Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/4511-323/16/JC
z 4 czerwca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 22 marca 2016 r. (data wpływu 4 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 kwietnia 2016 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

1. 1.Wnioskodawca jest osobą fizyczną, mającą miejsce zamieszkania na terenie Polski, podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu („Wnioskodawca”). Wnioskodawca pozostaje w związku małżeńskim, w którym to małżeństwie panuje ustrój ustawowej wspólności majątkowej.
2. Wnioskodawca prowadzi gospodarstwo rolne na terytorium Polski. W prowadzonej działalności Wnioskodawca wykorzystuje składniki majątkowe stanowiące „gospodarstwo rolne” w rozumieniu art. 553 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121 ze zm.), („Kc”) oraz będące własnością Wnioskodawcy, takie jak:
3. budynki gospodarskie, (II) specjalistyczne maszyny i urządzenia, niezbędne do prowadzenia gospodarstwa rolnego przez Wnioskodawcę, (III) grunty („gospodarstwo rolne”).
4. Wnioskodawca w gospodarstwie rolnym prowadzi działalność produkcyjną w zakresie: drób rzeźny pow. 100 sztuk - indyki, która na podstawie art. 2 ust. 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi działalność rolniczą w formie działów specjalnych produkcji rolnej.
5. Wnioskodawca w 2015 r. rozliczał podatek od dochodów uzyskiwanych z działów specjalnych produkcji rolnej na podstawie decyzji naczelnika właściwego urzędu skarbowego przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej jednostki produkcji zwierzęcej, określonych w załączniku nr 2 do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponieważ rozmiary działów specjalnych produkcji rolnej Wnioskodawcy przekraczały wielkości określone w załączniku nr 2, opodatkowaniu podlegały dochody uzyskane w roku podatkowym z wszystkich jednostek produkcji. Zgodnie z art. 24 ust. 4b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wg tej metody cały dochód roczny z produkcji drobiu rzeźnego - indyków, stanowiących wsad w 2015 r. został opodatkowany na podstawie norm szacunkowych wg rodzaju produkcji - poz. 5 lit. d) załącznika nr 2 do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowiącego tabelę rodzajów i rozmiarów działów specjalnych produkcji rolnej oraz norm szacunkowych dochodu rocznego. Podatek wynikający z decyzji naczelnika urzędu skarbowego na rok 2015 został w całości opłacony.
6. Od rozpoczęcia działalności gospodarstwa rolnego w zakresie działów specjalnych, jak też w 2015 r., Wnioskodawca nie prowadził ksiąg rachunkowych w rozumieniu ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2013 r., poz. 330, z późn. zm., dalej jako: „ustawa o rachunkowości”).
7. Wnioskodawca oprócz dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej nie uzyskuje dochodów z działalności gospodarczej.
8. W 2015 r. przychody netto ze sprzedaży osiągniętej przez Wnioskodawcę w ramach działów specjalnych gospodarstwa rolnego przekroczyły równowartość w walucie polskiej 1.200.000 Euro. Na podstawie art. 2 ust.1 pkt 2 ustawy o rachunkowości od dnia 1 stycznia 2016 r. Wnioskodawca jest obowiązany prowadzić księgi rachunkowe, ponieważ jego przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 1.200.000 Euro. Jednocześnie Wnioskodawca nie zawiadamiał Naczelnika Urzędu Skarbowego o zamiarze prowadzenia ksiąg rachunkowych.
9. 8. Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obowiązującego od 1 stycznia 2016r., a dodanego przez art. 1 ustawy z dnia 9 kwietnia 2015 r. (Dz. U. z 2015 r., poz. 699) w przypadku, gdy obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych wynika z przepisów o rachunkowości, przychód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych według zasad określonych w art. 14. W świetle przepisów prawa obowiązujących od dnia 1 stycznia 2016 r., skoro Wnioskodawca osiągając przychody z działów specjalnych produkcji rolnej za 2015 rok wynoszące co najmniej równowartość w walucie polskiej 1.200.000 Euro, stosownie do treści przepisów ustawy o rachunkowości zobligowany został do prowadzenia ksiąg rachunkowych, to zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z dniem 1 stycznia 2016 r. Wnioskodawca jest zobowiązany do rozliczania przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej na podstawie tych ksiąg rachunkowych.
10. Na dzień 31 grudnia 2015 r. w gospodarstwie rolnym Wnioskodawcy znajdowały się indyki, w różnym stadium odchowu i tuczu, w przypadku których wsad nastąpił w 2015 roku, a zatem jeszcze w okresie rozliczania dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej przez Wnioskodawcę przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw, a sprzedaż wystąpi już po 31 grudnia 2015r., tj. w okresie prowadzenia ksiąg rachunkowych przez Wnioskodawcę oraz rozliczania przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej na podstawie ksiąg rachunkowych. Całkowity proces produkcyjny (cykl produkcyjny) w przypadku indyczki wynosi około 14 tygodni, a w przypadku indora około 19 tygodni. Wnioskodawca kupuje pisklęta jednodniowe z wylęgarni i rozpoczyna odchów i tucz, po odpowiednio 14 i 19 tygodniach następuje ich sprzedaż do rzeźni.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku, indyki których wsad nastąpił w 2015 r., znajdujące się w dniu 31 grudnia 2015 r., po rozpoczęciu produkcji przed tym dniem, w różnym stadium procesu produkcyjnego, opodatkowane podatkiem dochodowym w 2015 r. przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu, a sprzedane przez Wnioskodawcę po dniu 31 grudnia 2015 r. nie będą po raz drugi opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych w roku 2016, w którym dokonano ich sprzedaży?

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku, indyki, których wsad nastąpił w 2015 r., znajdujące się w dniu 31 grudnia 2015 r., po rozpoczęciu produkcji przed tym dniem, w różnym stadium procesu produkcyjnego, opodatkowane podatkiem dochodowym w 2015 r. Przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu, a sprzedane przez Wnioskodawcę po dniu 31 grudnia 2015 r. nie będą po raz drugi opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych w roku 2016,w którym dokonano ich sprzedaży.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361) „przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej”. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 4) ustawy o PIT jednym ze źródeł przychodów w podatku dochodowym od osób fizycznych są „działy specjalne produkcji rolnej”. Jak wynika z art. 2 ust. 3 ustawy o PIT „działami specjalnymi produkcji rolnej” w rozumieniu ustawy o PIT są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni. Uprawy roślin „in vitro”, fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek, a także hodowla oraz chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym. Natomiast nie stanowią „działów specjalnych produkcji rolnej” w rozumieniu ustawy o PIT uprawy, hodowla i chów zwierząt w rozmiarach nieprzekraczających wielkości określonych w załączniku nr 2 do ustawy o PIT (art. 2 ust. 3a ustawy o PIT). Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 4) ustawy o PIT źródłami przychodów są „działy specjalne produkcji rolnej”. Zgodnie z art. 15 ust.1 ustawy o PIT przychód z działów specjalnych produkcji rolnej ustała się według zasad określonych w art. 14 ustawy o PIT, jeżeli podatnik prowadzi księgi wykazujące te przychody. O zamiarze założenia ksiąg podatnik jest obowiązany zawiadomić właściwego naczelnika urzędu skarbowego przed rozpoczęciem roku podatkowego albo przed rozpoczęciem prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli nastąpiło ono w ciągu roku. Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o PIT za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Rozdział 5 „Szczególne zasady ustalania dochodu” ustawy o PIT zawiera m.in. art. 24 i art. 24a ustawy o PIT; w tym rozdziale są zawarte przepisy w zakresie szczególnych zasad ustalenia dochodu, tj. w inny sposób niż wynikający z przepisów ustawy o PIT. Zgodnie z art. 24 ust. 1 ustawy o PIT u podatników, którzy prowadzą księgi rachunkowe, za dochód z działalności gospodarczej uważa się dochód wykazany na podstawie prawidłowo prowadzonych ksiąg, zmniejszony o dochody wolne od podatku i zwiększony o wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów, zaliczone uprzednio w ciężar kosztów uzyskania przychodów. Z kolei zgodnie z art. 24 ust. 4 ustawy o PIT (w brzmieniu obowiązującym w 2015 r. i w 2016 r.). Dochodem (stratą) z działów specjalnych produkcji rolnej jest różnica pomiędzy przychodem z tytułu prowadzenia tych działów a poniesionymi kosztami uzyskania, powiększona o wartość przyrostu stada zwierząt na koniec roku podatkowego w porównaniu ze stanem na początek roku i pomniejszona o wartość ubytków w tym stadzie w ciągu roku podatkowego. Dochód z działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli podatnik nie prowadzi ksiąg, o których mowa w art. 15 ustawy o PIT, ustala się przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej, określonych w załączniku nr 2 do ustawy o PIT (a faktycznie od 2002 r. na podstawie norm określonych w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 24 ust. 7 ustawy o PIT).

Art. 24 ust. 7 ustawy o PIT stanowi, iż minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa, poczynając od roku podatkowego 2002, ogłasza w drodze rozporządzenia normy szacunkowe, o których mowa w art. 24 ust. 4 ustawy o PIT, zmieniając je corocznie w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarowej produkcji rolniczej, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”. § 1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 31 października 2014 r. W sprawie norm szacunkowych dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej (Dz. U. Z 2014 r., poz. 1558), wydanego na ww. podstawie prawnej, określał normy szacunkowe dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej obowiązujące w 2015 r., stanowiące załącznik do rozporządzenia. W tym załączniku, w przypadku indyków (poz. 5 lit d), jako rodzaj upraw i produkcji - wskazano drób rzeźny - powyżej 100 sztuk - indyki, jako jednostka rodzaju produkcji-wskazana jest „1 szt.” oraz kwota podatku. Podatek PIT Wnioskodawcy za 2015 r. określony według norm szacunkowych za dany rok podatkowy był zatem zależny wyłącznie od ilości indyków, których wsad nastąpił w danym roku podatkowym, a nie od ilości sprzedanych indyków lub dochodu z tego tytułu albo momentu uzyskania tego przychodu / dochodu.

Zgodnie z art. 24a ust. 1 ustawy o PIT osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów. Zwaną dalej „księgą” albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych. Z kolei z art. 24a ust. 2 pkt 2) ustawy o PIT obowiązek prowadzenia księgi dotyczy również osób prowadzących działy specjalne produkcji rolnej, jeżeli osoby te zgłosiły zamiar prowadzenia tych ksiąg.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 9 kwietnia 2015 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw („ustawa nowelizująca”) do art. 15 ustawy o PIT z dniem 1 stycznia 2016 r. został dodany ust. 2, zgodnie z którym „w przypadku gdy obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych wynika z przepisów o rachunkowości. Przychód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych według zasad określonych w art. 14 ustawy o PIT. W takim przypadku nie ma obowiązku zawiadamiania właściwego naczelnika urzędu skarbowego o założeniu ksiąg rachunkowych”. Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o rachunkowości „przepisy ustawy o rachunkowości (...) stosuje się (...) do mających siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej: (1) spółek handlowych (osobowych i kapitałowych, w tym również w organizacji) oraz spółek cywilnych, z zastrzeżeniem pkt 2, a także innych osób prawnych, z wyjątkiem Skarbu Państwa i Narodowego Banku Polskiego; (2) osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich. Jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 1.200.000 Euro”. Z kolei zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy o rachunkowości „osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie mogą stosować zasady rachunkowości określone ustawą również od początku następnego roku obrotowego, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy są niższe niż równowartość w walucie polskiej 1.200.000 Euro. W tym przypadku osoby te lub wspólnicy przed rozpoczęciem roku obrotowego są obowiązani do zawiadomienia o tym urzędu skarbowego, właściwego w sprawach opodatkowania podatkiem dochodowym”.

W świetle powyższych przepisów należy stwierdzić, że Wnioskodawca całą produkcję wytworzoną w ramach działów specjalnych produkcji rolnej (indyki których wsad nastąpił w 2015 r., znajdujące się w dniu 31 grudnia 2015 r., po rozpoczęciu produkcji przed tym dniem, w różnym stadium procesu produkcyjnego) był obowiązany opodatkować w 2015 r. Przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej, określonych w załączniku nr 2. Nie jest zatem zasadne, aby produkcja ta została po raz drugi opodatkowana w 2016 r.. Wg przepisów ustawy nowelizującej z tego powodu, iż wyprodukowane (i opodatkowane) w 2015 r. indyki znajdujące się na dzień 31 grudnia 2015 r. w różnym stadium cyklu produkcyjnego zostały sprzedane po 31 grudnia 2015 r.

Podstawę opodatkowania - obliczoną przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu - stanowił w 2015 roku wyłącznie dochód wynikający z iloczynu właściwej dla danego rodzaju produkcji działu specjalnego normy szacunkowej dochodu i ilości jednostek produkcji, których ta norma dotyczy (1 sztuka w przypadku drobiu rzeźnego - powyżej 100 szt. Zgodnie z poz. 5 lit. d) załącznika nr 2 do ustawy). Oznacza to, że dochód nie był uzależniony od ilości sprzedanej produkcji oraz momentu powstania obowiązku podatkowego, tylko od ilości sztuk indyków, których wsad nastąpił w 2015 roku.

Zatem, zdaniem Wnioskodawcy dochód z tytułu sprzedaży produkcji wyprodukowanej przed dniem 1 stycznia 2016 r. (indyki których wsad nastąpił w 2015 r. znajdujące się w dniu 31 grudnia 2015 r., po rozpoczęciu produkcji przed tym dniem, w różnym stadium procesu produkcyjnego), a sprzedanej po dniu 31 grudnia 2015 r. będzie ustalony według norm szacunkowych dochodu z określonej jednostki produkcji zwierzęcej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy), a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.