Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/4511-1-664/16-4/KF
z 18 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 21 czerwca 2016 r. (data wpływu 23 czerwca 2016 r.), uzupełnionym w dniu 9 sierpnia 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia otrzymanej dotacji do przychodów z działalności gospodarczej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 czerwca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia otrzymanej dotacji do przychodów z działalności gospodarczej.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, pismem z dnia 4 sierpnia 2016 r. nr ILPP5/4512-1-187/16-2/AG, ILPB1/4511-1-664/16-2/KF, na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 4 sierpnia 2016 r., natomiast w dniu 9 sierpnia 2016 r. do tut. Organu wpłynęło pismo stanowiące odpowiedź na ww. wezwanie (nadane w polskiej placówce pocztowej w dniu 8 sierpnia 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 2016 roku Wnioskodawca otrzymał dofinansowanie z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych na podstawie art. 37 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. z 2009 r. Nr 167, poz. 1322 ze zm.) na zakup urządzenia w związku z projektem dotyczącym utrzymania zdolności pracowników do pracy przez cały okres aktywności zawodowej.

Z otrzymanego dofinansowania Wnioskodawca zakupił wózek jezdniowy podnośnikowy w celu ograniczenia obciążenia układu mięśniowo-szkieletowego. Całkowity koszt realizacji Projektu wynosił 50.061,00 zł, z czego dofinansowanie stanowi 90% całkowitego kosztu.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku wskazano, że zakupiony z dofinansowania wózek jezdniowy podnośnikowy został przez Wnioskodawcę zaliczony do środków trwałych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Czy kwota dotacji jest przychodem z działalności gospodarczej?

Zdaniem Wnioskodawcy, kwotę dofinansowania należy przyjąć jako przychód z działalności gospodarczej zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z wymienionego bowiem przepisu wszelkie dotacje, subwencje, dopłaty i inne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo zwrot wydatków są przychodem z działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Definicję przychodów z ww. źródła zawiera art. 14 ust. 1 tej ustawy, zgodnie z którym za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Jednocześnie w treści art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 13, i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Z zacytowanego przepisu wynika, że ustawodawca różnicuje skutki podatkowe otrzymanych dotacji, dopłat i innych nieodpłatnych świadczeń w zależności od celu, na jaki zostały one przeznaczone, tj.:

• dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na cele inne niż nabycie lub wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych – zaliczane są do przychodów z działalności gospodarczej,
• ww. świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków poniesionych przez podatnika na zakup lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych – nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej.
  
  

Z przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnieniu opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w 2016 roku otrzymał dofinansowanie z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie na zakup urządzenia w związku z projektem dotyczącym utrzymania zdolności pracowników do pracy przez cały okres aktywności zawodowej. Z otrzymanego dofinansowania Wnioskodawca zakupił wózek jezdniowy podnośnikowy w celu ograniczenia obciążenia układu mięśniowo-szkieletowego. Całkowity koszt realizacji projektu wynosił 50.061,00 zł, z czego dofinansowanie stanowi 90% całkowitego kosztu. Zakupiony z dofinansowania wózek jezdniowy podnośnikowy został przez Wnioskodawcę zaliczony do środków trwałych.

W związku z tak przedstawionym opisem sprawy, w świetle uprzednio powoływanego przepisu art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazać należy, że otrzymane przez Wnioskodawcę dofinansowanie, które zostało przeznaczone na nabycie wózka jezdniowego podnośnikowego, który został zaliczony do środków trwałych, nie stanowi przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej. Zgodnie bowiem z tym przepisem świadczenia przyznane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków poniesionych przez podatnika na zakup albo wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych, nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że otrzymana dotacja, przeznaczona na zakup wskazanego we wniosku środka trwałego (wózka jezdniowego podnośnikowego), nie stanowi przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, w myśl którego otrzymana dotacja stanowi przychód z działalności gospodarczej, jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Końcowo tut. Organ informuje, że wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług zostanie rozstrzygnięty odrębnym pismem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.