2016.03.30 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/4512-50/16-4/ISK
z 30 marca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 stycznia 2016 r. (data wpływu 22 stycznia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu rozliczania przetwarzania odpadów dostarczanych Wnioskodawcy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 stycznia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu rozliczania przetwarzania odpadów dostarczanych Wnioskodawcy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. (dalej zwana: Wnioskodawcą) prowadzi działalność gospodarczą polegającą m.in. na przetwarzaniu odpadów. Wnioskodawca dysponuje odpowiednią infrastrukturą techniczną, jak również odpowiednimi pozwoleniami administracyjnoprawnymi, pozwalającymi na przetwarzanie odpadów zgodnie z wymogami obowiązujących przepisów. Infrastruktura techniczna Wnioskodawcy obejmuje w szczególności specjalistyczne instalacje oraz kwatery do składowania odpadów służące przetwarzaniu odpadów, w tym służące do poddawania odpadów procesowi odzysku oraz unieszkodliwiania odpadów. Ww. infrastruktura Wnioskodawcy znajduje się na terytorium Polski, w miejscach zgłoszonych przez Wnioskodawcę jako miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. Wnioskodawca przyjmuje odpady od podmiotów zainteresowanych ich przejęciem, a następnie dokonuje ich przetworzenia.

W ramach powyższej działalności Wnioskodawca występuje w charakterze usługodawcy, a podmioty, które przekazują odpady Wnioskodawcy występują w charakterze usługobiorcy. Wnioskodawca jest podatnikiem VAT zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny. Wnioskodawca - z uwagi na to że świadczy na rzecz przekazujących odpady usługę polegającą na ich przetworzeniu - opodatkowuje świadczoną usługę podatkiem od towarów i usług w wysokości 8%, zgodnie z poz. 143 załącznika nr 3 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm., dalej zwana: ustawa o VAT). Jak do tej pory odpady, którymi przetworzeniem zajmował się Wnioskodawca pochodziły, w tym były transportowane wyłącznie z terytorium Polski, tj. transport odpadów rozpoczynał się w Polsce i kończył w Polsce, tj. w jednym z miejsc prowadzenia działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę.

Obecnie Wnioskodawca rozważa rozpoczęcie procesu przetwarzania odpadów w wariancie, który polegał będzie na przetwarzaniu odpadów, które będą pochodziły z zagranicy, a konkretniej z państwa członkowskiego Unii Europejskiej, tj. transport odpadów zostanie rozpoczęty poza terytorium Polski, w jednym z państw członkowskich Unii Europejskiej, a zakończy się w Polsce, w jednym z miejsc prowadzenia działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę.

Proces przetwarzania odpadów opisany w akapicie powyżej wykonywany będzie zgodnie z przepisami prawa krajowego i wspólnotowego dotyczącymi takiego przetwarzania odpadów, tj. w szczególności zgodnie z ustawą z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz. U. z 2013 r., poz. 21 ze zm., dalej zwaną: Ustawą o odpadach) oraz zgodnie z Rozporządzeniem (WE) nr 1013/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie przemieszczania odpadów (Dz. Urz. UE. L. Nr 190, str. 1, ze zm.).

Przedmiotem niniejszego wniosku o interpretację są wyłącznie skutki podatkowe nowego wariantu przetwarzania odpadów przez Wnioskodawcę, tj. wariantu zakładającego przetwarzanie odpadów, które zostały dostarczone do Wnioskodawcy z zagranicy. Nowy wariant przetwarzania odpadów odbywać się ma w następujący sposób. Uczestniczyły w nim będą trzy podmioty. Pierwszy podmiot, dalej zwany: Wytwórcą odpadów, posiada siedzibę działalności gospodarczej w jednym z państw członkowskich Unii Europejskiej. Podmiot ten w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej produkuje odpady.

Drugi podmiot, dalej zwany: Pośrednikiem, to osoba prawna, która posiada siedzibę na terytorium Polski. Podmiot ten jest pośrednikiem w obrocie odpadami w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 20 Ustawy o odpadach. Zgodnie z ww. przepisem, przez pośrednika w obrocie odpadami rozumie się tego, kto organizuje przetwarzanie odpadów w imieniu innych podmiotów, w tym również podmiot, który nie obejmuje odpadów fizycznie w posiadanie. W niniejszym przypadku Pośrednik organizuje przetwarzanie odpadów w imieniu Wytwórcy odpadów.

Trzecim podmiotem jest Wnioskodawca, który fizycznie zajmował się będzie przetwarzaniem odpadów.

Według wiedzy Wnioskodawcy Wytwórca odpadów oraz Pośrednik zawarli umowę, w oparciu o którą Wytwórca odpadów zleca Pośrednikowi przetworzenie odpadów. Zgodnie z wiedzą Wnioskodawcy Wytwórca odpadów nie przenosi na Pośrednika prawa do rozporządzania odpadami jak właściciel. Na podstawie umowy pomiędzy Wytwórcą odpadów a Pośrednikiem, Wytwórca odpadów zleca Pośrednikowi przetworzenie odpadów. Według wiedzy Wnioskodawcy, Pośrednikowi należne będzie wynagrodzenie od Wytwórcy odpadów, które będzie płatne na podstawie faktury wystawianej przez Pośrednika na Wytwórcę odpadów.

Wnioskodawca nie jest związany z Wytwórcą odpadów żadną umową. Wnioskodawca związany jest umową z Pośrednikiem. Umowa pomiędzy Pośrednikiem a Wnioskodawcą, dalej zwana: Umową szczegółowo reguluje prawa i obowiązki stron w zakresie trybu postępowania z odpadami, które z zagranicy transportowane są do Wnioskodawcy.

Na podstawie Umowy, Wnioskodawca zobowiązuje się do przyjęcia oraz następnego przetworzenia odpadów. Pośrednik nie przenosi na Wnioskodawcę prawa do rozporządzania odpadami jak właściciel. Pośrednik zobowiązany jest dostarczyć odpady do Wnioskodawcy w określonej formie, tj. w formie prasowanych wałków owiniętych folią o określonych w Umowie wymiarach i właściwościach technicznych i energetycznych.

Odpady będą transportowane z kraju, w którym siedzibę ma Wytwórca odpadów. Odpady będą transportowane do Polski drogą morską. Po dotarciu odpadów na terytorium Polski, tj. po przypłynięciu statku do polskiego portu, Pośrednik za pomocą działających na jego rzecz firm transportowych zorganizuje transport odpadów do jednego z miejsc prowadzenia działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca każdorazowo zobowiązany jest do zważenia odpadów i pokwitowania odbioru odpadów.

Proces przetworzenia odpadów w ramach opisanego wyżej nowego wariantu polegał będzie na poddaniu odpadów procesowi odzysku i uzyskiwaniu z odpadów paliwa alternatywnego tzw. RDF.

Z tytułu poddania odpadów procesowi odzysku Wnioskodawcy należne będzie wynagrodzenie od Pośrednika. Zapłata wynagrodzenia następowała będzie w wysokości określonej w Umowie i na podstawie faktury wystawianej przez Wnioskodawcę na rzecz Pośrednika.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

W jaki sposób na gruncie podatku od towarów i usług należy rozliczyć przetwarzanie odpadów dostarczonych Wnioskodawcy w ramach opisanego wyżej nowego wariantu przetwarzania odpadów?

Zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawca nie nabywa prawa do rozporządzania odpadami jak właściciel. Wnioskodawca co prawda wchodzi w fizyczne posiadanie odpadów, jednak nie jest uprawniony do swobodnego rozporządzania tymi odpadami. Zobowiązany jest on bowiem do wykonania na nich określonych prac w postaci ich przetworzenia. Pośrednik zainteresowany jest uzyskaniem od Wnioskodawcy świadczenia w postaci przyjęcia odpadów i ich następnego przetworzenia. Sam bowiem nie ma faktycznej i prawnej możliwości przetworzenia tych odpadów.

W ocenie Wnioskodawcy jego świadczenie w postaci przyjęcia i przetworzenia odpadów stanowiło będzie świadczenie usługi. Usługa ta będzie wykonywana odpłatnie. W zamian bowiem za Świadczenie Wnioskodawcy w postaci przyjęcia i przetworzenia odpadów należne mu będzie wynagrodzenie.

Odbiorcą usługi będzie Pośrednik. Pośrednik bowiem zleca Wnioskodawcy na podstawie Umowy przetworzenie odpadów. Pośrednik jest także podmiotem, który uiszczał będzie Wnioskodawcy wynagrodzenie za świadczoną usługę.

W ocenie Wnioskodawcy miejsce świadczonej usługi w rozumieniu przepisów ustawy o VAT ustalane będzie według zasady ogólnej dotyczącej świadczenia usług na rzecz podatników, tj. według art. 28b ust. 1 ustawy o VAT. W szczególności do przedmiotowej usługi nie będą miały zastosowania żadne wyjątki w zakresie miejsca świadczenia usług wymienione w przepisach art. 28d -28n ustawy o VAT. W konsekwencji miejscem świadczenia usługi będzie kraj, w którym usługobiorca posiada siedzibę działalności gospodarczej. Siedziba usługobiorcy, którym jest Pośrednik znajduje się w Polsce, w konsekwencji miejscem świadczenia usługi w rozumieniu ustawy o VAT będzie Polska.

W konsekwencji Wnioskodawca zobowiązany jest udokumentować usługę fakturą VAT wystawioną na Pośrednika zawierającą kwotę podatku od towarów i usług.

Usługa będzie opodatkowana według stawki 8%. Usługa Wnioskodawcy będąca przedmiotem nieniniejszego Wniosku, podobnie jak inne usługi Wnioskodawcy świadczone usługobiorcom w stosunku do odpadów transportowanych do Wnioskodawcy z terytorium Polski klasyfikowana powinna być jako usługa związana ze zbieraniem odpadów innych niż niebezpieczne nadających się do recyklingu, o której mowa w poz. 143 załącznika nr 3 do ustawy o VAT, dla której ustawodawca przewidział stawkę obniżoną w wysokości 8%.

Moment powstania obowiązku podatkowego dla usługi Wnioskodawcy wyznaczany będzie na podstawie art. 19a ust. 5 pkt 4 w zw. z art. 19a ust. 7 ustawy o VAT, tj. obowiązek podatkowy powstanie w dacie wystawienia faktury, nie później jednak niż z chwilą upływu terminu na wystawienie faktury.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju.

Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a (art. 2 pkt 1 ustawy).

Natomiast art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania Rozdziału 3 „Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług”:

ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły do celów zarobkowych.

Wskazany powyżej art. 28a ustawy, wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 i art. 28n.

W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej (art. 28b ust. 2 ustawy).

Z powyższych przepisów wynika, że miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika, tj. podmiotu działającego w takim charakterze, jest miejsce, w którym podatnik ten posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej. Jeżeli jednak usługi te są świadczone na rzecz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika znajdującego się w miejscu innym niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Tę zasadę ogólną należy stosować, gdy usługa jest świadczona na rzecz podatnika, a przepisy art. 28e, 28f ust. 1 i 1a, 28g ust. 1 i 1a, 28i, 28j ust. 1 i 2 oraz 28n ustawy nie będą przewidywać innych zasad ustalenia miejsca świadczenia.

W opisie zdarzenia przyszłego wskazano, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą m.in. na przetwarzaniu odpadów. Wnioskodawca przyjmuje odpady od podmiotów zainteresowanych ich przejęciem, a następnie dokonuje ich przetworzenia na terytorium Polski, w miejscach zgłoszonych przez Wnioskodawcę jako miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. Wnioskodawca jest podatnikiem VAT zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny. Wnioskodawca rozważa rozpoczęcie procesu przetwarzania odpadów które będą pochodziły z zagranicy, a konkretniej z państwa członkowskiego Unii Europejskiej. W ramach nowego wariantu uczestniczyć będą trzy podmioty. Pierwszy podmiot, zwany: Wytwórcą odpadów, posiada siedzibę działalności gospodarczej w jednym z państw członkowskich Unii Europejskiej. Podmiot ten w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej produkuje odpady. Drugi podmiot, zwany: Pośrednikiem, to osoba prawna, która posiada siedzibę na terytorium Polski. Podmiot ten jest pośrednikiem w obrocie odpadami w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 20 ustawy o odpadach. Zgodnie z ww. przepisem, przez pośrednika w obrocie odpadami rozumie się tego, kto organizuje przetwarzanie odpadów w imieniu innych podmiotów, w tym również podmiot, który nie obejmuje odpadów fizycznie w posiadanie. W niniejszym przypadku Pośrednik organizuje przetwarzanie odpadów w imieniu Wytwórcy odpadów.

Trzecim podmiotem jest Wnioskodawca, który fizycznie zajmował się będzie przetwarzaniem odpadów.

Wnioskodawca nie jest związany z Wytwórcą odpadów żadną umową. Wnioskodawca związany jest umową z Pośrednikiem. Umowa pomiędzy Pośrednikiem a Wnioskodawcą, szczegółowo reguluje prawa i obowiązki stron w zakresie trybu postępowania z odpadami, które z zagranicy transportowane są do Wnioskodawcy.

Proces przetworzenia odpadów w ramach opisanego wyżej nowego wariantu polegał będzie na poddaniu odpadów procesowi odzysku i uzyskiwaniu z odpadów paliwa alternatywnego tzw. RDF.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą skutków podatkowych z zakresu podatku od towarów i usług nowego wariantu przetwarzania odpadów przez Wnioskodawcę.

W przypadku usług, dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług, istotnym jest ustalenie miejsca ich świadczenia, bowiem od określenia miejsca świadczenia zależeć będzie miejsce ich opodatkowania.

Odnosząc cytowane przepisy dotyczące określenia miejsca świadczenia usług do opisu sprawy należy stwierdzić, że usługi przetwarzania odpadów świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Pośrednika będącego podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy będą opodatkowane zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 28b ustawy, tj. w miejscu siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy, bądź w przypadku świadczenia usług dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, które znajduje się w innym niż siedziba działalności gospodarczej, w miejscu gdzie znajduje się to stałe miejsce prowadzenia działalności – czyli w Polsce.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia miejsca świadczenia dla przedmiotowych usług należy uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy – stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Według art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Stosownie do art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.

W załączniku nr 3 do ustawy stanowiącym „Wykaz towarów i usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 8%”, pod pozycją 143 wymienione zostały towary sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 38.11.1, tj. „Usługi związane ze zbieraniem odpadów innych niż niebezpieczne nadających się do recyklingu”

Mając na uwadze powyższe uregulowania dotyczące stosowania obniżonych stawek podatku VAT oraz przedmiotową sprawę należy wskazać, iż skoro Wnioskodawca usługi świadczone na rzecz Pośrednika w zakresie przetwarzania odpadów klasyfikuje do PKWiU 38.11.1 „Usługi związane ze zbieraniem odpadów innych niż niebezpieczne nadających się do recyklingu” , tym samym usługi te jako mieszczące się w poz. 143 załącznika nr 3 do ustawy o VAT, będą podlegały opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8%.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia właściwej stawki podatku od towarów i usług dla przedmiotowych usług przetwarzania odpadów należy uznać za prawidłowe.

Należy wskazać, że z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego.

Zgodnie z ogólną zasadą zawartą w art. 19a ust. 1 ustawy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Analiza przywołanych wyżej przepisów wskazuje, że przepis art. 19a ust. 1 ustawy formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres.

Zauważyć jednak należy, że w art. 19a ust. 5 cyt. ustawy o VAT, ustawodawca w sposób szczególny uregulował powstanie obowiązku podatkowego dla niektórych usług.

Stosownie do art. 19a ust. 5 pkt 4 ustawy o VAT obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury z tytułu:

dostaw energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej oraz gazu przewodowego,
świadczenia usług:
- telekomunikacyjnych,
- wymienionych w poz. 140-153, 174 i 175 załącznika nr 3 do ustawy,
- najmu, dzierżawy, leasingu lub usług o podobnym charakterze,
- ochrony osób oraz usług ochrony, dozoru i przechowywania mienia,
- stałej obsługi prawnej i biurowej,
- dystrybucji energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej oraz gazu przewodowego

- z wyjątkiem usług, do których stosuje się art. 28b, stanowiących import usług.

Natomiast zgodnie z art. 19a ust. 7 ustawy o VAT, w przypadkach, o których mowa w ust. 5 pkt 3 i 4, gdy podatnik nie wystawił faktury lub wystawił ją z opóźnieniem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminów wystawienia faktury określonych w art. 106i ust. 3 i 4, a w przypadku gdy nie określono takiego terminu – z chwilą upływu terminu płatności.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny i opis sprawy wskazać należy, że Wnioskodawca prawidłowo uznał, iż obowiązek podatkowy z tytułu świadczenia usług przetwarzania odpadów na rzecz Pośrednika w okolicznościach wskazanych we wniosku, powstanie z chwilą wystawienia faktury na podstawie art. 19a ust. 5 pkt 4 ustawy, nie później jednak niż z upływem terminu płatności, zgodnie z art. 19a ust. 7 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu świadczonych usług należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. 2012, poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin