2016.06.03 - Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/4511-259/16/MPŁ
z 3 czerwca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 15 marca 2016 r. (data wpływu) uzupełnionym pismem z dnia 29 maja 2016 r. (data wpływu 31 maja 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie możliwości opodatkowania przychodów z najmu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 marca 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie możliwości opodatkowania przychodów z najmu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 29 maja 2016 r. (data wpływu 31 maja 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest zatrudniona w pełnym wymiarze czasu pracy w miejskim przedszkolu jako nauczyciel przedszkolny. Wnioskodawczyni zamierza prowadzić – na rzecz firm jak i osób fizycznych – najem pokojów w budynku mieszkalnym o pow. 100 m2. Na lokalnym rynku występuje potrzeba tańszego zakwaterowania niż miejsca w hotelach i motelach. Firmy, którym Wnioskodawczyni chciałaby wynajmować lokale nie są zainteresowane podpisywaniem wielomiesięcznych umów, ponieważ ich ponieważ ich pobyt byłby uzależniony od uzyskanych kontraktów na wykonanie określonych robót.

Aby zdobyć potencjalnych najemców, Wnioskodawczyni chciałaby (w dobie postępu technologicznego) wykupić ogłoszenie w Internecie. Z uwagi na wykonywaną pracę oraz wychowywanie 3 dzieci, Wnioskodawczyni jest zainteresowana prostą formą opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Wnioskodawczyni nadmienia, że małżonek prowadzi gospodarstwo rolne, jest rolnikiem i płatnikiem KRUS.

Zamieszkiwany przez Wnioskodawczynię budynek mieszkalny, jest własnością Wnioskodawczyni oraz jej męża, nie jest również częścią gospodarstwa rolnego.

Przedmiotowa nieruchomość nie stanowi również składników majątku trwałego służącego działalności gospodarczej, ani Wnioskodawczyni ani jej małżonek nie prowadzą działalności gospodarczej.

Ponadto, w uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że poświęca się pracy zawodowej i opiece nad trójką dzieci, natomiast wynajem traktuje jako dodatkowe źródło przychodu, ponieważ w przypadku Wnioskodawczyni, nie starcza jej czasu, aby przy tylu obowiązkach prowadzić firmę – najem lokali w ramach działalności gospodarczej.

Wnioskodawczyni pragnie wynajmować pokoje we własnym imieniu i na własne nazwisko, jako osoba fizyczna nie prowadząca działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

Najem wykonywany będzie w sposób okazjonalny, dla pracowników firm. Wnioskodawczyni nie zamierza poświęcać prywatnego czasu na wyjazdy, czy spotkania biznesowe, nie posiada żadnego biura czy pomieszczenia pracy pracowników, nie posiada recepcji, jakichkolwiek atrakcji wypoczynkowych, czy regionalnych. Najem byłby wykonywany w przypadku zamieszczonego ogłoszenia, czy też z polecenia. Wnioskodawczyni nie szuka aktywnie najemców, a przychody z najmu byłyby dla Niej uzupełnieniem budżetu, a nie zasadniczym źródłem dochodu.

Wnioskodawczyni nie zamierza wynajmować lokali w sposób zorganizowany tj. metodyczny, systematyczny i uporządkowany, prowadzenie działań reklamowych, zakup i wynajem innych lokali.

Działania Wnioskodawczyni nie mogą być określone jako prowadzone w sposób ciągły; z zamiarem powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu. Przy czym, o ciągłości w przypadku najmu nie może stanowić wynajmowanie danej nieruchomości przez kilka lat, lecz powtarzalność określonych działań.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy najem przedmiotowych lokali można opodatkować w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych wg stawki 8,5 %?
Czy ilość wynajmowanych kwater/lokali i wysokość przychodu ma wpływ na wybór zryczałtowanej formy opodatkowania?

Zdaniem Wnioskodawczyni, biorąc pod uwagę stan faktyczny i prawny, m.in. przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, najem jest określony jako odrębne od pozarolniczej działalności gospodarczej źródło przychodu (najem, podnajem, dzierżawa) – art. 10 ust. 1 pkt 6 (…) z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1,2,4-9. Zatem skoro Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie najmu, to tym samym przedmiotem najmu nie są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą. Wnioskodawczyni uważa, że przychody z wynajmu kwater mogą być zakwalifikowane do odrębnego źródła przychodów. Na mocy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, która również traktuje najem odrębnie od działalności gospodarczej – osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy – jeżeli umowy nie są zawierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych (art. 2 ust. 1a).

Ponieważ przepisy podatkowe nie zawierają wskazań, Wnioskodawczyni uważa, że sposób rozliczenia przychodów z najmu ustawodawca pozostawił osobie oddającej rzecz w najem. Zatem – zdaniem Wnioskodawczyni – może ona opodatkować przychody z najmu jako tzw. ”najem prywatny” ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych wg stawki 8,5 %.

Ponadto, Wnioskodawczyni uważa, że liczba wynajmowanych lokali, czy okoliczności, że przedmiot najmu stanowi jej własność lub współwłasność nie wpływa na klasyfikację wynajmu jako działalności gospodarczej.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że zgodnie z obowiązującymi przepisami, jeżeli najem wykonywany jest zawodowo, powtarzalnie w sposób ciągły w ramach aktywności zorganizowanej to wówczas działalność w tym zakresie można uznać do działalności gospodarczej.

Istotny w tym względzie powinien być fakt, czy najemca lokalu wynajmuje pokój od profesjonalisty prowadzącego działalność gospodarczą, czy od osoby fizycznej dla którego ta nieruchomość stanowi jej prywatny majątek.

W ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma podstaw, aby stwierdzić, że sam fakt uzyskiwania dochodów z najmu kilku lub większej liczby pokojów stanowi działalność gospodarczą o której mowa w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Według obowiązującego stanu prawnego nie można postawić znaku równości pomiędzy skalą najmu, a prowadzeniem działalności w sposób zorganizowany i ciągły.

W obrocie gospodarczym możliwe są sytuacje gdzie najem kilku kawalerek, magazynów wykazują cechy działalności gospodarczej – prowadzony w sposób zorganizowany (gospodarowanie posiadanymi środkami – uczestnictwo w obrocie gospodarczym), z zamiarem nabycia innych nieruchomości na wynajem, wykorzystanie regularnej reklamy. Wnioskodawczyni nie zamierza prowadzić takich działań, a wynajmowane pokoje nie będą źródłem trwałego, ciągłego uzyskiwania przychodów.

Ponadto w sytuacji gdy przychód należy do jednego ze źródeł przychodu wymienionych w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym(...) dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych należy go traktować, jako przychód właśnie z tego źródła. Co oznacza również, że przychody uzyskiwane z najmu lokali mieszkalnych (pokoi) można zaliczyć do odrębnego źródła przychodów, jakim jest najem (art. 10 ust. 1 pkt 6). Nie powinna mieć przy tym znaczenia okoliczność, że (ewentualnie) przychody te uzyskiwane są w sposób zorganizowany i ciągły, gdyż ma ona znaczenie dopiero w przypadku uznania, że dany przychód nie należy do żadnego źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 oraz 4-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc pod uwagę treść przepisów art. 5a pkt 6 i art. 14 ust. 2, art. 13 pkt 9, art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje na to, iż jeżeli w ramach działalności wykonywanej zarobkowo, w sposób zorganizowany i ciągły we własnym imieniu i na własny rachunek podatnik osiąga przychody, które jednocześnie odpowiadają opisowi przychodów z innego niż pozarolniczą działalność gospodarcza źródła przychodów i nie zostały zaliczone w sposób jednoznaczny do przychodów z tej działalności, to przychody te stanowią przychód z tego innego źródła.

Podsumowując, najem kilku lokali (pokoi) bez względu na jego rozmiar oraz fakt w jaki sposób będzie wykonywany nie wypełnia definicji najmu w ramach działalności gospodarczej. Tym samym może być opodatkowany zryczałtowanym podatkiem dochodowym wg stawki 8,5% .

Powołane przepisy wskazują, iż co do zasady „przychody winny być przypisywane do tego ze źródeł, którego opis odpowiada sposobowi jego powstania, chyba że ustawa nakazuje zaliczenie ich do innego źródła” (wyrok NSA z 14 sierpnia 2008 r.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6:

pozarolnicza działalność gospodarcza,
najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem, za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową:

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych opiera się na trzech przesłankach:

zarobkowym celu działalności,
wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,
prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.

Stosownie do art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Z kolei, według art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odrębnym źródłem przychodów jest najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

W art. 16a ww. ustawy wskazano przy tym, iż przy określaniu przychodów z tytułu umowy najmu lub dzierżawy rzeczy albo praw majątkowych oraz umów o podobnym charakterze, których przedmiotem nie są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą, przepis art. 14 ust. 2b stosuje się odpowiednio, z tym że opłaty ponoszone przez najemcę lub dzierżawcę na rzecz osoby trzeciej stanowią przychód wynajmującego lub wydzierżawiającego w dniu zapłaty.

Z powyższych przepisów wynika, iż najem dla celów podatkowych może być traktowany jako pozarolnicza działalność gospodarcza, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub jako odrębne źródło przychodów, określone w art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy.

Kwalifikacja przychodów pod tym względem nie jest przy tym ograniczona ilością wynajmowanych nieruchomości, lecz charakterem zawartych umów najmu a także ewentualnym powiązaniem funkcjonalnym wynajętych nieruchomości z prowadzoną działalnością gospodarczą. Jeżeli bowiem wynajęta nieruchomość jest wykorzystywana w działalności gospodarczej, lub jeśli najem jest prowadzony w sposób zorganizowany i ciągły, to przychody z takiego najmu należy kwalifikować jako przychody z działalności gospodarczej.

Stosownie do treści art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 9a ust. 4 tej ustawy, wybór sposobu opodatkowania dokonany w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 2, dotyczy również lat następnych, chyba że podatnik, w terminie do dnia 20 stycznia roku podatkowego, zawiadomi w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z tego sposobu opodatkowania lub złoży w tym terminie pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz.U. z 2016 r. poz. 380 z późn. zm.) przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Zgodnie z art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 ze zm.), ustawa reguluje m.in. opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych (art. 2 ust. 1a tej ustawy).

Stosownie do treści art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Z treści art. 6 ust. 1b ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne wynika, że przychody uzyskane z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1a, podlegają opodatkowaniu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych również, jeżeli są uzyskiwane przez podatników, o których mowa w art. 8 ust. 1.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ww. ustawy, dla przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5%.

Warunkiem skorzystania z tej formy opodatkowania jest, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, złożenie przez podatnika pisemnego oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy. Podatnik składa je naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, oświadczenie może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, a jeżeli podatnik nie złożył oświadczenia na podstawie tych przepisów – pisemne oświadczenie składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej lub nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że nadal prowadzi działalność opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

W myśl art. 9 ust. 4 ww. ustawy, w przypadku osiągania przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, przepisy dotyczące oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych stosuje się odpowiednio, z tym że podatnik rozpoczynający osiąganie takich przychodów w trakcie roku podatkowego składa pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za dany rok podatkowy naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika nie później niż do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego.

Ponadto należy podkreślić, że przychody z najmu wspólnej nieruchomości uzyskiwane przez małżonków, między którymi istnieje wspólność majątkowa, co do zasady, podlegają opodatkowaniu odrębnie przez każdego ze współmałżonków, chyba że złożą oni pisemne oświadczenie o opodatkowaniu całości przychodu przez jednego z nich.

Art. 12 ust. 5 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne stanowi, iż przychody z udziału w spółce w odniesieniu do każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku. W razie braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe. Natomiast zgodnie z art. 12 ust. 6 ww. ustawy zasada, o której mowa w ust. 5, ma również zastosowanie do małżonków, między którymi istnieje wspólność majątkowa, osiągających przychody, o których mowa w art. 6 ust. 1a, chyba że złożą pisemne oświadczenie o opodatkowaniu całości przychodu przez jednego z nich.

W myśl art. 12 ust. 7 ww. ustawy oświadczenie, o którym mowa w ust. 6, składa się właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego najpóźniej do dnia 20 stycznia roku podatkowego, a w przypadku rozpoczęcia osiągania przychodów w trakcie roku podatkowego w terminie pierwszej wpłaty na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

W myśl art. 8 ust. 1 pkt 3 lit. e) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, z zastrzeżeniem art. 6 ust. 1b, nie stosuje się do podatników, osiągających w całości lub w części przychody z tytułu świadczenia usług wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy.

Pod poz. 28 tego załącznika, tj. Wykazie usług, których świadczenie wyłącza podatnika z opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, oznaczonych według polskiej klasyfikacji wyrobów i usług, wymieniono wynajem i usługi zarządzania nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi. Zatem wyłączenie nie dotyczy przychodów osiąganych z tytułu najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, o których mowa w art. 6 ust. 1a.

Oznacza to, że przepisy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne wykluczają możliwość korzystania z opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym przychodów z działalności gospodarczej, jeżeli podatnik osiąga w ramach tej działalności w całości lub w części przychody z najmu nieruchomości na własny rachunek.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni jest zatrudniona w pełnym wymiarze czasu pracy w miejskim przedszkolu jako nauczyciel przedszkolny. Wnioskodawczyni zamierza prowadzić – na rzecz firm jak i osób fizycznych – najem pokojów w budynku mieszkalnym o pow. 100 m2. Na lokalnym rynku występuje potrzeba tańszego zakwaterowania niż miejsca w hotelach i motelach. Firmy, którym Wnioskodawczyni chciałaby wynajmować lokale nie są zainteresowane podpisywaniem wielomiesięcznych umów, ponieważ ich ponieważ ich pobyt byłby uzależniony od uzyskanych kontraktów na wykonanie określonych robót.

Wnioskodawczyni nadmienia, że małżonek prowadzi gospodarstwo rolne, jest rolnikiem i płatnikiem KRUS.

Zamieszkiwany przez Wnioskodawczynię budynek mieszkalny, jest własnością Wnioskodawczyni oraz jej męża, nie jest również częścią gospodarstwa rolnego.

Wnioskodawczyni nie zamierza wynajmować lokali w sposób zorganizowany tj. metodyczny, systematyczny i uporządkowany, prowadzenie działań reklamowych, zakup i wynajem innych lokali.

We wniosku wskazano również, że działania Wnioskodawczyni nie mogą być określone jako prowadzone w sposób ciągły; z zamiarem powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu. Przy czym, o ciągłości w przypadku najmu nie może stanowić wynajmowanie danej nieruchomości przez kilka lat, lecz powtarzalność określonych działań.

Biorąc pod uwagę opis zdarzenia przyszłego wskazać należy, że niewątpliwie prowadzony przez Wnioskodawczynię najem będzie miał zarobkowy charakter, czyli nastawiony będzie na osiągnięcie zysku (dochodu), w postaci czynszu. Jednakże opisany zakres najmu wskazuje, że nie będzie prowadzony w sposób zorganizowany i profesjonalny. Zorganizowany sposób działania w obrocie gospodarczym oznacza prowadzenie działalności w sposób metodyczny, systematyczny i uporządkowany, który wiąże się z planowanym charakterem działań i realizacją poszczególnych zamierzeń w sposób ciągły.

Opisane we wniosku okoliczności wskazują, że czynności związane z krótkotrwałym wynajmem lokali nie będą podejmowane w sposób ciągły (stały), lecz okazjonalny. Przyjąć także należy, że wynajmowane pokoje nie stanowią składnika majątku związanego z prowadzoną pozarolniczą działalnością gospodarczą. W takiej sytuacji najem może stanowić odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodów. Zatem przychody z tytułu wynajmu krótkotrwałego pokojów w budynku mieszkalnym można zakwalifikować do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. najem.

Reasumując, Wnioskodawczyni, jako osoba fizyczna, posiadająca wraz z małżonkiem przedmiotowy budynek mieszkalny, po spełnieniu warunków określonych w art. 9 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, może przychody uzyskane z najmu opodatkować zryczałtowanym podatkiem dochodowym, bez względu na ilość lokali i wielkość osiąganych z tego tytułu przychodów.

Przychody uzyskiwane z tego źródła będą mogły podlegać opodatkowaniu według 8,5% stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Ponadto należy wyraźnie zastrzec, iż przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jeżeli w wyniku ewentualnego postępowania podatkowego lub kontrolnego organy podatkowe ustalą, że przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe różni się od rzeczywistego, to Wnioskodawczyni nie będzie mogła powołać się na wydaną niniejszą interpretację indywidualną.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin