Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/4511-1-581/16-2/PP
z 6 czerwca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 marca 2016 r. (data wpływu do BKIP w Lesznie 16 maja 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizycznych w zakresie ustalenia wysokości stawki podatku od przychodów ewidencjonowanych z tytułu świadczenia usług pomocy społecznej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 marca 2016 r. Wnioskodawczyni złożyła w Izbie Skarbowej w Bydgoszczy - Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie. Pismem z dnia 11 maja 2016 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy – działając na podstawie art. 170 § 1 w zw. z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja Podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) – przekazał wniosek według właściwości do rozpatrzenia Dyrektorowi Izby Skarbowej w Poznaniu. Pismo wraz z wnioskiem wpłynęło do tut. Organu w dniu 16 maja 2016 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 15 maja 2012 r. Wnioskodawca rozpoczął działalność gospodarczą w zakresie sprawowania opieki nad osobami starszymi wg kodu PKD 88.10.Z - pomoc społeczna bez zakwaterowania dla osób w podeszłym wieku i osób niepełnosprawnych, a według klasyfikacji PKWiU 88.10.11.0 - Usługi pomocy społecznej bez zakwaterowania w zakresie odwiedzania i pomocy domowej świadczone osobom w podeszłym wieku. Wnioskodawczyni wystawia faktury na rzecz osób zlecających usługi opieki. Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 lit. r) - ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, świadczenie usług pomocy społecznej bez zakwaterowania w zakresie odwiedzania i pomocy domowej świadczonych osobom w podeszłym wieku przez instytucje o charakterze doraźnym (PKWiU ex 88.10.11.0), opodatkowane jest 17% stawką ryczałtu.

Firma Wnioskodawcy jest firmą jednoosobową niezatrudniającą innych osób. Usługi opieki nad osobami starszymi polegają na pomocy w pracach domowych i innych czynnościach ułatwiających codzienne funkcjonowanie osób objętych opieką. Czynności te Wnioskodawca wykonuje samodzielnie bez zatrudniania innych osób. Świadczone usługi nie stanowią czynności wchodzących w zakres prac pielęgniarek.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przychód uzyskany z prowadzonej działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu usług opieki nad osobami starszymi i osobami niepełnosprawnymi może być opodatkowany ryczałtem według stawki 8,5%, zgodnie z art. 12 ust 1 pkt 3 lit. b) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiągniętych przez osoby fizyczne?

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzona działalność polegająca na świadczeniu usług opieki nad osobami starszymi i osobami niepełnosprawnymi powinna być opodatkowana zryczałtowanym podatkiem dochodowym według stawki 8,5%, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. b) Ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Zdaniem Wnioskodawczyni, jej działalność gospodarcza nie mieści się w katalogu usług opodatkowanych ryczałtem według stawki 17%, gdyż stawka ta dotyczy podmiotów o charakterze instytucji. Ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne stanowi, że opodatkowaniu stawką 17% podlegają usługi pomocy społecznej bez zakwaterowania w zakresie odwiedzania i pomocy domowej świadczone osobom w podeszłym wieku przez instytucje o charakterze doraźnym, które sklasyfikowane są pod symbolem PKWiU 88.10.11.0, a także usługi pomocy społecznej bez zakwaterowania w zakresie opieki dziennej świadczone osobom w podeszłym wieku przez instytucje o charakterze doraźnym (PKWiU 88.10.12.0). Zdaniem Wnioskodawcy, stawka 17% dotyczy tylko instytucji o charakterze doraźnym, a prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza nie jest prowadzona w formie instytucji, lecz jako firma jednoosobowa niezatrudniająca pracowników.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930, z późn. zm.), opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym, z zastrzeżeniem ust. 1e i 1f, w tym również, gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej „spółką”.

