Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB1/4511-712/16-2/ES
z 22 września 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r, poz 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 1 lipca 2016 r. (data wpływu 11 lipca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów: nieodliczonego podatku VAT, rat leasingowych, wydatków związanych z naprawami i konserwacją samochodu, ubezpieczenia pojazdu oraz opłaty wstępnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lipca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów: nieodliczonego podatku VAT, rat leasingowych, wydatków związanych z naprawami i konserwacją samochodu, ubezpieczenia pojazdu oraz opłaty wstępnej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest wspólnikiem Spółki cywilnej L. s.c. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka cywilna prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, a zdarzenia gospodarcze ewidencjonuje metodą memoriałową.

Spółka zamierza zawrzeć umowę leasingu operacyjnego na samochód osobowy. Zawarta umowa leasingu spełnia warunki określone w art. 23b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, została zawarta na okres 48 miesięcy zaś suma opłat ustalonych w umowie odpowiada wartości początkowej. Pojazd ten będzie wykorzystywany do celów mieszanych - tj. do celów działalności gospodarczej, jak i na cele prywatne wspólników spółki. Samochód będący przedmiotem wniosku to pojazd, które nie zostanie zgłoszony do właściwego naczelnika urzędu, skarbowego jako wykorzystywany wyłącznie w celach działalności gospodarczej, wobec czego Spółka zamierza odliczać od wydatków z nim związanych 50% kwoty VAT naliczonego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy nieodliczony VAT (pozostałe 50%) będzie stanowił koszty uzyskania przychodu?
2. Czy do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć 100% kosztów netto wydatków związanych z tym pojazdem? Chodzi o raty leasingu, wydatki związanie z konserwacją i naprawami pojazdu, jak również wydatkami na ubezpieczenie tegoż pojazdu. Umowa obliguje korzystającego (czyli spółkę) do dokonywania na własny koszt wszelkich napraw przedmiotu leasingu. Korzystający jest również zobowiązany do dokonywania napraw i konserwacji zgodnie z wymogami instrukcji producenta. Korzystający jest zobowiązany do ponoszenia również kosztów okresowych badań technicznych i opłat związanych z ubezpieczeniem w zakresie OC, NNW, AC.
3. Czy opłata wstępna, którą należy ponieść przy podpisaniu umowy podlega jednorazowemu zaliczeniu w koszty, czy też powinna być rozliczona w okresie obowiązywania umowy leasingu?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1 Nieodliczony VAT powinien stanowić koszt uzyskania przychodu spółki, gdyż mimo częściowego przeznaczenia przedmiotu leasingu na użytek prywatny wspólników, Spółka musi ponieść ten koszt, w celu realizacji zadań operacyjnych Spółki za pomocą przedmiotu leasingu.

Ad. 2 Całość kosztów netto powinna stanowić koszt uzyskania przychodu spółki, gdyż mimo częściowego przeznaczenia przedmiotu leasingu na użytek prywatny wspólników, Spółka musi ponieść ten koszt, w celu realizacji zadań operacyjnych Spółki za pomocą przedmiotu leasingu. Posiadanie samochodu w spółce jest niezbędne do osiągania przychodów. Spółka posiada miejsce prowadzenia działalności w E., zaś drugie miejsce prowadzenia działalności w I. Art. 22 ustawy nie ogranicza w żaden sposób wysokość kosztów uzyskania przychodów ze względu na złożenie lub nie oświadczenia VAT-26. Wydatki związane z ubezpieczeniem samochodów podlegają jedynie ograniczeniu kwotowemu w wysokości nieprzekraczającej równowartości 20.000,00 EURO. Należy również nadmienić fakt, że gdyby spółka nabyła ten sam pojazd nie na podstawie umowy leasingu, to całość odpisów amortyzacyjnych stanowiłaby koszt uzyskania przychodów (interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach IBPBI/1/415-1176/14/SK z dnia 07.01.2015 r.). Zaś nieodliczony podatek VAT naliczony zwiększałby wartość początkową takiego środka trwałego.

Ad. 3 Opłatę wstępną można zaliczyć jednorazowo w koszty w momencie jej poniesienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Z powyższego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 powołanej ustawy. Jednakże, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że poniesienie tego wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, ewentualnie na zachowanie lub zabezpieczenie źródła tego przychodu.

Zasady opodatkowania stron umowy leasingu podatkiem dochodowym od osób fizycznych reguluje rozdział 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 23a pkt 1 ww. ustawy, przez umowę leasingu rozumie się umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej „finansującym”, oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej „korzystającym”, podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty oraz prawo wieczystego użytkowania gruntów.

Z treści art. 23b ust. 1 powołanej ustawy wynika, że opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio w przypadku, o którym mowa w pkt 1, koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, jeżeli:

1. umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym nie jest osoba wymieniona w pkt 2, została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli przedmiotem umowy leasingu są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 5 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości;
2. umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym jest osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, została zawarta na czas oznaczony;
3. suma ustalonych opłat w umowie leasingu, o której mowa w pkt 1 lub 2, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, a w przypadku zawarcia przez finansującego następnej umowy leasingu środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej będących uprzednio przedmiotem takiej umowy odpowiada co najmniej jego wartości rynkowej z dnia zawarcia następnej umowy leasingu; przepis art. 19 stosuje się odpowiednio.
   
   

Zgodnie z art. 23b ust. 2 ww. ustawy, jeżeli finansujący w dniu zawarcia umowy leasingu korzysta ze zwolnień w podatku dochodowym przysługujących na podstawie:

1. art. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, z późn. zm.),
   
2. przepisów o specjalnych strefach ekonomicznych,
   
3. art. 23 i 37 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym (Dz.U. z 1997 r. Nr 26, poz. 143, z 1998 r. Nr 160, poz. 1063 oraz z 1999 r. Nr 49, poz. 484 i Nr 101, poz. 1178)

- do umowy tej stosuje się zasady opodatkowania określone w art. 23f-23h.

W przypadku finansującego będącego spółką niebędącą osobą prawną ograniczenia, o których mowa w ust. 2, dotyczą także wspólników tych spółek (art. 23b ust. 3).

W związku z powyższym, jeżeli zawarta umowa leasingu spełnia określone w art. 23b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunki oraz finansujący (a w przypadku finansującego będącego spółką niebędącą osobą prawną, wszyscy wspólnicy tych spółek) w dniu jej zawarcia nie korzysta ze zwolnień wymienionych w art. 23b ust. 2 ww. ustawy i spełniony jest warunek o którym mowa w ust. 3 ww. przepisu, to korzystający może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wszelkie poniesione koszty związane z przedmiotem umowy leasingu, w tym także wydatek związany z uiszczeniem wstępnej raty leasingowej oraz wszystkich pozostałych rat leasingowych.

Żaden bowiem przepis ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie przewiduje jako warunku zaliczenia wydatków z tytułu rat leasingowych do kosztów uzyskania przychodów, konieczności wykorzystywania przedmiotu leasingu wyłącznie do celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Podstawą zaliczenia wydatków z tego tytułu jest spełnienie kryteriów wynikających z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jeżeli zostaną one spełnione, podatnik może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów raty leasingowe w pełnej wysokości.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że przedmiotowa umowa leasingu operacyjnego spełnia warunki zawarte w art. 23b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z czym Wnioskodawca - korzystający może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów poniesione koszty związane z przedmiotem umowy leasingu, w tym także wydatek związany z uiszczeniem wstępnej raty leasingowej.

Mając na uwadze informacje przedstawione we wniosku oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że wstępna opłata leasingowa jest kosztem pośrednim, ponieważ nie można jej bezpośrednio powiązać z konkretnymi przychodami osiąganymi przez podatnika.

Na mocy art. 22 ust. 5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Podkreślić przy tym należy, że zgodnie z art. 22 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów w przypadku podatników, o których mowa w ust. 6, z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba, 6bb i 7b, uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

Opłata wstępna, o której mowa we wniosku, ma charakter opłaty samoistnej, bezzwrotnej, nieprzypisanej do poszczególnych rat leasingowych, a poniesienie jej jest warunkiem koniecznym do realizacji umowy leasingu. Opłata ta, jest wydatkiem jednorazowym związanym z zawarciem umowy leasingu, a w konsekwencji i wydaniem samego przedmiotu leasingu. W takim przypadku na płaszczyźnie powołanych przepisów, wstępna opłata leasingowa powinna zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów jednorazowo, bez konieczności rozliczania jej w czasie.

Wydatki związane z uiszczeniem wstępnej opłaty leasingowej, o której mowa we wniosku, powinny zostać zatem zaewidencjonowane w kosztach uzyskania przychodów jednorazowo w dacie ich poniesienia.

Wejście w życie przepisów ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U., poz. 312), nie oznacza, że w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, podatnicy ci zobligowani są do automatycznego pomniejszenia kosztów używania samochodu osobowego o 50%.

Pozostałe wydatki związane z samochodem osobowym (konserwacja i naprawy pojazdu, badania techniczne, ubezpieczenie) będą stanowiły koszty uzyskania przychodu o ile, spełniają warunki określone w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Każdorazowo zatem podatnik musi określić, czy dany wydatek został poniesiony w związku z działalnością gospodarczą. Należy przy tym podkreślić, iż obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo - skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a przychodem uzyskanym z działalności, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła tego przychodu – każdorazowo spoczywa na podatniku, zgodnie z zasadą, że ciężar dowodu spoczywa na tym podmiocie, który z danego faktu wywodzi korzystne dla siebie skutki prawne.

Jeżeli wydatki te spełniają te kryteria, wówczas stanowią koszt uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej.

W przypadku wydatków na ubezpieczenie samochodu osobowego pamiętać również należy o ograniczeniu kwotowym o którym mowa w art. 23 ust. 1 pkt 47 ustawy, zgodnie z którym, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów składek na ubezpieczenie samochodu osobowego w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej pozostaje równowartość 20.000 euro, przeliczona na złote według kursu sprzedaży walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zawarcia umowy ubezpieczenia w wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia. Kosztem uzyskania przychodu będą zatem składki na ubezpieczenie samochodu osobowego w wysokości nieprzekraczającej części ustalonej w takiej proporcji, w jakiej pozostaje równowartość kwoty 20.000 euro, przeliczonej na złote według kursu sprzedaży walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zawarcia umowy ubezpieczenia w wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia.

Zauważyć także należy, że (co do zasady) naliczony podatek od towarów i usług, nie stanowi kosztu uzyskania przychodów. Jednakże ustawodawca przewidział pewne wyjątki od tej zasady.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów podatek naliczony:

• jeżeli podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług,
  

• w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.
  
  
  

Wyjaśnić należy, że podatek naliczony, o którym mowa w powyższym przepisie, to suma kwot podatku VAT określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika m. in. przy nabyciu towarów i usług. Powyższe wynika z treści art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zgodnie z którym, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie zaś z ust. 1 ww. przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl natomiast art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Zatem, zgodnie z powyższym przepisem, 50% kwoty podatku naliczonego wynikającego z otrzymanych faktur związanych z eksploatacją samochodu osobowego - nie obniża podatku należnego.

Do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawca może więc zaliczać naliczony podatek VAT od ww. rat leasingowych oraz wydatków związanych z eksploatacją na cele związane z działalnością gospodarczą samochodu osobowego którego nie może odliczyć od podatku należnego na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (50% tego podatku).

Reasumując, Wnioskodawca może zaliczyć w ciężar kosztów uzyskania przychodów:

• nieodliczony podatek VAT od rat leasingowych oraz wydatków związanych z eksploatacją na cele związane z działalnością gospodarczą samochodu osobowego, którego nie może odliczyć od podatku należnego na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (50% tego podatku),
  

• wydatki na naprawę i konserwację samochodu, ubezpieczenia pojazdu oraz raty leasingowe w pełnej wysokości,
  

• opłatę wstępną w momencie jej poniesienia.
  
  
  

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.