2016.08.12 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2-2/4512-1-13/16-2/AKr
z 12 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z 14 lipca 2016 r. (data wpływu 14 lipca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT oraz określenia podstawy opodatkowania dla czynności wycofania znaku słowno-graficznego z działalności gospodarczej do majątku prywatnego –jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 lipca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT oraz określenia podstawy opodatkowania dla czynności wycofania znaku słowno-graficznego z działalności gospodarczej do majątku prywatnego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca na dzień złożenia niniejszego wniosku nie prowadzi działalności gospodarczej zarejestrowanej na podstawie wpisu w rejestrze CEIDG. Wnioskodawca jest jednak czynnym podatnikiem podatku VAT z racji prowadzonego najmu prywatnego. Wnioskodawca (stanu wolnego), podobnie jak jego brat (pozostający w ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej), jest osobą fizyczną posiadającą miejsce zamieszkania w Polsce oraz podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce (art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Wnioskodawca w dniu 3 stycznia 2008 r. zarejestrował w oparciu o wpis do rejestru CEIDG indywidualną działalność gospodarczą pod firmą „A”, przeważającym przedmiotem ww. działalności było PKD 4673Z, tj. sprzedaż hurtowa drewna, materiałów budowlanych i wyposażenia sanitarnego.

Wnioskodawca w ramach ww. działalności w 2008 roku nabył znak słowno-graficzny (tzw. logo firmy) w odniesieniu, do którego stał się właścicielem autorskich praw majątkowych. Ww. znak słowno-graficzny był wykorzystywany w latach 2008-2014 w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę ww. działalności gospodarczej. Wnioskodawca wykorzystywał ww. znak słowno-graficzny tylko i wyłącznie na potrzeby swojej działalności gospodarczej, w szczególności oznaczając nim oferowane przez siebie produkty (materiały budowlane). Znak słowno-graficzny został nabyty za kwotę mniejszą niż 3500 zł netto w związku z czym nie został zaliczony przez Wnioskodawcę do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

W dniu 29 grudnia 2014 r. Wnioskodawca wycofał przedmiotowy znak słowno-graficzny z majątku firmowego do majątku prywatnego, na tą okoliczność Wnioskodawca sporządził stosowny dokument wewnętrzny oraz dokonał naliczenia i wykazania VAT w stawce podstawowej (23%) przyjmując za podstawę opodatkowania koszt świadczenia tej usługi (koszt z rachunku dokumentującego nabycie przedmiotowego znaku słowno-graficznego) zgodnie z art. 29a ust. 1 pkt 5 ustawy o opodatkowaniu towarów i usług.

W dniu 30 grudnia 2014 r. Wnioskodawca wniósł aportem prowadzone przez siebie całe przedsiębiorstwo (prowadzone pod firmą „A”) w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu Cywilnego do spółki z o.o. w której obecnie jest wspólnie z bratem udziałowcem oraz członkiem dwuosobowego Zarządu.

W dniu 31 grudnia 2014 r. Wnioskodawca zaprzestał wykonywania ww. działalności gospodarczej i dokonał wykreślenia tej działalności z rejestru CEIDG.

Wnioskodawca zamierza w nieodległej przyszłości zarejestrować ww. znak słowno-graficzny, który obecnie znajduje się w jego majątku prywatnym dzięki czemu stanie się właścicielem prawa do znaku towarowego Unii Europejskiej objętego prawem z rejestracji przyznanym przez Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) w Alicante, Hiszpania lub prawa do znaku towarowego objętego prawem ochronnym udzielonym przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (dalej również jako: „Prawa”).

Wnioskodawca poniósł koszty związane z zaprojektowaniem znaku słowno-graficznego (np. wydatki na opracowanie logo) oraz poniesie w przyszłości koszty związane z ustanowieniem oraz utrzymaniem prawa ochronnego/prawa z rejestracji (koszty odpowiednich zgłoszeń itp.).

Wnioskodawca nie korzystał dotychczas i nie będzie korzystał w przyszłości z ww. znaku towarowego (objętego prawem z rejestracji/prawem ochronnym) w celach zarobkowych, nie ujawnił dotychczas oraz nie ujawni w przyszłości ww. znaku towarowego w swojej ewidencji wartości niematerialnych i prawnych, a także nigdy nie dokonywał i nie będzie dokonywał w przyszłości odpisów amortyzacyjnych od ww. znaku towarowego. Wnioskodawca nie planuje również odsprzedaży ww. znaku towarowego.

