2016.05.17 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/4512-269/16-2/DG
z 17 maja 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r.w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 31 marca 2016 r. (data wpływu 4 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych dotyczących transgranicznego połączenia spółek - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 kwietnia 2016 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych dotyczących transgranicznego połączenia spółek.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca („Bank Przejmowany”), jest bankiem, spółką kapitałową mającą siedzibę w Polsce i będącą polskim rezydentem podatkowym (podlega w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania).

Wyłącznym akcjonariuszem Wnioskodawcy jest Bank plc (dalej: „Bank Przejmujący”), który jest bankiem, kapitałową spółką prawa brytyjskiego (public limited company) utworzoną według prawa Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, mającym siedzibę w Wielkiej Brytanii oraz będącym brytyjskim rezydentem podatkowym (podlegającym w Wielkiej Brytanii obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania).

Po tym połączeniu, Bank Przejmujący planuje prowadzenie działalności bankowej na terytorium Polski poprzez utworzony na terytorium Polski oddział do którego przeniesione zostaną składniki majątku przejęte od Banku Przejmowanego w wyniku połączenia transgranicznego.

Niniejszym, połączenie transgraniczne ma na celu w szczególności:

umożliwienie osiągnięcia celów strategicznych związanych z bardziej efektywnym wykorzystaniem posiadanych zasobów, co zaowocuje przygotowaniem lepszej propozycji biznesowej dla kluczowego klienta firmy F., dealerów F.a i klientów F.a,
doprowadzenie do koniecznej zmiany w celu wsparcia przyszłego wzrostu firmy F. na rynku polskim. Na skutek połączenia transgranicznego i w konsekwencji działania w formie oddziału w Polsce. Oddział będzie mógł rozwijać w przyszłości działalność w nowych obszarach działalności, które to obszary znane są Bankowi Przejmującemu, ale nie były wprowadzone w Banku Przejmowanym,
zapewnienie bardziej efektywnego biznesowego modelu funkcjonowania, wspierającego długookresowe cele Banku Przejmującego obejmujące: dalszą poprawę usług wsparcia dla firmy F., podwyższenie zadowolenia i satysfakcji klientów, realizację zyskownego modelu prowadzenia biznesu przez Bank Przejmujący w Polsce,
umożliwienie szerszego dostępu do usług świadczonych przez: Centra Profesjonalnych Usług F... (...Excellence), Centra Usług Biznesowych i Serwisowych (Business and Service Centers), Centra Usług Informatycznych (IT Centers) oraz do wiedzy doświadczonej kadry Banku Przejmującego. W efekcie doprowadzi to do powstania synergii generującej wartość dodaną,
doprowadzenie do rozwoju lepszego rozpoznawania potrzeb klientów i dealerów. Powstanie zestaw unikalnych i kompletnych globalnych produktów i usług finansowych. W celu wzmocnienia siły tych produktów, po połączeniu transgranicznym będzie możliwe lepsze wykorzystanie zasobów partnerów biznesowych Banku Przejmowanego i Banku Przejmującego,
zapewnienie posiadania wszechstronnego, wyszkolonego, zmotywowanego i współpracującego zespołu pracowników Banku Przejmującego, co w połączeniu z efektywnymi procesami doprowadzi do wygenerowania najwyższej jakości poziomu usług dla klientów,
uzyskanie synergii w zakresie połączenia wiedzy doświadczonych pracowników kadry menedżerskiej wyższego i średniego szczebla w Polsce (kadra ta posiada od 10 do 15 lat doświadczenia w pracy w Banku Przejmowanym), oraz wiedzy i doświadczenia ekspertów Banku Przejmującego z całej Europy,
osiągnięcie pełnego proceduralnego, technicznego i osobowego zakresu zasobów niezbędnych do realizacji sprzedaży i administracji oczekiwanym spektrum produktów,
wdrożenie pełnego doświadczenia, bazy produktowej i usługowej w celu świadczenia najwyższej jakości serwisu dla F.a, dealerów F.a i klientów F.a.

Połączenie transgraniczne zostanie dokonane na podstawie stosownych regulacji zawartych w polskiej ustawie z 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 1030 ze zm., dalej: „KSH”) oraz odpowiednich regulacji prawa brytyjskiego - implementujących Dyrektywę 2005/56/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 26 października 2005 r. w sprawie transgranicznego łączenia się spółek kapitałowych.

Niniejszym, zgodnie z art. 492 § 1 pkt 1 w zw. z art. 516¹ KSH, połączenie transgraniczne zostanie dokonane poprzez przeniesienie całego majątku Banku Przejmowanego na Bank Przejmujący (łączenie przez przejęcie). Połączenie transgraniczne będzie skutkowało rozwiązaniem Banku Przejmowanego bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego.

Bank Przejmujący otrzymał zezwolenie właściwych brytyjskich organów nadzoru (Financial Conduct Authority oraz the United Kingdom Prudential Authority) na utworzenie oddziału w Polsce. Zamiar utworzenia oddziału w Polsce został również notyfikowany polskiej Komisji Nadzoru Finansowego. Przed połączeniem transgranicznym, Bank Przejmujący uzyska zezwolenie na połączenie Komisji Nadzoru Finansowego, zgodnie z art. 124 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (tj. Dz.U. z 2015 r., poz. 128 ze zm.).

Bank Przejmujący wraz z Bankiem Przejmowanym przygotują wspólny wniosek do sądu wyższego Anglii i Walii o zatwierdzenie wykonania połączenia transgranicznego, do którego będą dołączone oświadczenia sporządzone przez Bank Przejmujący i Bank Przejmowany potwierdzające, że wszystkie odpowiednie wymogi zostały spełnione. Ponadto, zarząd Banku Przejmowanego złoży wniosek do właściwego, polskiego sądu rejestrowego o wydanie zaświadczenia o zgodności z prawem polskim połączenia transgranicznego w zakresie procedury podlegającej temu prawu.

Z dniem połączenia, Bank Przejmujący wstąpi we wszystkie prawa i obowiązki Banku Przejmowanego w zakresie wskazanym w art. 494 KSH, który jako główny skutek połączenia spółek, co dotyczy również łączenia przez przejęcie, wskazuje zasadę sukcesji generalnej, ustanawiając spółkę przejmującą następcą prawnym spółki przejmowanej. Połączenie nie powinno wywrzeć istotnych zmian dla wierzycieli Banku Przejmowanego oraz jego pracowników.

Z uwagi na fakt, że Bank Przejmujący jest jedynym akcjonariuszem Banku Przejmowanego, w związku z połączeniem transgranicznym nie dojdzie do wydania akcji Banku Przejmowanego lub Banku Przejmującego (nie dojdzie do podwyższenia kapitału zakładowego Banku Przejmowanego lub Banku Przejmującego) oraz nie zostaną wypłacone dopłaty w gotówce.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy połączenie transgraniczne będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, połączenie transgraniczne nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,
eksport towarów,
import towarów na terytorium kraju,
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, przeniesienie całego majątku Wnioskodawcy na Bank Przejmujący i jednoczesne wstąpienie przez Bank Przejmujący we wszystkie prawa i obowiązki Wnioskodawcy nie mieści się w zakresie przedmiotowym ustawy o VAT. W szczególności, tego typu zdarzenie nie nosi znamion odpłatnej dostawy towarów, czy też odpłatnego świadczenia usług na terytorium kraju (połączenie transgraniczne nie będzie wiązało się z otrzymaniem wynagrodzenia przez Bank Przejmowany).

Jednakże, nawet gdyby uznać, że planowana transakcja mogłaby zostać zakwalifikowana jako podlegająca opodatkowaniu VAT, należy zwrócić uwagę, że stosownie do postanowień art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy o VAT nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę, że w konsekwencji połączenia transgranicznego nastąpi przeniesienie całego majątku Banku Przejmowanego na rzecz Banku Przejmującego i jednocześnie wstąpienie przez Bank Przejmujący we wszystkie prawa i obowiązki Banku Przejmowanego, należy przyjąć, że tego rodzaju zdarzenie stanowić będzie transakcję zbycia przedsiębiorstwa, która zgodnie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z powszechnie przyjętą i akceptowaną wykładnią, pojęcie „zbycie” w rozumieniu ustawy o VAT obejmuje każdą czynność, która w świetle obowiązujących przepisów skutkuje przeniesieniem własności określonych rzeczy bądź praw majątkowych na inny podmiot - niezależnie od tego w ramach jakiej czynności dochodzi do przejścia własności. Czynnością prawną, poprzez którą podmioty prawa realizują powyższy skutek może być zatem nie tylko umowa sprzedaży, lecz również, przykładowo, umowa darowizny bądź procedura łączenia się spółek.

Wnioskodawca pragnie w tym miejscu podkreślić, że przepisy ustawy o VAT nie definiują terminu „przedsiębiorstwo”. Z tej przyczyny dla celów określenia zakresu pojęcia „przedsiębiorstwo” warto odwołać się do art. 55¹ ustawy z 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 121 ze zm., dalej: „KC”), zgodnie z którym pod pojęciem przedsiębiorstwa należy rozumieć zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, który obejmuje w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Jak wynika więc z przywołanych powyżej przepisów, jeżeli zostaną spełnione warunki określone w art. 55¹ dotyczące definicji przedsiębiorstwa, to zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, połączenie transgraniczne polegające na przejęciu Wnioskodawcy przez Bank Przejmujący będzie czynnością, która powinna znajdować się poza zakresem VAT.

W tym miejscu Wnioskodawca pragnie wskazać na szczegółowe uwarunkowania instytucji łączenia spółek, wynikające z przepisów KSH, które w ocenie Wnioskodawcy przemawiają za możliwością uznania przejęcia Banku Przejmowanego za transakcję zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.

Zgodnie z art. 491 § 1 KSH, spółki kapitałowe mogą się łączyć między sobą oraz ze spółkami osobowymi, spółka osobowa nie może jednakże być spółką przejmującą albo spółką nowo zawiązaną. W myśl art. 492 § 1 pkt 1 KSH, połączenie może być dokonane przez przeniesienie całego majątku spółki (przejmowanej) na inną spółkę (przejmującą) za udziały lub akcje, które spółka przejmująca wydaje wspólnikom spółki przejmowanej (łączenie się przez przejęcie).

Według dalszych regulacji KSH, spółka przejmowana albo spółki łączące się przez zawiązanie nowej spółki zostają rozwiązane, bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego, w dniu wykreślenia z rejestru. Połączenie następuje z dniem wpisania połączenia do rejestru właściwego według siedziby, odpowiednio spółki przejmującej albo spółki nowo zawiązanej (dzień połączenia). Wpis ten wywołuje skutek wykreślenia spółki przejmowanej albo spółek łączących się przez zawiązanie nowej spółki, z uwzględnieniem art. 507 KSH. Z kolei art. 494 § 1 i § 2 KSH, jako główny skutek połączenia spółek, co dotyczy również łączenia przez przejęcie, wskazuje zasadę sukcesji generalnej, ustanawiając spółkę przejmującą następcą prawnym spółki przejmowanej. W myśl tych przepisów, spółka przejmująca albo spółka nowo zawiązana wstępuje z dniem połączenia we wszystkie prawa i obowiązki spółki przejmowanej. Ponadto, zgodnie z art. 516¹ KSH, powyższe zasady obowiązują także w przypadku połączenia transgranicznego spółek kapitałowych.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, połączenie transgraniczne powinno zostać zaklasyfikowane jako transakcja zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Zatem połączenie transgraniczne powinno być uznane za transakcję będącą poza zakresem opodatkowania podatkiem VAT na mocy art. 6 pkt 1 ustawy o VAT i w rezultacie nie będzie wywoływać żadnych skutków podatkowych dla Wnioskodawcy na gruncie ustawy o VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w licznych indywidualnych interpretacjach przepisów prawa podatkowego m.in. w:

interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 23 stycznia 2015 r. nr ILPP1/443-1009/14-2/AI,
interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 11 grudnia 2014 r. nr 1PPP2/443-996/14-2/RR,
interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 15 kwietnia 2014 r. nr IPPP3/443-45/14-2/KT,
interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 24 września 2012 r. nr IPPP2/443-669/12-2/DG,
interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 27 sierpnia 2012 r. nr IPPP3/443- 570/12-2/KT.

W związku z powyższym Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości przedstawionego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Przepisy regulujące prawną instytucję łączenia spółek zawiera ustawa z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1030 z późn. zm.), zwanej dalej KSH; przy czym połączeniom transgranicznym poświęcony jest Rozdział 2¹ tej ustawy.

Art. 516¹ KSH stanowi, że połączenie transgraniczne spółek kapitałowych podlega przepisom rozdziału 2, jeżeli przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej.

Zgodnie z art. 516² w połączeniu transgranicznym nie może uczestniczyć:

zagraniczna spółdzielnia, choćby spełniała kryteria spółki zagranicznej, o której mowa w art. 491 § 11;
spółka, której celem jest zbiorowe inwestowanie kapitału pozyskanego w drodze emisji publicznej, działająca na zasadzie dywersyfikacji ryzyka oraz której jednostki uczestnictwa są na żądanie ich posiadaczy odkupywane lub umarzane bezpośrednio lub pośrednio z aktywów tej spółki.

Z treści art. 491 § 1 ww. ustawy wynika, że Spółki kapitałowe mogą się łączyć między sobą oraz ze spółkami osobowymi; spółka osobowa nie może jednakże być spółką przejmującą albo spółką nowo zawiązaną.

Jak stanowi art. 491 § 1¹ KSH spółka kapitałowa oraz spółka komandytowo-akcyjna mogą łączyć się ze spółką zagraniczną, o której mowa w art. 2 pkt 1 dyrektywy 2005/56/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 października 2005 r. w sprawie transgranicznego łączenia się spółek kapitałowych (Dz. Urz. UE L 310 z 25.11.2005, str. 1), utworzoną zgodnie z prawem państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa-strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym i mającą siedzibę statutową, zarząd główny lub główny zakład na terenie Unii Europejskiej lub państwa-strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym (połączenie transgraniczne). Spółka komandytowo-akcyjna nie może jednakże być spółką przejmującą albo spółką nowo zawiązaną.

W tym miejscu należy wskazać, że jak stanowi art. 1 Dyrektywy 2005/56/WE z dnia 26 października 2005 r. w sprawie transgranicznego łączenia się spółek kapitałowych (Dz. Urz. UE L 310/1) niniejszą dyrektywę stosuje się do łączenia się spółek kapitałowych, utworzonych zgodnie z prawem Państwa Członkowskiego i mających siedzibę statutową, zarząd główny lub główny zakład na terenie Wspólnoty, pod warunkiem że przynajmniej dwie z nich podlegają prawu różnych Państw Członkowskich (zwanych dalej „połączeniami transgranicznymi”).

Zgodnie z art. 2 pkt 2 Dyrektywy do celów niniejszej dyrektywy „połączenie” oznacza czynność, poprzez którą:

jedna lub kilka spółek w chwili rozwiązania bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego przenosi wszystkie swoje aktywa i pasywa na inną istniejącą spółkę – spółkę przejmującą – w zamian za wydanie wspólnikom spółki lub spółek przejmowanych papierów wartościowych lub udziałów lub akcji spółki przejmującej oraz, jeżeli ma to zastosowanie, dopłatę w gotówce nieprzekraczającą 10 % wartości nominalnej lub, w przypadku braku wartości nominalnej, wartości księgowej tych papierów wartościowych lub udziałów lub akcji; lub
dwie lub więcej spółek w chwili rozwiązania bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego przenosi wszystkie swoje aktywa i pasywa na zawiązaną przez nie spółkę – nowo zawiązaną spółkę – w zamian za wydanie własnym wspólnikom papierów wartościowych lub udziałów lub akcji nowo zawiązanej spółki oraz, jeżeli ma to zastosowanie, dopłatę w gotówce nieprzekraczającą 10 % wartości nominalnej lub, w przypadku braku wartości nominalnej, wartości księgowej tych papierów wartościowych lub udziałów lub akcji; lub
w chwili rozwiązania bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego spółka przenosi wszystkie swoje aktywa i pasywa na spółkę posiadającą wszystkie papiery wartościowe lub udziały lub akcje tej spółki.

Przepisy tej Dyrektywy znalazły odzwierciedlenie w regulacjach zawartych w Kodeksie spółek handlowych a dotyczących połączenia transgranicznego spółek kapitałowych - art. 5161 KSH i następne oraz przepisy art. 491 i następne. W konsekwencji, przepisy te mają zastosowanie do połączeń spółek kapitałowych, w tym również połączeń transgranicznych. W związku z tym w rozumieniu wskazanych wyżej regulacji KSH „łączenie się przez przejęcie” oznacza również czynność dokonywaną w ramach połączenia transgranicznego.

W myśl art. 492 § 1 pkt 1 tej ustawy, połączenie może być dokonane przez przeniesienie całego majątku spółki (przejmowanej) na inną spółkę (przejmującą) za udziały lub akcje, które spółka przejmująca wydaje wspólnikom spółki przejmowanej (łączenie się przez przejęcie).

Według dalszych regulacji Kodeksu spółek handlowych, Spółka przejmowana albo spółki łączące się przez zawiązanie nowej spółki zostają rozwiązane, bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego, w dniu wykreślenia z rejestru. Połączenie następuje z dniem wpisania połączenia do rejestru właściwego według siedziby, odpowiednio spółki przejmującej albo spółki nowo zawiązanej (dzień połączenia). Wpis ten wywołuje skutek wykreślenia spółki przejmowanej albo spółek łączących się przez zawiązanie nowej spółki, z uwzględnieniem art. 507 (art. 493 § 1 i § 2 Kodeksu spółek handlowych).

Z kolei art. 494 § 1 i § 2 Kodeksu spółek handlowych, jako główny skutek połączenia spółek, co dotyczy również łączenia przez przejęcie, wskazuje zasadę sukcesji generalnej, ustanawiając spółkę przejmującą następcą prawnym spółki przejmowanej. W myśl tych przepisów, Spółka przejmująca albo spółka nowo zawiązana wstępuje z dniem połączenia we wszystkie prawa i obowiązki spółki przejmowanej albo spółek łączących się przez zawiązanie nowej spółki (art. 494 § 1 ww. ustawy). Na spółkę przejmującą albo spółkę nowo zawiązaną przechodzą z dniem połączenia w szczególności zezwolenia, koncesje oraz ulgi, które zostały przyznane spółce przejmowanej albo którejkolwiek ze spółek łączących się przez zawiązanie nowej spółki, chyba że ustawa lub decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji lub ulgi stanowi inaczej – 494 § 2 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy – przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Na mocy art. 6 ustawy, z zakresu opodatkowania wyłączono pewne określone czynności. Do czynności tych – z uwagi na treść pkt 1 powołanego przepisu – należą transakcje zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawa towarów”, w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aportu), itp.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują terminu „przedsiębiorstwo”. Z tej przyczyny dla celów określenia zakresu pojęcia „przedsiębiorstwo” wykorzystuje się regulację zawartą w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r., poz. 380), który to przepis stanowi, że przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 55² Kodeksu cywilnego – czynność prawna, mająca za przedmiot przedsiębiorstwo, obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Jak wynika więc z przywołanych powyżej przepisów prawa, jeżeli zostaną spełnione warunki określone w art. 55¹ Kodeksu cywilnego, dotyczące definicji przedsiębiorstwa, to zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, połączenie spółek, będzie czynnością, która nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (Bank Przejmowany), jest bankiem, spółką kapitałową mającą siedzibę w Polsce i będącą polskim rezydentem podatkowym. Wyłącznym akcjonariuszem Wnioskodawcy jest Bank (Bank Przejmujący), który jest bankiem, kapitałową spółką prawa brytyjskiego, mającym siedzibę w Wielkiej Brytanii oraz będącym brytyjskim rezydentem podatkowym.

W związku z działaniami w zakresie zmian organizacyjnych w Grupie F. planowane jest transgraniczne połączenie Banku Przejmującego (jako spółki przejmującej) z Bankiem Przejmowanym (jako spółką przejmowaną). Po tym połączeniu, Bank Przejmujący planuje prowadzenie działalności bankowej na terytorium Polski poprzez utworzony na terytorium Polski oddział, do którego przeniesione zostaną składniki majątku przejęte od Banku Przejmowanego w wyniku połączenia transgranicznego.

Połączenie transgraniczne zostanie dokonane na podstawie art. 492 § 1 pkt 1 w zw. z art. 516¹ Kodeksu spółek handlowych oraz odpowiednich regulacji prawa brytyjskiego. Połączenie transgraniczne będzie skutkowało rozwiązaniem Banku Przejmowanego bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest czy transgraniczne połączenie Spółek będzie rodziło skutki podatkowe na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku należy mieć na uwadze, że na mocy ww. art. 6 ustawy, z zakresu opodatkowania wyłączono pewne określone czynności. Do czynności tych – z uwagi na treść pkt 1 powołanego przepisu – należą transakcje zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Jak już wyżej wspomniano, pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawa towarów”, w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aportu), itp.

W przypadku łączenia się osób prawnych (o czym mowa powyżej) mamy zatem do czynienia z czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

Należy jednak zauważyć, że transakcje, których przedmiotem jest przedsiębiorstwo, z uwagi na wyłączenie przewidziane w art. 6 pkt 1 ustawy, nie podlegają opodatkowaniu tym podatkiem.

Należy także wskazać, że zagadnienie sukcesji podatkowej w polskim prawie podatkowym regulują przepisy zawarte w art. 93-93e ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.). W przepisach tych ustawodawca przedstawił katalog sytuacji, w których zachodzi sukcesja podatkowa, tj. sukcesja praw i obowiązków następców prawnych oraz podmiotów przekształcanych.

W myśl art. 93 § 1 pkt 1 powołanej ustawy, osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku łączenia się osób prawnych wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek.

Stosownie do treści art. 93 § 2 pkt 1 ww. ustawy, przepis § 1 stosuje się odpowiednio do osoby prawnej łączącej się przez przejęcie innej osoby prawnej (osób prawnych).

Wskazać należy, że z chwilą planowanego przez Spółkę przejęcia jej całego majątku w trybie art. 492 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych ustanie nie tylko jej byt cywilnoprawny, ale także prawnopodatkowy. Z tą chwilą spółka przejmowana (Wnioskodawca) przestanie istnieć jako podatnik VAT. Jednocześnie, zgodnie z powołanym art. 93 Ordynacji podatkowej, prawa i obowiązki, związane z działalnością Spółki, przejdą z chwilą rejestracji połączenia na spółkę przejmującą. Gdyż z dniem połączenia, spółka przejmująca wstąpi we wszystkie prawa i obowiązki Spółki (poprzednika prawnego) i stanie się jej następcą prawnym dla celów podatkowych.

Reasumując, planowana transakcja połączenia spółek (w trybie łączenia przez przejęcie), skutkująca przeniesieniem całego majątku spółki przejmowanej (Wnioskodawcy) do spółki przejmującej, dokonana na podstawie art. 492 § 1 pkt 1 Kodeksu spółek handlowych, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż będzie mieściła się w pojęciu „zbycia przedsiębiorstwa”, do której zastosowanie będzie miał przepis art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa.

W konsekwencji tut. Organ zgadza się ze stanowiskiem Wnioskodawcy w kwestii zastosowania art. 6 pkt 1 ustawy do czynności połączenia spółek.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że transakcja jest wyłączona z zakresu opodatkowania VAT jest prawidłowe. Prawidłowość tego stanowiska Organ wywiódł wyłącznie z przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin