Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/4511-1-488/16-4/APR
z 12 lipca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 19 kwietnia 2016 r. (data wpływu 21 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych:

• w zakresie przychodów i zwolnień przedmiotowych -jest prawidłowe,
• w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe,
• w zakresie amortyzacji środków trwałych - jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 21 kwietnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów i zwolnień przedmiotowych, w zakresie kosztów uzyskania przychodów oraz w zakresie amortyzacji środków trwałych.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w związku z czym pismem z dnia 16 czerwca 2016 r. nr ILPB1/4511-1-488/16-2/APR i ILPP2/4512-1-259/16-2/AO Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów na podstawie art. 155 § 1 tej ustawy, wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Wezwanie wysłano w dniu 16 czerwca 2016 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 20 czerwca 2016 r.), zaś w dniu 1 lipca 2016 r. (data nadania 27 czerwca 2016 r.) Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Podstawowym przedmiotem działania jest PKD 6202Z - doradztwo w zakresie informatyki, 5829Z - działalność wydawnicza w zakresie pozostałego oprogramowania. Firma jest płatnikiem podatku od towarów i usług.

W 2014 roku Wnioskodawcy przyznano dwie dotacje z zakresu małych projektów w ramach działania 413 „wdrażanie lokalnych strategii rozwoju” objętego PROW na lata 2007-2013 z udziałem środków europejskich z Urzędu Marszałkowskiego za pośrednictwem Lokalnej Grupy Działania. W 2014 roku zakupione zostały przedmioty/środki trwałe oraz usługi objęte dofinansowaniem według podpisanych umów (laptop, oprogramowanie, zestaw fotograficzny, usługa wykonania bazy danych, usługa wykonania mapy interaktywnej - na portal, instalacja fotowoltaiczna). Przedmioty i usługi kupione na fakturę wpisane zostały do księgi przychodów i rozchodów jako koszty co spowodowało zakończenie roku obrotowego firmy ze znaczną stratą. Zakup dokonany był przez firmę, natomiast w lipcu 2015 roku otrzymano refundację za zakupione przedmioty/usługi. Wnioskodawca dodał, iż środki trwałe wpisane zostały do wykazu środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych jednak nie odliczano odpisów amortyzacyjnych za nie.

• Otrzymane dofinansowanie firma przeznaczyła tylko na zakup środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.
• Płatności na realizację projektów w ramach programów finansowych z udziałem środków europejskich nie są otrzymane z Banku Gospodarstwa Krajowego.
• Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem od towarów i usług.
• Otrzymane dotacje mają bezpośredni wpływ na cenę sprzedawanych usług świadczonych przez Wnioskodawcę.
• Zakupy sfinansowane z otrzymanych dotacji są wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

1. Czy refundacja/zwrot otrzymana przez firmę w 2015 roku jest przychodem firmy? Czy dotacja podlega opodatkowaniu podatkiem od osób fizycznych?
2. Czy firma postąpiła prawidłowo zaliczając w koszty zakup środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych objętych dotacją? Czy środki trwałe z refundacji powinny być amortyzowane i czy odpisy te ujmuje się w kosztach firmy?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, dotacja (refundowane produkty i usługi z otrzymanego dofinansowania) nie powinna zostać uwzględniona jako przychód w KPiR ponieważ produkty i usługi zakupione z dotacji wpisane zostały jako środki trwałe, jednak nie odliczana jest amortyzacja. Zgodnie z artykułem 14 ust. 2 pkt 2 uopdf „Przychodem z działalności gospodarczej są dotacje otrzymane jako zwrot wydatków z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.”

Wnioskodawca dokonał jednokrotnej amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych jednak nie ujął w kosztach odpisów amortyzacyjnych.

Według uopdf art. 21 ust. 1 wolne od podatku dochodowego są: (...)

129) dotacje, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, otrzymane z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego;(...)

136) płatności na realizację projektów w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich, otrzymane z Banku Gospodarstwa Krajowego, z wyłączeniem płatności otrzymanych przez wykonawców;

137) środki finansowe otrzymane przez uczestnika projektu jako pomoc udzielona w ramach programu finansowanego z udziałem środków europejskich, o których mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. nr 157, poz. 1240, z późn. zm.).

Stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Z przepisu tego wynika, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 powołanej ustawy. Tak jak ma to miejsce w firmie Wnioskodawcy - wszystkie poniesione koszty są związane z uzyskiwaniem przychodów.

W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, iż przyznana firmie dotacja/refundacja nie stanowi przychodu, natomiast zakup środków trwałych (laptop, instalacja fotowoltaiczna) i wartości niematerialnych i prawnych (usługa wykonania bazy, usługa wykonania mapy interaktywnej) stanowi koszt firmy.

W uzupełnieniu wniosku wskazano m.in., że:

Zakupione dla celów firmowych rzeczy, których przewidywany okres użytkowania to ponad rok, zdatne do użytku o wartości powyżej 3500 zł mają obowiązek zostać wprowadzone do Ewidencji Środków Trwałych firmy. Na mocy ustawy rzeczy te powinny podlegać amortyzacji, co oznacza, że powinien powstać plan odzwierciedlający stopniowe ich zużycie. Dotyczy to również środków trwałych zakupionych z dotacji. W planie amortyzacji znajdą się więc comiesięczne odpisy amortyzacyjne, które co do zasady stanowią koszt, ale nie w przypadku gdy środek trwały został sfinansowany dotacją. Zakupiony więc w 100% z dotacji środek trwały należy wprowadzić do Ewidencji Środków Trwałych firmy, naliczyć odpisy amortyzacyjne czyli rozpisać plan amortyzacji, ale nie uwzględniać tych odpisów dla celów podatkowych. Nie należy więc zapisywać ich w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Jeżeli zakup środka trwałego został sfinansowany dotacją, to amortyzacja tego środka trwałego nie może być wpisana do książki przychodów i rozchodów, a tym samym - nie może stanowić kosztu uzyskania przychodu.

W przypadku gdy środek trwały został w całości sfinansowany dotacją, dokonywane odpisy amortyzacyjne w całości nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego:

• w zakresie przychodów i zwolnień przedmiotowych - jest prawidłowe,
• w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest nieprawidłowe,
• w zakresie amortyzacji środków trwałych – jest prawidłowe.
  
  

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl tej zasady, wyrażonej w art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów, albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Mając na uwadze brzmienie powyższego przepisu należy stwierdzić, że ustawodawca różnicuje skutki podatkowe otrzymania dotacji, dopłat i innych nieodpłatnych świadczeń w zależności od celu, na jaki zostały one przeznaczone, tj.:

• dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na cele inne niż nabycie lub wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych – zaliczane są do przychodów z działalności gospodarczej,
• ww. świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków poniesionych przez podatnika na zakup lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych – nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej.
  
  

Świadczenia przyznane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków poniesionych przez podatnika na zakup albo wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych, nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej.

W świetle uprzednio powoływanego przepisu art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdzić należy, że otrzymane przez Wnioskodawcę dofinansowanie, które zostało przeznaczone na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie stanowi przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wskazać bowiem należy, że wyłączenie z katalogu przychodów wymienione w art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma pierwszeństwo przed zwolnieniami wymienionymi w art. 21 tej ustawy. Zatem skoro w podatku dochodowym od osób fizycznych wszelkie dotacje przeznaczone na finansowanie inwestycji (nabywanie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji) nie stanowią przychodu, to nie mogą podlegać zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Podstawowym przedmiotem działania jest doradztwo w zakresie informatyki oraz działalność wydawnicza w zakresie pozostałego oprogramowania. Zainteresowany otrzymał dofinansowanie, które przeznaczył na nabycie środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

Biorąc pod uwagę zaprezentowane regulacje prawne w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego stwierdzić należy, że otrzymana dotacja, jako zwrot wydatków poniesionych na zakup środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonano jednorazowej amortyzacji, nie stanowi przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej. Wobec tego prawidłowo Wnioskodawca wskazał, że przyznana firmie dotacja/refundacja nie stanowi przychodu, a w związku z tym nie będzie ona podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W kwestii możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków sfinansowanych wskazaną dotacją stwierdzić należy, że w myśl art. 22 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Z powyższego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ww. ustawy. Jednakże, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że poniesienie tego wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, ewentualnie na zachowanie lub zabezpieczenie źródła tego przychodu.

Zatem kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.
  
  

Stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż grunty lub prawo wieczystego użytkowania gruntów, środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (...). Zatem w świetle ww. przepisu, wydatki poniesione na nabycie lub wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, w myśl ww. art. 23 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, nie mogą bezpośrednio stanowić kosztów uzyskania przychodów. Kosztem tym (choć pośrednio), mogą być odpisy amortyzacyjne dokonywane od ich wartości początkowej. Zgodnie bowiem z art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a – 22o, z uwzględnieniem art. 23.

Jak wynika z treści art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że przedmioty i usługi zakupione na fakturę wpisane zostały do księgi przychodów i rozchodów jako koszty co spowodowało zakończenie roku obrotowego firmy ze znaczną stratą.

Jak wskazano powyżej kosztem uzyskania przychodu, zgodnie z z art. 22 ust. 8 ww. ustawy, są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne), w związku z powyższym zakupu środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie można wpisywać do księgi przychodów i rozchodów bezpośrednio jako koszty uzyskania przychodów, natomiast kosztem uzyskania przychodu mogą być odpisy amortyzacyjne od ww. składników po spełnieniu warunków zawartych w art. 23 ust. 1 pkt 45.

Wobec powyższego stanowisko zawarte we wniosku, że zakup środków trwałych (laptop, instalacja fotowoltaiczna) i wartości niematerialnych i prawnych (usługa wykonania bazy, usługa wykonania mapy interaktywnej) objętych dotacją stanowi koszt firmy jest nieprawidłowe.

Odnosząc się natomiast do kwestii konieczności dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej wskazanych we wniosku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oraz zaliczania tych odpisów do kosztów podatkowych, wskazać należy, że zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

– o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie z art. 22f ust. 1 ww. ustawy, podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b.

W myśl natomiast art. 22f ust. 3 ww. ustawy, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 22h-22m, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 3500 zł. W przypadku gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 3500 zł, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 22h-22m albo jednorazowo - w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym.

W myśl art. 22h ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Jednakże w myśl art. 23 ust. 1 pkt 45 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Z treści powołanego powyżej art. 23 ust. 1 pkt 45 ww. ustawy, wynika że nie stanowią kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne z tytułu zużycia środków trwałych od tej części ich wartości, która została zwrócona a zatem również poprzez refundację. Dokonany w jakiejkolwiek formie, a więc w tym również w formie pomocy finansowej zwrot określonej części nakładów poniesionych na cele inwestycyjne powoduje, że wartość odpisów od tej części wartości początkowej środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, która została zwrócona podatnikowi, nie może stanowić kosztu uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej.

Przy czym, w zakres postanowień tego artykułu wchodzą wszelkie dotacje, subwencje, dopłaty, otrzymane środki pieniężne stanowiące zwrot podatnikowi poniesionych wydatków na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Podsumowując, środki trwałe sfinansowane dotacją powinny być amortyzowane, ale odpisów tych nie ujmuje się w kosztach firmy na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 1 i pkt 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ zostały Wnioskodawcy zwrócone w formie dotacji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Nadmienić także należy, że w zakresie pytania dotyczącego opodatkowania dotacji podatkiem od towarów i usług zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.