Wnioskodawca planuje dokonać w przyszłości darowizny Prawa do znaku towarowego (objętego prawem z rejestracji/prawem ochronnym) na rzecz swojego brata.

Reasumując, na dzień zawarcia umowy darowizny, Prawa (prawa z rejestracji/prawa ochronne) znaku towarowego (będącego przedmiotem darowizny) wchodzić będą w skład majątku osobistego Wnioskodawcy i zostaną – w wyniku zawartej umowy darowizny (to jest w sposób nieodpłatny, bez świadczenia wzajemnego i kosztem majątku Darczyńcy, tzn. Wnioskodawcy) – przekazane do osobistego majątku brata Wnioskodawcy.

Na potrzeby planowanej darowizny dokonana zostanie wycena Prawa. Wartość Prawa na dzień dokonania darowizny zostanie określona przez niezależnego biegłego, eksperta w tym zakresie i będzie odzwierciadlać rynkową wartość Prawa. Określona przez biegłego wartość wyceny Prawa (wg. wartości rynkowej) zostanie przyjęta do umowy darowizny.

Prawo przekazane przez Wnioskodawcę jego bratu będzie wykorzystywane w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Prawo, w dniu przyjęcia go do używania przez brata Wnioskodawcy będzie nadawało się do gospodarczego wykorzystania dla potrzeb prowadzonej przez brata Wnioskodawcy działalności gospodarczej.

Wnioskodawca podkreśla, że nie prowadzi i w momencie dokonywania darowizny nie będzie prowadził działalności gospodarczej dotyczącej wytwarzania znaków towarowych, jak również obrotu prawami z nimi związanymi. Oznacza to, że bieżąca działalność gospodarcza Wnioskodawcy nie jest i w momencie darowizny nie będzie w żaden sposób związana ze znakami towarowymi. W związku z tym, planowana darowizna Prawa do znaku towarowego zostanie dokonana poza zakresem działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy Wnioskodawca postąpił prawidłowo opodatkowując podatkiem od towarów i usług w stawce podstawowej (23%) wycofanie znaku słowno-graficznego z majątku prowadzonej działalności gospodarczej do swojego majątku prywatnego?
Czy Wnioskodawca postąpił prawidłowo przyjmując w związku z wycofaniem znaku słowno-graficznego z prowadzonej działalności gospodarczej do majątku prywatnego jako podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyłącznie koszt poniesiony przez Wnioskodawcę w związku z nabyciem przedmiotowego znaku słowno-graficznego (rzeczywisty koszt świadczenia tej usługi przedstawiony na rachunku dokumentującym nabycie znaku słowno-graficznego)?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Wycofanie znaku słowno-graficznego przez Wnioskodawcę z prowadzonej działalności gospodarczej do majątku prywatnego stanowiło nieodpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług i co za tym idzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów usług w stawce podstawowej (23%).

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 Ustawy VAT, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, towarami są, zgodnie z przepisem art. 2 pkt 6 Ustawy VAT, rzeczy i ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast art. 8 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT stanowi, że przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niestanowiące dostawy towarów, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

W związku z tym należy uznać, że czynności związane z przeniesieniem znaku słowno-graficznego mogą zostać uznane za świadczenie usług w rozumieniu Ustawy VAT. Zgodnie ze wskazanym wyżej art. 5 ust. 1 Ustawy VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatne świadczenie usług. Jednocześnie, przepis art. 8 ust. 2 Ustawy VAT wskazuje na szczególne sytuacje, w których również nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. W myśl art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych,
nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Z powyższego przepisu wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, muszą być spełnione określone warunki:

w przypadku użycia towarów stanowiących część przedsiębiorstwa – użycie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika oraz istnienie prawa podatnika do odliczenia, w całości lub w części podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów (warunki te muszą być spełnione łącznie),
w przypadku świadczenia usług, świadczenie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Jak zostało wskazane powyżej znak słowno-graficzny nie jest towarem. W świetle powyższych regulacji, zdaniem Wnioskodawcy, wycofanie znaku słowno-graficznego przez Wnioskodawcę z prowadzonej działalności gospodarczej do majątku prywatnego stanowiło nieodpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 2 pkt 2 Ustawy VAT i co za tym idzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT w stawce podstawowej (23%).

Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej, Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 13 maja 2016 r. znak: ILPP2/4512-1-261/16-3/RW oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 12 kwietnia 2016 r. znak ITPP2/4512-146/16/KK.

