2016.08.03 - Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi - 1061-IPTPB2.4511.313.2016.2.IL

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB2.4511.313.2016.2.IL
z 3 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 18 kwietnia 2016 r. (data wpływu 21 kwietnia 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 lipca 2016 r. (data wpływu 27 lipca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odpłatnego zbycia nieruchomości - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 kwietnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odpłatnego zbycia nieruchomości.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.). W związku z powyższym pismem z dnia 12 lipca 2016 r., Nr 1061-IPTPB2.4511.313.2016.1.IL, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1-2 w zw. z art. 14h ww. ustawy, wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 12 lipca 2016 r. (skutecznie doręczone w dniu 21 lipca 2016 r.). W dniu 27 lipca 2016 r. (nadano w dniu 26 lipca 2016 r.) wpłynęło uzupełnienie wniosku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku):

Dnia 8 kwietnia 1986 r. Wnioskodawczyni, wraz z ojcem …. oraz jego trzecią małżonką …., nabyła nieruchomość ….. Wnioskodawczyni była w posiadaniu połowy udziału w nieruchomości, a ojciec wraz z żoną zgodnie ze współwłasnością małżeńską - drugiej połowy.

W dniu 12 września 1999 r. zmarł ojciec Wnioskodawczyni urodzony w dniu 1932 r. Spadek po zmarłym nabyło trzech spadkobierców:

Wnioskodawczyni (urodzona w dniu 1952 r., córka z pierwszego małżeństwa ….),

…. (urodzony w dniu 1975 r., syn z drugiego małżeństwa ….),

…. (urodzona w dniu 1962 r., trzecia żona …..).

Połowa udziału małżeństwa …. i …. w nieruchomości …. należała do żony ojca Wnioskodawczyni …., czyli udział 1/4 nieruchomości. Natomiast pozostały udział 1/4 nieruchomości po śmierci …. został włączony do masy spadkowej.

Spadek po …. obejmował (wartości nieruchomości i ruchomości wynikające z operatów szacunkowych sporządzonych przez biegłych na zlecenie Sądu):

1/4 nieruchomości …. o wartości: 201 425 zł
1/2 nieruchomości … o wartości: 269 350 zł
mieszkanie … o wartości: 191 700 zł
działkę …. o wartości: 118 800 zł
pojazd marki mercedes o wartości: 4 000 zł

Razem: 785 275 zł

Zgodnie z postanowieniem Sądu Rejonowego …. III Wydział Cywilny (sygn. akt, …..) z dnia 8 października 2001 r., udziały w masie spadkowej dziedziczy trzech spadkobierców, każdy po 1/3, czyli dla każdego spadkobiercy przypadał udział o wartości 261 758 zł. W dniu 7 lipca 2004 r. Wnioskodawczyni zapłaciła należny podatek od nabycia udziału w 1/3 spadku, który stanowił Jej przychód.

Dnia 28 listopada 2014 r. zakończono ugodą sądową postępowanie o dział spadku i zniesienie współwłasności (prawomocne orzeczenie sądu z dnia 16 grudnia 2014 r.).

W wyniku ugody, spadkobiercy zgodnie dokonali podziału majątku wspólnego w ten sposób, że przyznano Wnioskodawczyni na wyłączną własność udziały w nieruchomości …. wynikające z masy spadkowej (1/4) oraz w wyniku zniesienia współwłasności Wnioskodawczyni nabyła udział (1/4) należący do …., a wynikający ze współwłasności małżeńskiej z …., w sumie łączna wartość ww. czynności prawnych 402 850 zł.

W zamian Wnioskodawczyni zrzekła się udziałów:

w nieruchomości …. o wartości: 89 784 zł,
w mieszkaniu ….. o wartości: 63 900 zł,
w działce ….. o wartości: 39 600 zł,
w pojeździe marki Mercedes o wartości: 1 333 zł,

razem: 194 617 zł,

oraz została zobowiązana do dopłaty w wysokości 200 000 zł (po 100 000 zł dla …. i …..). Od tej kwoty Wnioskodawczyni uiściła podatek od czynności cywilno-prawnej.

Przedmiotem zniesienia współwłasności w ramach ugody obejmującej dział spadku i zniesienie współwłasności była 1/4 nieruchomości …., należąca do …. z racji wspólności majątkowej …..

…. w ramach ugody obejmującej dział spadku i zniesienie współwłasności majątkowej otrzymała:

mieszkanie …. - w całości udziału spadkowego,
1/2 udziału spadkowego domu …..,
pojazd marki mercedes.

Natomiast …. otrzymał:

działkę …. - w całości udziału spadkowego,
1/2 udziału spadkowego domu …...

Treść ww. ugody nie przewidywała, by pozostali spadkobiercy byli zobowiązani do dokonania wzajemnych spłat lub dopłat.

Postanowienie sądu nie określa jednoznacznie na jaki cel była dopłata, cytuję:” …. zobowiązuje się zapłacić na rzecz …. kwotę 100 000 zł (sto tysięcy złotych) płatna w terminie do dnia 31 stycznia 2015 r. z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminowi płatności tytułem dopłaty.

…. zobowiązuje się zapłacić na rzecz …. kwotę 100 000 zł (sto tysięcy złotych) płatną w terminie do dnia 31 stycznia 2015 r. z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminowi płatności tytułem dopłaty.”

Zdaniem Wnioskodawczyni dopłata w wysokości 200 000 zł powinna była trafić w całości do …. w zamian za należący do Niej udział 1/4 nieruchomości ….. Biorąc pod uwagę fakt, że sąd podzielił tę kwotę po 100 000 zł dla …. i …., można wywieść wniosek, że …. otrzymała więcej niż należny Jej udział w masie spadkowej. Wnioskodawczyni podkreśla, że połowa dopłaty została decyzją Sądu przekazana …. w celu wyrównania Jego udziału.”

Dopłat na rzecz …. i …. Wnioskodawczyni dokonała w dniu 27 stycznia 2015 r.

Wnioskodawczyni dalej podaje, cytuję: „w wyniku takiego podziału masy spadkowej i majątku wspólnego mój udział wyniósł 202 850 zł (wartość nieruchomości mi przyznana, pomniejszona o kwotę dopłaty na rzecz spadkobierców), co stanowi o 58 908 zł mniej niż należny mi udział w masie spadkowej (261 758 zł - 202 850 zł = 58 908 zł). W związku z powyższym mój udział w masie spadkowej się nie zwiększył”.

Dnia 31 marca 2016 r. Wnioskodawczyni sprzedała w całości nieruchomość …... Sprzedaż ww. nieruchomości nie nastąpiła w wykonaniu działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pytania dotyczą sprzedaży tej nieruchomości i zobowiązań podatkowych wynikających z ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawczyni zamierza z przychodu uzyskanego z ww. zbycia w ciągu 2 lat kupić mieszkanie tylko i wyłącznie na własne cele mieszkaniowe, aby skorzystać ze zwolnienia od podatku. Przychód będzie także przeznaczony na wykończenie mieszkania, tj. gładzie, malowanie, położenie podłóg, glazury - wraz z materiałami. Pod kątem wykończenia mieszkania Wnioskodawczyni zapoznała się z interpretacjami indywidualnymi w tym zakresie i orientuje się jakie elementy remontu bądź wykończenia można uznać za wydatki na cele mieszkaniowe, tj. elementy na stałe w mieszkaniu, niepodlegające demontażowi, a jakie nie, tj. meble i elementy, które można zdemontować.

Wnioskodawczyni spodziewa się wydać około 1/4 kwoty uzyskanej ze sprzedaży ww. nieruchomości. Swoje potrzeby mieszkaniowe Wnioskodawczyni realizuje obecnie w mieszkaniu przy ul. ….., a później będzie je realizować w mieszkaniu nabytym za środki ze sprzedaży nieruchomości …... Lokal mieszkalny będzie zaspokajał potrzeby mieszkaniowe Wnioskodawczyni. Zakupionego lokalu Wnioskodawczyni nie zamierza wynajmować, podnajmować ani czerpać żadnych korzyści z udostępniania osobom trzecim.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy w świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, 1/4 wartości transakcji sprzedaży nieruchomości ….., w części odpowiadającej udziałowi w tej nieruchomości nabytej w drodze spadku po ojcu oraz działu spadku, którego wartość na dzień działu spadku nie wykraczała poza należny udział spadkowy Wnioskodawczyni, będzie stanowiła źródło przychodu podlegające opodatkowaniu, zważywszy, że otwarcie spadku nastąpiło w 1999 r.?
Czy w świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, 1/4 wartości sprzedaży nieruchomości ….., w części odpowiadającej udziałowi w tej nieruchomości, nabytemu w drodze zniesienia współwłasności, będzie stanowiła źródło przychodu podlegające opodatkowaniu?
Czy w świetle art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwota, którą Wnioskodawczyni zapłaciła pozostałym spadkobiercom w wyniku zniesienia współwłasności nieruchomości ….. może być traktowana jako koszt uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia?
Czy Wnioskodawczyni będąc już właścicielką mieszkania ….. od 1979 r., w którym mieszka z synem, może nabyć kolejne mieszkanie dla siebie i rozliczyć je w całości jako cele mieszkaniowe, jeżeli przeznaczy na nie kwotę do 1/4 wartości transakcji sprzedaży nieruchomości ……, która podlega opodatkowaniu?

Zdaniem Wnioskodawczyni (ostatecznie doprecyzowanym w uzupełnieniu wniosku, w odniesieniu do pytania nr 1, zgodnie z treścią wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 stycznia 2015 r.(sygn. akt II FSK 3246/12), za dzień nabycia udziału w nieruchomości w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dla ustalenia biegu 5-letniego okresu, tj. liczonego od końca roku, w którym nastąpiło nabycie, a po upływie którego odpłatne zbycie nieruchomości (udziału) nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, należy uznać dzień otwarcia spadku, a nie dzień działu spadku.

Podobnie zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 18 października 2012 r. (sygn. akt I SA/Po 553/12), sprzedaż nieruchomości po upływie pięciu lat od daty nabycia spadku, który nie jest jednoznaczny z dokonaniem działu spadku, jest wolna od podatku dochodowego. Dział spadku jest czynnością wtórną do nabycia spadku. Pięcioletni termin przy sprzedaż nieruchomości nabytej w drodze spadku, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych liczy się od daty śmierci spadkodawcy, a nie od działu spadku. Powyższe znajduje oparcie w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego wyroki: z dnia 13 września 2011 r., sygn. akt II FSK 500/10, z dnia 10 grudnia 2009 r., sygn. akt II FSK 1179/08, z dnia 8 lutego 2007 r., sygn. akt II FSK 187/06, z dnia 12 października 2004 r., sygn. akt FSK 476/04, z dnia 8 lutego 2007 r., sygn. Akt II FSK 187/0, z dnia 5 grudnia 2008 r., sygn. akt II FSK 1276/07 oraz w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 18 października 2012 r., sygn. akt I SA/Po 553/12. Mając na uwadze powyższe wyroki, z momentem dokonania działu spadku następuje jedynie skonkretyzowanie składników majątkowych, jakie w drodze dziedziczenia nabyte zostały przez spadkobierców. Nie niweczy to faktu, że do nabycia całości spadku, praw i obowiązków majątkowych zmarłego doszło wcześniej, bo z chwilą śmierci spadkodawcy (art. 922 § 1 k.c.). W tym przypadku sprzedaż 1/4 udziału w nieruchomości nie będzie źródłem przychodu podlegającym opodatkowaniu, ponieważ upłynął okres 5 lat od momentu nabycia, rozumianego jako dzień otwarcia (nabycia) spadku.

W odniesieniu do pytania nr 2, Wnioskodawczyni stwierdziła, że zgodnie z treścią wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 29 stycznia 2015 r. (sygn. akt II FSK 3246/12), jeżeli w wyniku działu spadku nie doszło do przyrostu mienia spadkobiercy, w stosunku do wartości nabytego uprzednio udziału spadkowego, czynność taka nie może być utożsamiana z nabyciem nieruchomości. W przytoczonym stanie faktycznym przypadająca na Wnioskodawczynię wartość masy spadkowej wyniosła 1/3 z 785 275 zł, tj. 261 758 zł. W wyniku ugody przyznano Wnioskodawczyni udział 1/4 nieruchomości z masy spadkowej o wartości 201 425 zł, oraz pozostały udział 1/4 nieruchomości o wartości 201 425 zł w wyniku zniesienia współwłasności za dopłatą 200 000 zł. Udział Wnioskodawczyni w masie spadkowej nie zwiększył się, a tylko pozostały udział 1/4 nieruchomości Wnioskodawczyni nabyła za dopłatą. W tym przypadku sprzedaż nieruchomości w części nabytej w wyniku zniesienia współwłasności, będzie potraktowane jako źródło przychodu podlegające opodatkowaniu. Natomiast 1/4 nieruchomości z zasadzonej Wnioskodawczyni masy spadkowej nie będzie źródłem przychodu, ponieważ mieści się w należnym Wnioskodawczyni udziale spadkowym, a także upłynął okres 5 lat, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy od momentu nabycia, co nastąpiło w dniu otwarcia spadku.

Natomiast w odniesieniu do pytania nr 3, zdaniem Wnioskodawczyni zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwota dopłaty za zniesienie współwłasności części nieruchomości, będzie stanowiła koszt uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości.

W odniesieniu do pytania nr 4, Wnioskodawczyni jest zdania, że z przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wynika możliwość skorzystania z przedmiotowego zwolnienia w zakresie wydatkowania przez podatnika, w ściśle określonym czasie, środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) na realizację własnego celu mieszkaniowego. Przy czym cele, których realizacja uprawnia do zwolnienia określone zostały enumeratywnie w art. 21 ust. 25 ww. ustawy. Należy zauważyć, że w obowiązującym stanie prawnym ustawodawca nie zastrzegł, że własne cele mieszkaniowe podatnika, ograniczać się muszą do nabycia tylko jednego lokalu mieszkalnego. Zatem należy uznać, że każdy z nabytych lokali stanowiący jego własność może wyczerpywać dyspozycję art. 21 ust. 25 pkt 1 cytowanej ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego - jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
prawa wieczystego użytkowania gruntów,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Zatem, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości następuje po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu. Z powyższych uregulowań prawnych wynika, że w przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu, ma moment i sposób jej nabycia.

Przy czym pod pojęciem odpłatnego zbycia należy rozumieć nie tylko sprzedaż, czy zamianę, ale każdą czynność prawną, w wyniku której dochodzi do przeniesienia prawa własności nieruchomości, jej części lub udziału w niej oraz własności praw majątkowych za odpłatnością, a więc co do zasady również dział spadku i odpłatne zniesienie współwłasności.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego (w dacie złożenia) wynika, że w dniu 8 kwietnia 1986 r. Wnioskodawczyni wraz z ojcem oraz jego trzecią żoną nabyła nieruchomość …...

W dniu 12 września 1999 r. zmarł ojciec Wnioskodawczyni, a spadek po nim nabyło trzech spadkobierców: Wnioskodawczyni (córka z pierwszego małżeństwa), syn z drugiego małżeństwa oraz trzecia żona spadkodawcy.

Połowa udziału małżeństwa spadkodawcy w nieruchomości …. należała do jego trzeciej żony, czyli udział 1/4 nieruchomości. Zatem, pozostały udział 1/4 nieruchomości, po śmierci ojca Wnioskodawczyni został włączony do masy spadkowej.

Spadek po ojcu Wnioskodawczyni obejmował (wartości nieruchomości i ruchomości wynikające z operatów szacunkowych sporządzonych przez biegłych na zlecenie Sądu):

1/4 nieruchomości …. o wartości: 201 425 zł,
1/2 nieruchomości …. o wartości: 269 350 zł,
mieszkanie …. o wartości: 191 700 zł,
działkę ….. o wartości: 118 800 zł,
pojazd marki mercedes o wartości: 4 000 zł,

razem: 785 275 zł.

Zgodnie z postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 8 października 2001 r., udziały w masie spadkowej dziedziczy trzech spadkobierców, w tym Wnioskodawczyni, każdy po 1/3, czyli dla każdego spadkobiercy przypadał udział o wartości 261 758 zł.

Dnia 28 listopada 2014 r. zakończono ugodą sądową postępowanie o dział spadku i zniesienie współwłasności (prawomocne orzeczenie Sądu z dnia 16 grudnia 2014 r.). W wyniku ww. ugody spadkobiercy zgodnie dokonali podziału majątku wspólnego w ten sposób, że przyznano Wnioskodawczyni na wyłączną własność udziały w nieruchomości ….. wynikające z masy spadkowej (1/4) oraz w wyniku zniesienia współwłasności Wnioskodawczyni nabyła udział (1/4) należący do trzeciej żony ojca, a wynikający ze współwłasności małżeńskiej, w sumie łączna wartość ww. czynności prawnych wynosiła 402 850 zł.

W zamian Wnioskodawczyni zrzekła się udziałów:

w nieruchomości …. o wartości: 89 784 zł,
w mieszkaniu ….. o wartości: 63 900 zł,
w działce …… o wartości: 39 600 zł,
w samochodzie marki Mercedes o wartości: 1 333 zł,

razem: 194 617 zł,

oraz została zobowiązana do dopłaty w łącznej wysokości 200 000 zł (po 100 000 zł dla każdego z pozostałych spadkobierców).

Przedmiotem zniesienia współwłasności w ramach ugody obejmującej dział spadku i zniesienie współwłasności była 1/4 nieruchomości …., należąca do ….. z racji wspólności majątkowej małżeńskiej.

Treść ww. ugody nie przewidywała, by pozostali spadkobiercy byli zobowiązani do dokonania wzajemnych spłat lub dopłat. Postanowienie Sądu nie określa jednoznacznie, na jaki cel była dopłata.

Wnioskodawczyni podaje, że cyt.: „w wyniku takiego podziału masy spadkowej i majątku wspólnego mój udział wyniósł 202 850 zł (wartość nieruchomości mi przyznana, pomniejszona o kwotę dopłaty na rzecz spadkobierców), co stanowi o 58 908 zł mniej niż należny mi udział w masie spadkowej (261 758 zł - 202 850 zł = 58 908 zł). W związku z powyższym mój udział w masie spadkowej się nie zwiększył”.

W dniu 31 marca 2016 r. Wnioskodawczyni sprzedała nieruchomość ….. Sprzedaż ww. nieruchomości nie nastąpiła w wykonaniu działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawczyni z przychodu uzyskanego z ww. zbycia zamierza w ciągu 2 lat kupić mieszkanie tylko i wyłącznie na własne cele mieszkaniowe, aby skorzystać ze zwolnienia od podatku. Przychód będzie także przeznaczony na wykończenie mieszkania, tj. gładzie, malowanie, położenie podłóg, glazury - wraz z materiałami.

Wnioskodawczyni spodziewa się wydać około 1/4 kwoty uzyskanej ze sprzedaży ww. nieruchomości. Swoje potrzeby mieszkaniowe Wnioskodawczyni realizuje obecnie w mieszkaniu przy ul. …., a później będzie je realizować w mieszkaniu nabytym za środki ze sprzedaży nieruchomości. Lokal mieszkalny, który Wnioskodawczyni zakupi będzie zaspokajał potrzeby mieszkaniowe Wnioskodawczyni. Zakupionego lokalu Wnioskodawczyni nie zamierza wynajmować, podnajmować ani czerpać żadnych korzyści z udostępniania osobom trzecim.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r., poz. 380, z późn. zm.), spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych. Stosownie do art. 924 i 925 ww. ustawy, spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku, natomiast otwarcie spadku następuje z chwilą śmierci spadkodawcy.

Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt notarialny poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobierców do tego spadku od momentu jego otwarcia. Tak więc dniem nabycia spadku przez Wnioskodawczynię jest data śmierci spadkodawcy.

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot wspólności. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom. Dział spadku jest czynnością wtórną do nabycia spadku. Nie można nabyć własności rzeczy tylko i wyłącznie w drodze działu spadku, bez nabycia spadku.

Zgodnie z art. 1035 ustawy Kodeks cywilny, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku.

Stosownie do art. 1037 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego, dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców.

Z treści przedstawionego przez Wnioskodawczynię we wniosku zdarzenia przyszłego i jego uzupełnienia wynika, że wartość nabytych w 2014 r. udziałów w nieruchomości ….., od pozostałych spadkobierców w drodze działu spadku, tj. udziału w tej nieruchomości należącego do …… oraz udziału należącego do ….., do którego to Wnioskodawczyni dokonała dopłaty, celem wyrównania jego udziału spadkowego, oraz w zamian za zrzeczenie się przez Wnioskodawczynię przysługujących Jej udziałów w pozostałych składnikach majątkowych masy spadkowej, a mianowicie: w nieruchomości …. i działce ….. oraz pojeździe marki Mercedes, jest niższa od wartości przysługujących Wnioskodawczyni składników majątkowych nabytych w masie spadkowej. Określenia wartości masy spadkowej dokonano na podstawie operatów szacunkowych sporządzonych przez biegłych na zlecenie sądu. Zatem, wartość otrzymanych w wyniku ugody o dział spadku udziałów w nieruchomości …… nie uległa zwiększeniu w stosunku do wartości udziałów przysługujących Jej we wszystkich składnikach masy spadkowej.

Wobec powyższego nie doszło po stronie Wnioskodawczyni do nabycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy, gdyż nie uzyskała Ona w związku z czynnością ugody o dział spadku przysporzenia majątkowego względem odziedziczonej ułamkowej części masy spadkowej. W takim przypadku brak jest podstaw do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych dochodu ze sprzedaży w 2016 r. nieruchomości ….., przypadającego na nabyte od pozostałych spadkobierców udziały w tej nieruchomości, otrzymane w wyniku działu spadku, a związane z masą spadkową. Jeżeli, zatem wskutek działu spadku w stosunku do Wnioskodawczyni nastąpiły takie przesunięcia w ramach masy spadkowej, że uzyska Ona składniki majątkowe odpowiadające wartości (lub niższe) Jej udziału w spadku, to nie zostanie wzbogacona kosztem innego spadkobiercy i nie nastąpiło przysporzenie majątkowe, w stosunku do udziału w masie spadkowej. Zatem w przedstawionej sytuacji czynność działu spadku nie stanowi nabycia nieruchomości (udziału) w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy. Nie zawsze także dział spadku, następujący ze spłatą na rzecz jednego ze spadkobiercy stanowi nowe nabycie po stronie Wnioskodawczyni, bowiem jak wynika z treści uzupełnienia wniosku ww. dopłata stanowiła wyrównanie udziału spadkowego.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że do nabycia przez Wnioskodawczynię udziałów w nieruchomości ….. doszło w różnym czasie:

w 1986 r., w dacie zakupu ww. nieruchomości do współwłasności wraz z ojcem i jego trzecią żoną;

w 1999 r., w dacie śmierci ojca Wnioskodawczyni;Do daty nabycia w drodze spadku należy również odnieść nabycie udziałów od pozostałych spadkobierców w drodze działu spadku;

w 2014 r., w dacie zniesienia współwłasności w odniesieniu do 1/4 udziału w tej nieruchomości należącego od 1986 r. do trzeciej żony ojca.

W świetle powyższego, sprzedaż przez Wnioskodawczynię nieruchomości ….. (dokonana wg uzupełnienia wniosku) w 2016 r., w części odpowiadającej udziałom w tej nieruchomości nabytym w 1986 r. i 1999 r. nie stanowi źródła przychodu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ww. ustawy, ponieważ zbycie udziałów w tej nieruchomości nastąpiło po upływie 5-cio letniego okresu liczonego od końca roku, w którym nastąpiło ich nabycie.

Natomiast celem postępowania o zniesienie współwłasności w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, które stanowi przedmiot współwłasności. Zgodnie z art. 195 Kodeksu cywilnego – współwłasność jest instytucją prawa cywilnego polegającą na tym, że własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. Współwłaścicielom przysługują części wspólnego prawa własności (tzw. udziały), którymi mogą swobodnie rozporządzać. Dopóki więc istnieje współwłasność można mówić tylko o istnieniu udziałów w tym prawie, o ich nabywaniu i zbywaniu, nigdy – o prawie do części rzeczy, o jej zbywaniu bądź nabywaniu w częściach. Współwłaściciele mają swoje udziały w prawie, ale nie w rzeczy.

Zgodnie z art. 210 i nast. Kodeksu cywilnego – każdy ze współwłaścicieli w każdym czasie może domagać się zniesienia współwłasności. Zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy wyłącznie wówczas, jeżeli nabyta na własność rzecz mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbyło się bez spłat i dopłat. Gdy w wyniku zniesienia współwłasności udział danej osoby ulega powiększeniu mamy do czynienia z nabyciem, gdyż zwiększa się stan jej majątku osobistego. Zatem, jeżeli przy dokonaniu zniesienia współwłasności wystąpiło przysporzenie majątku ponad udział posiadany przed zniesieniem współwłasności oznacza to, że dla udziału w nieruchomości nabytego w drodze zniesienia współwłasności dniem nabycia, będzie dzień, w którym nastąpiło zniesienie współwłasności.

Z treści przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego i jego uzupełnienia wynika, że przedmiotem zniesienia współwłasności w 2014 r. był udział 1/4 nieruchomości …., należący do ….. z racji małżeńskiej wspólności majątkowej. Udział 1/4 w tej nieruchomości należał do żyjącej ….., zatem nie mógł być ani przedmiotem spadku, ani działu spadku. Udział 1/4 należący do żony ojca mógł być tylko i wyłącznie przedmiotem zniesienia współwłasności w 2014 r.

Wnioskodawczyni poprzez zniesienie współwłasności za dopłatą na rzecz …. nabyła więcej ponad to co już posiadła, stając się jedyną właścicielką nieruchomości ….. Nie ulega zatem wątpliwości, że w wyniku zniesienia współwłasności udział Wnioskodawczyni uległ zwiększeniu.

Zatem, odpłatne zbycie w 2016 r., udział 1/4 nieruchomości ….. - objętej zniesieniem współwłasności, która miała miejsce w 2014 r. - stanowi źródło przychodu w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z tym, że nastąpiło przed upływem 5 – letniego terminu określonego w tym przepisie, z którego dochód podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym na zasadach określonych w art. 30e ww. ustawy.

W myśl art. 30e ust. 1 i art. 45 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Na podstawie art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Do wydatków takich można zaliczyć przykładowo koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, koszty i opłaty sądowe, koszt uzyskania wypisu z ksiąg wieczystych itp. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy.

W myśl art. 22 ust. 6c ww. ustawy, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Zgodnie z art. 22 ust. 6e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wysokość nakładów, o których mowa powyżej, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Natomiast w myśl art. 22 ust. 6f cytowanej ustawy, koszty nabycia lub koszty wytworzenia, o których mowa w ust. 6c, są corocznie podwyższane, począwszy od roku następującego po roku, w którym nastąpiło nabycie lub wytworzenie zbywanych rzeczy lub praw majątkowych, do roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym nastąpiło ich zbycie, w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów roku podatkowego w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego, ogłaszanemu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”.

Przywołany powyżej przepis art. 22 ust. 6c ww. ustawy posługuje się pojęciem kosztu nabycia. Koszt nabycia, co do zasady określa umowa notarialna – najczęściej sprzedaży – na podstawie której podatnik staje się właścicielem nieruchomości lub praw. Kosztem może być również kwota dopłaty za zniesienie współwłasności 1/4 nieruchomości. W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z opodatkowaniem podatkiem dochodowym od osób fizycznych jedynie części przychodu uzyskanego z tytułu zbycia nieruchomości ….. w odniesieniu do przychodu ze zbycia przypadającego na 1/4 część nabytą przez Wnioskodawczynię w drodze zniesienia współwłasności. Zatem, do kosztów uzyskania przychodu, Wnioskodawczyni może zaliczyć wydatek za nabycie 1/4 nieruchomości od ….. w drodze zniesienia współwłasności.

Stosownie do art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Należy również wskazać, że obliczony dochód może podlegać zwolnieniu z opodatkowania na zasadach określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, po spełnieniu warunków, o których mowa w art. 21 ust. 25-28 ww. ustawy.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy stanowi, że wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

W przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Dochód zwolniony należy obliczyć według następującego wzoru:

dochód zwolniony = D x W/P

gdzie:

D – dochód z odpłatnego zbycia,

W – wydatki poniesione na cele mieszkaniowe,

P – przychód z odpłatnego zbycia.

Natomiast w sytuacji, gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na własne cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

W art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy, ustawodawca określił, że za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

-położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

W myśl art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Stosownie do art. 21 ust. 28 ww. ustawy – za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie, budynku, jego części lub udziału w budynku, lub
budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, adaptację lub remont budynku albo jego części

-przeznaczonych na cele rekreacyjne.

W świetle powyższego, podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego z cytowanego art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym jest fakt wydatkowania począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych na wskazane w ustawie własne cele mieszkaniowe podatnika. Katalog wydatków stanowiących własne cele mieszkaniowe podatnika wymieniony w art. 21 ust. 25 ustaw ma charakter zamknięty – jest to wyliczenie enumeratywne. Ustawodawca formułując zwolnienie przedmiotowe, w sposób jednoznaczny wskazał realizację celów mieszkaniowych, które pozwalają na skorzystanie ze zwolnienia z opodatkowania dochodu ze sprzedaży.

Przy czym podkreślić należy, że w ww. przepisie ustawodawca wskazał, że przychód ze sprzedaży ma zostać wydatkowany na „własne cele mieszkaniowe”. Poprzedzenie wyrażenia „cele mieszkaniowe” przymiotnikiem „własne” świadczy o tym, że ustawodawca przewidując podstawę do zastosowania ww. zwolnienia i dopisując ten przymiotnik, przesądził, że celem nadrzędnym jest możliwość uwzględnienia przy obliczaniu dochodu zwolnionego z opodatkowania tylko takich wydatków, które poniesione zostały na zaspokojenie „własnych” potrzeb mieszkaniowych podatnika. Istota odpowiedzi na postawione we wniosku pytanie sprowadza się zatem do interpretacji ustawowego terminu „własne cele mieszkaniowe”.

Podkreślić należy, że w świetle art. 25 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejsce, w którym osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu. W myśl art. 28 Kodeksu cywilnego można mieć tylko jedno miejsce zamieszkania.

Należy wyjaśnić, że samo poniesienie wydatku na nabycie lokalu mieszkalnego oraz wydatki na jego wykończenie (np. gładzie, malowanie, położenie podłóg, glazury - wraz z materiałami), wbrew przekonaniu Wnioskodawczyni, nie świadczy jeszcze o tym, że została spełniona przesłanka skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania. Warunkiem zwolnienia podatkowego jest wykazanie przez podatnika, że wydatek, poniesiony został na zrealizowanie jego własnych celów mieszkaniowych. Wydatkowanie przychodu na własne cele mieszkaniowe oznacza, według stanowiska prezentowanego w orzecznictwie i doktrynie, że celem podatnika jest realizacja potrzeby zapewnienia sobie tzw. „dachu nad głową”, czyli zamieszkania w nim. Ustawodawca uzależnił możliwość skorzystania z prawa do zwolnienia z opodatkowania od zamieszkania w nowym lokalu mieszkalnym, co oznacza, że nabycie musi być dokonane na własne cele mieszkaniowe, a te realizowane są w dłuższym okresie czasu. Zatem, warunkiem skorzystania z omawianej ulgi jest nie tylko nabycie w ustawowym terminie (nieruchomości) lokalu, który ma status lokalu mieszkalnego oraz jego wykończenie, ale przede wszystkim zamieszkanie w nim przez podatnika. W świetle powyższego, nie zaspokaja swoich własnych celów mieszkaniowych osoba, która posiadając własne miejsce zamieszkania nabywa kolejne nieruchomości, w których nie mieszka i nie planuje zamieszkać a nabywa je np. w celach lokaty kapitału, prowadzenia inwestycji w postaci najmu czyli w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych innych osób lub w celach rekreacyjnych.

W orzecznictwie dość jednolicie przyjmuje się, że cel mieszkaniowy wiąże się z zaspokojeniem potrzeb mieszkaniowych przy czym chodzi tu o potrzeby mieszkaniowe w sensie obiektywnym, a zatem potrzeby przeciętnego podatnika, który o ulgę się ubiega. Zawsze bowiem, centrum życiowe koncentruje się w konkretnym budynku lub lokalu mieszkalnym i ten właśnie budynek lub lokal służy zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych.

Tym samym, nie będzie celem mieszkaniowym nabycie kolejnego lokalu mieszkalnego i jego wykończenie w zakresie wskazanym we wniosku i uzupełnieniu, na co wskazuje treść postawionego przez Wnioskodawczynię pytania, cyt.: „czy Wnioskodawczyni będąc już właścicielką mieszkania … od 1979 r., w którym mieszka z synem, może nabyć kolejne mieszkanie dla siebie i rozliczyć je w całości jako cele mieszkaniowe, jeżeli przeznaczy na nie kwotę do 1/4 wartości transakcji sprzedaży nieruchomości w ..., która podlega opodatkowaniu” oraz treść stanowiska Wnioskodawczyni, cytuję: „zatem, należy uznać, że każdy z nabytych na własność lokali stanowiący jego własność może wyczerpywać dyspozycję art. 21 ust. 25 pkt 1 cytowanej ustawy”, z których wynika, że zakup ww. nieruchomości służyć ma ulokowaniu kapitału, którego celem jest skonsumowanie ulgi podatkowej i nie służy obiektywnym przesłankom realizacji własnych potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawczyni, będącym najważniejszym elementem i ustawowym warunkiem przedmiotowego zwolnienia.

Innymi słowy podatnik, który nabywa lokal dla własnych potrzeb mieszkaniowych ma w tym lokalu faktycznie mieszkać. Lokal, który nie jest i nie będzie zamieszkały przez podatnika lub będzie zamieszkiwany sporadycznie, a nie celem stałego zamieszkania oraz lokal wykorzystywany do innych celów niż zaspokojenie własnych potrzeb podatnika (np. lokata kapitału, lokal zamieszkują inne niż podatnik osoby) nie jest lokalem, którego zakup mógłby zostać uznany za realizację własnego celu mieszkaniowego.

Wobec powyższego, nie można podzielić stanowiska Wnioskodawczyni, w którym stwierdza, że wydatkowanie przychodu z odpłatnego zbycia przedmiotowej nieruchomości na zakup kolejnego lokalu mieszkalnego i jego remont wyczerpuje dyspozycję art. 21 ust. 25 pkt 1 cytowanej ustawy.

Mając na uwadze wskazane uregulowania prawne oraz przedstawiony we wniosku opis zdarzenia, stwierdzić należy, że odpłatne zbycie w 2016 r., udziałów w nieruchomości nabytych przez Wnioskodawczynię w 1986 r. i 1999 r., nie stanowi źródła przychodu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ze względu na upływ określonego w tym przepisie wymaganego 5-letniego okresu czasu pomiędzy nabyciem tych udziałów, a ich odpłatnym zbyciem.

Natomiast zbycie udziału w przedmiotowej nieruchomości w 2016 r. w części nabytej w 2014 r. w wyniku zniesienia współwłasności nieruchomości pomiędzy Wnioskodawczynią a ….. stanowi źródło przychodu w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z tym, że zbycie tego udziału nastąpiło przed upływem 5-letniego terminu określonego w tym przepisie i dochód z tego źródła podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym na zasadach określonych w art. 30e ww. ustawy.

Podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia 1/4 nieruchomości ….., a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c, obejmującymi wydatek za zniesienie współwłasności nieruchomości związany z nabyciem 1/4 nieruchomości, należącej do …... W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z opodatkowaniem podatkiem dochodowym od osób fizycznych jedynie części przychodu uzyskanego z tytułu zbycia nieruchomości, w odniesieniu do przychodu ze zbycia udziału w 1/4 nieruchomości nabytego w drodze zniesienia współwłasności. Zatem, do kosztów uzyskania tego przychodu, Wnioskodawczyni może zaliczyć wydatek poniesiony na nabycie udziału w nieruchomości należącego do …...

Odnosząc się natomiast do możliwości zwolnienia przedmiotowego, poprzez przeznaczenie dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości, w drodze zniesienia współwłasności na zakup kolejnego lokalu mieszkalnego oraz na jego wykończenie, zgodnie z treścią wniosku, należy uznać, że nie mieści się ono w ustawowej przesłance „zaspokajania własnych potrzeb mieszkaniowych”, określonej w art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w konsekwencji, takie wydatkowanie dochodu nie będzie uprawniało Wnioskodawczyni do ww. zwolnienia przedmiotowego, a zatem uzyskany dochód będzie podlegał opodatkowaniu według zasad określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nie można podzielić stanowiska Wnioskodawczyni, w którym stwierdzono, że wydatkowanie przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości na zakup i remont kolejnego lokalu mieszkalnego wyczerpuje dyspozycję art. 21 ust. 25 pkt 1 cytowanej ustawy. Zdaniem Organu zakup ww. nieruchomości oraz jej remont służyć ma ulokowaniu kapitału, którego celem jest skonsumowanie ulgi podatkowej i nie służy obiektywnym przesłankom realizacji własnych potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawczyni, będącym najważniejszym elementem i ustawowym warunkiem przedmiotowego zwolnienia. Jak wskazała bowiem Wnioskodawczyni w opisie zdarzenia przyszłego, z przychodu uzyskanego z ww. zbycia „w ciągu 2 lat zamierza kupić mieszkanie tylko i wyłącznie na własne cele mieszkaniowe, aby skorzystać ze zwolnienia od podatku”.

Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

W odniesieniu do przedstawionych kwot, tut. Organ informuje, że ewentualne przeliczenia, jakich należałoby dokonać nie należą do kompetencji tutejszego organu. Dokonując wykładni przepisów prawa, organ podatkowy nie jest uprawniony do dokonywania wyliczeń. Zgodnie bowiem z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego, bowiem prawidłowość takiego rozliczenia podlega weryfikacji przez organ podatkowy. W związku z powyższym, tut. Organ nie może odnieść się do wyliczeń wskazanych przez Wnioskodawczynię.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ……, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z dnia 25 maja 2016 r., pod poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin