Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB3/4510-1-224/16-4/AO
z 25 lipca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni, przedstawione we wniosku z 19 maja 2016 r. (data wpływu 20 maja 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie korekt kosztów uzyskania przychodów (pytanie nr 1):

• w części dotyczącej faktur korygujących z 04.04.2016 r. oraz z 21.04.2016 r. - jest nieprawidłowe,
• w części dotyczącej faktur korygujących z 05.04.2016 r. oraz faktury otrzymanej 31.03.2016 r. - jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 20 maja 2016 r. został złożony ww. wniosek - uzupełniony w dniu 30 czerwca 2016 r. - o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• korekt kosztów uzyskania przychodów (pytanie oznaczone we wniosku nr 1),
• korekt przychodów podatkowych (pytania oznaczone we wniosku nr 2 i nr 3).
  
  

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W myśl nowych regulacji obowiązujących od 1 stycznia 2016 r. korekta kosztów i przychodów na potrzeby rozliczenia podatku dochodowego od osób prawnych nie powoduje konieczności cofania się wstecz, jeżeli przyczyną korekty nie jest błąd rachunkowy lub inna oczywista omyłka.

Spółdzielnia otrzymała w miesiącu kwietniu 2016 roku następujące faktury vat korygujące:

1. 1 z 04.04.2016 r. (data otrzymania 06.04.2016 r.), data sprzedaży 28.01.2016 r., wystawiona przez X. Faktura dotyczy zużytej energii elektrycznej. Jest to faktura korygująca zwiększająca koszty podatkowe. Na fakturze widnieje następująca przyczyna korekty: „Błędne stawki rozliczenia, w tym błędne stawki cenników indywidualnych”;
2. 2 z 05.04.2016 r. (data otrzymania 07.04.2016 r.), data sprzedaży 24.11.2015 r., wystawiona przez X. Faktura dotyczy zużytej energii elektrycznej. Jest to faktura korygująca zwiększająca koszty podatkowe. Na fakturze widnieje następująca przyczyna korekty: „Awaria układu pomiarowo-rozliczeniowego, awaria zegara, zacięcie liczydła”;
3. 3 z 21.04.2016 r. (data otrzymania 26.04.2016 r.), data sprzedaży 11.08.2015 r., wystawiona przez Y. Jest to faktura korygująca zmniejszająca koszty podatkowe. Na fakturze widnieje następująca przyczyna korekty: „Błędna ilość”. Faktura dotyczy opłat za dodatkowe odczyty za punkt pomiarowy odczytywany poza ustalonym sezonem odczytów. Spółdzielnia została obciążona dodatkową opłatą za zbyt dużą ilość punktów pomiarowych odczytywanych poza sezonem odczytów;
4. 4 (data otrzymania 31.03.2016 r.), data sprzedaży 31.12.2014 r., wystawiona przez Z. Na fakturze podano następującą przyczynę korekty: „Korekta wystawiona w związku z przekazaniem przez O. skorygowanych danych pomiarowych”.
   
   

W 2016 roku Spółdzielnia dokonała korekt przychodów podatkowych. Korekty dotyczyły przychodów z 2014 i 2015 roku.

Do korekt, o których mowa należą:

1. korekta rozliczenia zimnej wody - przyczyną były błędne wskazania wodomierza i związane z tym błędne odczyty faktycznego zużycia;
2. korekta rozliczenia zimnej wody - przyczyną było nie uwzględnienie przy rozliczeniu wpłaconych przez mieszkańca zaliczek na poczet zużycia wody;
3. korekta rozliczenia zimnej wody - przyczyną były złożone reklamacje dotyczące rozliczenia, które zostały uznane przez zarząd Spółdzielni za zasadne;
4. niesłuszne obciążenie mieszkańca opłatą za dodatkowe odczyty urządzeń pomiarowych, błąd firmy rozliczającej centralne ogrzewanie;
5. omyłkowe naliczenie opłaty za wywóz nieczystości za zbyt dużą w stosunku do faktycznej ilości osób zamieszkałych w lokalu mieszkalnym;
6. błędna stawka opłaty eksploatacyjnej, która została omyłkowo zastosowana do naliczenia opłat dla danego użytkownika lokalu mieszkalnego. Przy dokonywaniu naliczeń nie uwzględniono faktu zmiany stawki.
   