W myśl art. 4 ust. 1 pkt 1 cytowanej ustawy, przez działalność usługową należy rozumieć pozarolniczą działalność gospodarczą, której przedmiotem są czynności zaliczane do usług zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 i Nr 220, poz. 1435 oraz z 2009 r. Nr 33, poz. 256 i Nr 222, poz. 1753) wydanym na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. Nr 88, poz. 439, z późn. zm.), z zastrzeżeniem pkt 2 i 3.

Ustawa przewiduje również wyłączenia z tej formy opodatkowania, o czym stanowi art. 8 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. e) ustawy, opodatkowania w formie ryczałtu nie stosuje się do podatników osiągających przychody ze świadczenia usług wymienionych w załączniku Nr 2 do ustawy, tj.: „Wykaz usług, których świadczenie wyłącza podatnika z opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, oznaczonych wg Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług”.

Z kolei art. 12 ust. 1 pkt 2 lit. r) ww. ustawy stanowi, że ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, z zastrzeżeniem pkt 1 i 3-5, wynosi 17% przychodów ze świadczenia usług pomocy społecznej:

• bez zakwaterowania w zakresie odwiedzania i pomocy domowej świadczonych osobom w podeszłym wieku przez instytucje o charakterze doraźnym (PKWiU ex 88.10.11.0),
• bez zakwaterowania w zakresie opieki dziennej świadczonych osobom w podeszłym wieku przez instytucje o charakterze doraźnym (PKWiU ex 88.10.12.0),
• bez zakwaterowania związane z przystosowaniem zawodowym dla osób niepełnosprawnych (PKWiU 88.10.13.0),
• bez zakwaterowania w zakresie poradnictwa dla dzieci, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 88.99.11.0),
• doraźnej bez zakwaterowania (PKWiU 88.99.12.0),
• bez zakwaterowania związane z przystosowaniem zawodowym dla osób bezrobotnych (PKWiU 88.99.13.0).
  
  

Natomiast art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. b) ww. ustawy stanowi, że ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z działalności usługowej, w tym przychodów z działalności gastronomicznej w zakresie sprzedaży napojów o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, z zastrzeżeniem pkt 1, 2, 4 i 5 oraz załącznika nr 2 do ustawy, wynosi 8,5%.

Z przepisu tego wynika, że stawkę 8,5% stosuje się do usług wyłącznie wtedy, gdy na podstawie tego artykułu nie objęto tych usług inną stawką ryczałtu.

Zgodnie z § 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 2009 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. Nr 222, poz. 1753), stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264, ze zm.).

Każdy przedsiębiorca podejmując się prowadzenia działalności gospodarczej zobowiązany jest dopełnić obowiązku rejestracyjnego dla potrzeb statystycznych w systemie REGON. Przy rejestrowaniu swojej działalności w GUS - i opisaniu rodzaju wykonywanych czynności – urząd statystyczny klasyfikuje czynności przedsiębiorcy według PKD. Jak wynika z objaśnień do PKWiU dla pierwszych czterech poziomów PKWiU przyjęto jako kryterium podziału produktów ich pochodzenie zdefiniowane przez PKD. Podział produktów (wyrobów lub usług) na tych poziomach odpowiada zatem podziałowi działalności przyjętemu w PKD, co ma swe odzwierciedlenie w czterocyfrowych symbolach (YY.YX) grupowań PKWiU zgodnych z symbolami przyjętymi w PKD.

Wskazać przy tym należy, że kwalifikacji poszczególnych przychodów ze świadczonych usług do określonego symbolu PKWiU dokonuje sam podatnik. Kwestii tej nie regulują przepisy prawa podatkowego, a tylko te przepisy - zgodnie z art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) - mogą być przedmiotem interpretacji indywidualnej.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie sprawowania opieki nad osobami starszymi wg kodu PKD 88.10.Z - pomoc społeczna bez zakwaterowania dla osób w podeszłym wieku i osób niepełnosprawnych, które sklasyfikowane zostały w PKWiU pod symbolem 88.10.11.0 - usługi pomocy społecznej bez zakwaterowania w zakresie odwiedzania i pomocy domowej świadczone osobom w podeszłym wieku. Przedmiotowe usługi Wnioskodawca wykonuje samodzielnie, bez zatrudniania innych osób. Usługi te nie stanowią czynności wchodzących w zakres prac pielęgniarek.

W tym miejscu zaznaczyć należy, że według rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD), podklasa 88.10.Z - Pomoc społeczna bez zakwaterowania dla osób w podeszłym wieku i osób niepełnosprawnych obejmuje działalność poradni, schronisk i pozostałą pomoc społeczną bez zakwaterowania świadczoną osobom w podeszłym wieku i osobom niepełnosprawnym, realizowaną przez instytucje administracji publicznej, organizacje o zasięgu ogólnopolskim lub lokalnym oraz przez specjalistów udzielających porad, m.in. poprzez:

• odwiedzanie osób w podeszłym wieku i chorych w ich domach,
• dzienną opiekę dla osób w podeszłym wieku lub dorosłych osób niepełnosprawnych,
• działalność związaną z przystosowaniem zawodowym osób upośledzonych umysłowo lub niepełnosprawnych fizycznie; w działalności tego typu czynnik edukacyjny powinien występować w ograniczonym zakresie.
  
  

Natomiast zgodnie z ww. Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług - usługi pomocy społecznej bez zakwaterowania w zakresie odwiedzania i pomocy domowej świadczone osobom w podeszłym wieku przez instytucje o charakterze doraźnym zostały sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 88.10.11.0.

Należy mieć również na uwadze zapis zawarty w art. 4 ust. 4 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, że ilekroć w ustawie używa się oznaczenia „ex” przy symbolu danego grupowania PKWiU, oznacza to, że zakres wyrobów lub usług jest węższy niż określony w tym grupowaniu. Oznaczenie „ex” dotyczy zatem tylko określonej usługi z danego grupowania. Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania przepisu tylko do tej nazwy grupowania.

Wskazać należy, że wykonywana przez Wnioskodawcę działalność usługowa sklasyfikowana w PKWiU pod symbolem 88.10.11.0 nie została wymieniona w Załączniku Nr 2 do ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne jako działalność wyłączona z opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, jednakże należy mieć na uwadze, że ww. usługi objęte są dyspozycją zawartą w art. 12 ust. 1 pkt 2 lit. r) ww. ustawy. Niemniej jednak, oznaczenie „ex” zawarte w przywołanym przepisie oznacza, że zakres usług objętych stawką 17% jest zawężony do świadczenia ww. usług przez wskazane w tym przepisie instytucje o charakterze doraźnym.

Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego pod redakcją Mieczysława Szymczaka, Wydawnictwo PWN, tom I, strona 796, instytucja to zakład o charakterze publicznym zajmujący się określonym zakresem spraw, działający w jakiejś dziedzinie. Natomiast, zgodnie ze Współczesnym słownikiem języka polskiego pod redakcją Bogusława Dunaja, Wydawnictwo Langenscheidt, strona 531, instytucja to wyodrębniony zakład o charakterze publicznym, zajmujący się określonym zakresem spraw, powołany do działania w ważnej dziedzinie życia społecznego.

Słownikowe znaczenie słowa „instytucja” wskazuje jednoznacznie, że jednoosobowa działalność gospodarcza prowadzona samodzielnie przez Wnioskodawcę, który nie zatrudnia żadnych pracowników, nie może zostać uznana jako działalność instytucji o charakterze doraźnym.

Mając na uwadze powyższe, w świetle obowiązujących przepisów prawa stwierdzić należy, że usług opisanych we wniosku, świadczonych przez Wnioskodawcę, nie można więc kwalifikować do objętych dyspozycją art. 12 ust. 1 pkt 2 lit. r) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Zatem przychody z wykonywania opisanych usług należy opodatkować stawką określoną w art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. b) ww. ustawy, tj. stawką 8,5% przychodów z działalności usługowej.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.