Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-1/4510-163/16-1/NL
z 2 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 6 czerwca 2016 r. (data wpływu do tut. Biura 7 czerwca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów umorzonych wierzytelności, o których mowa we wniosku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 czerwca 2016 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów umorzonych wierzytelności, o których mowa we wniosku.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą prawną - spółką akcyjną, polskim rezydentem podatkowym, podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Głównym przedmiotem działalności Spółki jest handel stalą. W ramach swojej działalności gospodarczej Spółka dokonuje transakcji m.in. z podmiotem powiązanym (dalej: „Podmiot powiązany”) w rozumieniu art. 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej „ustawa o CIT”). Przychody należne w kwocie netto, tj. bez podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”) z tytułu dokonywanych transakcji z Podmiotem powiązanym Spółka zalicza do przychodów podatkowych w rozumieniu art. 12 ust. 3 ustawy o CIT jeszcze przed faktycznym ich otrzymaniem. Na moment dokonywania transakcji Spółka oczekiwała uregulowania wierzytelności w przyszłości. Część wierzytelności Spółki względem Podmiotu powiązanego, pomimo wymagalności, nie zostało uregulowanych na rzecz Spółki. W ramach działalności gospodarczej Spółki mogą mieć miejsce okoliczności, które będą uzasadniały dokonanie przez Spółkę umorzenia wszystkich lub niektórych wierzytelności powstałych w związku z transakcjami z Podmiotem powiązanym, w szczególności zważywszy na fakt, że Podmiot powiązany znajduje się obecnie W trudnej sytuacji finansowej. Spółka planuje dokonać umorzenia tych wierzytelności. Wierzytelności Wnioskodawcy wobec Podmiotu powiązanego na moment umorzenia nie będą wierzytelnościami przedawnionymi. Porozumienie dotyczące zwolnienia dłużnika (Podmiotu powiązanego) z długu (umorzenie wierzytelności) przyjmie formę umowy cywilnoprawnej pomiędzy stronami zawartej zgodnie z art. 508 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 121 ze zm., dalej: „KC”), w którym zawarta będzie zgoda dłużnika na zwolnienie z długu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym, Spółka będzie mogła zaliczyć kwotę netto (tj. bez VAT) umorzonych wierzytelności z tytułu dokonanych transakcji do kosztów uzyskania przychodów, na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 44 ustawy o CIT?

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym, Spółka będzie mogła zaliczyć kwotę netto (a więc bez VAT) umorzonych wierzytelności z tytułu dostawy towarów (usług) do kosztów uzyskania przychodów, na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 44 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”).

W myśl art. 16 ust. 1 pkt 44 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów umorzonych wierzytelności, z wyjątkiem tych, które uprzednio na podstawie art. 12 ust. 3 zostały zarachowane jako przychody należne. Jednocześnie, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 20 ustawy o CIT, wierzytelności odpisane jako przedawnione nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów.

Powołany przepis zakazuje, co do zasady, zaliczania umorzonych wierzytelności do kosztów uzyskania przychodów. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy umarzana wierzytelność została uprzednio wykazana jako przychód należny podatnika, stosownie do art. 12 ust. 3 omawianej ustawy. Norma zawarta w art. 12 ust. 3 ww. ustawy, nakazuje ujmować dla celów podatkowych przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, które nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane przez podatnika, ale są mu należne, tj. stanowią przedmiot wymagalnych świadczeń.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka zamierza zwolnić z długu Podmiot powiązany za powstałe wierzytelności z tytułu prowadzonej działalności.

Przychód powstały w momencie sprzedaży został przez Spółkę zarachowany jako przychód należny (za wyjątkiem należnego podatku VAT, który zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 9 ustawy o CIT nie stanowi przychodu podatkowego). Umorzenie wierzytelności, w postaci zwolnienia z długu potwierdzone zostanie umowami zaakceptowanymi zarówno przez wierzyciela jak i dłużnika.

Tym samym, w związku z tym, iż Spółka spełni wyżej wymienione w przepisach przesłanki, tj.:

• Spółka zawrze umowę z Podmiotem powiązanym dotyczącą umorzenia wierzytelności, w której dłużnik wyrazi zgodę na przedmiotowe umorzenie, zgodnie z art. 508 KC,
• umowa zwolnienia z długu dotyczyć będzie wierzytelności, które uprzednio zostaną wykazane jako przychody należne, zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o CIT,
• wierzytelności, będące przedmiotem umorzenia nie stanowią wierzytelności przedawnionych.
  
  

Spółka będzie uprawniona do zaliczenia umorzonych wierzytelności, w kwocie netto (bez VAT) do kosztów uzyskania przychodów.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał interpretacje indywidualne wydane przez:

• Dyrektora Izby Skarbowej Katowicach z 25 listopada 2013 r., Znak: IBPBI/2/423-1042/13/BG, w której organ stwierdza, że (...) Organ stoi na stanowisku, że umorzone należności (wierzytelności), które uprzednio zostały zarachowane jako przychody należne (w kwocie netto - po odjęciu podatku od towarów i usług), mogą stanowić koszty uzyskania przychodów stosownie do przepisu art. 16 ust. 1 pkt 44 updop w momencie zwolnienia (...).
• Dyrektora Izby Skarbowej Katowicach z 28 lutego 2011 r., Znak: IBPBI/2/423-1742/10/MO, w której organ stwierdza, iż na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych pojęcie umorzenia wierzytelności ma węższe znaczenie niż na gruncie prawa cywilnego. Umorzeniem wierzytelności w rozumieniu przepisów omawianej ustawy podatkowej jest zwolnienie dłużnika z obowiązku wykonania zobowiązania, tj. zwolnienie go z długu. Instytucję tę reguluje art. 508 ustawy (...) Kodeks cywilny (...) zgodnie z którym zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik zwolnienie przyjmuje. Wobec powyższego, na mocy art. 16 ust. 1 pkt 44 ustawy o p.d.o.p., podatnik może uznać za koszty uzyskania przychodów wierzytelności uprzednio zarachowane - zgodnie z art. 12 ust 3 tej ustawy - jako przychody należne, jeżeli zwolnił dłużnika z obowiązku wykonania zobowiązania, a dłużnik przyjął to zwolnienie.
• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 9 grudnia 2009 r., Znak: ILPB3/423-779/09-2/ŁM, gdzie stwierdzono, iż reasumując, nawet jeżeli wierzyciel umarza całe zobowiązanie, a więc w wartości brutto, kosztem uzyskania przychodów będą dla Niego umorzona wierzytelność w wartości netto (bez podatku od towarów i usług). Zaliczenie podatku VAT do kosztów uzyskania przychodów naruszyłoby przepis art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
  
  

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym, Spółka będzie mogła zaliczyć kwotę netto (a więc bez VAT) umorzonych wierzytelności z tytułu dostawy towarów (usług) do kosztów uzyskania przychodów, na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 44 ustawy o CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.