Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB3.4511.445.2016.2.GG
z 29 lipca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 4 maja 2016 r. (data wpływu 6 maja 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia kosztów uzyskania przychodów z tytułu umorzenia przymusowego udziałów w spółce z o.o. (pytanie nr 2) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 maja 2016 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest rezydentem podatkowym w Polsce i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Jest współzałożycielem grupy kilku podmiotów gospodarczych (spółek z o.o.) prowadzących działalność gospodarczą w obszarze: budownictwa, świadczenia usług w zakresie doradztwa, zarządzania oraz generalnego wykonawstwa. Główną spółką wśród tej grupy jest ….. Spółka z o.o.

W związku z nowymi możliwościami inwestowania, Wnioskodawca zamierza pozyskać środki na pokrycie potrzeb inwestycyjnych. Możliwe jest ich uzyskanie poprzez (częściową) sprzedaż posiadanych przez Wnioskodawcę udziałów lub wkładów – w zależności od woli oraz kształtu rozmów z potencjalnymi inwestorami. Na dzień ostatecznej decyzji w tej kwestii, struktura własnościowa grupy będzie prezentować się następująco: – Wnioskodawca z inną osobą fizyczną to wspólnicy spółki komandytowej z siedzibą w Polsce (dalej: Spółka Komandytowa). Udziały w Spółce Komandytowej zostaną objęte przez Wnioskodawcę i jego wspólnika w wyniku wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci udziałów w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością (w tym: ….. Spółka z o.o.). Te spółki będą zatem podmiotami zależnymi od Spółki Komandytowej, a Spółka Komandytowa będzie pełnić rolę swego rodzaju podmiotu holdingowego.

Przed transakcją może dojść do przekształcenia Spółki Komandytowej w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (która będzie przedmiotem dokapitalizowania lub (częściowej) sprzedaży). Ta forma jest bowiem preferowaną dla prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce przez inwestorów zewnętrznych, m.in. z racji postrzegania przez finansujące banki.

Przekształcenie odbędzie się w trybie art. 551 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r., Nr 94, poz. 1037, z późn. zm., dalej: KSH) i doprowadzi do sytuacji, w której wspólnicy Spółki Komandytowej staną się udziałowcami spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Spółka z o.o.). Cały majątek Spółki Komandytowej zostanie przeznaczony na utworzenie kapitału zakładowego Spółki z o.o., tj. pokryje on wartość nominalną udziałów Spółki z o.o. Ewentualna nadwyżka majątku zostanie przekazana na kapitał zapasowy (tzw. agio emisyjne). W efekcie udział procentowy w kapitale zakładowym Spółki z o.o. będzie tożsamy udziałowi przypadającemu wspólnikom w zysku Spółki Komandytowej.

W wyniku tak przeprowadzonego procesu, działalność gospodarcza Spółki Komandytowej będzie kontynuowana w formie Spółki z o.o., która będzie przedmiotem ewentualnej transakcji zbycia części lub całości udziałów na rzecz inwestora. Jeśli Wnioskodawcy nie uda się doprowadzić transakcji do zamknięcia, tj. przygotowywana transakcja zbycia (części) udziałów Spółki z o.o. przez Wnioskodawcę nie dojdzie do skutku, Wnioskodawca zamierza zastosować alternatywną metodę, która pozwoli mu na pozyskanie potrzebnych mu środków finansowych. W takim przypadku rozważanym sposobem będzie umorzenie przymusowe udziałów w Spółce z o.o. Umorzenie przymusowe odbędzie się zgodnie z art. 199 KSH na podstawie odpowiednich zapisów w umowie Spółki z o.o. Możliwość przymusowego umorzenia będzie wynikać z zapisów umowy Spółki z o.o. oraz z uchwały Zgromadzenia Wspólników. Przesłanką przymusowego umorzenia będzie brak dojścia do skutku sprzedaży udziałów w Spółce z o.o. na rzecz inwestora w określonym terminie. Przymusowe umorzenie udziałów odbędzie się z obniżeniem kapitału zakładowego. W związku z przymusowym umorzeniem Wnioskodawca otrzyma wynagrodzenie obliczone zgodnie z art. 199 § 2 KSH.

