Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB2.4511.272.2016.2.SR
z 15 czerwca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 19 marca 2016 r. (data wpływu 22 marca 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 31 maja 2016 r. (data wpływu 1 czerwca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania otrzymanych odsetek od odszkodowania (pytanie nr 2) – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 marca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania otrzymanego odszkodowania wraz z odsetkami.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14f ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 23 maja 2016 r., Nr 1061-IPTPB2.4511.246.1.SR 1061-IPTPB2.4511.272.1.SR, na podstawie art. 169 § 2 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 24 maja 2016 r. (data doręczenia 31 maja 2016 r.). W dniu 1 czerwca 2016 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (data nadania 31 maja 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni od grudnia 1997 r. była zatrudniona na czas nieokreślony w firmie PPH „….” s.c. …... Pracodawca dopuścił się ciężkiego naruszenia obowiązków, w szczególności: nieodprowadzania lub zaniżania składek ZUS, niewypłacania wynagrodzenia w należytej wysokości itd. Wobec powyższego na podstawie art. 55 § 1¹ Kodeksu pracy (Dz. U. z 2014 r. poz. 1502, z późn. zm.) Wnioskodawczyni rozwiązała umowę o pracę bez wypowiedzenia z dniem 15 listopada 2013 r., domagając się odszkodowania w wysokości wynagrodzenia przysługującego Jej za okres wypowiedzenia (tj. 3 miesiące). Pod koniec grudnia 2013 r. Wnioskodawczyni złożyła wniosek do Sądu Pracy ….. przeciw pracodawcy. Przed pierwszym posiedzeniem Sądu pracodawca uregulował należności, natomiast odszkodowania nie wypłacił. Dnia 11 grudnia 2015 r. Sąd Rejonowy …. Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych (sygn. akt. …..) zasądził od pracodawcy na rzecz Wnioskodawczyni kwotę 6 000 zł tytułem odszkodowania wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 27 grudnia 2013 r. do dnia zapłaty. Dnia 10 marca 2016 r. Sąd Okręgowy podtrzymał wyrok Sądu Rejonowego (sygn. akt …..). Sąd Rejonowy nadał rygor natychmiastowej wykonalności do kwoty 2 000 zł (z 6 000 zł). Pracodawca wpłacił na konto Wnioskodawczyni w dniu 5 stycznia 2016 r. kwotę 1 393 zł 48 gr, potrącając wszystkie możliwe składki i podatek.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

1. Czy przychód uzyskany tytułem odszkodowania z powodu rozwiązania umowy o pracę na mocy art. 55 § 1¹ Kodeksu pracy jest zwolniony z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych? Czy pracodawca, ewentualnie komornik, ma prawo pobierać od ww. odszkodowania podatek dochodowy?
2. Czy ustawowe odsetki od odszkodowania są wolne od podatku dochodowego?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie nr 2, natomiast w pozostałym zakresie zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawczyni (w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 2), zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 95 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku są odsetki z tytułu nieterminowej wypłaty świadczeń, wynagrodzeń.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) jest zasada powszechności opodatkowania. W myśl tej zasady, wyrażonej w treści art. 9 ust. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W treści art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy zostały określone źródła przychodów, gdzie m.in. wymienia się: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, pracę nakładczą, emeryturę lub rentę.

Na mocy art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Analiza powyższego przepisu prowadzi do wniosku, że podstawą nabycia prawa do odszkodowań wypłaconych pracownikowi lub byłemu pracownikowi jest łączący lub uprzednio łączący tą osobę z pracodawcą stosunek pracy, a zatem odszkodowania takie stanowią przychód ze stosunku pracy, opodatkowany lub zwolniony z opodatkowania.

Stosownie do treści art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł mówi się w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Zatem, przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 95 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są odsetki z tytułu nieterminowej wypłaty wynagrodzeń i świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1 (tj. między innymi ze stosunku pracy).

Z dyspozycji art. 21 ust. 1 pkt 95 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika więc, że omawianemu zwolnieniu podlegają odsetki, które spełniają równocześnie następujące warunki:

1. świadczenia, od których odsetki są naliczane – zaliczone zostały do określonego źródła przychodu,
2. przysługują z tytułu nieterminowej wypłaty tych świadczeń.
   
   

Odnosząc się do pierwszego warunku należy stwierdzić, że przychód Wnioskodawczyni z tytułu odszkodowania zasądzonego z powodu rozwiązania umowy o pracę na mocy art. 55 § 11 Kodeksu pracy kwalifikuje się do świadczeń, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Odnosząc się natomiast do drugiego warunku należy stwierdzić, że z „nieterminową wypłatą świadczenia” w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 95 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mamy do czynienia wówczas, gdy w terminie wymagalności danego świadczenia, przysługującego na podstawie zawartej umowy, ugody lub prawomocnego orzeczenia, nie zostało ono przez zobowiązanego wypłacone na rzecz poszkodowanego. Odsetki naliczane od tego momentu kwalifikują się jako odsetki z tytułu nieterminowej wypłaty świadczenia.

Instytucję prawną odsetek reguluje art. 481 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380, z późn. zm.), zgodnie z którym jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może zażądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe. Szkoda nie stanowi zatem podstawowej przesłanki powstania roszczenia o odsetki, a więc nie mają one charakteru odszkodowawczego z tytułu czynu niedozwolonego. Są one związane z kwotą długu głównego, jednak źródło ich powstania różni się zasadniczo od źródła powstania długu głównego.

Roszczenie odsetkowe nie jest więc częścią składową roszczenia głównego, gdyż opiera się na odrębnym stanie faktycznym oraz odrębnej podstawie materialnoprawnej.

Z opisu wniosku wynika, że Wnioskodawczyni od grudnia 1997 r. była zatrudniona na czas nieokreślony w spółce cywilnej. Pracodawca dopuścił się ciężkiego naruszenia obowiązków, w szczególności: nieodprowadzania lub zaniżania składek ZUS, niewypłacania wynagrodzenia w należytej wysokości, itd. Wobec powyższego na podstawie art. 55 § 1¹ Kodeksu pracy  Wnioskodawczyni rozwiązała umowę o pracę bez wypowiedzenia z dniem 15 listopada 2013 r., domagając się odszkodowania w wysokości wynagrodzenia przysługującego Jej za okres wypowiedzenia (tj. 3 miesiące). Pod koniec grudnia 2013 r. Wnioskodawczyni złożyła wniosek do Sądu Pracy przeciw pracodawcy. Przed pierwszym posiedzeniem Sądu pracodawca uregulował należności, natomiast odszkodowania nie wypłacił. W dniu 11 grudnia 2015 r. Sąd Rejonowy zasądził od pracodawcy na rzecz Wnioskodawczyni kwotę 6 000 zł tytułem odszkodowania wraz z ustawowymi odsetkami od 27 grudnia 2013 r. do dnia zapłaty. W dniu 10 marca 2016 r. Sąd Okręgowy podtrzymał wyrok Sądu Rejonowego. Sąd Rejonowy nadał rygor natychmiastowej wykonalności do kwoty 2 000 zł (z 6 000 zł). Pracodawca wpłacił na konto Wnioskodawczyni w dniu 5 stycznia 2016 r. kwotę 1 393 zł 48 gr, potrącając składki i podatek.

Wobec powyższego, skoro wskazane odszkodowanie z tytułu dopuszczenia się przez pracodawcę ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków wobec pracownika zasądzone na podstawie art. 55 § 1¹ Kodeksu pracy, zaliczone jest przez ustawodawcę do źródła przychodu jakim jest stosunek pracy, to otrzymane od niego odsetki, będą objęte zwolnieniem zawartym w regulacji art. 21 ust. 1 pkt 95 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Chodzi tu jednak wyłącznie o odsetki naliczone od momentu uprawomocnienia się wyroku sądu przyznającego to odszkodowanie do dnia zapłaty zasądzonego odszkodowania. Przepis art. 21 ust. 1 pkt 95 ww. ustawy ma bowiem zastosowanie w sytuacji, gdy – od momentu zawarcia umowy, ugody lub uprawomocnienia się wyroku sądu – zobowiązany spóźni się z wypłatą świadczenia na rzecz poszkodowanego.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że odsetki od zasądzonego na rzecz Wnioskodawczyni odszkodowania naliczone od momentu uprawomocnienia się wyroku sądu przyznającego to odszkodowanie do dnia zapłaty zasądzonego odszkodowania korzystają ze zwolnienia z opodatkowania w myśl art. 21 ust. 1 pkt 95 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast, odsetki od zasądzonego na rzecz Wnioskodawczyni odszkodowania naliczone przed datą uprawomocnienia się wyroku nie korzystają ze wskazanego zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Tego rodzaju odsetki stanowią przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlegają opodatkowaniu na ogólnych zasadach według skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ww. ustawy.

W związku z powyższym, stanowiska Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego nie można było uznać za prawidłowe, bowiem jak wskazano powyżej zwolniona z opodatkowania jest kwota odsetek od odszkodowania naliczonych od momentu uprawomocnienia się wyroku sądu, natomiast kwota odsetek od odszkodowania naliczonych przed datą uprawomocnienia się wyroku sądu podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem, przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Nadmienia się, że dokumenty dołączone do wniosku nie podlegają analizie i weryfikacji w ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego. Zgodnie bowiem z przepisem art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.