Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPP3.4512.307.2016.2.JM
z 4 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 1 czerwca 2016 r. (data wpływu 6 czerwca 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 czerwca 2016 r. (data wpływu 6 lipca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania dla sprzedaży udziału w części nieruchomości, stanowiącego współwłasność małżeńską – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 czerwca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania dla sprzedaży udziału w części nieruchomości, stanowiącego współwłasność małżeńską, zwolnienia od podatku ww. sprzedaży oraz korekty podatku w związku z wydatkami poniesionymi na remont dachu i elewacji nieruchomości.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 29 czerwca 2016 r. (data wpływu 6 lipca 2016 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku).

Pani …. (dalej; Wnioskodawczyni) jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą. Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W 1995 r. mąż Wnioskodawczyni nabył w spadku udział 1/3 we współwłasności nieruchomości gruntowej zabudowanej domem letniskowym przy ul. ….. (dalej: Nieruchomość).

W 1996 r. pozostałe udziały w wysokości 2/3 części we współwłasności Nieruchomości zostały nabyte przez Wnioskodawczynię i jej męża (dalej łącznie jako: Małżonkowie) od pozostałych spadkobierców na podstawie umowy sprzedaży (niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług) do majątku wspólnego. Po zakupie rozebrano istniejący na działce budynek letniskowy. Małżonkowie uzyskali decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu oraz decyzję o pozwoleniu na budowę budynku administracyjno-magazynowego.

12 grudnia 1998 r. Małżonkowie zarejestrowali działalność gospodarczą (prowadzoną na imię obojga małżonków) – przedmiot działalności: usługi marketingowe, pośrednictwo handlowe, najem lokali, handel hurt-detal stacjonarny artykułami przemysłowymi krajowymi i zagranicznymi. 28 maja 1999 r. na działce rozpoczęto budowę budynku administracyjno-magazynowego, a 14 listopada 2000 r. uzyskano pozwolenie na jego użytkowanie. Budynek został wprowadzony w listopadzie 2000 r. do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, do amortyzacji przyjęto stawkę 2,5% oraz wartość początkową 439 732 zł. Nieruchomość została ogrodzona, na działce znajduje się również utwardzenie wykonane z kostki oraz betonowych płyt ażurowych. Przy budowie odliczano podatek od towarów i usług.

Na podstawie umowy najmu z 31 października 2001 r. cała nieruchomość została wynajęta. W związku z zaprzestaniem wykonywania tej umowy wynajmujący zawarli 24 lipca 2002 r. nową umowę najmu z innym najemcą. Kolejna umowa najmu zawarta została 28 marca 2005 r. z innym podmiotem.

5 stycznia 2006 r. na podstawie decyzji Prezydenta Miasta …. wykreślono męża Wnioskodawcy z ewidencji działalności gospodarczej. Od tego dnia działalność gospodarcza prowadzona była wyłącznie przez Wnioskodawczynię (mąż Wnioskodawczyni nie współpracował z Wnioskodawczynią przy wykonywaniu działalności gospodarczej, nie był także zgłoszony do ZUS jako osoba współpracująca). Od chwili wykreślenia męża Wnioskodawczyni z ewidencji działalności gospodarczej nie podejmował on żadnych działań związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej przez Wnioskodawczynię.

Na początku 2008 r. Wnioskodawczyni dokonała naprawy (remontu) dachu (wymiana blachy dachowej), koszt tych prac wyniósł 28 677 zł netto oraz został zakwalifikowany jako prace remontowe i odniesiony bezpośrednio w koszty uzyskania przychodów. W kwietniu i maju 2012 r. wyremontowano (naprawiono) elewację budynku (wymiana zniszczonego styropianu oraz ponowne otynkowanie budynku) – koszt prac wyniósł 31 800 zł netto, prace zostały potraktowane jako remont, a wydatki w tym zakresie zakwalifikowano bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów. Od tych prac remontowych odliczano podatek od towarów i usług.

31 maja 2012 r. Wnioskodawczyni rozwiązała umowę najmu z dotychczasowym najemcą, a 13 grudnia 2012 r. wynajęła nieruchomość nowemu najemcy.

Małżonkowie zamierzają sprzedać całą Nieruchomość dotychczasowemu najemcy w ramach jednej transakcji (sprzedaż udziału 1/3 przez Wnioskodawcę oraz sprzedaż 2/3 udziału przez Małżonków).

