Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2-2/4512-1-47/16-3/MR
z 20 września 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z 8 sierpnia 2016 r. (data wpływu 11 sierpnia 2016 r.) uzupełnionym pismem z 8 września 2016 r. (data wpływu 12 września 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stosowania procedury VAT marża przy sprzedaży samochodów używanych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 sierpnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stosowania procedury VAT marża przy sprzedaży samochodów używanych. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z 8 września 2016 r. (data wpływu 12 września 2016 r.), w którym wskazano, że Wnioskodawca nie posiada adresu elektronicznego do doręczeń oraz o dokument, z którego wynika prawo osoby podpisanej na wniosku do występowania w imieniu Wnioskodawcy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą na terytorium RP. Głównym przedmiotem działalności Spółki jest handel hurtowy i detaliczny pojazdami samochodowymi oraz naprawa pojazdów mechanicznych. Spółka zajmuje się handlem zarówno samochodami nowymi, jak i używanymi. Spółka posiada samochody nowe – będące przedmiotem odsprzedaży, pojazdy odkupione od klientów w kraju w celu odsprzedaży oraz pojazdy używane nabyte na terenie Unii Europejskiej od osób fizycznych lub od firm (podatników podatku od wartości dodanej) w procedurze marży (§ 25a ust. g) również przeznaczone do odsprzedaży. Wnioskodawca zamierza rejestrować na terenie kraju pojazdy nabyte w UE, aby uzyskać możliwość testowania stanu technicznego tych pojazdów po naprawie, jak również odbywać jazdy próbne z klientami w celu zapoznania ich ze stanem technicznym samochodów. Polskie prawo drogowe nie daje bowiem innej możliwości legalnego poruszania się tymi pojazdami po polskich drogach, a czasowe tablice rejestracyjne (czerwone) są przeznaczone zgodnie z art. 74 ustawy prawo drogowe wyłącznie do: „Wywozu pojazdu za granicę, przejazdu z miejsca zakupu lub odbioru pojazdu na terytorium RP, przejazdu związanego z koniecznością dokonania badania technicznego lub naprawy pojazdu”. Samochody te przez cały czas są towarami handlowymi Wnioskodawcy i są przeznaczone do odsprzedaży. Wyłącznym celem przejazdów tymi pojazdami pozostaje przygotowanie ich do odsprzedaży oraz umożliwienie przeprowadzenia samej transakcji sprzedaży. Przedmiotowe pojazdy spełniają ustawową definicję towaru używanego, zostały nabyte od osób lub podatników wymienionych w art. 120 ust. 10 oraz są przeznaczone do odsprzedaży.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy biorąc po uwagę wskazane wyżej okoliczności Wnioskodawca ma prawo do stosowania przy sprzedaży ww. pojazdów procedury marży wynikającej z art. 120 ust. 4 w związku z art. 10 u.p.t.u.?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż ww. samochodów może być przeprowadzona na warunkach sprzedaży VAT-marża, wynikającej z art. 120 ust. 4 w związku z art. 10 u.p.t.u. Zgodnie z art. 5 u.p.t.u. opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju
2. eksport towarów
3. import towarów na terytorium kraju
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Jednak na podstawie art. 120 ust. 4 u.p.t.u., określono szczególny sposób ustalania podstawy opodatkowania przy dokonywaniu odpłatnej sprzedaży niektórych towarów, w tym towarów używanych. Wynika z niego, że w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki itd., nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odsprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę miedzy kwotą sprzedaży, a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku. Warunkiem użycia procedury VAT-marża w stosunku do towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków jest zatem spełnienie warunków określonych ustawą, tj. dostawa towarów nabytych w okolicznościach wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy, nabycie tych towarów zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy, czyli w celu odsprzedaży oraz spełnienie przez te towary definicji towaru używanego. Zdaniem podatnika przedmiotowe pojazdy spełniają ustawową definicję towaru używanego, zostały nabyte od osób lub podatników wymienionych w art. 120 ust. 10 oraz są przeznaczone do odsprzedaży, co pozwala na zastosowanie do ich sprzedaży procedury VAT-marża.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy – przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Stosownie do treści art. 9 ust. 1 ustawy – przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy – przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1. nabywcą towarów jest:
   1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
   2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a – z zastrzeżeniem art. 10;
2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.
   
   

Jak stanowi art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9, nie występuje w przypadku, gdy dostawa towarów, o których mowa w art. 120 ust. 1, w wyniku której ma miejsce wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów na terytorium kraju, jest opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 120 ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.

Przez towary używane – zgodnie z art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy – rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.12.11.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58.0).

Zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy – w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odsprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Przez kwotę sprzedaży rozumie się całkowitą kwotę, którą podatnik otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów od nabywcy lub osoby trzeciej, wliczając w to otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty bezpośrednio związane z tą dostawą, podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik obciąża nabywcę, z wyłączeniem kwot, o których mowa w art. 29a ust. 7 (art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy).

Natomiast przez kwotę nabycia rozumie się wszystkie składniki wynagrodzenia, o których mowa w pkt 5, które dostawca towarów otrzymał lub ma otrzymać od podatnika (art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy).

Należy zaznaczyć, że opodatkowanie w systemie marży jest ograniczone do pewnej kategorii towarów używanych, oraz istotne jest przy tym, od kogo towary używane zostały nabyte.

I tak, stosownie do art. 120 ust. 10 ustawy, przepisy ust. 4 i ust. 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

1. osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
2. podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
3. podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;
4. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
5. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.
   
   

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują zatem stosowanie szczególnej procedury opodatkowania dostawy – między innymi – towarów używanych, polegającej na opodatkowaniu marży. Jest to szczególna forma opodatkowania, w której podstawą opodatkowania jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku. Taka procedura opodatkowania może być stosowana w przypadku dostawy towarów używanych nabytych wcześniej przez podatnika w ramach prowadzonej działalności w celu odsprzedaży. Przy czym, dla opodatkowania dostawy towarów używanych w procedurze marży nie mniej ważne jest – oprócz rodzaju towaru, który może zostać objęty tą procedurą – także to, od kogo ten towar został kupiony. Zastosowanie tej procedury wymaga, aby towary używane były nabyte od podmiotów wymienionych w cyt. wyżej art. 120 ust. 10 ustawy.

Wspólną cechą wszystkich przedstawionych w ww. przepisie przypadków, warunkujących zastosowanie szczególnej procedury opodatkowania marży, jest to, że podmiot sprzedający używany towar pozbawiony był prawa do odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego przy jego nabyciu. Ponadto, jak wynika z przepisu art. 120 ust. 4 ustawy, warunkiem niezbędnym do zastosowania tej procedury jest określenie, że towar został jednak nabyty w celu odsprzedaży.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą na terytorium RP. Głównym przedmiotem działalności Spółki jest handel hurtowy i detaliczny pojazdami samochodowymi oraz naprawa pojazdów mechanicznych. Spółka zajmuje się handlem zarówno samochodami nowymi, jak i używanymi. Spółka posiada samochody nowe – będące przedmiotem odsprzedaży, pojazdy odkupione od klientów w kraju w celu odsprzedaży oraz pojazdy używane nabyte na terenie Unii Europejskiej od osób fizycznych lub od firm (podatników podatku od wartości dodanej) w procedurze marży również przeznaczone do odsprzedaży. Wnioskodawca zamierza rejestrować na terenie kraju pojazdy nabyte w UE, aby uzyskać możliwość testowania stanu technicznego tych pojazdów po naprawie, jak również odbywać jazdy próbne z klientami w celu zapoznania ich ze stanem technicznym samochodów. Samochody te przez cały czas są towarami handlowymi Wnioskodawcy i są przeznaczone do odsprzedaży. Wyłącznym celem przejazdów tymi pojazdami pozostaje przygotowanie ich do odsprzedaży oraz umożliwienie przeprowadzenia samej transakcji sprzedaży. Przedmiotowe pojazdy spełniają ustawową definicję towaru używanego, zostały nabyte od osób lub podatników wymienionych w art. 120 ust. 10 oraz są przeznaczone do odsprzedaży.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii zastosowania przy sprzedaży samochodów przeznaczonych do odsprzedaży, procedury VAT-marża.

W świetle przywołanych przepisów i niniejszych okoliczności należy uznać, że Wnioskodawca będzie miał prawo przy sprzedaży przedmiotowych samochodów do zastosowania procedury opodatkowania marży. Przesłanki pozwalające na jej zastosowanie zostaną spełnione, bowiem – jak wskazał Wnioskodawca – „przedmiotowe pojazdy spełniają ustawową definicję towaru używanego, zostały nabyte od osób lub podatników wymienionych w art. 120 ust. 10 oraz są przeznaczone do odsprzedaży”.

Reasumując, skoro przedmiotowe samochody – towary używane, będące towarami handlowymi, Wnioskodawca nabył od podmiotów wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy w celu ich dalszej odsprzedaży, to przy ich sprzedaży Zainteresowanemu będzie przysługiwało prawo do zastosowania szczególnej procedury VAT-marża, przewidzianej w art. 120 ust. 4 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że stosownie do przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie przedstawionego zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.