Wnioskodawca ma świadomość, że potencjalne zrealizowanie transakcji sprzedaży (części) udziałów w Spółce z o.o. lub umorzenie przymusowe będą wiązać się z koniecznością ich rozliczenia na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych. Każda z transakcji oznacza obowiązek rozpoznania przychodów jak również da prawo do rozpoznania kosztów uzyskania przychodów dla celów ustalenia dochodu a w efekcie podatku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w przypadku odpłatnego zbycia na rzecz inwestora zewnętrznego (części) udziałów w Spółce z o.o. powstałej z przekształcenia Spółki Komandytowej w sposób opisany we wniosku, koszt uzyskania przychodów powinien być rozpoznany na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. jako wartość „wydatków na nabycie lub objęcie udziałów” w wysokości odpowiadającej określonej w umowie Spółki Komandytowej wartości wkładu Wnioskodawcy do tej spółki odpowiadającej wartości rynkowej z wyceny?
2. Czy w przypadku umorzenia przymusowego udziałów w Spółce z o.o. powstałej z przekształcenia Spółki Komandytowej w sposób opisany we wniosku, koszt uzyskania przychodów powinien być rozpoznany na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. jako wartość „wydatków na nabycie lub objęcie udziałów” w wysokości odpowiadającej określonej w umowie Spółki Komandytowej wartości wkładu Wnioskodawcy do tej spółki odpowiadającej wartości rynkowej z wyceny?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 2, natomiast w zakresie pytania nr 1, zostanie wydana odrębna interpretacja.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku umorzenia przymusowego udziałów w Spółce z o.o. powstałej z przekształcenia Spółki Komandytowej w sposób opisany przez Wnioskodawcę, koszt uzyskania przychodów powinien być rozpoznany na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm., dalej: Ustawa o PIT), jako wartość „wydatków na nabycie lub objęcie udziałów”, w wysokości odpowiadającej określonej w umowie Spółki Komandytowej wartości wkładu Wnioskodawcy do tej spółki (odpowiadającej wartości rynkowej przedmiotu wkładu ustalonej na moment jego wniesienia).

Podstawowe przesłanki umorzenia przymusowego udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością określają przepisy KSH, które stanowią, że udział może być umorzony za zgodą wspólnika w drodze nabycia udziału przez spółkę (umorzenie dobrowolne) albo bez zgody wspólnika (umorzenie przymusowe), przy czym przesłanki i tryb przymusowego umorzenia określa umowa spółki (art. 199 § 1 KSH). Umorzenie udziału wymaga uchwały zgromadzenia wspólników, która powinna określać w szczególności podstawę prawną umorzenia i wysokość wynagrodzenia przysługującego wspólnikowi za umorzony udział (art. 199 § 2 KSH). Nie jest wymagane, aby wysokość wynagrodzenia wypłacanego udziałowcowi była określona w środkach pieniężnych, może być ona również wyrażona np. zobowiązaniem do przeniesienia własności określonych składników majątkowych. KSH dopuszcza sytuacje, w których umowa spółki stanowi, że udział ulega umorzeniu w razie ziszczenia się określonego zdarzenia bez powzięcia uchwały zgromadzenia wspólników (art. 199 § 4 KSH). W takich przypadkach stosuje się wówczas przepisy o umorzeniu przymusowym, a umorzenie udziałów dokonane w ten sposób zwane jest automatycznym.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 Ustawy o PIT, przychodem ze źródła „kapitały pieniężne” są dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, których podstawą uzyskania są udziały (akcje) w spółce lub spółdzielni.

Natomiast, art. 24 ust. 5 Ustawy o PIT, zawiera otwarty, przykładowy katalog dochodów, które Ustawa o PIT zalicza do źródła dochody (przychody) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych. Zgodnie z normą wyrażoną w art. 24 ust. 5 pkt 1 Ustawy o PIT, do tej kategorii zalicza się faktycznie uzyskane dochody z umorzenia udziałów (akcji). Pokreślenia wymaga, że regulacja ta obejmuje wyłącznie umorzenie przymusowe oraz umorzenie automatyczne udziałów.

Według art. 30a ust. 1 pkt 4 Ustawy o PIT, od dywidend i innych przychodów z tytułu udziałów w zyskach osób prawnych – w tym dochodów z umorzenia przymusowego udziałów – pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 19%. Co do zasady, 19% podatek od powyższych przychodów pobierany jest bez ich pomniejszenia o koszty uzyskania przychodów (art. 30a ust. 6). Niemniej od tej zasady przewidziane są ściśle określone wyjątki, do których należy opodatkowanie m.in. przysporzenia otrzymanego w związku z umorzeniem udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością. W tym zakresie, art. 24 ust. 5d Ustawy o PIT stanowi, że dochodem z umorzenia udziałów jest nadwyżka przychodu otrzymanego w związku z umorzeniem nad kosztami uzyskania przychodu obliczonymi zgodnie art. 22 ust. 1f albo 1g, albo 1ł, albo art. 23 ust. 1 pkt 38, albo 38c; jeżeli nabycie nastąpiło w drodze spadku lub darowizny, kosztami uzyskania przychodu są wydatki poniesione przez spadkodawcę lub darczyńcę na nabycie tych udziałów lub akcji.

W celu ustalenia, który z przepisów będzie miał zastosowanie do wskazanego we wniosku zdarzenia przyszłego, zdaniem Wnioskodawcy, należy zatem odnieść się do treści powyższych przepisów. Mając na uwadze fakt, że przepisy art. 22 ust. 1g, art. 22 ust. 1ł oraz art. 23 ust. 38c Ustawy o PIT dotyczą przypadków, które nie mają zastosowania w analizowanej sprawie, należy odnieść się do brzmienia przepisów art. 22 ust. 1f oraz art. 23 ust. 1 pkt 38 Ustawy o PIT.

Stosownie do przepisu art. 22 ust. 1f Ustawy o PIT, w przypadku odpłatnego zbycia udziałów (akcji) w spółce objętych w zamian za wkład niepieniężny, na dzień zbycia tych udziałów (akcji), koszt uzyskania przychodów ustala się w wysokości:

1. określonej zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 9 albo 9a – jeżeli te udziały (akcje) zostały objęte w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, w tym również za wkład w postaci komercjalizowanej własności intelektualnej;
2. przyjętej dla celów podatkowych wartości składników przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, wynikającej z ksiąg i ewidencji, o których mowa w art. 24a ust. 1, określonej na dzień objęcia tych udziałów (akcji), nie wyższej jednak niż wartość tych udziałów (akcji) z dnia ich objęcia, określona zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 9 albo 9a Ustawy o PIT.
   
   

Mając na uwadze powyższe przepisy, zdaniem Wnioskodawcy, należy stwierdzić, że w przypadku przekształcenia Spółki Komandytowej w Spółkę z o.o. nie dochodzi do objęcia przez Niego udziałów w Spółce z o.o. w zamian za wkład niepieniężny. Spółka z o.o. powstaje bowiem z przekształcenia Spółki Komandytowej w trybie art. 551 KSH. W myśl art. 553 § 1 KSH, spółce przekształconej przysługują wszystkie prawa i obowiązki spółki przekształcanej zaś dotychczasowi wspólnicy spółki stają się z dniem przekształcenia wspólnikami spółki przekształconej (art. 553 § 3 KSH). Z powyższego wynika, że spółka przekształcona staje się generalnie kontynuatorem praw i obowiązków przysługujących spółce przekształcanej. Proces przekształcenia ma jedynie charakter zmiany formy prawnej prowadzenia działalności gospodarczej, w szczególności nie powoduje powstania nowego podmiotu, rozpoczynającego prowadzenie działalności gospodarczej.

Osoba prawna (tutaj: spółka z ograniczoną odpowiedzialnością) – zawiązana (powstała) w wyniku przekształcenia spółki niemającej osobowości prawnej (spółki osobowej) wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanej osoby lub spółki. Określa to wprost art. 93a § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749).

W świetle powyższego Wnioskodawca stwierdził, że przekształcenie Spółki Komandytowej w Spółkę z o.o. nie jest traktowane jak likwidacja Spółki Komandytowej i powstanie nowego podmiotu (Spółki z o.o.), a jedynie jako proces zmierzający do zmiany formy prawnej prowadzenia działalności gospodarczej.

Podstawowym skutkiem przekształcenia w analizowanym przypadku jest zatem efektywnie przeniesienie wszelkich praw i obowiązków Spółki Komandytowej na Spółkę z o.o. W szczególności na Spółkę z o.o. przeniesiony zostaje cały majątek Spółki Komandytowej a dotychczasowi wspólnicy Spółki Komandytowej, w tym Wnioskodawca nie wnoszą żadnych dodatkowych wkładów na pokrycie kapitału zakładowego w Spółce z o.o. (kapitał zakładowy Spółki z o.o. zostaje pokryty w całości majątkiem Spółki Komandytowej).

W konsekwencji analizując powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, brak jest przesłanek do zastosowania art. 22 ust. 1f Ustawy o PIT, ponieważ nie obejmuje on swoim zakresem sytuacji, w której udziały w spółce zostają objęte w wyniku przekształcenia spółki osobowej. Koszty uzyskania przychodów ze zbycia udziałów w Spółce z o.o. celem ich umorzenia (przy umorzeniu przymusowym) powinny zdaniem Wnioskodawcy zostać ustalone w oparciu art. 23 ust. 1 pkt 38 Ustawy o PIT. Zgodnie z tym przepisem, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych, wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia albo umorzenia tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych. Powyższe jest potwierdzane w szczególności w orzecznictwie. Przykładem tego może być wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 lutego 2010 r. (sygn. akt III SA/Wa 1466/09), w którym wskazano: „Ponieważ (...) udziały w przekształconej Sp. z o.o., jakie następnie Skarżąca sprzedała, nie zostały objęte w zamian za wkład niepieniężny (zostały bowiem objęte w ramach procesu przekształcenia spółek), to z dalszych rozważań dotyczących metody ustalania kosztów uzyskania przychodu od razu wyeliminować można art. 22 ust. 1f Ustawy o PIT. Przepis ten stosować można tylko wtedy, gdy sprzedawane udziały objęto wcześniej w zamian za wkład niepieniężny. Dla określenia metody ustalenia kosztów uzyskania przychodu w razie sprzedaży udziałów w spółki z o.o. miarodajny zatem pozostaje art. 23 ust. 1 punkt 38 Ustawy o PIT”.

Odnosząc się do regulacji art. 23 ust. 1 pkt 38 Ustawy o PIT, należy wskazać, że przepis ten dotyczy ustalenia kosztu uzyskania przychodu, który odpowiada wydatkom na objęcie lub nabycie udziałów”. Z brzmienia tego przepisu nie wynika wprost co należy rozumieć przez „wydatki na nabycie lub objęcie udziałów”, w szczególności w sytuacji opisanej w zdarzeniu przyszłym, a więc w przypadku umorzenia przymusowego udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością powstałej z przekształcenia spółki osobowej.

W opisywanym przypadku Spółka z o.o. jest sukcesorem podmiotu, do którego Wnioskodawca dokonuje wniesienia wkładu w zamian za przydzielone w umowie spółki prawo udziału w zysku spółki osobowej. Należy zaznaczyć, że wkład ten na moment jego wniesienia (tutaj: do Spółki Komandytowej) posiada konkretną wartość rynkową, która zostaje odzwierciedlona w majątku tak powstałej spółki. Co więcej, łączna wartość wkładu – w tym w części przypadającej na Wnioskodawcę – zostaje określona w samej umowie Spółki Komandytowej (stanowiąc w szczególności podstawę do opodatkowania podatkiem PCC).

W świetle powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, uzasadnionym jest twierdzenie, że w niniejszym przypadku „wydatkami na nabycie lub objęcie udziałów”, o których mowa w art. 23 ust. 1 pkt 38 Ustawy o PIT, powinna być określona w umowie Spółki Komandytowej wartość przedmiotu wkładu Wnioskodawcy, tj. wartość rynkowa udziałów wnoszonych przez wspólników do Spółki Komandytowej.

Dodatkowe uzasadnienie dla powyższego prezentuje art. 25 pkt 2 KSH, zgodnie z którym obligatoryjnym elementem umowy spółki osobowej jest określenie wkładów wnoszonych przez każdego wspólnika i ich wartość. Wartość wkładu może być oparta na ustaleniach wspólników, którzy przyjmują określoną wartość wkładów na podstawie swojej wiedzy. Możliwe jest także opieranie się na wycenę określonych składników majątkowych, dokonanej na przykład przez biegłych, czy też na podstawie wartości określonej w innych dokumentach (por: Komentarz Andrzeja Kidyby, aktualizowany do art. 1-300 ustawy z dnia 15 września 2000 r. KSH).

Jak wspominano powyżej, wartość wkładu Wnioskodawcy będzie miała bezpośrednie przełożenie na kształt i wartość ogółu praw i obowiązków Wnioskodawcy w Spółce Komandytowej.

Ogół praw i obowiązków wspólnika spółki osobowej jest określany często także „udziałem” w spółce osobowej. Można zatem stwierdzić, że w wyniku przekształcenia Spółki Komandytowej w Spółkę z o.o. Wnioskodawca w miejsce „udziału” w Spółce Komandytowej uzyska odpowiadającą mu wartością określoną ilość udziałów w Spółce z o.o. Skoro więc jedynym czynnikiem wpływającym na wartość „udziału” w Spółce Komandytowej, który wprost przekłada się na wartość obejmowanych przez Wnioskodawcę udziałów w Spółce z o.o. będzie określona w umowie Spółki Komandytowej wartość wniesionego przez Wnioskodawcę wkładu, to ta wartość powinna być uznana za wydatek na objęcie udziałów w Spółce z o.o., o którym mowa w art. 23 ust. 1 pkt 38 Ustawy o PIT.

Tej sytuacji nie zmienia fakt, że wkładem Wnioskodawcy do Spółki Komandytowej będą udziały, których wartość zostanie określona na dzień wniesienia do Spółki Komandytowej i wskazana w umowie Spółki Komandytowej zgodnie z ich wartością rynkową.

W tym kontekście, to właśnie wartość rynkową wkładu wniesionego do Spółki Komandytowej, należy uznać za „wydatek” na nabycie udziałów w Spółce z o.o., rozumiany jako ekonomiczny ciężar (zmniejszenie się aktywów Wnioskodawcy), jaki Wnioskodawca poniesie w celu objęcia udziałów w Spółce z o.o.

Powyższe znajduje, według Wnioskodawcy, swoje potwierdzenie w szeregu interpretacji indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe, np. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 1 lipca 2011 r., nr IPPB1/415-440/11-2/EC, interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 29 lipca 2011 r., nr IBPB II/2/415 -575/11/CJS, interpretacjach: Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 4 grudnia 2014 r., nr ILPB2/415-913/14-2/JK, oraz ILPB2/415-912/14-2/JK.

W szczególności, w ocenie Wnioskodawcy, należy wskazać na stanowisko wskazane w interpretacjach indywidualnych z dnia 4 grudnia 2014 r. wydanych przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu (nr ILPB2/415-912/14-2/JK i ILPB2/415-913/14-2/JK), który w odniesieniu do podobnego przypadku wskazał, że „w przypadku zbycia udziałów w spółce kapitałowej powstałej z przekształcenia spółki osobowej, tak jak zakłada to Wnioskodawca, do ustalenia kosztów uzyskania przychodów zastosowanie znajdzie przepis art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Kosztem uzyskania ww. przychodów będą wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na wkłady w spółce przekształcanej czyli spółce osobowej w wysokości odpowiadającej określonej w umowie Spółki Osobowej wartości wkładu Wnioskodawcy do tej spółki odpowiadającej wartości rynkowej przedmiotu wkładu ustalonej na moment jego wniesienia”.

Warto też przytoczyć stanowisko wskazane w interpretacji indywidualnej z dnia 21 grudnia 2010 r. (nr IPPB1/415-1006/10-2/MT), w której Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie potwierdził, że: „… za koszt uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia udziałów pozostają poczynione przez wspólnika wydatki na ich nabycie. Wydatki te poczynione były przez wspólnika na etapie przed przekształceniem spółki (...), lecz w istocie były one wydatkami na nabycie udziałów. Wydatki te to wartość wniesionego przez wspólnika wkładu niepieniężnego (nieruchomości) do spółki jawnej, określona w opinii rzeczoznawcy majątkowego”.

Również w interpretacjach wydawanych w zakresie analogicznych przepisów, niemniej ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, z późn. zm.), będących de facto odpowiednikami przepisów znajdujących się Ustawie o PIT, znajdują się wskazania potwierdzające powyższe stanowisko. W szczególności można wskazać na interpretację indywidualną z dnia 25 czerwca 2008 r. wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (nr IPPB3/423-467/08-2/MK), w której wskazano, że wartość kosztu uzyskania przychodów na moment sprzedaży udziałów w spółce kapitałowej powstałej z przekształcenia spółki osobowej „będzie odpowiadać wycenie wkładu dokonanego przez podatnika w momencie jego wniesienia do spółki osobowej”.

Wnioskodawca prezentując własne stanowisko w sprawie chciałby wskazać, że omawiana kwestia budzi pewne wątpliwości mając w szczególności na uwadze orzecznictwo sądów administracyjnych, w którym wskazywane jest odmienne stanowisko w odniesieniu do sposobu ustalenia kosztu uzyskania przychodów w związku ze zbyciem udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością powstałej w wyniku przekształcenia spółki osobowej.

Wprawdzie w opisywanym przypadku nie budzi kontrowersji fakt, że podstawą do określenia kosztów uzyskania przychodów powinien być art. 23 ust. 1 pkt 38 Ustawy o PIT, tj. wartość wydatków na nabycie udziałów (akcji) w sytuacji odpłatnego zbycia tych udziałów lub akcji, niemniej jednak zdaniem niektórych sądów administracyjnych określenie kosztu w takiej sytuacji powinno odbywać się na podstawie przypadającej na danego Wspólnika – zgodnie z umową spółki osobowej – wartości bilansowej spółki osobowej określonej na dzień jej przekształcenia.

Zgodnie z tak zaprezentowanym stanowiskiem kosztem uzyskania przychodu powinna być właśnie wartość bilansowa spółki komandytowej z dnia ustania jej bytu prawnego, będąca jednocześnie wartością bilansową spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z dnia rozpoczęcia tego bytu.

Dla podkreślenia znaczenia wartości bilansowej w toku przekształcenia jest przytaczane chociażby brzmienie art. 558 KSH, zgodnie z którym wymagane jest sporządzenie planu przekształcenia zawierającego ustalenie wartości bilansowej majątku spółki przekształcanej na określony dzień w miesiącu poprzedzającym przedłożenie wspólnikom planu przekształcenia. W toku działalności spółki osobowej, wspólnicy partycypują w jej majątku zgodnie z ustalonym udziałem w tej spółce. Tymczasem, w efekcie przekształcenia cały majątek spółki osobowej zostaje przeniesiony na spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością.

Wobec powyższego, skoro w wyniku przekształcenia wspólnik otrzymuje udziały w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością o wartości nominalnej odpowiadającej wartości „udziału” w spółce osobowej, to kosztem objęcia tych udziałów powinna w takim przypadku być przypadająca na niego wartość bilansowa spółki osobowej na dzień przekształcenia. Ta właśnie wartość odzwierciedla zdaniem sądów administracyjnych rzeczywisty koszt jaki poniesie wspólnik spółki osobowej, aby móc zostać udziałowcem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

Powyższe stanowisko, według Wnioskodawcy, zostało przedstawione w licznych orzeczeniach sądów administracyjnych np w:

• wyroku WSA w Warszawie z dnia 27 stycznia 2010 r. (sygn. akt III SA/Wa 1465/09),
  

• wyroku WSA w Warszawie z dnia 24 lutego 2010 r. (sygn. akt III SA/Wa 1466/09),
  

• wyroku WSA w Warszawie z dnia 21 czerwca 2012 r. (sygn. akt III SA/Wa 2692/11),
  

• wyroku WSA w Szczecinie z dnia 14 sierpnia 2013 r. (sygn. akt I SA/Sz 336/13),
  

• wyroku WSA w Warszawie z dnia 13 listopada 2013 r. (sygn. akt. III SA/Wa 522/13).
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy, stanowisko prezentowane przez sądy administracyjne jest nieprawidłowe, a koszt uzyskania przychodu osiągniętego ze zbycia udziałów Spółki z o.o. celem ich umorzenia (umorzenie przymusowe) powstałej w wyniku przekształcenia Spółki Komandytowej, powinien zostać ustalony w wartości wkładu wniesionego przez Wnioskodawcę do Spółki Komandytowej.

Niemniej w świetle pojawiających się rozbieżności między stanowiskiem prezentowanym przez organy podatkowe i poglądem prezentowanym w orzeczeniach sądów administracyjnych. Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości swojego stanowiska w odniesieniu do zaprezentowanego zdarzenia przyszłego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca z inną osobą fizyczną to wspólnicy spółki komandytowej z siedzibą w Polsce. Udziały w Spółce komandytowej zostaną objęte przez Wnioskodawcę i jego wspólnika w wyniku wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci udziałów w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością.

Te spółki będą zatem podmiotami zależnymi od Spółki Komandytowej, a Spółka Komandytowa będzie pełnić rolę swego rodzaju podmiotu holdingowego. Przed transakcją może dojść do przekształcenia Spółki Komandytowej w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (która będzie przedmiotem dokapitalizowania lub (częściowej sprzedaży).

Przekształcenie odbędzie się w trybie art. 551 § 1 KSH i doprowadzi do sytuacji, w której wspólnicy Spółki Komandytowej staną się udziałowcami spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Cały majątek Spółki Komandytowej zostanie przeznaczony na utworzenie kapitału zakładowego Spółki z o.o., tj. pokryje on wartość nominalną udziałów Spółki z o.o. Ewentualna nadwyżka majątku zostanie przekazana na kapitał zapasowy (tzw. agio emisyjne). W efekcie udział procentowy w kapitale zakładowym Spółki z o.o. będzie tożsamy udziałowi przypadającemu wspólnikom w zysku Spółki Komandytowej.

Rozważane jest umorzenie przymusowe udziałów w Spółce z o.o. Umorzenie przymusowe odbędzie się zgodnie z art. 199 KSH, na podstawie odpowiednich zapisów w umowie Spółki z o.o.

Zasady przekształcania spółek prawa handlowego regulują przepisy ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U. z 2013 r. poz. 1030, z późn. zm., dalej: KSH).

Zgodnie z art. 551 § 1 KSH – spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, spółka akcyjna (spółka przekształcana) może być przekształcona w inną spółkę handlową (spółkę przekształconą).

Z kolei w myśl przepisu art. 552 § KSH – spółka przekształcana staje się spółką przekształconą z chwilą wpisu spółki przekształconej do rejestru (dzień przekształcenia). Jednocześnie sąd rejestrowy z urzędu wykreśla spółkę przekształcaną.

Na podstawie art. 553 § 1 ww. ustawy – spółce przekształconej przysługują wszystkie prawa i obowiązki spółki przekształcanej. Spółka przekształcona pozostaje podmiotem w szczególności zezwoleń, koncesji oraz ulg, które zostały przyznane spółce przed jej przekształceniem, chyba że ustawa lub decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji albo ulgi stanowi inaczej (art. 553 § 2 K.S.H.). Natomiast – stosownie do art. 553 § 3 K.S.H. – wspólnicy spółki przekształcanej uczestniczący w przekształceniu stają się z dniem przekształcenia wspólnikami spółki przekształconej.

Z powyższych przepisów wynika, że spółka przekształcona (spółka z.o.o) staje się co do zasady kontynuatorem praw i obowiązków przysługujących spółce przekształcanej (spółce komandytowej).

Na gruncie prawa podatkowego problematykę następstwa prawnego reguluje art. 93a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm., dalej: Ordynacja podatkowa). Stosownie do postanowień art. 93a § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej – osoba prawna (a więc spółka kapitałowa np. spółka z o.o.) zawiązana (powstała) w wyniku przekształcenia spółki niemającej osobowości prawnej (np. spółki komandytowej) wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanej osoby lub spółki.

W świetle powyższych przepisów należy stwierdzić, że przekształcenie spółki komandytowej w spółkę z o.o. nie jest traktowane jak likwidacja spółki komandytowej i powstanie nowego podmiotu (spółki z o.o.) a jedynie jako proces zmierzający do zmiany formy prawnej prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej. Mamy więc do czynienia z tym samym podmiotem, który działalność prowadzi pod inną formą prawną. Przekształcenie jest więc operacją neutralną podatkowo.