Należy podkreślić, że mąż Wnioskodawczyni nie podejmował i nie będzie podejmował żadnych dodatkowych czynności zmierzających do zbycia Nieruchomości (sprzedaż nastąpi na rzecz dotychczasowego najemcy Wnioskodawczyni).

W uzupełnieniu wniosku z dnia 29 czerwca 2016 r. (data wpływu 6 lipca 2016 r.) Wnioskodawczyni wskazała, że: Wnioskodawczyni jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wnioskodawczyni jest właścicielem wyłącznie 2/3 udziału w nieruchomości, mającej być przedmiotem sprzedaży. Udział ten wchodzi w skład małżeńskiej wspólności majątkowej Wnioskodawczyni i jej męża. Pozostały udział w wysokości 1/3 współwłasności nieruchomości należy do męża Wnioskodawczyni.

Pierwsze zajęcie (rozpoczęcie używania) budynku znajdującego się na nieruchomości, mającej być przedmiotem sprzedaży, nastąpiło w dniu 31 października 2001 r. Zdarzenie to miało miejsce po oddaniu tego budynku do użytkowania.

Pierwsze zajęcie budynku, o którym mowa w pkt 3, zostało dokonane przez …... Sp. z o.o. Podmiot ten wykorzystywał wskazany budynek do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Należy podkreślić, że pomiędzy datą pierwszego zajęcia tego budynku a planowanym momentem sprzedaży upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

Budynek, o którym mowa w pkt 3, nie był używany w okresie pomiędzy jego wybudowaniem a oddaniem w najem (czyli pomiędzy dniem 14 listopada 2000 r., kiedy uzyskano pozwolenie na jego użytkowanie, a dniem 31 października 2001 r., kiedy został po raz pierwszy oddany w najem).

W odpowiedzi na pytanie tut. Organu nr 6 zawarte w wezwaniu z dnia 24 czerwca 2016 r.: „Do jakich czynności Wnioskodawczyni wykorzystywała budynek:

• opodatkowanych podatkiem od towarów i usług;
  

• zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług;
  

• niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?”
  
  

Wnioskodawczyni wskazała, że wykorzystywała omawiany budynek wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W odpowiedzi na pytanie tut. Organu nr 7 zawarte w wezwaniu z dnia 24 czerwca 2016 r.: „Czy Wnioskodawczyni wykorzystywała budynek wyłącznie do czynności zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług?” Wnioskodawczyni wskazała, że mając na uwadze informacje zawarte w pkt 6, na pytanie numer 7 należy odpowiedzieć negatywnie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

1. (we wniosku 1) Jaką podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług należy przyjąć w odniesieniu do planowanej sprzedaży Nieruchomości?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy

Ad. 1. (we wniosku Ad. 1.)

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm. – dalej jako: u.p.t.u.) podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Ustęp 2 precyzuje, ze działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wskazana wyżej definicja podatnika wprowadza wymóg samodzielnego prowadzenia przez niego działalności gospodarczej, przez co rozumieć należy prowadzenie działalności na własne ryzyko, w warunkach niepewności rynkowej. Z przytoczonej definicji można także wywnioskować że nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług w odniesieniu od danej czynności ten kto dokonuje jednorazowo, okazjonalnie transakcji oraz nie prowadzi działalności gospodarczej w sposób ciągły w tym zakresie. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala zatem na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą na własne ryzyko w warunkach niepewności rynkowej, w sposób stały, nieokazjonalny. Oznacza to zatem, że Wnioskodawczyni przysługuje status podatnika w odniesieniu do planowanej sprzedaży Nieruchomości. Wniosek ten potwierdza orzecznictwo (np. wyrok NSA z 13 kwietnia 2012 r., sygn. akt I FSK 890/11). Wskazuje się bowiem, że pojęcie działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 u.p.t.u. jednoznacznie wskazuje, że wykorzystywanie majątku osoby fizycznej stanowi działalność gospodarczą, jeśli jest dokonywane w sposób ciągły w celach zarobkowych. Nie powinno ulegać wątpliwości, że z tego rodzaju sytuacją mamy do czynienia w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego.

Należy jednak podkreślić, że majątkiem Wnioskodawczyni (wchodzącym w skład majątku wspólnego Małżonków) jest udział we współwłasności wskazanej Nieruchomości w wysokości 2/3.

Jednocześnie poza majątkiem Wnioskodawcy pozostaje udział we współwłasności Nieruchomości w wysokości 1/3 – stanowi on majątek osobisty męża Wnioskodawcy.

Uchwałą z 24 października 2011 r. (sygn. akt I FPS 2/11) NSA uznał, że sprzedaż udziału w prawie użytkowania wieczystego gruntu oraz udziału we współwłasności budynków stanowi dostawę towarów. Z kolei stosownie do art. 29a ust. 1 u.p.t.u. podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy.

Wobec powyższego, udzielając odpowiedzi na pytanie numer 1, należy stwierdzić, że skoro Wnioskodawca w ramach planowanej transakcji dokona sprzedaży udziału we współwłasności Nieruchomości, będącego majątkiem wspólnym Małżonków, w wysokości 2/3, to podstawą opodatkowania będzie cena, jaką Wnioskodawca otrzyma za sprzedaż tego udziału. Z kolei poza podstawą opodatkowania będzie cena uzyskana przez męża Wnioskodawcy z tytułu sprzedaży udziału we współwłasności Nieruchomości wynoszącego 1/3, będącego jego majątkiem osobistym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r., poz. 380, z późn. zm.). Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 Kodeksu cywilnego).

Stosownie do treści art. 196 § 1 ww. Kodeksu, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.

W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 Kodeksu cywilnego). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

W ujęciu cywilistycznym istotą umowy sprzedaży jest to, że sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Artykuł 45 Kodeksu cywilnego definiuje rzeczy jako przedmioty materialne.

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności (art. 46 § 1 ww. Kodeksu cywilnego).

Zatem, w zakresie pojęcia towarów jako budynków, budowli i ich części jak również gruntów, mieści się współwłasność jako prawo do rzeczy wspólnej. Wobec powyższego, towarem jest część budynku lub budowli, a także udział w prawie własności nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, według których państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części – art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.).

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż właściciel udziału jest równocześnie właścicielem części ułamkowej wspólnego prawa (prawa własności). W przypadku zbycia udziału w nieruchomości, dotychczasowy współwłaściciel przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania tą nieruchomością jak właściciel, w zakresie, w jakim uprawniała go do tego wysokość jego udziału.

Z kolei w myśl art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2015 r., poz. 2082, z późn. zm.), z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W świetle art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, w czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

Natomiast zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 ww. Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego zgoda drugiego małżonka jest potrzebna do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.

Zatem, w zakresie pojęcia towarów, jako rzeczy oraz ich części, mieści się współwłasność jako prawo do rzeczy wspólnej. Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie udziału w nieruchomości, dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Przepis art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na mocy art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Z powyższego wynika, że art. 29a ust. 1 ustawy odnosi się do wszystkiego, co stanowi zapłatę, obejmując swym zakresem każdą formę zapłaty otrzymaną przez sprzedawcę z tytułu dostawy towarów lub wykonania usługi.

Katalog elementów dodatkowych wchodzących w skład podstawy opodatkowania określony został w art. 29a ust. 6 ustawy, w myśl którego, podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
   
   

Jak stanowi art. 78 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), do podstawy opodatkowania wlicza się następujące elementy:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności, z wyjątkiem samego VAT;
2. koszty dodatkowe, takie jak koszty prowizji, opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
   
   

Do celów akapitu pierwszego lit. b), państwa członkowskie mogą uznać koszty objęte odrębną umową za koszty dodatkowe.

Przepis ten wyjaśnia, jakie elementy uwzględnia się przy ustalaniu wynagrodzenia, stanowiącego podstawę opodatkowania i wymienia przykładowo kilka rodzajów kosztów mieszczących się w pojęciu podstawy opodatkowania.

Kwestie opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione są budynki, budowle lub ich części rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy. Zgodnie z tym przepisem w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli zatem dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta z preferencyjnej stawki podatku, bądź też ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, to z preferencji takiej lub też ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym budynek jest posadowiony.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą. Jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Właścicielem 1/3 udziału w nieruchomości jest mąż Wnioskodawczyni. Pozostały udział w wysokości 2/3 stanowi współwłasność małżeńską Wnioskodawczyni i jej męża. Po zakupie nieruchomości rozebrano istniejący na działce budynek letniskowy. Małżonkowie uzyskali decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu oraz decyzję o pozwoleniu na budowę budynku administracyjno-magazynowego. W dniu 12 grudnia 1998 r. Małżonkowie zarejestrowali działalność gospodarczą (prowadzoną na imię obojga małżonków). 28 maja 1999 r. na działce rozpoczęto budowę budynku administracyjno-magazynowego, a 14 listopada 2000 r. uzyskano pozwolenie na jego użytkowanie. Budynek został wprowadzony w listopadzie 2000 r. do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Na podstawie umowy najmu z 31 października 2001 r. cała nieruchomość została wynajęta. W związku z zaprzestaniem wykonywania tej umowy wynajmujący zawarli 24 lipca 2002 r. nową umowę najmu z innym najemcą. Kolejna umowa najmu zawarta została 28 marca 2005 r. z innym podmiotem. W dniu 31 maja 2012 r. Wnioskodawczyni rozwiązała umowę najmu z dotychczasowym najemcą, a 13 grudnia 2012 r. wynajęła nieruchomość nowemu najemcy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą podstawy opodatkowania dla sprzedaży udziału w nieruchomości.

W interpretacji znak: 1061-IPTPP3.4512.296.2016.2.JM, tut. Organ rozstrzygnął, że: „dostawa udziału w części nieruchomości, stanowiącego współwłasność małżeńską, wynoszącego 2/3, w odniesieniu do części przypadającej Wnioskodawczyni (w skład której wchodzą udziały w budynku oraz przynależnych do budynku urządzeniach budowlanych takich jak: ogrodzenie oraz utwardzenie z kostki i z płyt betonowych) będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, o ile strony transakcji, po spełnieniu warunków zawartych w art. 43 ust. 10 i ust. 11 nie zrezygnują z tego zwolnienia i nie wybiorą opcji opodatkowania dostawy przedmiotowego budynku na zasadach ogólnych. W konsekwencji, w świetle art. 29a ust. 8 ustawy, dostawa udziału w gruncie będzie również podlegała zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT, o ile strony transakcji, po spełnieniu warunków zawartych w art. 43 ust. 10 i ust. 11 nie zrezygnują z tego zwolnienia i nie wybiorą opcji opodatkowania dostawy na zasadach ogólnych.”.

W odniesieniu do wskazanych przepisów prawa oraz do przedstawionego opisu sprawy należy stwierdzić, że podstawą opodatkowania dla sprzedaży udziału w nieruchomości w sytuacji, gdy sprzedaż będzie korzystać ze zwolnienia od podatku – zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy w związku z art. 29a ust. 8 oraz art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy – jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą Wnioskodawczyni otrzyma od nabywcy z tytułu dostawy udziału w nieruchomości wynoszącego 2/3, w odniesieniu do części przypadającej Wnioskodawczyni na moment sprzedaży ww. udziału w ramach ustroju współwłasności małżeńskiej (współwłasności łącznej).

Natomiast w sytuacji, gdy strony transakcji, po spełnieniu warunków zawartych w art. 43 ust. 10 i ust. 11 ustawy zrezygnują ze zwolnienia dostawy przedmiotowego budynku i wybiorą opcję opodatkowania ww. dostawy na zasadach ogólnych, wówczas podstawą opodatkowania dla sprzedaży udziału w nieruchomości – zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy w związku z art. 29a ust. 8 oraz art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy – jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą Wnioskodawczyni otrzyma od nabywcy z tytułu dostawy udziału w nieruchomości wynoszącego 2/3, w odniesieniu do części przypadającej Wnioskodawczyni na moment sprzedaży ww. udziału w ramach ustroju współwłasności małżeńskiej (współwłasności łącznej), pomniejszone o kwotę podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, że niniejszą interpretacją został załatwiony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podstawy opodatkowania dla sprzedaży udziału w części nieruchomości, stanowiącego współwłasność małżeńską. Natomiast wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży udziału w części nieruchomości, stanowiącego współwłasność małżeńską oraz korekty podatku w związku z wydatkami poniesionymi na remont dachu i elewacji nieruchomości został załatwiony odrębnymi rozstrzygnięciami.

Końcowo tut. Organ wskazuje, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem przedmiotowa interpretacja rozstrzyga jedynie w zakresie zastosowania przepisów regulujących podatek od towarów i usług względem Wnioskodawczyni. Przedmiotowa interpretacja nie rozstrzyga natomiast w zakresie zastosowania przepisów regulujących podatek od towarów i usług względem małżonka Wnioskodawczyni.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.