Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB2.4511.245.2016.1.MG
z 31 maja 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 9 marca 2016 r. (data wpływu 10 marca 2016 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości –jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 marca 2016 r. do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości.

Przy piśmie z dnia 18 marca 2016 r., Nr IBPB-2-2/4511-317/16/MMa, stosownie do art. 170 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) powyższy wniosek został przekazany, celem załatwienia zgodnie z właściwością, do Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim (data wpływu 22 marca 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 17 grudnia 2004 r. zmarła ….., będąca właścicielką stanowiącego odrębną nieruchomość lokalu mieszkalnego położonego …. przy ulicy ….., o powierzchni 42,65 m², składającego się z jednego pokoju, przedpokoju, łazienki i kuchni z przynależnościami, objętego księgą wieczystą nr ….. Sądu Rejonowego …., z którego własnością związany jest udział 43/1767 części w prawie wieczystego użytkowania działki obrębowej numer 37/3, objętej księgą wieczystą nr …. Sądu Rejonowego …..

Zgodnie z pozostawionym testamentem z dnia 6 lipca 2000 r. spadek po ….. nabyły dzieci spadkodawczyni - córka …. z domu …. w 1/2 części oraz ….. w 1/2 części. Postanowieniem z dnia 2 października 2012 r., sygn. akt …., Sąd Rejonowy …. Wydział I Cywilny po rozpoznaniu sprawy o stwierdzenie nabycia spadku …., córce ….., zmarłej w dniu 17 grudnia 2004 r. w ….., ostatnio przed śmiercią zamieszkałej w …, postanowił stwierdzić, że spadek po ….. nabyły, na podstawie testamentu własnoręcznego spadkodawczyni z dnia 6 lipca 2000 r., dzieci spadkodawczyni tj. …. z domu …. i …. dwojga imion ….., każde po 1/2 części wprost.

W dniu 12 czerwca 2006 r. zmarła ….. Należący do niej spadek z mocy ustawy odziedziczyła w całości córka …… (Wnioskodawczyni).

Postanowieniem z dnia 11 sierpnia 2006 r., sygn. akt ….., Sąd Rejonowy …. Wydział I Cywilny po rozpoznaniu sprawy o stwierdzenie nabycia spadku postanowił stwierdzić, że spadek po ….. zmarłej dnia 12 czerwca 2006 roku ….. i tam ostatnio zamieszkałej, z mocy ustawy dziedziczy w całości …… (Wnioskodawczyni).

W dniu 1 marca 2012 r. zmarł ….. Postanowieniem z dnia 4 października 2012 r., sygn. akt …., Sąd Rejonowy ….. Wydział I Cywilny po rozpoznaniu sprawy o stwierdzenie nabycia spadku po …., ostatnio przed śmiercią zamieszkałym …. postanowił stwierdzić, że spadek po …. nabyli wprost na podstawie ustawy: żona …. w 1/3 części, syn …. w 1/3 części, syn …. w 1/3 części.

Dnia 21 października 2014 r. Sąd Rejonowy ….. Wydział I Cywilny na rozprawie rozpoznał sprawę o dział spadku po ….., ….. i …. oraz zniesienie współwłasności (sygn. akt …..). Strony postępowania: Wnioskodawczyni, …. i ….. oświadczyły, że zawierają ugodę i dokonują zgodnego działu spadku po …., ….. i ….. oraz zniesienia współwłasności w następujący sposób: prawo własności lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, położonego …. przy ulicy ….., o powierzchni 42,65 m², składającego się z jednego pokoju, przedpokoju, łazienki i kuchni z przynależnościami objętego księgą wieczystą nr ….. Sądu Rejonowego w ….., z którego własnością związany jest udział 43/1767 części w prawie wieczystego użytkowania działki obrębowej nr 37/3, objętej księgą wieczystą nr ….. Sądu Rejonowego ….. otrzymują na współwłasność: Wnioskodawczyni - udział 1/2 części oraz …. i ….. - udziały po 1/4 części. Ponadto strony ustaliły, że dokonany dział spadku i zniesienie współwłasności następuje bez wyrównania udziałów w drodze dopłat oraz bez spłat.

Wnioskodawczyni zamierza sprzedać swój udział 1/2 części w powyżej opisanej nieruchomości ….. i …….

Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej, powyższa nieruchomość nie była wykorzystywana do działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy przyszła sprzedaż przez Wnioskodawczynię udziału ½ części w nieruchomości spowoduje powstanie przychodu i będzie podlegać opodatkowaniu, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm., dalej: ustawa o pdof)?
2. Czy termin 5-letni, po upływie którego, zgodnie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych sprzedaż ww. udziału w nieruchomości przez Wnioskodawczynię nie spowoduje powstania przychodu, należy obliczać od końca roku kalendarzowego w którym nastąpiło nabycie spadku przez Wnioskodawczynię, czy też od końca roku kalendarzowego w którym nastąpił dział spadku?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni, sprzedaż ½ udziału w opisanym lokalu mieszkalnym, stanowiącym odrębną nieruchomość, położonym ….. przy ulicy ….., nie spowoduje powstania przychodu z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a okres 5 lat po upływie którego nie powstanie przychód, należy liczyć od końca roku w którym nastąpiło nabycie spadku, czyli w przedmiotowym stanie faktycznym od końca 2006 r.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2: nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie lub wybudowanie. Jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości następuje po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie, nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości i praw majątkowych w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Według Wnioskodawczyni, dla określenia czy przychód ze zbycia udziału w nieruchomości zaistnieje, istotne znaczenie ma ustalenie daty nabycia nieruchomości przez Wnioskodawczynię, w tym celu należy odnieść się do przepisów prawa cywilnego dotyczących nabycia spadku. Zgodnie z art. 922 § 1 ustawy Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.), prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. W myśl art. 924 i 925 ustawy Kodeks cywilny, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Postanowienie Sądu o nabyciu spadku potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia. W przedmiotowym stanie faktycznym zdarzenie prawne nabycia spadku po … przez Wnioskodawczynię nastąpiło w dniu śmierci spadkodawczyni, czyli w dniu 12 czerwca 2006 r.

Zdaniem Wnioskodawczyni kolejną kwestią pozostaje ustalenie wpływu dokonanego w 2014 r. działu spadku na 5-letni termin określony w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dział spadku jest pojęciem prawnym oznaczającym podział majątku wchodzącego w skład spadku pomiędzy spadkobierców. W momencie dokonania działu spadku ustaje współwłasność, jaka powstaje w wyniku nabycia spadku. Dział spadku nie jest tożsamy z nabyciem spadku, ma charakter wtórny do nabycia spadku - nie jest możliwe uzyskanie własności jedynie w drodze działu spadku, jeśli uprzednio się go nie nabyło. Czynności działu spadku nie można uznać za nabycie nieruchomości, zatem nie ma wpływu na obliczanie 5-letniego terminu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto, zgodnie z orzecznictwem Sądów Administracyjnych (Wyrok NSA z dnia 15 lutego 2015 r., II FSK 3246/12, Wyrok WSA z dnia 18 października 2012 r., I SA/Po 553/12), jeżeli udział w nieruchomości nabytej w wyniku podziału jest zgodny z udziałem posiadanym przed działem spadku, nie nastąpi nabycie podlegające opodatkowaniu.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w przedmiotowej sprawie nie doszło do przyrostu mienia w stosunku do nabytego uprzednio udziału spadkowego, Wnioskodawczyni posiadała 1/2 udziału w nieruchomości w wyniku nabycia spadku, a po przeprowadzeniu działu spadku posiada nadal ten sam udział (½) w nieruchomości.

Według Wnioskodawczyni, w przedmiotowej sprawie nabyła Ona spadek w dniu śmierci spadkodawcy tj. 2006 r. W wyniku działu spadku dokonanego w 2014 r. wysokość należącego do Niej działu w nieruchomości nie zwiększył się, czynność działu spadku pozostaje więc bez wpływu na bieg 5-letniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Termin ten upłynął w 2011 r., zatem przyszłe zbycie udziału w przedmiotowej nieruchomości nie spowoduje powstania przychodu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

–jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie stanowi przychód, z którego dochód podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie, kwota uzyskana ze zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment ich nabycia.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że dniu 17 grudnia 2004 r. zmarła …., będąca właścicielką stanowiącego odrębną nieruchomość lokalu mieszkalnego, o powierzchni 42,65 m², objętego księga wieczystą nr ……, z którego własnością związany jest udział 43/1767 części w prawie wieczystego użytkowania działki obrębowej nr 37/3 objętej księgą wieczystą nr …... Postanowieniem z dnia 2 października 2012 r., Sąd Rejonowy stwierdził, że spadek po ….. nabyły, na podstawie testamentu własnoręcznego spadkodawczyni z dnia 6 lipca 2000 r., dzieci spadkodawczyni tj. ….. i ….. dwojga imion ….., każde po 1/2 części wprost.

W dniu 12 czerwca 2006 r. zmarła ….. Należący do niej spadek odziedziczyła w całości córka, tj. Wnioskodawczyni co potwierdza postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 11 sierpnia 2006 r.

W dniu 1 marca 2012 r zmarł …... Postanowieniem z dnia 4 października 2012 r., Sąd Rejonowy stwierdził, że spadek po ….. nabyli na podstawie ustawy: żona w 1/3 części, syn …..w 1/3 części i syn …… w 1/3 części.

W dniu 21 października 2014 r. Sąd Rejonowy Wydział I Cywilny na rozprawie rozpoznał sprawę o dział spadku po ….., ….. i …… oraz zniesienie współwłasności w odniesieniu do przedmiotowej nieruchomości. Strony postępowania, w tym Wnioskodawczyni, oświadczyły, że zawierają ugodę i dokonują zgodnego działu spadku po ….., ….. i ….. oraz zniesienia współwłasności w następujący sposób: prawo własności stanowiącego odrębną nieruchomość lokalową lokalu mieszkalnego objętego księgą wieczystą nr ….., z którego własnością związany jest udział 43/1767 części w prawie wieczystego użytkowania działki obrębowej nr 37/3, objętego księgą wieczystą nr …… otrzymują na współwłasność: Wnioskodawczyni - udział 1/2 części oraz …… - udziały po 1/4 części. Ponadto strony ustaliły, że dokonany dział spadku i zniesienie współwłasności następuje bez wyrównania udziałów w drodze dopłat oraz bez spłat.

Wnioskodawczyni zamierza sprzedać swój udział 1/2 części w przedmiotowej nieruchomości … i … (pozostałym współwłaścicielom).

Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej, a nieruchomość nie była wykorzystywana do działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 922 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., Nr 121, z późn. zm.), prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów ustawy.

W myśl art. 924 ustawy Kodeks cywilny, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że dniem nabycia spadku jest data śmierci spadkodawcy.

Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot wspólności. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.

Zgodnie z art. 1035 ustawy Kodeks cywilny, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku.

Stosownie do art. 1037 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców. Jeżeli do spadku należy nieruchomość, umowa o dział powinna być zawarta w formie aktu notarialnego.

Zgodnie z art. 195 ustawy Kodeks cywilny, współwłasność polega na tym, że własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom.

Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej (art. 196 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego).

Natomiast w myśl art. 210 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności.

Celem postępowania o zniesienie współwłasności w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności.

Przez zniesienie współwłasności rozumie się likwidację łączącego współwłaścicieli stosunku prawnego, która następuje w drodze umowy lub orzeczenia sądu.

Stosownie do art. 211 i art. 212 Kodeksu cywilnego, zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli.

Mając zatem na uwadze powyższe stwierdzić należy, że zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy tylko wówczas, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat. Natomiast, jeżeli udział danej osoby ulega powiększeniu (nawet bez spłat i dopłat) to traktowany jest w kategorii nabycia, ponieważ w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością), jak i stan jej majątku osobistego. Tak więc co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia ale tylko wówczas, gdy w wyniku tego zniesienia podatnik otrzymuje nieruchomość, która przekracza udział jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał.

Jeżeli natomiast w wyniku zniesienia współwłasności udział się nie zwiększa, wówczas datą nabycia nieruchomości (udziału w nieruchomości) jest data pierwotnego nabycia udziału w nieruchomości, a nie data zniesienia współwłasności.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni w spadku po matce zmarłej w 2006 r., nabyła udział w nieruchomości (tj. lokalu mieszkalnym stanowiącym odrębną nieruchomość) wynoszący 1/2, jak również w wyniku przeprowadzenia w 2014 r., postępowania o dział spadku i zniesienia współwłasności udział Wnioskodawczyni nie zwiększył się - udział Wnioskodawczyni w tej nieruchomości pozostał taki sam - wynosi 1/2.

Powyższe oznacza, że dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych zniesienie współwłasności i dział spadku, o których mowa w przedmiotowym wniosku, nie stanowią dla Wnioskodawczyni nowego nabycia udziału w nieruchomości.

Zatem, Wnioskodawczyni nabyła udział w ww. nieruchomości z chwilą śmierci matki, tj. w 2006 r.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że planowane odpłatne zbycie ½ udziału w nieruchomości (lokalu mieszkalnym stanowiącym odrębną nieruchomość) nabytego przez Wnioskodawczynię w 2006 r., nie będzie stanowiło źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowy od osób fizycznych podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż planowana sprzedaż udziału w nieruchomości, nastąpi po upływie pięcioletniego terminu, o którym mowa w tym przepisie, liczonego od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie udziału w nieruchomości.

Termin ten bowiem, w odniesieniu do zadanego we wniosku pytania należy liczyć od końca roku kalendarzowego w którym nastąpiło nabycie spadku przez Wnioskodawczynię, tj. w 2006 r., czyli termin upłynął z końcem 2011 r.

Podkreślić należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn, zm.), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) i postawionym pytaniem. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku stanem faktycznym (opisu zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), udzielona odpowiedź traci swą aktualność i nie wywołuje skutków prawnych.

Należy nadmienić, że zgodnie z przepisem art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem interpretacje indywidualne prawa podatkowego wydawane są wyłącznie na wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie. Zainteresowanym jest każdy, kto złoży wniosek w sprawie indywidualnej, która jego dotyczy. W związku z tym, zaznacza się, że interpretacja odnosi się tylko i wyłącznie do Wnioskodawczyni i nie ma zastosowania do innych osób.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.