orzecznictwie pozostaje pogląd, że o tym, czy dokonanie podziału gruntu na kilka działek i ich sukcesywna sprzedaż będzie opodatkowania podatkiem VAT, tj. czy dana osoba będzie występować w roli podatnika VAT, decydować będą przede wszystkim zamiary podatnika co do nieruchomości w momencie jej nabycia. Opodatkowaniu podatkiem VAT powinna więc podlegać sprzedaż, jeżeli nieruchomość została nabyta w celach inwestycyjnych - tj. w celu dokonania podziału i odsprzedaży wydzielonych działek z zyskiem lub w celu wykorzystania w inny zarobkowy sposób (Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, 23 lipca 2008 r., IBPP1/443-758/08/LSz (KAN-5007/05/08/KAN-7179/07/08)). Jeżeli natomiast podatnik użytkował nieruchomość przez dłuższy czas lub nabył ją w drodze spadku lub darowizny, to nie można mówić, że dana osoba działała jako handlowiec będący podatnikiem VAT, jedynie dokonywała sprzedaży swojego majątku prywatnego, wykonując tym samym swoje prawo własności (Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, 10 lipca 2008 r., IBPP1/443-567/08/LSz (KAN-3677/4/08/KAN-6933/07/08; Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, 7 lipca 2008 r., IPPP1/443-83007-9/SM; Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, 9 czerwca 2008 r., ILPP1/443-295/08-2/AK).

Wpływu na opodatkowanie sprzedaży działek z majątku prywatnego nie ma także fakt prowadzenia przez daną osobę innej działalności gospodarczej, z tytułu której jest ona podatnikiem VAT (Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, 6 listopada 2007 r., ILPP1/443-89/07-2/TK).

M.in. w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 października 2009 r. wskazano kryteria pomocne dla oceny, czy sprzedaż przez osobę fizyczną działek budowlanych jest opodatkowaną działalnością gospodarczą (por. też wyroki NSA z 24 kwietnia 2007 r., sygn. akt I FSK 603/06; z 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07; z 28 marca 2008 r., sygn. akt I FSK 475/07, z 23 stycznia 2009 r., sygn. akt I FSK 1629/07). W ocenie NSA, sprzedaż działek budowlanych przez osobę fizyczną, aby mogła zostać opodatkowana podatkiem VAT, winna mieć charakter zawodowy (profesjonalny), a zatem stały (zakładający powtarzalność czynności i zamiar ich kontynuacji), tj. zorganizowany, a nabycie gruntów musi nastąpić w celach wykonywania tej działalności (czyli w celach handlowych), a nie jakichkolwiek innych. W omawianym orzeczeniu NSA wskazał także, że nie spełnia kryteriów działalności gospodarczej sprzedaż jednej lub kilku działek dokonana w celu spożytkowania pozyskanych środków na zaspokojenie celów osobistych sprzedawcy i jego rodziny, gdyż w takim przypadku brak jest podstaw do twierdzenia, że sprzedaż taka przybiera charakter zawodowy. Podobna ocena została wyrażona także w orzeczeniu z dnia 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10, z którego wynika m.in., że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie, zdaniem Trybunału - okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego. Inaczej jest natomiast - wyjaśnił Trybunał - w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Wnioskodawczyni nie miała zamiaru wyzbywać się własności nabytej działki w dacie jej zakupu - wszelkie czynności, takie jak uzbrojenie terenu, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy, a przede wszystkim rozpoczęcie budowy domu, zostały dokonane przed podjęciem decyzji o podziale zakupionej działki i powzięciem decyzji o możliwości ich dalszej odsprzedaży. Ponadto, środki pieniężne uzyskane ze sprzedaży wydzielonych działek, zostaną przeznaczone na sfinansowanie dalszej budowy i wykończenia domu jednorodzinnego małżonków.

Tym samym, w opisanej sytuacji, Wnioskodawczyni, zbywając nowo powstałe działki wraz z udziałami w drodze wewnętrznej, stanowiące jej majątek prywatny (wspólny z mężem), korzysta z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Skutkiem powyższego, transakcja zbycia nowo powstałych działek wraz z udziałami w drodze wewnętrznej, o której mowa we wniosku, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie zatem z ww. przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Niemniej, aby dostawa towaru podlegała opodatkowaniu, powinna być wykonana przez podatnika podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak wynika z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W podobny sposób kwestię tę rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości, nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku stanu sprawy, Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży gruntu podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L z 2006 r., Nr 347.1, z późn. zm.), – (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10), czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego. Dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni wraz z mężem nabyli do wspólnego majątku nieruchomość o powierzchni 1,1042 ha. W dacie zawarcia umowy sprzedaży, dla wskazanej nieruchomości brak było obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Nieruchomość została nabyta do majątku prywatnego małżonków - tj. niezwiązanego z prowadzoną przez Wnioskodawczynię i jej męża działalnością gospodarczą. Wnioskodawczyni z mężem, w dacie nabycia nieruchomości nie mieli zamiaru ani dokonania jej podziału, ani dalszej odsprzedaży. W dniu 1 sierpnia 2013 r. wystąpili do Wójta o ustalenie warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną i zjazdem indywidualnym. Decyzję o warunkach zabudowy otrzymali w dniu 21 października 2013 r., a w czerwcu 2014 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem rozpoczęli budowę domu jednorodzinnego, w którym zamierzają zaspokajać własne potrzeby mieszkaniowe. W związku z planowaną inwestycją wystąpiono także o wskazanie warunków przyłączenia energii elektrycznej, uzyskując stosowny dokument w dniu 20 czerwca 2013 r. Aktualnie budynek posadowiony na działce gruntu znajduje się w stanie surowym zamkniętym. Już w trakcie budowy, małżonkowie zdecydowali o dokonaniu podziału zakupionej nieruchomości gruntowej na 7 mniejszych działek. W tym celu, w dniu 20 listopada 2015 r. uzyskano decyzję o warunkach zabudowy ustalającą warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie 6 budynków mieszkalnych jednorodzinnych wraz z infrastrukturą techniczną, wjazdami indywidualnymi i wydzieleniem działki pod drogę wewnętrzną. Działanie takie miało na celu jedynie zabezpieczenie interesów majątkowych małżonków na przyszłość. Wskutek podziału, na podstawie ostatecznej decyzji powstało 7 mniejszych działek i droga. Nie podjęto żadnych innych czynności mających na celu profesjonalne przygotowanie ww. nieruchomości do sprzedaży. Sprzedaż wydzielonych działek pozwoliłaby Wnioskodawczyni przyspieszyć ukończenie budowy domu jednorodzinnego. Opisane wyżej działki nie są ani uzbrojone, ani ogrodzone, a w planie zagospodarowania przestrzennego posiadają kwalifikację jako grunty orne (RIVb), pastwiska trwałe (PsV) oraz lasy (LsVI). Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą i pozostaje zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. Przedmiotowa nieruchomość, poza działką, na której Wnioskodawczyni wraz z mężem rozpoczęła budowę, nie była i nie jest w żaden sposób wykorzystywana przez jej właścicieli, w tym także nie była w jakikolwiek sposób wykorzystywana w działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni nie poczyniła i nie zamierza czynić żadnych nakładów, ani podejmować żadnych czynności celem przygotowania nieruchomości do ich dalszej odsprzedaży. W szczególności, przedmiotowe nieruchomości nie zostały ogrodzone, a teren nie został uzbrojony (poza doprowadzeniem prądu do działki z rozpoczętą budową domu), nie podjęto również żadnych innych działań zmierzających do zwiększenia wartości bądź atrakcyjności ww. działek. Wnioskodawczyni osobiście, jako osoba prywatna, zamieściła ogłoszenie o możliwości sprzedaży posiadanych przez nią działek w sieci internetowej na lokalnym portalu ogłoszeniowym, zamiar zbycia przedmiotowych nieruchomości nie był ogłaszany dodatkowo w prasie, radiu czy telewizji. Przedmiotowe działki gruntu nie były udostępniane innym osobom na podstawie jakichkolwiek - czy to odpłatnych, czy nieodpłatnych umów (najem, dzierżawa, użyczenie, itp.).

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą kwestii ustalenia, czy z tytułu sprzedaży przedmiotowych działek gruntu wraz z udziałami w drodze wewnętrznej, Zainteresowana będzie zobowiązana do zapłaty podatku VAT.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe należy wskazać, że w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonująca dostawy opisanych działek Wnioskodawczyni, w niniejszej sprawie wystąpi w charakterze podatnika. Powyższe wynika z faktu, że nieruchomość została nabyta do majątku prywatnego małżonków, natomiast wyżej opisane działki gruntu, mające być przedmiotem sprzedaży, nie były udostępniane w żaden sposób, ani odpłatnie, ani nieodpłatnie oraz nie były wykorzystywane w działalności gospodarczej Wnioskodawczyni ani jej męża. Ponadto, Zainteresowana nie ogłaszała sprzedaży tych działek przez profesjonalne biuro obrotu nieruchomościami, nie ogłaszała ich zbycia w prasie, radio, czy telewizji, a jedynie jako osoba prywatna, zamieściła ogłoszenie o możliwości sprzedaży działek na lokalnym portalu ogłoszeniowym. Również na przedmiotowe działki Wnioskodawczyni nie poczyniła i nie zamierza poczynić żadnych nakładów ani podejmować żadnych czynności celem przygotowania ich do sprzedaży. Nie podjęła również innych działań zmierzających do zwiększenia wartości i atrakcyjności działek. Co prawda, Zainteresowana dokonała podziału gruntu, jednak odbyło się to w celu wydzielenia działki pod budowę domu mieszkalnego jednorodzinnego mającego służyć potrzebom mieszkaniowym Wnioskodawczyni i jej mężowi.

Z opisu sprawy nie wynika taka aktywność Zainteresowanej, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Uwzględniając powyższy brak działań marketingowych Wnioskodawczyni należy stwierdzić, że nic nie wskazuje na to, aby nabyciu nieruchomości towarzyszył zamiar jej późniejszego zbycia oraz wykorzystywania w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Wnioskodawczyni wskazała w opisie sprawy, że w dacie nabycia nieruchomości nie mieli z mężem zamiaru dokonania jej podziału, ani dalszej odsprzedaży. Zatem Zainteresowana, dokonując sprzedaży wymienionych działek gruntu wraz z udziałami w drodze wewnętrznej, korzystać będzie z przysługującego prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Wnioskodawczynię cech podatnika podatku VAT w omawianej kwestii, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, a dostawę działek wraz z udziałami w drodze wewnętrznej cech czynności opodatkowanej, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa podatkowego, należy stwierdzić, że we wskazanych okolicznościach, z tytułu sprzedaży nowo powstałych działek wraz z udziałami w drodze wewnętrznej, zapewniającej komunikację do wszystkich nowo powstałych działek, Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku od towarów i usług.

Ponadto, tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Dodatkowo podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna rozstrzyga tylko w kwestii wyczerpująco przedstawionego we wniosku, zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa cyt. w sentencji, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Zaznaczyć zatem należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją aktualność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub stanu prawnego.

Jednocześnie, tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Mając na uwadze, że wniosek o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego został złożony przez jednego ze współwłaścicieli przedmiotowych działek gruntu, zaznacza się, że interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla drugiego z nich – męża Wnioskodawczyni. Drugi współwłaściciel, chcąc uzyskać interpretację indywidualną, powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.