Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1-3/4511-1-31/16-2/AK
z 26 września 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 11 lipca 2016 r. (data wpływu 14 lipca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu z tytułu otrzymania składników majątkowych w związku z likwidacją spółki osobowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 lipca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu z tytułu otrzymania składników majątkowych w związku z likwidacją spółki osobowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania na terytorium Polski i podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu (polski rezydent podatkowy).

Na moment zaistnienia zdarzenia przyszłego Wnioskodawca będzie wspólnikiem spółki osobowej („Spółka”) – tj. Spółki jawnej/komandytowej. Majątek Spółki stanowić będą m.in. środki pieniężne zgromadzone na rachunku bankowym i udziały w polskiej spółce kapitałowej („Spółka kapitałowa”).

Na podstawie przepisów ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych („KSH”) Wnioskodawca (wraz z drugim wspólnikiem będącym osobą fizyczną) dokona rozwiązania Spółki bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego (w sposób uzgodniony przez wspólników Spółki). W następstwie rozwiązania Spółki Wnioskodawca zostanie właścicielem składników majątkowych należących do Spółki – tj. stanie się bezpośrednim udziałowcem Spółki kapitałowej i przejmie środki pieniężne należące do Spółki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w wyniku rozwiązania Spółki i otrzymania przez Wnioskodawcę składników majątkowych będących własnością Spółki (tj. udziałów w Spółce kapitałowej i środków pieniężnych) powstanie po stronie Wnioskodawcy przychód (lub dochód) podlegający opodatkowaniu w rozumieniu Ustawy o PIT?

Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku rozwiązania Spółki i otrzymania przez Wnioskodawcę składników majątkowych będących własnością Spółki (tj. udziałów w Spółce kapitałowej i środków pieniężnych) nie powstanie po stronie Wnioskodawcy przychód (lub dochód) podlegający opodatkowaniu w Polsce w rozumieniu Ustawy o PIT. Innymi słowy – zdaniem Wnioskodawcy rozwiązanie Spółki bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego powinno być traktowane dla celów Ustawy o PIT tak jak likwidacja.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 4 § 1 KSH spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna. Za wyjątkiem spółki komandytowo-akcyjnej spółki osobowe nie posiadają osobowości prawnej i nie są podatnikami podatku dochodowego (są transparentne podatkowo). Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody wspólników takich spółek. Jeżeli wspólnikiem jest osoba fizyczna, dochód z udziału w spółce osobowej opodatkowany jest podatkiem PIT.

Jak stanowi art. 9 ust. 1 Ustawy o PIT opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Opodatkowaniu PIT podlegają więc wszystkie uzyskane przez podatnika w ciągu roku podatkowego korzyści majątkowe, z wyjątkiem tych, które na mocy ustawy zostały wyłączone z tego opodatkowania.

Zgodnie z przepisami art. 5b ust. 2 w zw. z art. 8 Ustawy o PIT przychody i koszty podatnika z udziału w spółce nieposiadającej osobowości prawnej (w tym spółki jawnej i spółki komandytowej) określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku, a obliczone na ich podstawie dochody z tytułu z udziału w takiej spółce uznaje się za dochody z tytułu działalności gospodarczej.

W myśl art. 5a pkt 66 Ustawy o PIT przez spółkę niebędącą osobą prawną należy rozumieć spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego.

Zasada opodatkowania PIT wspólników, a nie spółek osobowych znajduje odzwierciedlenie również w regulacjach dotyczących sposobu opodatkowania likwidacji takich spółek.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 Ustawy o PIT za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b Ustawy o PIT precyzuje, że za przychody z działalności gospodarczej uznaje się m.in. przychody z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną.

Jednocześnie Ustawa o PIT wyłącza z kategorii przychodów z działalności gospodarczej następujące składniki majątkowe:

• środki pieniężne otrzymane przez wspólnika spółki osobowej z tytułu jej likwidacji (na podstawie art. 14 ust. 3 pkt 10 Ustawy o PIT); oraz
• przychody z odpłatnego zbycia składników majątku otrzymanych w związku z likwidacją spółki osobowej, jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja, do dnia ich odpłatnego zbycia, upłynęło sześć lat i odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej (na podstawie art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b Ustawy o PIT).
  
  

Z powyższych regulacji wynika zatem, że na gruncie polskich przepisów podatkowych likwidacja spółki osobowej wywołuje następujące konsekwencje podatkowe w podatku PIT po stronie wspólników (w tym przypadku Wnioskodawcy):

• środki pieniężne otrzymane tytułem likwidacji nie podlegają opodatkowaniu PIT;
• inne składniki majątku (w tym udziały w Spółce kapitałowej) otrzymane tytułem likwidacji nie podlegają opodatkowaniu PIT w momencie ich otrzymania; Wnioskodawca będzie podlegać opodatkowaniu i wykaże przychód z tytułu działalności gospodarczej, ale dopiero w momencie zbycia udziałów Spółki kapitałowej (jeśli zbycie to nastąpi w terminie 6 lat – licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja).
  
  

Określenie „likwidacja spółki niebędącej osobą prawną” użyte w art. 14 ust. 3 pkt 10 Ustawy o PIT służy wskazaniu tytułu prawnego uzyskania przez podatnika środków pieniężnych, których dotyczy wyłączenie z przychodów określone w tym przepisie. Ustawa o PIT nie zawiera definicji legalnej tego pojęcia ani nie odsyła w tym zakresie do przepisów prawa handlowego. W języku powszechnym „likwidacja” oznacza „zniesienie, usunięcie lub rozwiązanie czegoś; postępowanie zmierzające do uregulowania spraw organizacyjnych i majątkowych rozwiązywanego przedsiębiorstwa lub organizacji”. Przepisy KSH określają likwidację spółki osobowej jako konsekwencję przeprowadzonego postępowania likwidacyjnego, umożliwiającego zgłoszenie wniosku o wykreślenie spółki z właściwego rejestru. Niemniej jednak wyraźnie przewidziane są możliwości zakończenia bytu prawnego spółki na inne sposoby niż w wyniku przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego. Dla przykładu KSH stanowi, w odniesieniu do spółki jawnej w art. 67 § 1, że w przypadkach określonych w art. 58 § 1 KSH (przyczyny przewidziane w umowie spółki, jednomyślna uchwała wszystkich wspólników, ogłoszenie upadłości spółki, śmierć wspólnika lub ogłoszenie jego upadłości, wypowiedzenie umowy spółki przez wspólnika lub wierzyciela wspólnika, prawomocne orzeczenie sądu) należy przeprowadzić likwidację spółki, chyba że wspólnicy uzgodnili inny sposób zakończenia działalności spółki.

Treść i cel art. 14 ust. 3 pkt 10 oraz art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b Ustawy o PIT odnoszą się do sytuacji, w której podatnik otrzymuje środki pieniężne lub składniki majątku przysługujące mu z racji zakończenia bytu prawnego spółki. Przepisy te nie dają podstaw do ograniczenia ich stosowania tylko do likwidacji rozumianej jako rezultat przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego.

Z powyższych przepisów wynika, że celem ustawodawcy było wyłączenie z opodatkowania zarówno kwot pieniężnych, jak i wartości składników majątkowych otrzymywanych przez wspólnika spółki osobowej w związku z ustaniem jej bytu prawnego. Zdaniem Wnioskodawcy hipoteza art. 14 ust. 3 pkt 10 oraz art. 14 ust. 3 pkt 12 lit. b obejmuje zarówno likwidację spółki w wyniku przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego, jak i rozwiązanie jej w przypadkach przewidzianych przepisami KSH, bez przeprowadzenia tej procedury. Konsekwencją obu działań jest zakończenie bytu prawnego spółki, a różnice proceduralne prowadzące do tego skutku są neutralne dla Wnioskodawcy z punktu widzenia opodatkowania PIT.

Wnioskodawca zauważa, że powyższe stanowisko potwierdzone zostało w licznych interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego wydanych przez Ministra Finansów, w tym w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 5 czerwca 2012 r. (nr IPTPB1/415-233/12-4/MD) i interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 22 listopada 2012 r. (nr ILPB1/415-826/12-2/AG).

Ponadto, jak potwierdza interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 2 października 2014 r. (IPPB1/415-895/14-2/EC), przepisy Ustawy o PIT wyłączają z opodatkowania środki pieniężne otrzymane przez wspólnika spółki komandytowej z tytułu likwidacji takiej spółki bez względu na wysokość kwoty pieniężnej.

Podsumowując, w przypadku (i na moment) rozwiązania Spółki bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego i otrzymania przez Wnioskodawcę składników majątkowych Spółki (tj. udziałów w Spółce kapitałowej i środków pieniężnych) nie powstanie po stronie Wnioskodawcy przychód (lub dochód) podlegający opodatkowaniu w Polsce w rozumieniu Ustawy o PIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie Organ zauważa, że Wnioskodawca we własnym stanowisku błędnie wskazał przepis „ art. 5a pkt 66 ustawy o PIT”. Biorąc pod uwagę przedmiot wniosku oraz treść regulacji uznano to za oczywistą omyłkę i przyjęto, że intencją Wnioskodawcy było powołanie art. 5a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast w odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji należy stwierdzić, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego niniejszą interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.