Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPP2.4512.314.2016.4.KT
z 11 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 1 lipca 2016 r. (data wpływu 11 lipca 2016 r.), uzupełnionym pismami z dnia 31 sierpnia 2016 r. (data wpływu 8 września 2016 r.) oraz 27 września 2016 r. (data wpływu 30 września 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia podstawy opodatkowania sprzedaży promocyjnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lipca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT oraz określenia podstawy opodatkowania sprzedaży promocyjnej. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismami z dnia 31 sierpnia 2016 r. oraz 27 września 2016 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy, pytania nr 1 wniosku ORD-IN i własnego stanowiska do tego pytania oraz dodatkową opłatę.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT i prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji oraz dystrybucji sprzętu pożarniczego.

W warunkach gospodarki rynkowej, którą cechuje stale rosnąca konkurencja, Wnioskodawca podejmuje działania marketingowe zmierzające do umocnienia swojej pozycji na rynku. Zabiegi marketingowe mają prowadzić do zwiększenia obrotów lub przynajmniej podtrzymania popytu na dotychczasowym poziomie. Dodatkowo wpływają pozytywnie na budowanie relacji z kontrahentami, umacnianie więzi handlowych Wnioskodawcy z klientami, a co za tym idzie na wygenerowanie większego zysku. W celu wsparcia prowadzonej sprzedaży Wnioskodawca zorganizował sprzedaż rabatową (dalej także: promocja), w ramach której uczestnicy, po spełnieniu warunków określonych w regulaminie akcji, mogą zakupić przedmioty objęte sprzedażą rabatową za cenę 1 zł netto za sztukę.

Promocja polega na tym, że każdy kupujący, który w czasie jej trwania dokona jednorazowego zakupu towaru lub towarów za kwotę min.: 1000 zł, uprawniony jest do zakupu jednego ze wskazanych w regulaminie produktów objętych sprzedażą rabatową za 1 zł netto. W przypadku zakupów na kwotę minimum 3000 zł, uczestnikowi sprzedaży rabatowej przysługuje prawo do dokonania zakupu jednego produktu za 1 zł netto z szerszego katalogu produktów wskazanych w regulaminie, dokonanie zaś zakupu za min. 6000 zł uprawnia do dokonania zakupu z jeszcze szerszego katalogu produktów. Udział w sprzedaży rabatowej ma charakter gwarantowany, tj. przysługuje każdemu uczestnikowi, który spełnia warunki określone w regulaminie. Po dokonaniu jednego zakupu i związanym z tym nabyciem produktów rabatowych, kupujący może dalej brać udział w akcji marketingowej i uzyskiwać w związku z dokonanymi zakupami przekraczającymi określony w regulaminie pułap kwotowy prawo do nabycia kolejnych produktów rabatowych. Produkty rabatowe nie podlegają wymianie na produkty innego rodzaju ani na ich ekwiwalent wypłacany w gotówce. Uczestnik nie może przekazać prawa do zakupu produktu rabatowego osobie trzeciej. Prawo do nabycia produktu rabatowego jest realizowane z chwilą dokonania transakcji podstawowej. Jeśli uczestnik odmawia skorzystania z opcji zakupu rabatowego, nie ma możliwości zrealizowania go w czasie późniejszym.

Uczestnikami sprzedaży rabatowej mogą być: osoby prawne i podmioty posiadające status jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej; osoby fizyczne nieprowadzące pozarolniczej działalności gospodarczej; osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą, lecz nabywające produkty i uczestniczące w sprzedaży rabatowej wyłącznie jako konsumenci w rozumieniu art. 221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny; osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą i uczestniczące sprzedaży jako przedsiębiorcy. W promocji nie mogą uczestniczyć podmioty powiązane kapitałowo lub osobowo z organizatorem. W regulaminie został określony czas trwania promocji oraz wskazane kategorie produktów objętych promocją.

Działania promocyjne podejmowane są tylko i wyłącznie w celu zwiększenia sprzedaży i atrakcyjności produktów, pozyskania nowych klientów oraz utrzymania określonej pozycji na rynku.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, iż:

Jak wskazano we wniosku o interpretację przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest produkcja oraz dystrybucja sprzętu pożarniczego. Przedmiotem transakcji podstawowych, których zakup będzie uprawniał do zakupu towarów objętych rabatem będzie sprzęt pożarniczy, w tym także np. maszyny i urządzenia przeciwpożarowe i części do nich, odzież, gadżety pożarnicze etc. W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy dostawa towarów przeznaczonych na cele ochrony przeciwpożarowej będzie podlegała opodatkowaniu podstawową stawką VAT, tj. 23%. Od 1 stycznia 2016 r. możliwość stosowania stawki 8% została zniesiona mocą ustawy z 9 kwietnia 2015 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy Prawo zamówień publicznych. Podobnie opodatkowaniu stawką 23% będzie podlegała sprzedaż np. odzieży czy gadżetów.

Towarami objętymi rabatem, w zależności od wartości zakupu towaru/ów podstawowych mogą być np. koszulki z krótkim rękawem – opodatkowane stawką 23% VAT, rękawice ochronne – opodatkowane stawką 23%. W przypadku dokonania zakupów przekraczających progi 3 tys. zł i 6 tys. zł, towarami objętymi rabatem mogą być także np. armatura czy drobny sprzęt gaśniczy oraz sprzęt ratowniczo-gaśniczy. Również tego rodzaju towary objęte rabatem będą opodatkowane stawką 23%.

W zależności od rodzaju towaru może się zdarzyć, że cena towarów objętych rabatem, będzie ceną poniżej kosztów ich zakupu albo wytworzenia.

Pomiędzy Wnioskodawcą a uczestnikiem akcji promocyjno-ofertowej nie będą zachodzić powiązania o charakterze rodzinnym lub z tytułu przysposobienia, kapitałowym, majątkowym lub wynikające ze stosunku pracy, a także żadna z wymienionych osób nie łączy funkcji zarządzających nadzorczych lub kontrolnych u kontrahentów, zgodnie z art. 32 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710 ze zm.).

Zakupy dotyczące materiałów do produkcji wyrobów objętych akcją promocyjno-ofertową będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Faktury dokumentujące zakup materiałów będą wystawiane na Wnioskodawcę, tj. „…” Spółka Jawna.

Zakres pytania oznaczonego we wniosku nr 1 obejmuje towary objęte sprzedażą promocyjną, których cena będzie ceną poniżej kosztów ich zakupu lub wytworzenia, jak i te, których cena będzie ceną powyżej kosztów ich zakupu lub wytworzenia. Regułą będzie, że koszt wytworzenia lub zakupu w odniesieniu do produktów objętych sprzedażą promocyjną nie będzie niższy niż cena sprzedaży w ramach sprzedaży promocyjnej, tj. 1 zł netto. Biorąc jednak pod uwagę dynamikę prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca nie jest w stanie z całkowitą pewnością przewidzieć, czy w przyszłości nie uda mu się np. nabyć któregoś z produktów objętych sprzedażą promocyjną w cenie niższej niż cena, za jaką dokona zbycia owego produktu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Wnioskodawca będący przedsiębiorcą dąży do maksymalizacji zysków. Jeżeli zatem na rynku pojawi się możliwość zakupu pełnowartościowego produktu w kwocie niższej niż 1 zł netto i Wnioskodawca poweźmie o tym wiedzę – będzie dążył do jego nabycia. Wobec powyższego nie jest w stanie przewidzieć jakich towarów objętych rabatem może dotyczyć możliwość zakupu lub wytworzenia w kwocie niższej niż cena sprzedaży promocyjnej. Biorąc jednak pod uwagę, że taka sytuacja może mieć miejsce i nie da się jej z całą pewnością wykluczyć, Wnioskodawca objął zakresem pytania zarówno towary objęte sprzedażą promocyjną, których cena będzie ceną poniżej kosztów ich zakupu lub wytworzenia, jak i te, których cena będzie ceną powyżej kosztów ich zakupu lub wytworzenia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z udzielanym opustem na zakup produktu objętego sprzedażą promocyjną, podstawą opodatkowania z tytułu tej sprzedaży stanowi kwota rzeczywiście otrzymana od kupującego/uczestnika sprzedaży promocyjnej (1 zł netto) (oznaczone jako pytanie nr 2 we wniosku ORD-IN)?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z udzielanym opustem na zakup produktu objętego sprzedażą promocyjną, podstawę opodatkowania z tytułu tej sprzedaży stanowi kwota rzeczywiście otrzymana od kupującego/uczestnika sprzedaży promocyjnej (1 zł netto).

Zgodnie z treścią art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Jednocześnie, jak stanowi art. 29a ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnianych w momencie sprzedaży.

Jak wynika z powyższego, kwota należna z tytułu sprzedaży jest wartością subiektywną, ustalaną pomiędzy stronami transakcji. Strony układają bowiem swoje stosunki w oparciu o wolę dokonania transakcji na określonych warunkach.

Stanowisko to znajduje potwierdzenie w utrwalonych poglądach wyrażonych w doktrynie prawa podatkowego jak i orzecznictwie sądów polskich oraz Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej:

W myśl postanowień wyroku WSA w Rzeszowie z 25.05.2009 r. (I SA/Rz 11/09) „Zgodnie z utrwaloną linią orzecznictwa ETS podstawę opodatkowania VAT stanowi wynagrodzenie rzeczywiście otrzymane. Generalną zasadą przewidzianą w przepisach prawa wspólnotowego jest ustalanie podstawy opodatkowania na podstawie wartości rzeczywiście otrzymanej w każdym konkretnym przypadku, a nie wartości oszacowanej wg obiektywnych kryteriów.” Kluczowym elementem podstawy opodatkowania jest zatem, jak już zostało wskazane wcześniej, kwota należna z tytułu sprzedaży. Jak wskazano m.in. w wyroku ETS 230/87 Naturally Yours Cosmetic, wynagrodzenie musi dać się wyrazić w formie pieniężnej oraz jest wartością subiektywną, ponieważ podstawą opodatkowania jest wynagrodzenie rzeczywiście otrzymane (należne), a nie wartość oszacowana według obiektywnych kryteriów. Oznacza to, że „wysokość wynagrodzenia może być oceniana tylko z punktu widzenia jego odbiorcy (tego ile on chciał otrzymać za dany towar lub usługę)”.

Z kolei z treści wyroku ETS z dnia 9 czerwca 2011 roku w sprawie C-285/10 Camposa Estaciones de Servicio S.C. przeciwko Administracion del Estado wynika, że jeżeli uzgodniono świadczenie wzajemne, które rzeczywiście zostało przekazane podatnikowi bezpośrednio w zamian za dostarczany przezeń towar lub wyświadczoną przez niego usługę, transakcję tę należy zakwalifikować jako transakcję odpłatną, pomimo że uzgodniona i rzeczywiście zapłacona cena jest oczywiście niższa od zwykłej ceny rynkowej.

Również w doktrynie prawa podatkowego utrwalony został pogląd, iż:

„Podstawą opodatkowania powinna stanowić wartość, którą dostawca towaru lub usługodawca faktycznie otrzymał lub powinien otrzymać od nabywcy towaru lub usługobiorcy. Nie należy przyjmować innej wartości, ponieważ prowadziłoby to do naruszenia zasady neutralności. Jeżeli podstawa opodatkowania byłaby wyższa od wartości faktycznie otrzymanej przez dostawcę lub usługobiorcę tytułem wynagrodzenia, to podatek przestawałby być proporcjonalny do ceny i tym samym podatnik tego podatku, oprócz konsumenta, ponosiłby jego ciężar ekonomiczny, co pozostawałoby w sprzeczności z założeniami podatku od wartości dodanej, w tym przede wszystkim z zasadą neutralności. W przypadku gdyby natomiast podstawa opodatkowania była niższa od tej wartości, to opodatkowaniem nie zostałaby objęta część uzyskanego wynagrodzenia. Taki stan pozostawałby również w sprzeczności z zasadą neutralności, bowiem podmiot, który nie uiszczałby podatku obliczonego od pełnej kwoty otrzymanego wynagrodzenia, uzyskiwałby przewagę konkurencyjną nad innymi, które jako podstawę opodatkowania przyjmowałby całość otrzymanego wynagrodzenia.”

Zasadą jest zatem, że podstawę opodatkowania stanowi obrót rozumiany jako kwota należna z tytułu sprzedaży czyli cena sprzedaży jaką dostawca faktycznie otrzymuje od nabywcy towarów. Od wyżej wymienionej zasady istnieją wyjątki, odnoszące się do szczególnych sytuacji, gdzie jako podstawę opodatkowania przyjmuje się inną wartość, w tym wartość rynkową.

Na potwierdzenie powyższego stanowiska należy przytoczyć wyrok C-317/94 Elida Gibbs Ltd. Trybunał stwierdził, że podstawową zasadą systemu VAT jest opodatkowanie ostatecznego konsumenta.

Konsekwentnie kwota opodatkowania służąca jako podstawa do wymiaru VAT pobieranego przez władze podatkowe nie może przekroczyć ceny rzeczywiście zapłaconej przez ostatecznego konsumenta, która jest podstawą do wyliczenia podatku VAT ostatecznie przez niego poniesionego.

Zgodnie ze stanowiskiem TSUE wyrażonym w wyroku z dnia 20 stycznia 2005 roku w sprawie C-412/03 Hotel Scandic Gasaback AB v. Riksskatteverket, ECR 2005, s. I-00743 z zagadnieniem subiektywnego charakteru podstawy opodatkowania wiąże się mogący wystąpić brak ekwiwalentności świadczenia wzajemnego otrzymywanego przez dostawcę towaru lub usługodawcę. Innymi słowy problem dotyczy tego, co powinno stanowić podstawę opodatkowania w przypadku dostawy towarów, za które otrzymane bądź należne wynagrodzenie ma charakter nieekwiwalentny do wydania towaru. Może to mieć miejsce w sytuacji, w której wynagrodzenie będzie niższe od kosztu zakupu lub wytworzenia towaru. Zdaniem Trybunału w przypadku, gdy dostawa ma charakter odpłatny, niezależnie od wysokości otrzymanego wynagrodzenia przez sprzedawcę, to ono powinno determinować podstawę opodatkowania, choćby miało wymiar symboliczny. Powyższe zostało potwierdzone również m.in. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 6 maja 2011 r., nr IBPP/443-229/11/Cz.

W świetle powyższego, podstawę opodatkowania stanowi kwota rzeczywiście otrzymana od kontrahenta dokonującego w ramach akcji promocyjnej zakupu towaru za 1 zł netto.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez świadczenie usług stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z treści art. 29a ust. 1 ustawy wynika, że podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2–5, art. 30a–30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Zgodnie z art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
   
   

Stosownie do art. 29a ust. 7 ustawy, podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

1. stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
2. udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
3. otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.
   
   

Z powyższych przepisów wynika, że co do zasady podstawa opodatkowania obejmuje wszystko co stanowi wartość otrzymanego świadczenia, które dostawca lub świadczący usługę otrzymuje lub powinien otrzymać od kupującego. Przepis art. 29a ust. 6 i ust. 7 ustawy wymienia elementy, które powinny być wliczane bądź nie powinny być wliczane do podstawy opodatkowania.

Przepisy ustawy nie ograniczają podatnika w swobodzie ustalania ceny, czyli możliwa jest sprzedaż po cenie niższej niż rzeczywista wartość tych towarów i usług. Taka sytuacja nie różni się niczym od normalnej sprzedaży towaru z zyskiem. Podstawą opodatkowania jest kwota należna z tytułu sprzedaży i nie ma znaczenia, że podatnik w danej chwili sprzedaje ten towar bądź usługę za cenę znacznie niższą.

Wyjątek od powyższych zasad ogólnych zachodzi w sytuacjach wskazanych w art. 32 ustawy.

Zgodnie z art. 32 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy między nabywcą a dokonującym dostawy towarów lub usługodawcą istnieje związek, o którym mowa w ust. 2, oraz w przypadku gdy wynagrodzenie jest:

1. niższe od wartości rynkowej, a nabywca towarów lub usług nie ma zgodnie z art. 86, art. 86a, art. 88 i art. 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. niższe od wartości rynkowej, a dokonujący dostawy towarów lub usługodawca nie ma zgodnie z art. 86, art. 86a, art. 88 i art. 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a dostawa towarów lub świadczenie usług są zwolnione od podatku,
3. wyższe od wartości rynkowej, a dokonujący dostawy towarów lub usługodawca nie ma zgodnie z art. 86, art. 86a, art. 88 i art. 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego

- organ podatkowy określa podstawę opodatkowania zgodnie z wartością rynkową, jeżeli okaże się, że związek ten miał wpływ na ustalenie wynagrodzenia z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług.

Zgodnie z art. 2 pkt 27b ustawy – przez wartość rynkową rozumie się całkowitą kwotę, jaką, w celu uzyskania w danym momencie danych towarów lub usług, nabywca lub usługobiorca na takim samym etapie sprzedaży jak ten, na którym dokonywana jest dostawa towarów lub świadczenie usług, musiałby, w warunkach uczciwej konkurencji, zapłacić niezależnemu dostawcy lub usługodawcy na terytorium kraju; w przypadku gdy nie można ustalić porównywalnej dostawy towarów lub świadczenia usług, przez wartość rynkową rozumie się:

1. w odniesieniu do towarów - kwotę nie mniejszą niż cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a w przypadku braku ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy,
2. w odniesieniu do usług - kwotę nie mniejszą niż całkowity koszt poniesiony przez podatnika na wykonanie tych usług.
   
   

Stosownie do art. 32 ust. 2 ustawy związek, o którym mowa w ust. 1, istnieje, gdy między kontrahentami lub osobami pełniącymi u kontrahentów funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne zachodzą powiązania o charakterze rodzinnym lub z tytułu przysposobienia, kapitałowym, majątkowym lub wynikające ze stosunku pracy. Związek ten istnieje także, gdy którakolwiek z wymienionych osób łączy funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne u kontrahentów.

Przepis art. 32 ust. 3 ustawy stanowi, że przez powiązania rodzinne, o których mowa w ust. 2, rozumie się małżeństwo oraz pokrewieństwo lub powinowactwo do drugiego stopnia.

Przez powiązania kapitałowe, o których mowa w ust. 2, rozumie się sytuację, w której jedna z osób lub jeden z kontrahentów posiada prawo głosu wynoszące co najmniej 5% wszystkich praw głosu lub dysponuje bezpośrednio lub pośrednio takim prawem (art. 32 ust. 4 ww. ustawy).

Natomiast z art. 32 ust. 5 ustawy wynika, że przepisy ust. 1-4 nie mają zastosowania w przypadku transakcji zawieranych pomiędzy podmiotami powiązanymi, w odniesieniu do których właściwy organ podatkowy, na podstawie ustawy Ordynacja podatkowa, wydał decyzję o uznaniu prawidłowości wyboru i stosowania metody ustalania ceny transakcyjnej między podmiotami powiązanymi.

Z powołanych przepisów wynika, że udzielenie rabatu, o ile nie sprzeciwiają się temu inne niż podatkowe przepisy prawa, a ponadto jest ściśle skorelowane z konkretną transakcją, w związku z którą zostało zastosowane i powoduje obniżenie ceny dostarczanych towarów lub świadczonych usług, wpływa na zmniejszenie podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Należy zauważyć, że podatnik ma prawo swobodnie układać swoje interesy tak, by działalność gospodarcza była dla niego opłacalna pod względem ekonomicznym, w tym stosując znaczne upusty cenowe, jeśli jest to w jego uznaniu zasadne dla osiągnięcia tego celu. Jednakże stosując upusty cenowe należy mieć na uwadze obowiązek dokumentowania zdarzeń gospodarczych, podatnik powinien ten fakt udokumentować odpowiednimi dowodami, z których jednoznacznie wynikać będzie jakim odbiorcom towarów i w jakich okolicznościach oraz w jakim zakresie upust przysługuje. Jedynie w sytuacji, gdy między podmiotami (kontrahentami) istnieją powiązania rodzinne, kapitałowe, majątkowe lub wynikające ze stosunku pracy, o których mowa w art. 32 ustawy, organ podatkowy może określić wysokość obrotu na podstawie wartości rynkowej tych towarów lub usług, ale tylko w sytuacji, gdyby związki te miały wpływ na ustalenie ceny. Należy przy tym wyraźnie zaznaczyć, że stosowanie znacznych rabatów jest niedopuszczalne w zakresie, jakim ma ono służyć tzw. obejściu przepisów prawa i uniknięciu opodatkowania tej czynności. Tak więc każdy zastosowany upust powinien być uzasadniony ekonomicznie i prowadzić w końcowym efekcie do osiągnięcia celu jaki został wytyczony dla działalności gospodarczej tj. zarobku.

Rabaty funkcjonujące w obrocie gospodarczym można podzielić na dwa rodzaje – te przyznane przed ustaleniem ceny i te, które zostały przyznane po ustaleniu ceny, a wynikające zarówno z działania (zachowania) sprzedawcy, jak i zachowań nabywcy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem od towarów i usług i prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji oraz dystrybucji sprzętu pożarniczego. Zainteresowany podejmuje działania marketingowe zmierzające do umocnienia swojej pozycji na rynku. Zabiegi marketingowe mają prowadzić do zwiększenia obrotów lub przynajmniej podtrzymania popytu na dotychczasowym poziomie. Dodatkowo wpływają pozytywnie na budowanie relacji z kontrahentami, umacnianie więzi handlowych Wnioskodawcy z klientami, a co za tym idzie na wygenerowanie większego zysku. W celu wsparcia prowadzonej sprzedaży Zainteresowany zorganizował sprzedaż rabatową, w ramach której uczestnicy, po spełnieniu warunków określonych w regulaminie akcji, mogą zakupić przedmioty objęte sprzedażą rabatową za cenę 1 zł netto za sztukę. Należy również zaznaczyć, iż pomiędzy Wnioskodawcą a uczestnikami akcji promocyjno-ofertowej nie będą zachodzić powiązania, o których mowa w art. 32 ust. 2 ustawy.

Biorąc pod uwagę przytoczone przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca będzie dokonywał sprzedaży towarów w cenie promocyjnej, co oznacza, że powyższa sprzedaż następować będzie po cenie uwzględniającej określony rabat na dany towar (rabat będzie przysługiwał klientowi po spełnieniu określonych regulaminem warunków). Zatem, Spółka powinna za podstawę opodatkowania przyjąć rzeczywistą kwotę należną (rzeczywistą kwotę zapłaty) z tytułu sprzedaży. W przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania art. 32 ustawy, gdyż – jak wskazał Zainteresowany – pomiędzy Spółką a uczestnikami akcji promocyjno-ofertowej nie będą zachodzić powiązania, o których mowa w art. 32 ustawy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.

Wobec powyższego, niniejsza interpretacja została wydana w zakresie zadanego pytania w oparciu o przedstawione przez Wnioskodawcę okoliczności sprawy. Jeśli zatem okoliczności sprawy ulegną zmianie, w wyniku czego zdarzenia gospodarcze opisane we wniosku przestaną spełniać cel, któremu służą przepisy o podatku od towarów i usług, wydana indywidualna interpretacja nie będzie pełnić funkcji gwarancyjnej, o której mowa w rozdziale 1a działu II ustawy Ordynacja podatkowa.

Odnośnie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Wskazane interpretacje zostały wydane w indywidualnych sprawach, w których indywidualnie oceniano opis zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i stanowisko wnioskodawcy. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie określenia podstawy opodatkowania sprzedaży promocyjnej. Natomiast wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT, został rozpatrzony odrębną interpretacją Nr 1061-IPTPP2.4512.411.2016.4.KT.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.