   

Spółdzielnia w związku z ww. korektami przychodów nie wystawiła faktur korygujących, z uwagi iż sprzedaż dokonana była na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Wystawiono dokumenty „polecenie księgowania”.

W związku ze zmianą przepisów w kwestii korekty kosztów Spółdzielnia powzięła wątpliwość, czy podane na fakturach przez sprzedawców przyczyny faktur korygujących uprawniają do zwiększenia/zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów w dacie otrzymania faktur korygujących bez konieczności dokonywania korekt kosztów wstecz.

Takie same wątpliwości pojawiły się co do momentu ujęcia korekt przychodów podatkowych.

W piśmie z 30 czerwca 2016 r. stanowiącym odpowiedź na wezwanie do uzupełnienia wniosku Wnioskodawca wyjaśnił co następuje.

1. Czy koszty uzyskania przychodów, których dotyczą otrzymane przez Wnioskodawcę w kwietniu 2016 roku faktury VAT korygujące zostały przez Spółdzielnię zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Koszty uzyskania przychodów, których dotyczą otrzymane przez Spółdzielnię w kwietniu 2016 roku faktury vat korygujące zostały zaliczone przez Spółdzielnię do kosztów uzyskania przychodów na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

2. Czy sformułowanie zawarte we wniosku, że „korekty dotyczyły przychodów z 2014r. i 2015r.” oznacza, że przychody te zostały przez Spółdzielnię zaliczone do przychodów podatkowych na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Sformułowanie zawarte we wniosku, że „korekty dotyczyły przychodów z 2014r. i 2015r.” oznacza, że przychody te zostały przez Spółdzielnię zaliczone do przychodów podatkowych roku 2014 i 2015 na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

3. Wyjaśnienie, co oznaczają wskazane na fakturach VAT korygujących przyczyny korekty.

Wskazane na fakturach VAT korygujących przyczyny korekty:

• „błędne stawki rozliczenia (w tym błędne stawki cenników indywidualnych)” - faktura pierwotna wystawiona przez X. błędnie dokumentowała stan faktyczny, a więc korekta jest wynikiem błędu,
• „błędna ilość” - faktura pierwotna wystawiona przez Y. błędnie dokumentowała stan faktyczny, a więc korekta jest wynikiem błędu,
• „korekta wystawiona w związku z przekazaniem przez O. skorygowanych danych pomiarowych” - faktura pierwotna wystawiona przez Z. prawidłowo dokumentowała stan faktyczny, korekta została wystawiona z powodu późniejszych zdarzeń, tj. zakończenie umowy i przejęcie licznika przez firmę X.
  
  

4. Wyjaśnienie, co oznaczają przyczyny korekt przychodów podatkowych Wnioskodawcy opisane w stanie faktycznym w pkt a), pkt b) oraz pkt d)?

Przyczyny korekt przychodów podatkowych opisane w stanie faktycznym w pkt a), pkt b) oraz pkt d) dotyczą błędów leżących po stronie Spółdzielni, a pierwotne dokumenty wystawione przez Spółdzielnię nieprawidłowo dokumentowały zdarzenia gospodarcze.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Spółdzielni, która uznała, iż otrzymane korekty kosztów nie są spowodowane błędem rachunkowym i oczywistą omyłką i należy dokonać zwiększenia/zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów w okresie rozliczeniowym, w którym otrzymała faktury korygujące?
2. Czy prawidłowe jest stanowisko Spółdzielni, iż korekty przychodów opisane w stanie faktycznym w pkt a) do d) dotyczące m.in. błędnych wskazań wodomierza i związanych z tym błędnych odczytów faktycznego zużycia oraz korekt niesłusznych obciążeń mieszkańca opłatą za dodatkowe odczyty urządzeń pomiarowych należy rozliczać na bieżąco w dacie dokonania korekty przychodów?
3. Czy prawidłowe jest stanowisko Spółdzielni, iż korekty przychodów opisane w stanie faktycznym w pkt e) do f) dotyczące omyłkowych błędnych naliczeń opłat za wywóz nieczystości oraz opłat eksploatacyjnych należy dokonać „wstecz” uznając, iż ich przyczyną jest oczywista omyłka?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie nr 1.

Wniosek Spółdzielni w zakresie pytań nr 2 i nr 3 został rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną wydaną w dniu 25 lipca 2016 r. nr ILPB3/4510-1-224/16-5/AO.

Zdaniem Wnioskodawcy, w wyniku otrzymanych faktur korygujących, o których mowa w opisanym stanie faktycznym, Spółdzielnia prawidłowo dokonała korekty kosztów podatkowych w okresie rozliczeniowym, w którym otrzymała faktury korygujące. Uznała bowiem, iż przyczyną ww. korekt nie był błąd rachunkowy ani oczywista omyłka.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie korekt kosztów uzyskania przychodów (pytanie nr 1) jest:

• nieprawidłowe - w części dotyczącej faktur korygujących z 04.04.2016 r. oraz z 21.04.2016 r.,
• prawidłowe - w części dotyczącej faktur korygujących z 05.04.2016 r. oraz faktury otrzymanej 31.03.2016 r.
  
  

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2014 r., poz. 851, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganymi przychodami bądź służą zabezpieczeniu lub zachowaniu źródła przychodów.

Należy przy tym zauważyć, że definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach, należy zaś zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania, ustawodawca wyróżnia koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód) oraz inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

W tym miejscu należy również podkreślić, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2015 r., nie określały szczególnych zasad dokonywania korekt kosztów uzyskania przychodów. Nie budziło jednakże wątpliwości, że bez względu na to, czy poniesiony koszt miał charakter kosztu bezpośredniego, czy też kosztu pośredniego wystawiona faktura korygująca nie zmieniała momentu poniesienia i potrącenia kosztu, a jedynie jego wysokość.

Zatem, korekta kosztów uzyskania przychodów była odnoszona do momentu, w którym koszty te zostały już ujęte w ewidencji księgowej, z uwzględnieniem zasad potrącalności wynikających z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Faktury korygujące nie dokumentowały bowiem odrębnego zdarzenia gospodarczego, a tym samym, że nie powinny być ujmowane na bieżąco, tj. w okresie rozliczeniowym, w którym otrzymano te faktury korygujące.

Z dniem 1 stycznia 2016 r. na podstawie ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze wspieraniem polubownych metod rozwiązywania sporów (Dz. U. z 2015 r., poz. 1595; dalej: „ustawa nowelizująca”), wprowadzone zostały nowe przepisy dotyczące uproszczonych zasad korygowania kosztów uzyskania przychodów. Ustawa przewiduje rozwiązanie polegające na rozliczaniu faktury korygującej i innych dokumentów korygujących w zakresie korekty kosztów uzyskania przychodów w bieżącym okresie rozliczeniowym.

Zgodnie z art. 3 pkt 2 ustawy nowelizującej, w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych w art. 15 po ust. 4h dodaje się ust. 4i-4l w brzmieniu:

„4i. Jeżeli korekta kosztu uzyskania przychodów, w tym odpisu amortyzacyjnego, nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, korekty dokonuje się poprzez zmniejszenie lub zwiększenie kosztów uzyskania przychodów w okresie rozliczeniowym, w którym została otrzymana faktura korygująca lub, w przypadku braku faktury, inny dokument potwierdzający przyczyny korekty.

4j. Jeżeli w okresie rozliczeniowym, o którym mowa w ust. 4i, podatnik nie poniósł kosztów uzyskania przychodów lub kwota poniesionych kosztów uzyskania przychodów jest niższa niż kwota zmniejszenia, podatnik jest obowiązany zwiększyć przychody o kwotę, o którą nie zostały zmniejszone koszty uzyskania przychodów.

4k. Przepisów ust. 4i i 4j nie stosuje się do korekty kosztów uzyskania przychodów, do których ma zastosowanie art. 15b, oraz jeżeli korekta dotyczy kosztu uzyskania przychodów związanego z zobowiązaniem podatkowym, które uległo przedawnieniu.

4l. Jeżeli korekta, o której mowa w ust. 4i, następuje po zmianie formy opodatkowania na zryczałtowaną formę opodatkowania określoną w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym, zmniejszenia lub zwiększenia kosztów uzyskania przychodów dokonuje się w ostatnim okresie rozliczeniowym przed zmianą formy opodatkowania”.

Powyższe zmiany weszły w życie z dniem 1 stycznia 2016 r. (art. 13 ustawy nowelizującej). Jednocześnie, zgodnie z art. 11 ustawy nowelizującej, przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się do korekty przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów, uzyskanych lub poniesionych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy.

Tym samym w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2016 r. podatnicy dokonują korekty kosztów uzyskania przychodów „na bieżąco”, tj. w miesiącu, w którym otrzymają fakturę korygującą lub inny dokument potwierdzający przyczyny korekty. Korekta kosztów polega na zmniejszeniu lub zwiększeniu kosztów uzyskania przychodów poniesionych w tym miesiącu. Nowe zasady korygowania kosztów uzyskania przychodów mają zastosowanie tylko do tych przypadków, gdy korekta nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką. Natomiast w sytuacji, w której korekta spowodowana jest błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, obowiązują dotychczasowe zasady, czyli korygowanie ze skutkiem „wstecz”.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje pojęć „błędu rachunkowego” i „oczywistej omyłki”. Pojęcia te zatem należy rozumieć zgodnie z ich znaczeniem potocznym. Zatem, za „błąd rachunkowy” należy uznać sytuację, gdy koszt został niewłaściwie ujęty ze względu na błąd w toku wykonywania obliczeń; może to dotyczyć zarówno okoliczności leżących po stronie wystawcy faktury czy innego dokumentu księgowego (np. błędne podanie na fakturze cen lub wartości towarów), jak i po stronie odbiorcy takiego dokumentu (np. wprowadzenie do ksiąg rachunkowych nieprawidłowej cyfry, zastosowanie wadliwego kursu waluty obcej przy przeliczaniu wartości przychodu na złote, etc.).

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN (wersja internetowa www.sip.pwn.pl) przez „omyłkę” należy rozumieć „spostrzeżenie, sąd niezgodny z rzeczywistością, niewłaściwe postępowanie, posunięcie”. W konsekwencji za „inną oczywistą omyłkę” należy uznać inny oczywisty błąd, który nie jest jednocześnie błędem rachunkowym. Takim błędem będzie np. ujęcie w kosztach podatkowych faktury wystawionej na podmiot inny niż faktyczny nabywca towaru. „Omyłka” wiązać się może również z błędem polegającym albo na nieprawidłowym wystawieniu albo nieprawidłowym ujęciu dowodu księgowego. Okoliczność taka musi mieć zatem charakter „pierwotny”. Co więcej, „omyłka” musi być „oczywista”. Oznacza to, że w przypadku jakichkolwiek wątpliwości co do charakteru przyczyn korekty, korekta winna być dokonywana w okresie otrzymania faktury korygującej (bądź innego dokumentu potwierdzającego stosowną korektę).

Z uzasadnienia do projektu ustawy nowelizującej wynika, że moment ujęcia faktury korygującej po stronie kosztów podatkowych, powinien być uzależniony od okoliczności, jakich dotyczy ta faktura. Jeżeli pierwotnie sporządzona faktura błędnie dokumentowała stan faktyczny, a więc korekta jest wynikiem błędu (zawierała pomyłki np. w ilości, cenie lub kwocie podatku VAT), wówczas korekta powinna być przyporządkowana wstecznie do okresu, którego dotyczy, czyli do daty poniesienia kosztu, wynikającego z faktury pierwotnej. Natomiast w przypadku, gdy faktura pierwotna prawidłowo dokumentowała zdarzenie gospodarcze, które miało miejsce w dacie jej wystawienia (stan faktyczny), a faktura korygująca (dokument korygujący) została wystawiona przez sprzedawcę z powodu późniejszych zdarzeń, takich jak np. obniżenie ceny, udzielenie rabatu, zwrot towaru czy gwarancja lub rękojmia, fakturę korygującą (dokument korygujący) należy rozliczyć w bieżącym okresie rozliczeniowym (tj. w dacie otrzymania dokumentu korygującego). Jeżeli jednak pierwotnie sporządzona faktura zawierała błędy lub pomyłki, a więc błędnie dokumentowała stan faktyczny, podatnik zobowiązany jest przyporządkować korektę wstecznie do okresu, którego dotyczy, czyli do daty poniesienia kosztu, wynikającego z pierwotnego dokumentu.

W przedmiotowej sprawie Spółdzielnia wskazała, że w miesiącu kwietniu 2016 roku otrzymała następujące faktury VAT korygujące:

• 1 z 04.04.2016 r. (data otrzymania 06.04.2016 r.), data sprzedaży 28.01.2016 r., wystawiona przez X. Faktura dotyczy zużytej energii elektrycznej. Na fakturze widnieje następująca przyczyna korekty: „Błędne stawki rozliczenia, w tym błędne stawki cenników indywidualnych”;
• 2 z 05.04.2016 r. (data otrzymania 07.04.2016 r.), data sprzedaży 24.11.2015 r., wystawiona przez X. Faktura dotyczy zużytej energii elektrycznej. Na fakturze widnieje następująca przyczyna korekty: „Awaria układu pomiarowo-rozliczeniowego, awaria zegara, zacięcie liczydła”;
• 3 z 21.04.2016 r. (data otrzymania 26.04.2016 r.), data sprzedaży 11.08.2015 r., wystawiona przez Y. Na fakturze widnieje następująca przyczyna korekty: „Błędna ilość”. Faktura dotyczy opłat za dodatkowe odczyty za punkt pomiarowy odczytywany poza ustalonym sezonem odczytów. Spółdzielnia została obciążona dodatkową opłatą za zbyt dużą ilość punktów pomiarowych odczytywanych poza sezonem odczytów;
• 4 (data otrzymania 31.03.2016 r.), data sprzedaży 31.12.2014 r., wystawiona przez Z. Na fakturze podano następującą przyczynę korekty: „Korekta wystawiona w związku z przekazaniem przez O. skorygowanych danych pomiarowych”.
  
  

Spółdzielnia wyjaśniła, że wskazane na fakturach VAT korygujących przyczyny korekty oznaczają:

• „błędne stawki rozliczenia (w tym błędne stawki cenników indywidualnych)” - faktura pierwotna wystawiona przez X. błędnie dokumentowała stan faktyczny, a więc korekta jest wynikiem błędu,
• „błędna ilość” - faktura pierwotna wystawiona przez Y. błędnie dokumentowała stan faktyczny, a więc korekta jest wynikiem błędu,
• „korekta wystawiona w związku z przekazaniem przez O. skorygowanych danych pomiarowych” - faktura pierwotna wystawiona przez Z. prawidłowo dokumentowała stan faktyczny, korekta została wystawiona z powodu późniejszych zdarzeń, tj. zakończenie umowy i przejęcie licznika przez firmę X.
  
  

Mając na uwadze powyższe, w ocenie tut. Organu, w odniesieniu do faktur korygujących, które Spółdzielnia otrzymała w kwietniu 2016 roku, a które jak sama wskazała Spółdzielnia błędnie dokumentowały stan faktyczny, a więc ich korekta jest wynikiem błędu, tj. faktur z 04.04.2016 r. oraz z 21.04.2016 r., należy wskazać, że koszty te powinny być skorygowane „wstecz”. W takim przypadku korekta kosztów powinna być odniesiona do momentu, w którym koszty te zostały potrącone.

Zatem, stanowisko Spółdzielni w części dotyczącej faktur korygujących z 04.04.2016 r. oraz z 21.04.2016 r. jest nieprawidłowe.

Natomiast faktury korygujące z 05.04.2016 r. oraz faktura otrzymana przez Spółdzielnię 31.03.2016 r., w przypadku których pierwotnie sporządzone faktury nie zawierały błędów lub pomyłek, a więc prawidłowo dokumentowały stan faktyczny, a przedmiotowe faktury korygujące zostały wystawione z powodu późniejszych okoliczności, tj. stwierdzonej awarii układu pomiarowo-rozliczeniowego, awarii zegara, zacięcia liczydła oraz zakończenia umowy i przejęcie licznika przez firmę X – faktury te należy rozliczyć „na bieżąco”, z datą ich wystawienia.

Wobec powyższego, prawidłowe jest stanowisko Spółdzielni w części dotyczącej faktur korygujących z 05.04.2016 r. oraz faktury otrzymanej 31.03.2016 r., która uznała, że przedmiotowe faktury nie są spowodowane błędem rachunkowym i oczywistą omyłką i w związku z tym należy dokonać zwiększenia/zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów w okresie rozliczeniowym, w którym Spółdzielnia otrzymała przedmiotowe faktury korygujące.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.