Ad. 2

Podstawę opodatkowania przy wycofaniu znaku słowno-graficznego z prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej stanowił – zgodnie z art. 29a ust. 5 Ustawy VAT – koszt świadczenia tej usługi poniesiony przez Wnioskodawcę, czyli koszt rzeczywiście poniesiony na nabycie znaku słowno-graficznego (wynikający z rachunku za zaprojektowanie ww. znaku).

Zgodnie z art. 29a ust. 1 Ustawy VAT, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. Zgodnie z art. 29a ust. 5 Ustawy VAT, w przypadku świadczenia usług, o których mowa w art. 8 ust. 2 Ustawy VAT (czyli świadczenia usług nieodpłatnych), podstawą opodatkowania jest koszt świadczenia tych usług poniesiony przez podatnika. Tym samym, podstawą opodatkowania nieodpłatnego świadczenia usług jest koszt tych usług poniesiony przez podatnika. Ustawa VAT nie precyzuje, co należy rozumieć pod pojęciem „kosztu świadczenia usługi”. Stosując wykładnię celowościową wskazanego przepisu należy uznać, że podstawa opodatkowania nieodpłatnego świadczenia usługi powinna być jak najbliższa rzeczywistemu kosztowi jej wyświadczenia (por. Jerzy Martini, Przemysław Skorupa, Marek Wojda, VAT 2010. Komentarz, wyd. C.H. Beck, Warszawa 2010).

Biorąc powyższe stanowisko pod uwagę należy przyjąć, że w przypadku świadczenia usług objętych normą art. 8 ust. 2 Ustawy VAT, istotny jest faktycznie poniesiony koszt świadczenia usług, a nie cena rynkowa (czy wartość rynkowa) danej usługi. Tym samym ustalając podstawę opodatkowania usługi polegającej na wycofaniu znaku słowno-graficznego z działalności gospodarczej do majątku prywatnego Wnioskodawcy należy wziąć pod uwagę wyłącznie koszty faktycznie poniesione przez Wnioskodawcę w związku z nabyciem znaku słowno-graficznego.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, podstawę opodatkowania przy wycofaniu znaku słowo-graficznego z działalności gospodarczej do majątku prywatnego stanowił, zgodnie z art. 29a ust. 5 Ustawy VAT, koszt świadczenia tej usługi poniesiony przez Wnioskodawcę (tj. koszt wynikający z rachunku za zaprojektowanie ww. znaku).

Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej: Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 13 maja 2016 r. znak ILPP2/4512-1-261/16-3/RW oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 12 kwietnia 2016 r. znak ITPP2/4512-146/16/KK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Towarami – art. 2 pkt 6 ustawy – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy stanowi, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

W powyższych przepisach przyjęto generalną zasadę, zgodnie z którą usługami są wszelkie odpłatne świadczenia, niebędące dostawą towarów. Stąd też definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Wartości niematerialne i prawne nie spełniają definicji towaru według art. 2 pkt 6 ustawy, a przeniesienie ich własności nie stanowi dostawy towarów, ale świadczenie usług. Z treści przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy wynika, że świadczenie usług, co do zasady podlega opodatkowaniu VAT wówczas, gdy czynność ta jest dokonywana odpłatnie. Aby czynność została uznana za odpłatną musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego.

Na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Art. 8 ust. 2 pkt 2 wyraźnie wskazuje, że opodatkowaniu podlegają między innymi te nieodpłatne usługi, które są świadczone na cele osobiste podatnika.

Dodatkowym warunkiem opodatkowania czynności stanowiącej świadczenie usług, jest wykonanie tej czynności przez podatnika. Podatnikami – według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy – są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Art. 15 ust. 2 stanowi, że działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem, świadczenie usług będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu świadczącego te usługi, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w ramach działalności w 2008 roku nabył znak słowno-graficzny (tzw. logo firmy) w odniesieniu, do którego stał się właścicielem autorskich praw majątkowych. Ww. znak słowno-graficzny był wykorzystywany w latach 2008-2014 w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę ww. działalności gospodarczej. Wnioskodawca wykorzystywał ww. znak słowno-graficzny tylko i wyłącznie na potrzeby swojej działalności gospodarczej, w szczególności oznaczając nim oferowane przez siebie produkty (materiały budowlane). Znak słowno-graficzny został nabyty za kwotę mniejszą niż 3500 zł netto w związku z czym nie został zaliczony przez Wnioskodawcę do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Wnioskodawca planuje dokonać w przyszłości darowizny Prawa do znaku towarowego (objętego prawem z rejestracji/prawem ochronnym) na rzecz swojego brata.

Należy zauważyć, że prawo ochronne do znaku słowno-graficznego mieści się w kategorii „wartości niematerialnych i prawnych”, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy. Wynika z tego, że przeniesienie jego własności zalicza się do świadczenia usług. Wycofanie praw ochronnych do znaku słowno-graficznego z działalności gospodarczej i przekazanie ich na cele osobiste nie ma charakteru odpłatnego. Brak jest w tej sytuacji elementu wynagrodzenia oraz wzajemności. Dodatkowo spełniony jest również warunek zawarty w art. 8 ust. 2 pkt 2 – przekazanie następuje na cele osobiste – do majątku prywatnego.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast jak stanowi art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Należy zauważyć, że ani przepisy ustawy, ani też rozporządzeń wykonawczych do ustawy nie przewidują zwolnienia od podatku, czy też obniżonej stawki podatku dla czynności wycofania praw do znaku słowno-graficznego. Tym samym uznać należy, że czynność ta jest opodatkowana stawką podatku w wysokości 23%.

Biorąc powyższe pod uwag należy stwierdzić, że z uwagi na fakt, że doszło do przekazania praw ochronnych do znaku słowno-graficznego na cele osobiste Wnioskodawcy, czynność ta stanowiła odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy i tym samym podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem, Wnioskodawca postąpił prawidłowo opodatkowując podatkiem od towarów i usług w stawce podstawowej (23%) wycofanie znaku słowno-graficznego z majątku prowadzonej działalności gospodarczej do swojego majątku prywatnego.

W odniesieniu do podstawy opodatkowania ww. czynności należy wskazać, że zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Stosownie do art. 29a ust. 5 ustawy, w przypadku świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2, podstawą opodatkowania jest koszt świadczenia tych usług poniesiony przez podatnika.

Art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy stanowi, że podstawa opodatkowania obejmuje podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku.

Należy wskazać, że ustawodawca nie określił w sposób precyzyjny, jakiego rodzaju koszty mogą zostać uznane za poniesione przez podatnika w związku ze świadczeniem nieodpłatnie usług. Nie ulega jednak wątpliwości, że chodzi tu o koszty rzeczywiście poniesione w związku ze świadczoną usługą, tzn. takiego rodzaju koszty, bez poniesienia których wykonanie usługi byłoby niemożliwe. Przy czym, należy przyjąć, że podstawa opodatkowania nieodpłatnego świadczenia usług powinna być jak najbliższa rzeczywistemu kosztowi jej wyświadczenia.

Należy zauważyć, że cyt. wyżej przepis art. 29a ust. 5 ustawy nie określa podstawy opodatkowania w oparciu o wartość rynkową dla nieodpłatnego świadczenia usług zrównanego z odpłatnym świadczeniem usług na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy.

Wobec powyższego, w przypadku czynności wycofania znaku słowno-graficznego z działalności gospodarczej do majątku prywatnego, o którym mowa we wniosku, jako podstawę opodatkowania – zgodnie z cyt. wyżej art. 29a ust. 5 ustawy – przyjąć należy faktyczny koszt świadczenia tej usługi poniesiony przez Wnioskodawcę, który stanowi, co do zasady, kwota wydatków poniesionych przez Zainteresowanego w związku z wytworzeniem znaku słowno-graficznego (tj. koszt zaprojektowania logo firmy), ustanowieniem oraz utrzymaniem praw ochronnych do znaku słowno-graficznego (koszty rejestracji w odpowiednich urzędach), o ile oczywiście bez ich poniesienia czynność wycofania znaku słowno-graficznego byłaby niemożliwa.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że dla czynności wycofania znaku słowno-graficznego przez Wnioskodawcę z działalności gospodarczej do majątku prywatnego, o którym mowa we wniosku, jako podstawę opodatkowania – zgodnie z art. 29a ust. 5 ustawy – przyjąć należy faktyczny koszt świadczenia tej usługi poniesiony przez Wnioskodawcę. Zatem, jeśli faktycznym kosztem poniesionym przez Wnioskodawcę był wyłącznie koszt nabycia znaku słowno-graficznego przedstawiony na rachunku, wówczas stanowi on podstawę opodatkowania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin