Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-364/11/WN
z 21 czerwca 2011 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
|
Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IBPP2/443-364/11/WN
Data
2011.06.21
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach
Temat
Podatek od towarów i usług --> Wysokość opodatkowania --> Stawki --> Stawki podatku
Słowa kluczowe
montaż
roboty budowlane
usługi montażowe
Istota interpretacji
Stawka podatku VAT dla robót budowlanych w „Zespole Budynków Mieszkalnego i Biurowo - Usługowego z Dwukondygnacyjnym Garażem Podziemnym" wykonywanych kompleksowo.
Wniosek ORD-IN  2 MB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2, § 5 i § 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 marca 2011r. (data wpływu 11 marca 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 31 maja 2011r. (data wpływu 3 czerwca 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla robót budowlanych w „Zespole Budynków Mieszkalnego i Biurowo - Usługowego z Dwukondygnacyjnym Garażem Podziemnym" wykonywanych kompleksowo – jest nieprawidłowe. UZASADNIENIE W dniu 11 marca 2011r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla robót budowlanych w „Zespole Budynków Mieszkalnego i Biurowo - Usługowego z Dwukondygnacyjnym Garażem Podziemnym" wykonywanych kompleksowo. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 31 maja 2011r. (data wpływu 3 czerwca 2011r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 23 maja 2011r. znak: IBPP2/443-364/11/WN. W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny: Wnioskodawca (dalej również Spółka) jako wykonawca robót budowlanych zawarł umowę, której przedmiotem jest „dostawa i montaż instalacji sanitarnych wewnętrznych na budowie Zespołu Budynków Mieszkalnego i Biurowo-Usługowego z Dwukondygnacyjnym Garażem Podziemnym". Ww. zespół budynków składa się z jednego budynku mieszkalnego i dwóch budynków biurowo usługowych. Budynek mieszkalny został zakwalifikowany przez Spółkę do kategorii „budynki o trzech i więcej mieszkaniach” (klasa 1122 Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych). Zamawiający wykonanie robót budowlanych poinformował Spółkę, iż budynek mieszkalny składa się z 24 mieszkań o łącznej powierzchni 5714,5 m2 (każde z nich o powierzchni ponad 150 m2), komórek lokatorskich bez dojść, wózkowni, suszarni, pralni ogólnodostępnych, powierzchni komunikacyjnych (klatki, hole, windy). Część podziemna każdego z trzech budynków posiada wydzielone miejsca postojowe (garażowe), dla których Zamawiający podzielił w comiesięcznych protokołach przerobowych, wartości wykonywanych prac na część przynależną do części mieszkalnej (33,3% zakresu) oraz część przynależną do części biurowej (66,7%). Dodatkowo w piśmie z dnia 31 maja 2011r. Wnioskodawca poinformował:
W związku z powyższym zadano następujące pytania:
Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie pytania nr 1, Spółka stosuje prawidłowo stawki podatku od towarów i usług w wysokościach wskazanych w części F. W stosunku do stawki stosowanej w okresie do 31 grudnia 2010r. jest to zgodne z par. 37 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług w zw. z art. 41 ust 12-12c Ustawy o podatku od towarów i usług. W odniesieniu do stawek podatku od towarów i usług stosowanych po dniu 1 stycznia 2011r. są one zgodne z art. 41 ust. 12 c ustawy o podatku od towarów i usług. Natomiast w zakresie pytania nr 2, zdaniem Spółki, prawidłowo stosuje stawki podatku od towarów i usług w wysokościach wskazanych w części F dla całości miejsc postojowych (garażowych) bez względu na ich podział dokonany przez Zamawiającego w comiesięcznych protokołach przerobowych. Wnioskodawca uważa, iż miejsca postojowe (garażowe) nie stanowią pomieszczeń pomocniczych służących zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, nawet jeżeli przynależą do danego lokalu mieszkalnego, a zatem winny być traktowane jako lokale użytkowe, do których Wnioskodawca może stosować stawki podatku od towarów i usług określone w części dot. pyt nr 2 w części F niniejszego wniosku. Tak też Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 5 października 2007r. (sygn. akt III SA/Wa 1181/2007) uznał, iż jeżeli miejsce postojowe stanowi odrębny od lokalu mieszkalnego przedmiot własności, wówczas jego sprzedaż podlega opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 22%. W świetle stanu prawnego obowiązującego do 31 grudnia 2010r. oraz stanu prawnego obowiązującego od 1 stycznia 2011r. stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
Z cytowanych wyżej przepisów ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu, niebędące dostawą towarów. Art. 41 ust. 1 ustawy o VAT określa, że stawka podatku wynosiła do 31 grudnia 2010r. 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi. W myśl powyższego przepis art. 41 ust. 2 ustawy o VAT określa, iż dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku do 31 grudnia 2010r. wynosiła 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. Zgodnie z art. 41 ust. 12 tej ustawy, stawkę podatku w wysokości 7% stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. W myśl art. 41 ust. 12a ustawy, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b. W myśl tego zastrzeżenia, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym nie zalicza się:
Stosownie do art. 41 ust. 12c ustawy, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej. Przez obiekty budownictwa mieszkaniowego, w myśl art. 2 pkt 12 ustawy, rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11. Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć budowa, remont modernizacja, termomodernizacja, przebudowa oraz roboty budowlane, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do przepisów prawa budowlanego. Zgodnie z art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 roku Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.) przez budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego. Natomiast przez roboty budowlane należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego (pkt 7 ww. artykułu). Z kolei zgodnie z pkt 7a tego artykuł przez przebudowę należy rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; w przypadku dróg są dopuszczalne zmiany charakterystycznych parametrów w zakresie niewymagającym zmiany granic pasa drogowego. Natomiast definicję remontu zawarto w pkt 8 tego artykułu. Zgodnie z jego brzmieniem przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego a nie stanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym. Modernizacja oznacza unowocześnienie, uwspółcześnienie produktu, trwałe ulepszenie np. istniejącego obiektu budowlanego prowadzące do zwiększenia jego wartości użytkowej (źródło: Wikipedia, wolna encyklopedia). Natomiast zgodnie z § 37, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2010r., rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799), stawka podatku w wysokości 7%, w okresie do dnia 31 grudnia 2010r., miała również zastosowanie w odniesieniu do:
– w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy. W myśl art. 8 ust. 3 ustawy o VAT obowiązującym do 31 grudnia 2010r., usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji (…). Od 1 stycznia 2011r. zgodnie z art. 5a cyt. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne. Klasyfikacją statystyczną dotyczącą towarów i usług, która ma zastosowanie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, od dnia 1 stycznia 2011r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z 29 października 2008r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) – (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.). Zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadku, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem. Budynki niemieszkalne są to obiekty budowlane wykorzystywane głównie dla potrzeb niemieszkalnych. Część „mieszkaniowa” budynku mieszkalnego obejmuje pomieszczenia mieszkalne (kuchnie, pokoje wypoczynkowe, sypialnie, pomieszczenia pomocnicze, piwnice oraz pomieszczenia ogólnego użytkowania, np. wózkarnie, suszarnie). Natomiast z uregulowań zawartych w ustawie z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2006r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.) wynika, że pod pojęciem obiektu budowlanego rozumie się budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi. Budynkiem zaś jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach (art. 3 pkt 1 lit. a i pkt 2 cyt. ustawy). Ponadto wskazać należy, iż zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług, określoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.) obowiązującą dla celów podatku VAT do dnia 31 grudnia 2010r., w dziale 45 mieszczą się roboty budowlane. Dział ten obejmuje:
Z powyższego wynika, iż o możliwości zastosowania 7% stawki podatku VAT na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy o VAT oraz § 37 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009r., decyduje spełnienie przesłanek przewidzianych w tych przepisach. Zgodnie z art. 146a cyt. ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r.:
Z unormowań zawartych w przytoczonych przepisach wynika zatem, iż preferencyjna stawka podatku od towarów i usług w wysokości 7% do 31 grudnia 2010r. miała zastosowanie w całym budownictwie mieszkaniowym, zarówno objętym społecznym programem mieszkaniowym, jak i nieobjętym tym programem. Należy mieć jednak na uwadze wyłączenia, jakich dokonał ustawodawca w ww. przepisach dotyczących lokali użytkowych. Natomiast w okresie w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r. stawka podatku VAT obniżona do wysokości 8% ma zastosowanie wyłącznie w przypadku obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym na podstawie cyt. wyżej art. 41 ust. 12-12c ustawy o VAT. Należy zaznaczyć, iż strony w umowach cywilnoprawnych określają co jest przedmiotem sprzedaży. Jeżeli przedmiotem sprzedaży jest usługa remontowa, budowlana, budowlano-montażowa, wówczas nie można z niej wyłączyć poszczególnych elementów kosztów do odrębnej sprzedaży, ponieważ obrotem podatnika jest uzgodniona kwota za wykonanie określonej usługi, bez względu na jej poszczególne elementy (materiały, robocizna, transport, zużyta energia, narzędzia itp.). Wyliczenie, co się składa na wykonaną usługę ma istotne znaczenie informacyjne przy ustalaniu ceny, jednak nie może uzasadniać odrębnego kwalifikowania poszczególnych elementów zawartych w tym wyliczeniu (dla celów podatkowych). Zastosowanie prawidłowej stawki podatku uzależnione jest od postanowień umowy na wykonanie robót budowlanych. Jeżeli przedmiotem umowy są roboty budowlane w budynkach mieszkalnych, sklasyfikowanych dziale 11, klasa 1122 (budynki o trzech lub więcej mieszkaniach), mające charakter kompleksowy, a więc odnoszące się do całego budynku – to należna stawka wynosi 7% (od 1 stycznia 2011r. 8%). Jeżeli jednak w umowie zostanie wskazane, iż roboty budowlane dotyczyć będą poszczególnych części budynku, tj. powierzchni mieszkalnych i odrębnie powierzchni niemieszkalnych (np. garaży), wówczas w odniesieniu do usług wykonywanych w części mieszkalnej zastosowanie znajdzie 7% stawka podatku (od 1 stycznia 2011r. 8%) , natomiast do usług wykonywanych w części niemieszkalnej – 22% stawka podatku (od 1 stycznia 2011r. 23%). Przy realizacji całego zadania inwestycyjnego w odniesieniu do budowy obiektu budownictwa mieszkaniowego sklasyfikowanego w PKOB w dziale 11 bez znaczenia pozostaje struktura procentowo-powierzchniowa znajdujących się w nim lokalach mieszkalnych i użytkowych, istotnym jest bowiem sklasyfikowanie budynku wg PKOB do odpowiedniego grupowania. Na etapie budowy obiektu jako całości trudno mówić o wyodrębnionych lokalach użytkowych. Wg podziału obiektów budowlanych na sekcje i działy w PKOB w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne, natomiast w dziale 12 budynki niemieszkalne. Dział 11 PKOB obejmuje trzy grupy:
Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca (dalej również Spółka) jako wykonawca robót budowlanych zawarł umowę, której przedmiotem jest „dostawa i montaż instalacji sanitarnych wewnętrznych na budowie Zespołu Budynków Mieszkalnego i Biurowo-Usługowego z Dwukondygnacyjnym Garażem Podziemnym". Ww. zespół budynków składa się z jednego budynku mieszkalnego i dwóch budynków biurowo usługowych. Budynek mieszkalny został zakwalifikowany przez Spółkę do kategorii „budynki o trzech i więcej mieszkaniach” (klasa 1122 Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych). Zamawiający wykonanie robót budowlanych poinformował Spółkę, iż budynek mieszkalny składa się z 24 mieszkań o łącznej powierzchni 5714,5 m2 (każde z nich o powierzchni ponad 150 m2), komórek lokatorskich bez dojść, wózkowni, suszarni, pralni ogólnodostępnych, powierzchni komunikacyjnych (klatki, hole, windy). Część podziemna każdego z trzech budynków posiada wydzielone miejsca postojowe (garażowe), dla których Zamawiający podzielił w comiesięcznych protokołach przerobowych, wartości wykonywanych prac na część przynależną do części mieszkalnej (33,3% zakresu) oraz część przynależną do części biurowej (66,7%). Dodatkowo w piśmie z dnia 31 maja 2011r. Wnioskodawca poinformował:
Należy zauważyć, iż z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że roboty budowlane w „Zespole Budynków Mieszkalnego i Biurowo - Usługowego z Dwukondygnacyjnym Garażem Podziemnym" mają być wykonane przez Wnioskodawcę kompleksowo, z podziałem na poszczególne instalacje, w obrębie wewnętrznym całego zespołu budynków. Ww. zespół budynków składa się z jednego budynku mieszkalnego zakwalifikowanego przez Spółkę do klasy 1122 Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych oraz dwóch budynków biurowo-usługowych. Odnosząc zatem przedstawiony stan prawny do przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, iż opodatkowanie wykonywanych przez Wnioskodawcę robót budowlanych, uzależnione jest od obiektów w których te roboty są wykonywane. Mianowicie w zakresie kompleksowej inwestycji związanej z realizacją budynku mieszkalnego (PKOB 1122) jako całości, na którą składają się zarówno lokale mieszkalne, jak również inne pomieszczenia, będące integralną częścią budynku mieszkalnego, usługi te zarówno w zakresie prac wykonywanych w części mieszkalnej jak również w zakresie prac wykonywanych w części przeznaczonej na miejsca postojowe (garażowe) zlokalizowane w przedmiotowym budynku mieszkalnym:
pod warunkiem jednak, że przedmiotowy budynek faktycznie należy klasyfikować według PKOB do grupowania 1122. Natomiast opisane we wniosku usługi wykonywane w budynkach biurowo-usługowych, jako że budynki biurowo-usługowe nie spełniają definicji budownictwa objęte społecznym programem mieszkaniowym, o którym mowa w cyt. art. 41 ust. 12a ustawy o VAT:
Zatem dla usług wykonywanych w tych budynkach bez znaczenia pozostaje czy są one wykonywane w części przeznaczonej na miejsca postojowe (garażowe) czy też w części przeznaczonej na biura. Zatem też bez znaczenia pozostaje fakt procentowego udziału powierzchni przynależnej na garaże lub część biurową. W konsekwencji oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy należało uznać je za nieprawidłowe. Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji z uwzględnieniem stanu prawnego obowiązującego do 31 grudnia 2010r. Niniejsza interpretacja nie rozstrzyga prawidłowości dokonanego przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania ww. budynku według PKOB oraz ww. usług według PKWiU. Należy bowiem zauważyć, iż tut. organ nie jest uprawniony do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości, dokonanego przez Wnioskodawcę, przyporządkowania formalnego budynku do grupowania statystycznego. Podkreślić należy, iż kwestie dotyczące zaklasyfikowania budynku wskazanego we wniosku do właściwego grupowania statystycznego, nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska dotyczącego klasyfikacji przedmiotowego budynku Stosownie do zasad metodycznych klasyfikacji statystycznych – na podstawie Komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005r. sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania rodzaju prowadzonej działalności, wyrobu lub usługi, towaru, środka trwałego lub obiektu budowlanego zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do Urzędu Statystycznego w Łodzi, ul. Suwalska 29, 93-176 Łódź, który udziela informacji w zakresie stosowania wyżej powołanych standardów klasyfikacyjnych. Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała. |
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.