Zatem, w przypadku przekształcenia, wspólnik spółki komandytowej nie wnosi do spółki kapitałowej żadnego aportu – mamy bowiem do czynienia z tym samym podmiotem, który zmienił jedynie formę prawną działalności a nie z dwoma odrębnymi podmiotami – likwidowaną spółką komandytową oraz nowo powstałą spółką kapitałową.

Tym samym nie dochodzi do objęcia udziałów/akcji spółki kapitałowej w zamian za aport, a więc nie powstaje przychód, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.).

Przepis ten stanowi, że za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się nominalną wartość udziałów (akcji) w spółce albo wkładów w spółdzielni, objętych w zamian za wkład niepieniężny.

Zgodnie art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku (udziału) oraz z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Stosownie natomiast do treści art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

W związku z powyższym, zarówno przychody jak i koszty związane z działalnością spółki osobowej, wspólnicy powinni określać proporcjonalnie do posiadanego udziału w zysku spółki.

Wątpliwości Wnioskodawcy w omawianej sprawie budzi sposób ustalenia kosztów uzyskania przychodu z tytułu umorzenia przymusowego udziałów spółki z o.o. powstałej z przekształcenia spółki komandytowej.

Umorzenie udziałów polega na ich prawnym unicestwieniu, tj. wygaśnięciu wszelkich praw, zarówno o charakterze majątkowym, jak i korporacyjnym wynikających z udziałów.

Tryb umarzania udziałów reguluje art. 199 KSH.

Umorzenie może być przeprowadzone:

1. za zgodą wspólnika w drodze nabycia udziału przez spółkę – tzw. umorzenie dobrowolne;
2. bez zgody wspólnika – tzw. umorzenie przymusowe;
3. w razie ziszczenia się określonego zdarzenia – tzw. umorzenie warunkowe (automatyczne).
   
   

W myśl art. 199 § 4 KSH – umowa spółki może stanowić, że udział ulega umorzeniu w razie ziszczenia się określonego zdarzenia bez powzięcia uchwały zgromadzenia wspólników. Stosuje się wówczas przepisy o umorzeniu przymusowym. Natomiast art. 199 § 5 KSH stanowi, że – w przypadku ziszczenia się określonego w umowie spółki zdarzenia, o którym mowa w § 4, zarząd powinien powziąć niezwłocznie uchwałę o obniżeniu kapitału zakładowego, chyba że umorzenie udziału następuje z czystego zysku.

Zauważyć należy, że zarówno umorzenie przymusowe, jak i umorzenie automatyczne odbywają się bez zgody wspólnika, którego dotyczą, dlatego umorzenie automatyczne należy traktować jako podtyp umorzenia przymusowego. To powoduje, że na gruncie prawa podatkowego umorzenie przymusowe i automatyczne wywołują taki sam skutek.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy – źródłem przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, faktycznie uzyskane z tego udziału.

Dochodem (przychodem) z udziału w zyskach osób prawnych – stosownie do art. 24 ust. 5 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – jest dochód (przychód) faktycznie uzyskany z tego udziału, w tym także dochód z umorzenia udziałów (akcji).

Sposób obliczenia dochodu osoby fizycznej z umorzenia przymusowego lub automatycznego udziałów został uregulowany w art. 24 ust. 5d ww. ustawy, zgodnie z którym – dochodem, o którym mowa w ust. 5 pkt 1, jest nadwyżka przychodu otrzymanego w związku z umorzeniem nad kosztami uzyskania przychodu obliczonymi zgodnie z art. 22 ust. 1f albo 1g, albo 1ł, albo art. 23 ust. 1 pkt 38 albo 38c; jeżeli nabycie nastąpiło w drodze spadku lub darowizny, kosztami uzyskania przychodu są wydatki poniesione przez spadkodawcę lub darczyńcę na nabycie tych udziałów lub akcji.

Przepis art. 24 ust. 5d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest przepisem szczególnym w stosunku do uregulowań zawartych w art. 30a ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 30a ust. 6 ustawy, stanowiącym zarazem wyjątek od ogólnej zasady opodatkowania przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania.

Jak stanowi art. 30a ust. 1 pkt 4 ww. ustawy – od uzyskanych dochodów (przychodów) z dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy.

W świetle art. 30a ust. 6 ww. ustawy– zryczałtowany podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 1-4 oraz pkt 6, 8 i 9, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 5 pkt 1 i 4, ust. 5a, 5d i 5e.

Zastrzeżenie zawarte w tym przepisie oznacza, że w określonych sytuacjach opodatkowaniu podlega dochód ustalony dokładnie według zasad przewidzianych w art. 24 ust. 5 pkt 1 i 4, ust. 5a, 5d i 5e ww. ustawy, a zatem w przypadku umorzenia przymusowego lub automatycznego udziałów na podstawie wskazanego już wyżej art. 24 ust. 5d tej ustawy.

Ustawodawca regulując zasady ustalania dochodu z umorzenia przymusowego lub automatycznego udziałów w spółkach mających osobowość prawną zezwala, aby przychód do opodatkowania pomniejszały koszty uzyskania tego przychodu, jednocześnie uzależniając ich wysokość od sposobu objęcia (nabycia) umarzanych udziałów.

Przepisy art. 22 ust. 1g, art. 22 ust. 1 ł oraz art. 23 ust. 1 pkt 38c ww. ustawy, nie będą miały zastosowania w przedmiotowej sprawie.

W myśl art. 22 ust. 1f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w przypadku odpłatnego zbycia udziałów (akcji) w spółce objętych w zamian za wkład niepieniężny, na dzień zbycia tych udziałów (akcji), koszt uzyskania przychodów ustala się w wysokości:

1. określonej zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 9 albo 9a – jeżeli te udziały (akcje) zostały objęte w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, w tym również za wkład w postaci komercjalizowanej własności intelektualnej;
2. przyjętej dla celów podatkowych wartości składników przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, wynikającej z ksiąg i ewidencji, o których mowa w art. 24a ust. 1, określonej na dzień objęcia tych udziałów (akcji), nie wyższej jednak niż wartość tych udziałów (akcji) z dnia ich objęcia, określona zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 9 albo 9a.
   
   

Natomiast stosownie do treści art. 23 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy – nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia albo umorzenia tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 3e.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów, ustalenie kosztów uzyskania przychodu w oparciu o art. 22 ust. 1f ww. ustawy może nastąpić w przypadku umorzenia przymusowego udziałów w spółce kapitałowej objętych w zamian za wkład niepieniężny (aport). W sytuacji przekształcenia spółki osobowej w spółkę kapitałową nie ma mowy o wniesieniu aportu, mamy bowiem do czynienia z tym samym podmiotem, zmieniającym jedynie formę prawną prowadzenia działalności.

Dlatego też przy określaniu kosztów uzyskania przychodów w przypadku umorzenia udziałów nabytych w wyniku przekształcenia spółki osobowej w spółkę kapitałową ww. przepis art. 22 ust. 1f ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie znajdzie zastosowania.

Zastosowanie w tym przypadku jak słusznie wskazuje również Wnioskodawca, znajdzie przepis art. 23 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy.

Przywołane powyżej regulacje wskazują, że przekształcenie spółki komandytowej w spółkę kapitałową nie wywołuje skutków podatkowych, ponieważ zmieniana jest jedynie forma prawna prowadzonej działalności. W konsekwencji zachowując sukcesję określoną w przywołanych przepisach należy uznać, że przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodu z tytułu umorzenia przymusowego udziałów w Spółce Przekształconej (kapitałowej) uzyskanych w wyniku przekształcenia spółki osobowej należy wziąć pod uwagę koszt „historyczny” tzn. wartość wydatków poniesionych na wkłady w spółce przekształcanej czyli spółce osobowej. To jest bowiem rzeczywiste i realne uszczuplenie jakie miało miejsce w niniejszej sprawie. Skoro przekształcenie co do zasady nie generuje przychodu podlegającego opodatkowaniu, to nie może skutkować określeniem kosztów podlegających odliczeniu. Na tym właśnie polega neutralność podatkowa przekształcenia. Okoliczność, że przekształcenie jest kontynuacją działalności tego samego podmiotu oznacza innymi słowy, że posiadanie udziałów w Spółce Przekształconej zastąpiło posiadanie wkładu w spółce osobowej – jest to nadal jednak to samo posiadanie. Aby więc ustalić faktycznie poniesione wydatki na nabycie (objęcie) udziałów należy cofnąć się do momentu, w którym miało początek owo posiadanie, a więc do wnoszenia wkładów do spółki osobowej.

Mając na uwadze przywołane wyżej przepisy oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że w przypadku umorzenia przymusowego udziałów w Spółce z o.o. powstałej w drodze przekształcenia spółki komandytowej Wnioskodawca powinien ustalić koszty uzyskania przychodu zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako wartość wydatków poniesionych na wkład w Spółce Komandytowej w wysokości odpowiadającej określonej w umowie Spółki Osobowej wartości wkładu Wnioskodawcy do tej spółki odpowiadającej wartości rynkowej przedmiotu wkładu ustalonej na moment jego wniesienia.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jeżeli opis przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego nie będzie zgodny ze stanem rzeczywistym wydana interpretacja nie będzie chronić Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia.

Niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie oceny stanowiska Wnioskodawcy w kwestii będącej przedmiotem zapytania nr 2, tj. skutków podatkowych umorzenia przymusowego udziałów w Spółce z o.o. powstałej z przekształcenia Spółki Komandytowej, w oparciu o przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.