Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/4511-253/16/AK
z 9 maja 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 7 marca 2016 r. (data wpływu 14 marca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania przychodów z najmu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 marca 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania przychodów z najmu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą wpisaną do centralnej ewidencji i informacji o działalności gospodarczej. Do przedmiotu działalności przedsiębiorstwa należy szeroko pojęte wykonawstwo zewnętrznych sieci wodociągowych, kanalizacji sanitarnych oraz deszczowych. Wnioskodawca posiada środki trwałe w postaci parku maszyn budowlanych, takich jak: koparki, koparko - ładowarki, ładowarki, samochody - wywrotki, walce, zagęszczarki, specjalistyczny sprzęt do odwodnień liniowych i terenowych, agregaty prądotwórcze itd. Ponadto w toku prowadzonej działalności Wnioskodawca nabył i wprowadził do środków trwałych prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej cztery nieruchomości niemieszkalne.

Tylko jedna z tych nieruchomości jest wykorzystywana bezpośrednio do podstawowej działalności Jego przedsiębiorstwa, znajdują się na niej zabudowania magazynowe, biurowe, oraz parking i garaże dla parku maszynowego. Pozostałe nieruchomości są przez Wnioskodawcę wynajmowane oraz stanowią zabezpieczenie rzeczowe dla zaciągniętych przez Niego kredytów. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i prowadzi działalność wyłącznie opodatkowaną.

W najbliższym czasie Wnioskodawca zamierza wycofać z prowadzonego przez siebie przedsiębiorstwa cztery nieruchomości, które nie są wykorzystywane bezpośrednio do podstawowego przedmiotu działalności przedsiębiorstwa. W dalszej kolejności zamierza prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo (w którego środkach trwałych będzie ujęta wyłącznie nieruchomość bezpośrednio związana z prowadzoną działalnością) wnieść aportem do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Wnioskodawca nie podjął jeszcze decyzji, czy po dokonaniu aportu swojego przedsiębiorstwa do spółki kapitałowej będzie w przyszłości prowadził działalność gospodarczą, ale nawet gdyby w ograniczonym zakresie prowadził działalność gospodarczą, to jej przedmiotem nie będzie najem nieruchomości. Nieruchomości, które zostaną przez Wnioskodawcę wycofane z prowadzonego przez Niego przedsiębiorstwa, zamierza w przyszłości wynajmować na cele niemieszkalne. Wnioskodawca nie zamierza korzystać z usług biura nieruchomości ani podejmować sformalizowanych czynności zapewniających ciągłość najmu. Wnioskodawca preferował będzie umowy długoterminowe z potencjalnymi najemcami (przynajmniej 1 rok), ale gotowy jest również zawierać umowy najmu na krótsze okresy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy najem prywatny może być opodatkowany stawką ryczałtu 8,5% mimo, że lokal prywatny ma charakter użytkowy, a wcześniej był wykorzystywany przez podatnika w działalności gospodarczej?

Zdaniem Wnioskodawcy, przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżniają źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6 ww. ustawy odrębnymi źródłami przychodów są:

• pozarolnicza działalność gospodarcza,
• najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

• prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 ustawy.

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej, użyte w ww. ustawie, opiera się m.in. na trzech przesłankach:

1. zarobkowym celu działalności,
2. wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,
3. prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek, a ponadto wymaga, by był to jeden z rodzajów działalności wymienionych w lit. a-c) ww. przepisu.

Stosownie do art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności gospodarczej uważane są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy).

Z kolei, według art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odrębnym źródłem przychodów jest najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, (...), z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Z powyższych przepisów wynika, iż najem dla celów podatkowych może być traktowany jako pozarolnicza działalność gospodarcza, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub jako odrębne źródło przychodów, określone w art. 10 ust. 1 pkt 6 tej ustawy. Kwalifikacja przychodów pod tym względem nie jest przy tym ograniczona ilością wynajmowanych nieruchomości, lecz charakterem zawartych umów najmu, a także ewentualnym powiązaniem funkcjonalnym wynajętych nieruchomości z prowadzoną działalnością gospodarczą. Jeżeli bowiem wynajęta nieruchomość jest wykorzystywana w działalności gospodarczej, lub jeśli najem jest prowadzony w sposób zorganizowany i ciągły, to przychody z takiego najmu należy kwalifikować jako przychody z działalności gospodarczej. W myśl art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody osiągane przez podatników z tytułu najmu wykonywanego poza działalnością gospodarczą, mogą być opodatkowane na zasadach określonych w tej ustawie albo w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Stosownie do treści art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.), osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, przy czym dla przychodów osiąganych z najmu stawka ryczałtu wynosi 8,5%. Zgodnie z art. 6 ust. 1b a ww. ustawy przychody uzyskane z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze podlegają opodatkowaniu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych również, jeżeli są uzyskiwane przez podatników, o których mowa w art. 8 ust. 1.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca będzie wspólnikiem w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością oraz będzie właścicielem nieruchomości niemieszkalnych, stanowiących jego majątek prywatny, które wcześniej należały do przedsiębiorstwa prowadzonego przez niego w ramach działalności gospodarczej. Wnioskodawca być może będzie dalej prowadził działalność gospodarczą w ograniczonym zakresie, ale nie będzie to działalność w przedmiocie najmu nieruchomości.

Wnioskodawca zamierza wynajmować posiadane przez siebie nieruchomości na cele niemieszkalne i z tego tytułu będzie podatnikiem VAT. Najemców zamierza pozyskiwać we własnym zakresie, bez pośrednictwa biura nieruchomości. Opisany we wniosku zakres najmu wskazuje, że najem nie jest prowadzony w sposób zorganizowany. Zorganizowany sposób działania w obrocie gospodarczym oznacza bowiem prowadzenie działalności w sposób metodyczny, systematyczny i uporządkowany, który wiąże się z planowanym charakterem działań i realizacją poszczególnych zamierzeń w sposób ciągły. Wnioskodawca nie zamierza podejmować działań, które wskazywałyby na prowadzenie przez Niego działalności gospodarczej w zakresie najmu. W szczególności nie będzie reklamował się w tym zakresie, nie będzie dokonywał ulepszeń i adaptacji lokali dla potrzeb najemcy. Należy też podkreślić, że lokal ten nie będzie stanowił składnika majątku związanego z działalnością gospodarczą, a umowa najmu nieruchomości nie zostanie zawarta w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Dlatego też w opinii Wnioskodawcy przychody uzyskiwane z najmu opisanych nieruchomości będą zaliczane do źródła przychodów z tytułu najmu, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychody uzyskiwane z tego źródła przychodów, będą mogły zatem podlegać opodatkowaniu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, jeżeli Wnioskodawca spełni warunki do korzystania z tej formy opodatkowania, dotyczące wyboru tej formy opodatkowania w określonym terminie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361) wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6:

• pozarolnicza działalność gospodarcza,
• najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych opiera się na trzech przesłankach:

1. zarobkowym celu działalności,
2. wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,
3. prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Wyżej wymieniony przepis koreluje z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczącym źródła przychodu jakim jest najem, wykluczając z tego katalogu składniki majątku związane z działalnością gospodarczą.

Na tle przedstawionych regulacji prawnych stwierdzić należy, że najem stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodu (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), choć może także istnieć najem, który prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy).

Stosownie do treści art. 9a ust. 6 tejże ustawy dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 ze zm.), ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, – o czym stanowi art. 2 ust. 1a tej ustawy.

Zgodnie z art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ww. ustawy, do przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5%.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, oświadczenie może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, a jeżeli podatnik nie złożył oświadczenia na podstawie tych przepisów - pisemne oświadczenie składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej lub nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że nadal prowadzi działalność opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Stosownie natomiast do art. 9 ust. 4 ww. ustawy, w przypadku osiągania przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, przepisy dotyczące oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych stosuje się odpowiednio, z tym że podatnik rozpoczynający osiąganie takich przychodów w trakcie roku podatkowego składa pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za dany rok podatkowy naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika nie później niż do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą wpisaną do centralnej ewidencji i informacji o działalności gospodarczej. Do przedmiotu działalności przedsiębiorstwa należy szeroko pojęte wykonawstwo zewnętrznych sieci wodociągowych, kanalizacji sanitarnych oraz deszczowych. Wnioskodawca posiada środki trwałe w postaci parku maszyn budowlanych, takich jak: koparki, koparko - ładowarki, ładowarki, samochody - wywrotki, walce, zagęszczarki, specjalistyczny sprzęt do odwodnień liniowych i terenowych, agregaty prądotwórcze itd. Ponadto w toku prowadzonej działalności Wnioskodawca nabył i wprowadził do środków trwałych prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej cztery nieruchomości niemieszkalne.

Tylko jedna z tych nieruchomości jest wykorzystywana bezpośrednio do podstawowej działalności Jego przedsiębiorstwa, znajdują się na niej zabudowania magazynowe, biurowe, oraz parking i garaże dla parku maszynowego. Pozostałe nieruchomości są przez Wnioskodawcę wynajmowane oraz stanowią zabezpieczenie rzeczowe dla zaciągniętych przez Niego kredytów. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i prowadzi działalność wyłącznie opodatkowaną.

W najbliższym czasie Wnioskodawca zamierza wycofać z prowadzonego przez siebie przedsiębiorstwa cztery nieruchomości, które nie są wykorzystywane bezpośrednio do podstawowego przedmiotu działalności przedsiębiorstwa. W dalszej kolejności zamierza prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo (w którego środkach trwałych będzie ujęta wyłącznie nieruchomość bezpośrednio związana z prowadzoną działalnością) wnieść aportem do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Wnioskodawca nie podjął jeszcze decyzji, czy po dokonaniu aportu swojego przedsiębiorstwa do spółki kapitałowej będzie w przyszłości prowadził działalność gospodarczą, ale nawet gdyby w ograniczonym zakresie prowadził działalność gospodarczą, to jej przedmiotem nie będzie najem nieruchomości. Nieruchomości, które zostaną przez Wnioskodawcę wycofane z prowadzonego przez Niego przedsiębiorstwa, zamierza On w przyszłości wynajmować na cele niemieszkalne. Wnioskodawca nie zamierza korzystać z usług biura nieruchomości ani podejmować sformalizowanych czynności zapewniających ciągłość najmu. Wnioskodawca preferował będzie umowy długoterminowe z potencjalnymi najemcami (przynajmniej 1 rok), ale gotowy jest również zawierać umowy najmu na krótsze okresy.

Biorąc pod uwagę zaprezentowany we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz przepisy prawne w tym zakresie należy stwierdzić, że w związku z tym, iż Wnioskodawca dokona wycofania wynajmowanej nieruchomości z działalności gospodarczej i z ewidencji środków trwałych, to przedmiotem najmu nie będą składniki majątku związane z działalnością gospodarczą. Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca nie zamierza korzystać z usług biura nieruchomości ani podejmować sformalizowanych czynności zapewniających ciągłość najmu. Wnioskodawca nadmienia, że preferował będzie umowy długoterminowe z potencjalnymi najemcami (przynajmniej 1 rok), ale gotowy jest również zawierać umowy najmu na krótsze okresy. W tych warunkach – w świetle przytoczonych przepisów – najem nieruchomości będzie stanowił źródło przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychody uzyskiwane z tego najmu będą mogły być opodatkowane na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Wobec powyższego, jeśli w terminie określonym w art. 9 ust. 4 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym Wnioskodawca złoży pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania, to Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do opłacania zryczałtowanego podatku dochodowego w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych stawką 8,5% z tytułu najmu.

Należy wyraźnie zastrzec, iż przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jeżeli w wyniku ewentualnego postępowania podatkowego lub kontrolnego organy podatkowe ustalą, że przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe różni się od rzeczywistego, to Wnioskodawca nie będzie mógł powołać się na wydaną niniejszą interpretację indywidualną, gdyż dotyczyła ona wyłącznie przychodu z najmu, który nie jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.